Ο υπουργός αναφέρθηκε καταρχάς στο πρόσφατο ταξίδι του στο Κίεβο συνοδεύοντας την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στις συναντήσεις του εκεί με τον Πρόεδρο, Β. Ζελένσκι, και τον ομόλογό του, Ολ. Ρέζνικοφ, «όπου αυτό που ζητήθηκε, αυτό που ζητείται σε διαρκή βάση από τους Ουκρανούς και είναι απόλυτα αντιληπτό, όπως καταλαβαίνετε, είναι η συνέχιση της αμυντικής βοήθειας προς την Ουκρανία, προκειμένου να πραγματοποιήσει την αντεπίθεσή της με τελικό σκοπό την ανακατάληψη όλων των εδαφών».

Εκτίμησε ότι «η στρατιωτική αναμέτρηση κατά τους χειμερινούς μήνες, κυρίως θα εκδηλωθεί σε επίπεδο επιθέσεων από αέρα, είτε με drones είτε με πυραύλους και βέβαια αεράμυνας. Επομένως, η έμφαση όσον αφορά τα αιτήματα των Ουκρανών για αμυντική βοήθεια επικεντρώνεται πλέον στα συστήματα αεράμυνας», ουσιαστικά επιβεβαιώνοντας τις φήμες ότι εντός ευρωατλαντικού καταμερισμού, η ελληνική κυβέρνηση και άλλες κυβερνήσεις συζητούν με τους «συμμάχους» και αναζητούν να στείλουν τέτοια συστήματα στο Κίεβο, με κάποιες πρώτες πληροφορίες να εστιάζουν στα TOR-M1, ενώ αντικειμενικά η συζήτηση πιάνει και τους S-300.

Αλλωστε, στο πλαίσιο επίδοσης διαπιστευτηρίων στον αμερικανοΝΑΤΟικό ιμπεριαλισμό, ο υπουργός κάλεσε για «διατήρηση της ενότητας της Δύσης» και «ανεπιφύλακτη στήριξη της Ουκρανίας». «Σε αυτό το πνεύμα, λοιπόν, από την πρώτη μέρα της ρωσικής επίθεσης στηρίξαμε ανεπιφύλακτα και πολύπλευρα την Ουκρανία», είπε, αναπτύσσοντας τα πεπραγμένα της ελληνικής κυβέρνησης. Τόνισε ότι παρείχε «ουσιαστική στρατιωτική βοήθεια στις ουκρανικές Ενοπλες Δυνάμεις» (με αποστολή π.χ. τεθωρακισμένων και πυρομαχικών), ενώ, «επίσης, η ελληνική κυβέρνηση έθεσε στη διάθεση του ΝΑΤΟ το ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας λιμάνι της Αλεξανδρούπολης στο βορειοανατολικό άκρο της χώρας», ο σημαντικότερος κόμβος του ΝΑΤΟ στη ΝΑ Ευρώπη για διεκπεραίωση πολεμικού του υλικού προς τη συνοριογραμμή με τη Ρωσία.

Εξάλλου, σε άλλο σημείο της ομιλίας του, είπε ότι «η παροχή διευκολύνσεων στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης (...) εντείνει το συμμαχικό αποτύπωμα στην ευρύτερη περιοχή», καθώς το λιμάνι «στις ημέρες που ζούμε αποκτά ένα ιδιαίτερο στρατηγικό ενδιαφέρον για τη Συμμαχία, αφού από εκεί καθίσταται πιο ευχερής η μεταφορά στρατευμάτων προς τη δύσκολη περιοχή, δηλαδή τα σύνορα με την Ουκρανία», ενώ στο ίδιο πλαίσιο «η επέκταση του αγωγού καυσίμων έως την Αλεξανδρούπολη σε πρώτη φάση και ίσως ακολούθως προς την Ουκρανία και τη Ρουμανία, θα υποστηρίξει με καύσιμα ενδεχόμενες συμμαχικές επιχειρήσεις. Ιδίως στην περίπτωση που θα καταστεί πιο δύσκολη η εκτέλεση αντίστοιχων θαλάσσιων μεταφορών». Αλλο ένα ανατριχιαστικό σχέδιο - μαγνήτης κινδύνων για τον λαό, καθώς εφόσον θα υποστηρίζονται από εκεί «συμμαχικές επιχειρήσεις» κατά της Ρωσίας, μπαίνει για τα καλά στο στόχαστρο των Ενόπλων Δυνάμεών της.

