Το θέμα με τον κύριο Παπαδήμο δεν έχει να κάνει με το πρόσωπο - όπως και με κανένα πρόσωπο.
Εχει να κάνει με την ιδιότητα. Η οποία δηλώνει ξεκάθαρα τα οικονομικά και πολιτικά, τα ταξικά εντέλει συμφέροντα, που υπηρετούνται μέσω της συγκεκριμένης ιδιότητας.
*
Αλλωστε, ο ίδιος ο κ. Παπαδήμος αναφέρθηκε από την πρώτη κιόλας «πρωθυπουργική» δήλωσή του στην ιδιότητά του.
Και το έκανε για να τονίσει ότι κατά το μεγαλύτερο μέρος της επαγγελματικής του ζωής ασκεί οικονομική πολιτική, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, όπως είπε.
*
Είναι, δε, αυτό το συγκεκριμένο σημείο
- η ιδιότητα, μέσω της οποίας άσκησε πολύχρονη οικονομική πολιτική ο κ. Παπαδήμος -
που καταχωρίζεται από την καταρρακτώδη προπαγάνδα του πολιτικού κατεστημένου και των ΜΜΕ στα «ατού» της τρέχουσας κυβερνητικής «λύσης».
Αλλά - παρά το «θόρυβο» και κόντρα στο ρεύμα -
ας το σκεφτούμε λίγο:
*
Εφόσον ο κ. Παπαδήμος
*
τότε, μόνο ως διαστροφή της λογικής μπορεί να εμφανίζεται ως... μέρος της «λύσης» η οικονομική πολιτική που άσκησε ο κ. Παπαδήμος ως τραπεζίτης!
*
Για την καθεστηκυία προπαγάνδα, για τους συνεταίρους στο σχηματισμό της κυβέρνησης υπό τον κ. Παπαδήμο, για τους «παπαγάλους» τους, είναι αδιάφορο το γεγονός ότι αυτή η τάχα «λυτρωτική» (!) πολιτική είναι που έχει οδηγήσει την κατάσταση στη χρεοκοπία και την πτώχευση του λαού.
Ομως, μια ματιά μόνο - στην Ελλάδα και στον κόσμο όλο - αρκεί για να φανεί η αλήθεια. Για να καταρρεύσει η διαστρέβλωση. Η πραγματικότητα βοά:
*
Η πολιτική που εφάρμοσε ως τραπεζίτης ο κ. Παπαδήμος για λογαριασμό των τραπεζιτών και των κεφαλαιοκρατών σε Ελλάδα και Ευρώπη, την οποία αναλαμβάνει να εφαρμόσει άτεγκτα και ως πρωθυπουργός
- πολιτική που περιγράφεται ως «αφανισμός λαών για τη σωτηρία των τραπεζιτών και των καπιταλιστών» -
όχι μόνο δεν είναι «μέρος της λύσης», αλλά, αντίθετα, πρόκειται για το πρόβλημα το ίδιο!
Η «λύση» τους συνιστά το χείριστο:
Εκείνη ακριβώς την πολιτική που αποτελεί και - μέσω της νέας κυβέρνησης «προσωποποιεί» - την ίδια
την καρδιά του προβλήματος!
1918 Ανακήρυξη της δημοκρατίας στην Αυστρία.
1934 Σε όλη την Ελλάδα γίνονται συλλαλητήρια διαμαρτυρίας των παλαιών πολεμιστών για την εγκατάλειψή τους από το κράτος.
1942 Γερμανικά στρατεύματα μπαίνουν στο ελεύθερο έως τότε κομμάτι της Γαλλίας, κυριεύουν τη Λιμόζ και το Βισί και φτάνουν μέχρι τα σύνορα με την Ισπανία. Την ίδια μέρα καταλαμβάνουν και την Κορσική με τη βοήθεια της Ιταλίας.
1977 Πανεπιστημιακή ομάδα αρχαιολόγων, με επικεφαλής τον καθηγητή Μανόλη Ανδρόνικο, ανακαλύπτει στη Βεργίνα έναν ασύλητο τάφο γεμάτο εκπληκτικά έργα τέχνης. Αν και ορισμένοι Ελληνες επιστήμονες αμφιβάλλουν για το αν ετάφη εκεί ο Φίλιππος Β΄, πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, διάχυτη είναι η αίσθηση ότι πρόκειται για τη μεγαλύτερη αρχαιολογική ανακάλυψη των τελευταίων χρόνων.
1990 Φεύγει από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, Γιάννης Ρίτσος.
«Ανάμεσα σε τόσες νύχτες, τόσους βράχους, τόσους σκοτωμένους
- είπε -
εσύ Επανάσταση, μας άνοιξες τις φαρδιές λεωφόρους
για μια πανανθρώπινη συνάντηση. Τις νύχτες αφουγκράζομαι τα βήματα,
ακούω τα βήματα. Ερχονται. Πλησιάζουν.
