Τώρα είναι η ώρα για δράση. Τώρα είναι η ώρα των έργων. Δε σηκώνει πλέον καμία αναμονή, καμία αυταπάτη. Στην τελική έφοδο κατά της κοινωνικής ασφάλισης, που προετοιμάζουν κυβέρνηση και κεφάλαιο, οι εργαζόμενοι και το συνδικαλιστικό τους κίνημα πρέπει να ορθώσουν ένα ισχυρό αγωνιστικό τείχος. Στις ύπουλες μεθοδεύσεις, που ανοιχτά πλέον υπονομεύουν τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα, να αντιπαραθέσουν την πιο πλατιά λαϊκή συσπείρωση μαζί με τους ΕΒΕ και τους μικρομεσαίους αγρότες.

Στο δρόμο αυτό πορεύονται οι δυνάμεις του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, που με τις τρεις συσκέψεις που οργάνωσε την προηγούμενη βδομάδα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα, τη σύσταση αντίστοιχων Επιτροπών Αγώνα και ένα πλούσιο προγραμματισμό δράσης και εκδηλώσεων, ξεκινούν αποφασιστικά την πάλη τους. Στον προγραμματισμό αυτό ξεχωρίζουν τα συλλαλητήρια σε Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις στις 14 του Μάρτη και ο γιορτασμός της Εργατικής Πρωτομαγιάς με βασικό περιεχόμενο την υπεράσπιση της κοινωνικής ασφάλισης.

Η μαζική παρουσία στις συσκέψεις αυτές εκατοντάδων εκλεγμένων συνδικαλιστών, το εύρος των συμμετοχών, η στράτευση σε αυτό τον αγώνα συνδικαλιστικών στελεχών, που δεν είναι ενταγμένα στο ΠΑΜΕ, δείχνουν ότι η πρωτοβουλία αυτή βρίσκει απήχηση. Εκφράζουν με συνέπεια τις ανησυχίες, τις αγωνίες μα πάνω απ' όλα τις αγωνιστικές διαθέσεις ευρύτερων δυνάμεων.

Απαντούν στην κοινή διαπίστωση ότι η αντιασφαλιστική λαίλαπα δε θ' αναγνωρίσει ούτε «ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα» ούτε «εξαιρέσεις». Κάτω από τον αντιασφαλιστικό οδοστρωτήρα θα μπούνε όλοι. Εργαζόμενοι και συνταξιούχοι. Νέοι εργαζόμενοι αλλά και «παλιότεροι». Εργαζόμενοι του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα..! Μπροστά σε αυτή την πραγματικότητα, μόνος του κανένας κλάδος δε θα «σωθεί». Πολύ περισσότερο, δεν μπορεί να σωθεί μεμονωμένα κάθε εργαζόμενος. Ούτε βέβαια είναι «διέξοδος» η πρόωρη έξοδος στη σύνταξη. Αντίθετα, μπορεί ν' αποδειχτεί μια έξοδος με πολλούς κινδύνους..!

H κυβερνητική προπαγάνδα, άλλωστε, κάνει καλά τη δουλιά της. Η φιλολογία για «ώριμα δικαιώματα» και για «δίκαιο σύστημα», που θα αποκαθιστά δήθεν τις αδικίες του ασφαλιστικού συστήματος, σε ένα πράγμα αποβλέπει: Στο διαχωρισμό των εργαζομένων, στη διάσπαση και το πνίξιμο των αντιδράσεων. Γιατί αυτό που πραγματικά φοβάται η κυβέρνηση είναι η προοπτική ενός μεγάλου μετώπου πάλης, που θα αρνείται τα αντιασφαλιστικά μέτρα, θα απορρίπτει το θέατρο του «κοινωνικού διαλόγου» και με συνέπεια θα παλεύει για την υπεράσπιση και διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων εργαζομένων, συνταξιούχων, ανέργων. Το πλατύ μέτωπο αντίστασης και πάλης ανησυχεί την κυβέρνηση, αυτό θέλει να προλάβει.