Θυμίζουμε ότι, σήμερα, ο αγωγός καυσίμων των Ενόπλων Δυνάμεων ξεκινά από την Ελευσίνα και καταλήγει στην Καβάλα, ενώ είναι συνδεδεμένος με τα διυλιστήρια των ΕΛΠΕ σε Ασπρόπυργο και Θεσσαλονίκη. Οι ΗΠΑ προωθούν εδώ και καιρό την επέκταση του αγωγού προς την Αλεξανδρούπολη, ώστε να εξυπηρετεί τον ανεφοδιασμό των αμερικανοΝΑΤΟικών στρατευμάτων που όλο και πιο συχνά εξορμούν από εκεί προς περιοχές όπου ανεβαίνει το θερμόμετρο της αντιπαράθεσης με τη Ρωσία και άλλες δυνάμεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, μάλιστα, η σχεδιαζόμενη επέκταση πρόκειται να χρηματοδοτηθεί από ΝΑΤΟικά κονδύλια. Εξάλλου, υπάρχει ήδη άμεση αμερικανική εμπλοκή στη λειτουργία και διαχείριση του αγωγού, καθώς η Συμφωνία Ασφάλειας Εφοδιασμού και Πληροφοριών (SSI Agreement) που υπέγραψε το 2019 το υπουργείο Αμυνας με την «Lockheed Martin» προβλέπει ότι η εταιρεία έχει την πλήρη ευθύνη έναντι του υπουργείου για την υλοποίηση του προγράμματος ηλεκτρονικής παρακολούθησης του αγωγού καυσίμων, με στόχο επισήμως τη συμβολή στον εκσυγχρονισμό του συστήματος διακίνησης και παρακολούθησης της ροής τους.

Ο υπουργός αναφέρθηκε στην ομιλία του και στην Ανατολική Μεσόγειο, λέγοντας ότι «αποτελεί μια περιοχή με μεγάλο στρατηγικό ενδιαφέρον αλλά και ένα ιδιαίτερο περιβάλλον ασφαλείας». Με την ντόπια αστική τάξη να διεκδικεί - προς γεωστρατηγική της αναβάθμιση - ενισχυμένο ρόλο ευρωατλαντικού χωροφύλακα στην εν λόγω ζώνη, υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση «καταβάλλει κάθε προσπάθεια» για «να καταστεί ένας πάροχος ασφαλείας για την ευρύτερη περιοχή».

Επ' αυτού παρέπεμψε στην «ενίσχυση» των Ενόπλων Δυνάμεων, όπου έκανε καθαρό για ποιον και τι χρυσοπληρώνει ο λαός εξοπλισμούς: «Η Ελλάδα αποσκοπεί στη δημιουργία ισχυρών, αποτελεσματικών και πλήρως εξοπλισμένων Ενόπλων Δυνάμεων τόσο για την αποτροπή υφισταμένων και αναφυόμενων απειλών καθώς και αναθεωρητικών τάσεων, όσο και για την ενεργό συμμετοχή της χώρας στις δομές και στους μηχανισμούς ασφαλείας του ΝΑΤΟ», τόνισε.

Μίλησε δε για «αναβάθμιση του ρόλου μας στο ΝΑΤΟ», θυμίζοντας ότι «η χώρα μας συμβάλλει καθοριστικά στη διατήρηση του ιδιαίτερα αυξημένου επιπέδου φιλοδοξίας, του "level of ambition", της Συμμαχίας διαθέτοντας 3,7% του ΑΕΠ για αμυντικές δαπάνες κατά το έτος που μας πέρασε, καθώς και με τη διοχέτευση του 37% από αυτές τις αμυντικές δαπάνες σε έρευνα, ανάπτυξη και προμήθειες νέων οπλικών συστημάτων». Και πάνε ακόμα υψηλότερα (και ακριβότερα). Εδωσε, συγκεκριμένα, το στοιχείο ότι «τα παραπάνω ποσά για το τρέχον έτος θα αυξηθούν και εκτιμάται ότι θα ανέλθουν στο 4% του ΑΕΠ και σε 45% περίπου για προμήθειες οπλικών συστημάτων αντιστοίχως».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, έσπευσε να «διαβεβαιώσει» ότι «ακολουθούμε και ενστερνιζόμαστε όλες τις αποφάσεις της Συμμαχίας, ιδίως τις σημαντικές αποφάσεις που προέκυψαν από τη Διάσκεψη των Ηγετών στη Μαδρίτη το καλοκαίρι που μας πέρασε για μεγαλύτερη και πιο ενεργή παρουσία των Battlegroups, των ομάδων μάχης, ιδίως στις περιοχές ιδιαίτερου ενδιαφέροντος λόγω της συγκυρίας», με την ελληνική κυβέρνηση να έχει στείλει ήδη στο Battlegroup που στήθηκε στο Νόβο Σέλο της Βουλγαρίας μία διμοιρία αντιαρματικών (6 τεθωρακισμένα οχήματα M901ITV, φορείς αντιαρματικών TOW-2 συν άλλα τροχοφόρα οχήματα) και επιτελείς της 33ης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας.

Η αντιπροσωπεία του Σωματείου Δράσης - με σκοπό τη διάσωση της μνήμης του μάρτυρα του Ποντιακού Ελληνισμού Νίκου Καπετανίδη, που κρεμάστηκε στην Αμάσεια του Πόντου το 1921- ενημέρωσε τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμβολή του Σωματείου στην ανακήρυξη της 21ης Σεπτεμβρίου ως «ημέρας μνήμης δημοσιογραφίας - Νίκος Καπετανίδης», στην κατασκευή μνημείου για τον Ν. Καπετανίδη, στο υπό διαμόρφωση μητροπολιτικό πάρκο Παύλου Μελά στη Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης, και συνολικά για τις δράσεις και το πολιτιστικό του έργο. Ακόμα, ο Κώστας Καπετανίδης δώρισε στον Δημήτρη Κουτσούμπα το βιβλίο «Η Δύση του Ποντιακού Ελληνισμού από την πένα του Νίκου Καπετανίδη».