Κι αυτό το τύμπανο το απόμακρο, μέσα στη σκόνη και στον ήλιο,
μόνο,
σα μια γυμνή καρδιά, δίχως τη συντροφιά των χάλκινων, κατάμονο,
δίνοντας πάντα το ρυθμό στα βήματα των σημαιών. Ο σαλπιγκτής
έχει σωπάσει.
Δε χρειάζονται πια εγερτήρια στους εγερμένους.
*
Προτού σκουπίσουν οι στρατιώτες τον ιδρώτα τους,
είχαν αρχίσει κιόλας να στοχάζονται το δρόμο που 'χαν διανύσει,
το δρόμο που έμενε, τ' αγκάθια, τη σιωπή και, γενικά, το δρόμο.
Παρατηρούσαν κιόλας το παγούρι τους - το γνώριζαν -
πριν πιουν ή αφού ήπιαν. Θετικό σημάδι. Διέκριναν
το φιλικό του σχήμα στρογγυλό σαν όρκος και σα μνήμη. Θετικό
σημάδι,
σαν το παλιό σημείο του σταυρού επάνω στο ψωμί ή πριν από τον
ύπνο.
*
Αν τίποτ' άλλο δεν κερδίσαμε, - είπε - μάθαμε τουλάχιστον
πως αύριο θα συναντηθούμε. Αυτό διδάσκουμε,
αυτό κηρύττουμε, μην κάνοντας καθόλου κήρυγμα,
γιατί όποιος λέει πως αγαπάει ό,τι αγαπάει, δεν κάνει κήρυγμα,
λέει μονάχα εκείνο που δε θα μπορούσε να μην πει».
Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ της 26ης Οκτώβρη, στο πλαίσιο της προπαγάνδισης των αποφάσεων που λήφθηκαν,
ο Ε. Βενιζέλος παραχώρησε συνέντευξη Τύπου.
*
Σε εκείνη τη συνέντευξη Τύπου, όπου επιδιώχτηκε οι αποφάσεις των Βρυξελλών να πλασαριστούν ως «σωτήριες», ο κ. Βενιζέλος,
υποδυόμενος τον μαχόμενο «αντιεξουσιαστή», με τον αέρα του «πατριώτη» που έβαλε τα στήθη του απέναντι στα «συμφέροντα», παριστάνοντας το «σοσιαλιστή» που είναι έτοιμος να αναμετρηθεί με θεούς και δαίμονες για το καλό του λαού,
προέβη (δύο φορές μάλιστα!)
στην ακόλουθη... λεβέντικη δήλωση:
*
«Μεταξύ Εθνους και τραπεζιτών - αναφώνησε στεντορεία τη φωνή ο κ. Βενιζέλος - επιλέγουμε το Εθνος»!
*
Ε! Τώρα πια είναι εμφανέστατο τι εννοούσε ο άνθρωπος...
Στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χτες, κατά την επίσκεψή του στην Τρίπολη, ο βουλευτής κ. Γρηγόρης Ψαριανός, αναφερθείς στην πρωθυπουργοποίηση του κ. Λουκά Παπαδήμου, δηλωσε:
*
«Είναι (σ.σ.: ο κ. Παπαδήμος) ένας άνθρωπος που μπορεί να αποτελεί εγγύηση, γιατί είναι αποδεκτός και από την κοινωνία και από το πολιτικό κατεστημένο και από τις τράπεζες, τα χρηματιστήρια, την Ευρώπη και το μέσο πολίτη. Νομίζω δεν θα είναι μαριονέτα, δεν θα είναι κούριερ κανενός, ούτε διαμεσολαβητής του δικομματισμού και ταχυδακτυλουργός για να διατηρήσει τις ισορροπίες του δικομματισμού, που είναι γαντζωμένος στην εξουσία και δεν θέλει να αποχωρήσει» («Βήμα», ηλεκτρονική έκδοση).
*
Οχι.
Ο κ. Ψαριανός
- που τόσο θαυμάζει εκείνες τις πολιτικές επιλογές που γίνονται αποδεκτές «από το πολιτικό κατεστημένο, από τις τράπεζες, τα χρηματιστήρια» -
ο κ. Ψαριανός
- που τις επιλογές οι οποίες είναι αποδεκτές από το πολιτικό κατεστημένο, από τις τράπεζες και από τα χρηματιστήρια, τις διαχωρίζει (!) από τις επιλογές του... δικομματισμού -
δεν είναι βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, ούτε κάποιου εκ των κομμάτων της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ. που συναποφάσισαν τις γνωστές εξελίξεις.
Είναι βουλευτής του κόμματος της «Δημοκρατικής Αριστεράς» του κ. Φώτη Κουβέλη...