Σε αυτή την κατεύθυνση επιχειρεί να πνίξει τις ανησυχίες, υποκριτικά καταφέρεται εναντίον εκείνων που «καλλιεργούν τον πανικό», ενώ την ίδια στιγμή κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, συστηματικά και με δόσεις, ρίχνουν το αντιασφαλιστικό τους δηλητήριο. Ετσι, μετά την κυνική και προκλητική παρέμβαση του συμβούλου του πρωθυπουργού Γκίκα Χαρδούβελη, με την οποία εμφανιζόταν υπέρμαχος της «απόσυρσης του κράτους» από την κοινωνική ασφάλιση, είχαμε και συνέχεια. Πληροφορίες φέρουν τον βρετανικό οίκο, που έχει αναλάβει τη σχετική μελέτη, να μην υπολογίζει την κρατική συμμετοχή στη χρηματοδότηση της κοινωνικής ασφάλισης, έτσι ώστε το υπάρχον σύστημα στη μελέτη που ετοιμάζουν να εμφανιστεί χρεοκοπημένο..! Και κατά συνέπεια πρέπει να ξεθεμελιωθεί.

Στην ίδια γραμμή ο υπουργός Προεδρίας Μ. Παπαϊωάννου - σε πρόσφατες δηλώσεις του - ανέλαβε να «εξορθολογίσει» το σύστημα των βαρέων και ανθυγιεινών με την κατάργησή τους και ό,τι αυτό συνεπάγεται για το ύψος των συντάξεων αλλά και το χρόνο συνταξιοδότησης χιλιάδων εργαζομένων. Αντίστοιχα, ο υφυπουργός Εργασίας, Χρ. Πρωτόπαππας - με την εμπειρία προφανώς του παλιού συνδικαλιστή - θεωρεί ότι τα ταμεία αυτασφάλειας πρέπει να περάσουν στην ιδιωτική ασφάλιση. Και ακόμα χειρότερα: «Η κοινωνική ασφάλιση πρέπει να προστατεύει τους μη έχοντες». Δηλαδή, η κοινωνική ασφάλιση υποβιβάζεται σε «φιλόπτωχο ταμείο», που το μόνο που θα εξασφαλίζει είναι ένα κομμάτι ψωμί στους «μη έχοντες».

Και μόνο από τις πιο πάνω σκόρπιες αναφορές προκύπτει ότι γύρω από το ζήτημα «κοινωνική ασφάλιση», όπως κατά κόρον υπογραμμίστηκε στις συσκέψεις που έγιναν, δε διακυβεύεται ένα οποιοδήποτε εργατικό δικαίωμα. Δεν αμφισβητείται απλώς κάποια επιμέρους κατάκτηση. Γίνεται φανερό ότι κυβέρνηση και εργοδοσία επιχειρούν να κατεδαφίσουν τα πάντα. Τα θέλουν όλα. Τις συντάξεις, την υγεία, την πρόνοια, τα αποθεματικά των Ταμείων και την περιουσία τους.

Και επειδή κρίνονται τα πάντα, σ' αυτή την αναμέτρηση έχουν θέση όλοι. Σ' αυτό τον αγώνα δεν περισσεύει κανένας, δεν αποκλείεται κανένας. Εχουν θέση ο εργαζόμενος και ο άνεργος, ο συνταξιούχος και ο μετανάστης, ο αγρότης και ο μικρομεσαίος βιοτέχνης, αλλά και ο ελεύθερος επαγγελματίας.

Οι Επιτροπές Αγώνα που προέκυψαν από τις συσκέψεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα, αλλά και αυτές που θα δημιουργηθούν σε όλες τις μεγάλες πόλεις σε κλάδους δουλιάς, σε επιχειρήσεις και εργοστάσια, είναι αυτές που θ' αναλάβουν το βάρος του αγώνα. Η σύνθεσή τους δείχνει ότι ήδη έγινε ένα σοβαρό βήμα στην προσπάθεια συσπείρωσης ευρύτερων δυνάμεων.

Σήμερα δημοσιεύουμε δηλώσεις τεσσάρων μελών της Επιτροπής Αγώνα της Αθήνας, του Αλέξη Τσώλη, μέλους της διοίκησης της ΓΣΕΕ, του Κ. Χριστόπουλου, μέλους του ΓΣ της ΑΔΕΔΥ και της ΠΑΣΚΕ ΔΥ, του Δ. Κίσσα, μέλους διοίκησης της ΟΤΟΕ, και του Σ. Κότσια, μέλους της διοίκησης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών.