Ο Δ. Κουτσούμπας διαβεβαίωσε την αντιπροσωπεία ότι το ΚΚΕ βρίσκεται στο πλευρό τους στη σημαντική υπόθεση της ανάδειξης της ζωής και του έργου του πρωτοπόρου αγωνιστή και μάρτυρα του Ποντιακού Ελληνισμού Ν. Καπετανίδη, και ότι θα συμβάλει με πολύμορφες ενέργειες και παρεμβάσεις στο έργο του Σωματείου.

Σχέδιο δράσης για τη λεγόμενη «Στρατιωτική Κινητικότητα 2.0» και ένα κοινό ανακοινωθέν για μια πολιτική κυβερνοάμυνας της ΕΕ «για την αντιμετώπιση του επιδεινούμενου περιβάλλοντος ασφαλείας», με το βλέμμα στην κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία, υπέβαλαν χθες η Κομισιόν και ο ύπατος εκπρόσωπος Ζ. Μπορέλ.

Στόχος τους, όπως αναφέρεται επισήμως, να συνδράμουν τις ευρωενωσιακές Ενοπλες Δυνάμεις ώστε «να ανταποκρίνονται καλύτερα, ταχύτερα και σε επαρκή κλίμακα σε κρίσεις που ξεσπούν στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ και πέρα από αυτήν», προαναγγέλλοντας μετακινήσεις και διεκπεραιώσεις για αποστολές όπου Γης, όπου κρίνονται τα συμφέροντα ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων στις συγκρούσεις με άλλα κέντρα για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων, εξ ου και επιδιώκουν την ταχύτερη δυνατή μετακίνηση αξιόμαχων στρατιωτικών δυνάμεων.

Οι ίδιοι άλλωστε λένε ότι το Σχέδιο Δράσης «θα ενισχύσει την ικανότητα της ΕΕ να υποστηρίζει τα κράτη - μέλη και τους εταίρους όσον αφορά τη μεταφορά στρατευμάτων και του εξοπλισμού τους. Λειτουργεί στην κατεύθυνση για καλύτερα συνδεδεμένες και προστατευμένες υποδομές», «ενισχύει τη συνεργασία με το ΝΑΤΟ» και «προωθεί τη συνδεσιμότητα και τον διάλογο με βασικούς εταίρους» της ΕΕ.

Θυμίζουμε ότι το πρώτο τέτοιο Σχέδιο Δράσης ξεκίνησε το 2018, με στόχο να διασφαλίσει «την ταχεία και απρόσκοπτη κυκλοφορία στρατιωτικού προσωπικού, υλικού και μέσων σε σύντομο χρονικό διάστημα και σε μεγάλη κλίμακα εντός και εκτός της ΕΕ», με ένα «καλά συνδεδεμένο δίκτυο» υποδομών και αρτηριών, π.χ. λιμάνια, αυτοκινητόδρομους, σιδηροδρομικές γραμμές, εγκαθιδρύοντας την ανάπτυξη και χρήση υποδομών διττής χρήσης, στρατιωτικής και πολιτικής, βάζοντας ανοιχτά προϋποθέσεις στην κατασκευή τους ώστε να μπορούν να «σηκώσουν» και στρατιωτικά μέσα.

Οπως τονίζεται αρμοδίως, το νέο Σχέδιο Δράσης για τη στρατιωτική κινητικότητα ανταποκρίνεται στην έκκληση της λεγόμενης «Στρατηγικής Πυξίδας» (κείμενο - δόγμα της ΕΕ, αντίστοιχο της Στρατηγικής Αντίληψης του ΝΑΤΟ, για την αντιπαράθεση με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα) για ενίσχυση της στρατιωτικής κινητικότητας των Ενόπλων Δυνάμεων της ΕΕ «εντός και εκτός της Ενωσης», με στόχους όπως:

Ο «εντοπισμός πιθανών κενών στις υποδομές», η «ενσωμάτωση των απαιτήσεων της αλυσίδας εφοδιασμού καυσίμων, για την υποστήριξη βραχυπρόθεσμων κινήσεων μεγάλης κλίμακας στρατιωτικών δυνάμεων», η «ψηφιοποίηση των διοικητικών διαδικασιών που σχετίζονται με την τελωνειακή επιμελητεία και τα συστήματα στρατιωτικής κινητικότητας» και «μέτρα για την προστασία υποδομών μεταφορών από επιθέσεις στον κυβερνοχώρο και άλλες υβριδικές απειλές». Αλλα και η «ενίσχυση της συνεργασίας με το ΝΑΤΟ και βασικούς στρατηγικούς εταίρους, όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Νορβηγία, με ταυτόχρονη προώθηση της συνδεσιμότητας και του διαλόγου με περιφερειακούς εταίρους και χώρες της διεύρυνσης, όπως η Ουκρανία, η Μολδαβία και τα Δυτικά Βαλκάνια».