«Οι επιθέσεις που δέχονται οι εργαζόμενοι τα τελευταία χρόνια από την κυβέρνηση και τους εργοδότες είναι συνεχείς και μεθοδευμένες. Με πρόσχημα την "ΟΝΕ" καθηλώθηκαν οι μισθοί. Οι ισχνές κοινωνικές παροχές αποδεκατίστηκαν. Προχωράει με γρήγορους ρυθμούς η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας με τις μετοχοποιήσεις - ιδιωτικοποιήσεις. Χτυπήθηκαν οι εργασιακές σχέσεις με στόχο την πλήρη αποδιάρθρωση. Τα δημοκρατικά δικαιώματα βρίσκονται στο στόχαστρο και αυτό αποτυπώνεται και στο θέμα της τρομοκρατίας και στην τροποποίηση του Συντάγματος. Η ανεργία καλπάζει και όλο και μεγαλύτερα τμήματα του λαού περνάνε στα όρια της φτώχειας, της εξαθλίωσης και του αποκλεισμού.

Το κυβερνητικο-εργοδοτικό σχέδιο, για το προσεχές διάστημα περιλαμβάνει την ουσιαστική κατάργηση της κοινωνικής ασφάλισης, μιας από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του εργαζόμενου λαού. Σ' αυτές τις επιθέσεις οι ηγεσίες της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ και πολλών Ομοσπονδιών, στα πλαίσια της «εκσυγχρονιστικής λογικής» (οι ηγετικές ομάδες ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Αυτόνομης Παρέμβασης») συναγωνίζονται στο ποιος θα δείξει καλή διαγωγή. Πώς θα ξεγελάσουν τους εργαζόμενους, με αγωνιστικές καμιά φορά - λόγω και του συνεδρίου της ΓΣΕΕ - κορόνες και με το διάλογο τέχνασμα το διάλογο απάτη.

Οι δυνάμεις του ταξικού συνδικαλισμού πρέπει να ενημερώσουν, όσο πιο πλατιά γίνεται εργαζόμενους και λαό. Να ξεσκεπάσουν τα σχέδια της κυβέρνησης, να δείξουν τις συνέπειες από τις προωθούμενες «λύσεις» στο ασφαλιστικό. Να προετοιμαστούν για σκληρούς και μακροχρόνιους αγώνες. Οι προσπάθειες και οι πρωτοβουλίες του ΠΑΜΕ δείχνουν το δρόμο. Η δημιουργία και η λειτουργία της Επιτροπής Αγώνα για την υπεράσπιση της κοινωνικής ασφάλισης είναι ένα σοβαρό βήμα. Η συμμετοχή σ' αυτή την επιτροπή συνδικαλιστικών στελεχών και από παρατάξεις που οι ηγεσίες τους έχουν γίνει «κυβερνητικοί υπάλληλοι», φανερώνει ότι πολλοί έχουν καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος αλλά και το ρόλο των συμβιβασμένων ηγεσιών.

Σιγά αλλά σταθερά το Μέτωπο διευρύνεται και η αντίσταση θα φουντώσει. Τώρα είναι ώρα της συσπείρωσης και του αγώνα αν δε θέλουμε να ζήσουμε στα γηρατειά μας με ελεημοσύνες ή από τα συσσίτια».

Με τη διπλή ιδιότητα του μέλους του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ και της ΠΑΣΚ Δημοσίων Υπαλλήλων μίλησε στο «Ρ» ο Κώστας Χριστόπουλος, εξηγώντας τη συμμετοχή του στην Επιτροπή Αγώνα και τη στράτευσή του στην υπεράσπιση της κοινωνικής ασφάλισης. «Ολοι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα βρίσκονται αντιμέτωποι με μια τελική έφοδο στην κοινωνική ασφάλιση. Γι' αυτό απαιτείται απ' όλους, παλιούς και καινούριους υπαλλήλους και εργάτες, απ' όλους τους νέους και τις νέες, από όλους τους ανέργους, να δηλώσουν "παρών" στο μεγάλο προσκλητήριο της αντίστασης και του αγώνα, για να μην περάσουν οι αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις. Κανενός εργαζόμενου, κανενός ανέργου δεν πρέπει να καμφθεί το αγωνιστικό φρόνημα».

Το κλίμα ανησυχίας και η σύγχυση που επικρατεί στους εργαζόμενους από τις επιχειρούμενες αλλαγές στο ασφαλιστικό έχει οδηγήσει πολλούς δημοσίους υπαλλήλους σε πρόωρη συνταξιοδότηση - σημειώνει ο συνδικαλιστής - ο οποίος προειδοποιεί ότι «δεν είναι αυτή η λύση, αφού χαμένοι θα βγουν οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι και τα ταμεία τους.

Στην αντιασφαλιστική θύελλα που ετοιμάζεται η λύση είναι άλλη. Είναι η αγωνιστική απάντηση που πρέπει να δώσουμε όλοι μαζί. Είναι χρέος τιμής και υποχρέωση όλων μας να σεβαστούμε τις προηγούμενες γενεές που πάλεψαν και κατάκτησαν το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης. Είναι χρέος τιμής και υποχρέωση όλων μας ν' αγωνιστούμε για να παραδώσουμε ένα δημόσιο κοινωνικά δίκαιο ασφαλιστικό σύστημα στις επερχόμενες γενεές. Από το προσκλητήριο του αγώνα δεν πρέπει να λείψει κανένας.

Ολοι μαζί πρέπει να διεκδικήσουμε την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων και την κατοχύρωση του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης που να εγγυάται αξιοπρεπείς συντάξεις, κάλυψη όλων των ανασφάλιστων, την ασφάλιση του χρόνου ανεργίας και ασθένειας, την κατοχύρωση των βαρέων και ανθυγιεινών επιδομάτων, την αυτοδιοίκηση και αυτοδιαχείριση των επικουρικών ταμείων».

«Ο θεσμός της κοινωνικής ασφάλισης (ΚΑ) έχει τεράστια σημασία και αξία, αφού οι διαστάσεις του έχουν αποκλειστικά κοινωνικό χαρακτήρα. Το επίπεδο της ΚΑ χαρακτηρίζει και την κοινωνία που ζούμε. Ενα καλό επίπεδο σημαίνει ανθρωπισμός, κοινωνική δικαιοσύνη, ανάπτυξη, κοινωνική προστασία, αποκούμπι για τα αδύνατα κοινωνικά στρώματα» σημειώνει ο συνδικαλιστής.

Σήμερα ο ιερός θεσμός της κοινωνικής ασφάλισης κινδυνεύει άμεσα, όχι απλά με υποβάθμιση, αλλά με κατεδάφιση. Προσωπικά, εδώ και 20 χρόνια, είμαι συνδικαλιστής στον τραπεζικό χώρο, χωρίς ποτέ να έχω ενταχθεί σε κάποιο κομματικό φορέα ή συνδικαλιστική παράταξη. Ομως προέρχομαι από το χώρο του ΠΑΣΟΚ και σ' όλα τα συνέδρια της ΟΤΟΕ (πλην του 2000 και του 1993), είχα ψηφίσει την παράταξη της ΠΑΣΚΕ.

Η σημερινή ηγεσία της ΟΤΟΕ (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - και Αγωνιστική Συνεργασία) για το ασφαλιστικό του κλάδου, αποφάσισε πρόσφατα να διεκδικήσει τις προτάσεις και το σχέδιο του κ. Τήνιου, του γνωστού ασφαλιστικού συμβούλου του πρωθυπουργού! Η ηγεσία της ΟΤΟΕ, είναι εντολοδόχος της κυβέρνησης και των κρατικών Διοικητών και ως εκ τούτου είναι εντελώς αναξιόπιστος φορέας για την απόκρουση των κυβερνητικών σχεδίων.

Μπροστά σ' αυτές τις εξελίξεις προβληματιζόμουνα έντονα για τις δυνατότητες συστράτευσής μου, με κάποιο αξιόπιστο συνδικαλιστικό φορέα που με ειλικρίνεια και εντιμότητα θα προσπαθούσε ν' αντισταθεί στην επερχόμενη λαίλαπα. Ετσι με επιφύλαξη, πρέπει να ομολογήσω, αποδέχτηκα την πρόσκληση του ΠΑΜΕ για να παραβρεθώ στη σύσκεψή του στις 6 Φλεβάρη. Σε αυτή διαπίστωσα ότι πολλοί συνδικαλιστές είχαν τις ίδιες απόψεις, θέσεις και αγωνίες. Οι όποιοι δισταγμοί μου και προκαταλήψεις ξεπεράστηκαν.

Στη συζήτηση -υπογραμμίζει ο Δ. Κίσσας- διαπίστωσα ένα ευρύτατο ενωτικό πνεύμα, που δεν υποτάσσεται σε καμία άλλη σκοπιμότητα παρά μόνο στον ιερό σκοπό, για την απόκρουση των σχεδίων της κυβέρνησης. Η μαχητική διάθεση και η προσπάθεια για αποφασιστικούς αγώνες, στη βάση ενός συγκεκριμένου προγραμματισμού, που αποφασίστηκε, δίνει θετική προοπτική στο συνδικαλιστικό και ευρύτερο λαϊκό κίνημα.

Ετσι έθεσα και εγώ τις όποιες δυνάμεις, ικανότητες και εμπειρίες έχω, στη διάθεση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, πεισμένος ότι ο αγώνας του δεν είναι απλά δίκαιος αλλά και ιερός. Η συμμετοχή μας στη σύσκεψη του ΠΑΜΕ, εξόργισε τις ηγεσίες των ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ και "Αυτόνομης Παρέμβασης". Μάλιστα η ΔΑΚΕ ανήσυχη, έτρεξε πρώτη να καταγγείλει την παράταξη της ΑΣΚΕ. Κατανοώ την ανησυχία τους, σκέφτονται τους 8 αντιπροσώπους για το συνέδριο της ΓΣΕΕ».

Καταλήγοντας ο συνδικαλιστής καλεί τους εργαζόμενους στον κοινό αγώνα για τις γενιές που μας κληροδότησαν την κοινωνική ασφάλιση, αλλά και των γενιών που εκπροσωπούμε και ακόμα αυτών που θ' ακολουθήσουν.

«Η συμμετοχή μου στην Επιτροπή Αγώνα για το ασφαλιστικό έχει το νόημα της συστράτευσής μου με εκείνες τις δυνάμεις που πραγματικά αγωνίζονται ν' αποτρέψουν την αντιασφαλιστική λαίλαπα, υπογραμμίζει στη δήλωσή του ο Σπύρος Κότσιας, μέλος της Διοίκησης της ΠΟΣ και πρώην πρόεδρος της Ομοσπονδίας.

Οι αλλαγές στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης που προωθεί η κυβέρνηση έρχονται σαν συνέχεια των ρυθμίσεων, που ανέτρεψαν τις εργασιακές σχέσεις και αποτελούν την αναγκαία προϋπόθεση για να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις των μεγάλων δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών, όπως απαιτεί το κεφάλαιο, του οποίου η κυβέρνηση αποτελεί ταπεινή θεραπαινίδα.

Μπροστά σε αυτή την αντιασφαλιστική επίθεση - υπογραμμίζει ο συνδικαλιστής - σαν εργαζόμενοι έχουμε καθήκον απέναντι στους εαυτούς μας και στις μελλοντικές γενιές να αντιδράσουμε και να πούμε "όχι". Ν' απορρίψουμε ό,τι μαγειρεύεται πίσω από τις πλάτες μας, με την ανοχή δυστυχώς της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος. Η χρησιμοποίηση του "κοινωνικού διαλόγου", τον οποίο απ' ό,τι φαίνεται προετοιμάζουν ορισμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες με την κυβέρνηση, αμέσως μετά το συνέδριο της ΓΣΕΕ, θα αποτελέσει για άλλη μία φορά το άλλοθι για το πέρασμα των αντεργατικών λύσεων που έχει στα συρτάρια της η κυβέρνηση.

Γι' αυτό η απόρριψη του "κοινωνικού διαλόγου" συμβαδίζει με τον αγώνα για την αποτροπή των σχεδίων της κυβέρνησης. Διαφορετικά, η αξιοπρέπειά μας, αλλά και αυτή ακόμα η ζωή μας, θα γίνει έρμαιο των διαθέσεων εκείνων που μεθοδικά προετοιμάζουν έναν κόσμο χωρίς δικαιώματα για τους εργαζόμενους, χωρίς ελπίδα, χωρίς προοπτική».