Οι φοιτητές και οι σπουδαστές να οργανωθούν σε ζωντανούς συλλόγους και μαχητικά όργανα. Κάθε έτος και τμήμα με τις εκλεγμένες επιτροπές τους να είναι κέντρα αγώνα. Σύλλογοι με συχνές και μαζικές γενικές συνελεύσεις με πραγματική συζήτηση και γνώμη από όλους και όχι μόνο τις παρατάξεις, που παίρνουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές και οι οικογένειές τους, που διοργανώνουν εκδηλώσεις, συζητήσεις, πλούσια δραστηριότητα. Μαχητικά, διεκδικητικά Διοικητικά Συμβούλια που συνεδριάζουν σταθερά και ανοιχτά, ενημερώνουν, κάνουν απολογισμό στους φοιτητές που τα εξέλεξαν με την ψήφο τους. Οσο η συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών και των σπουδαστών μένει ανοργάνωτη, τόσο μεγαλώνει ο κίνδυνος κάθε αγωνιστική ανάταση να έχει ημερομηνία λήξης, να είναι μόνο ένα ξέσπασμα, να είναι φτερό στον άνεμο και να την βάζουν εύκολα στο χέρι με διάφορα «ταξίματα», ψέματα, κόλπα και κάλπικο ενδιαφέρον διάφοροι «καλοθελητές»: Υπουργοί, πρυτάνεις, καθηγητές, δήμαρχοι, επιχειρηματίες, παρατάξεις και κόμματα του συστήματος.

Ο αγώνας να διεξάγεται με βάση τις σύγχρονες ανάγκες των σπουδαστών και των οικογενειών τους, χωρίς συμβιβασμούς με το «μικρότερο κακό» και τις αυταπάτες της δήθεν «εύκολης λύσης». Η λογική ότι δεν αλλάζει τίποτα βολεύει αυτούς που τα αλλάζουν όλα εναντίον της νεολαίας. Οποιος δε θέλει να πληρώνει ένα σκασμό λεφτά για να σπουδάσει, να παλέψει για επαρκή χρηματοδότηση των ιδρυμάτων από τον κρατικό προϋπολογισμό, για επιστροφή των αποθεματικών τους που «κουρεύτηκαν», για δωρεάν σίτιση - στέγαση - μετακίνηση - βιβλία - αναλώσιμα, για ανέγερση νέων εστιών στην ευθύνη του κράτους, για επίδομα ενοικίου. Οποιος δε δέχεται να είναι πελάτης στη μόρφωση - εμπόρευμα, να παλέψει για να φύγουν από τα ΑΕΙ - ΤΕΙ οι επιχειρήσεις. Οποιος θέλει το πτυχίο του να έχει αντίκρισμα να παλέψει ώστε το πτυχίο να αποτελεί τη μοναδική προϋπόθεση για δουλειά χωρίς να χρειάζεται να κάνει ένα κάρο πανάκριβα μεταπτυχιακά και να μαζεύει ένα σωρό πανάκριβα πιστοποιητικά. Οποιος θέλει ουσιαστική έρευνα να παλέψει για έρευνα στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών και όχι των κερδών των μονοπωλίων. Οποιος θέλει αξιοπρεπή δουλειά για να ζήσει, να παλέψει για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, να παλέψει ενάντια στο σχέδιο για την υπερεκμετάλλευση των νέων που επιβάλλει στους νέους κάτω των 29 να δουλεύουν για 5 μήνες με 400 ευρώ.

Μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα, αξιοποιώντας τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, την επιστήμη και την έρευνα προς όφελος του λαού. Για να γίνει αυτό πρέπει να ξεμπερδεύουμε με την εξουσία των μονοπωλίων. Να μην πληρώσει ο λαός την κρίση και το χρέος της πλουτοκρατίας, να παλέψει για αποδέσμευση από την ΕΕ. Με την εξουσία και τα κλειδιά της οικονομίας στα χέρια του λαού μπορεί η Παιδεία να είναι λαϊκή, τα πανεπιστήμια ως αναπόσπαστο στοιχείο της φιλολαϊκής ανάπτυξης, να παίζουν τον πραγματικό μορφωτικό, ερευνητικό και κοινωνικό τους ρόλο.

Αγώνας σα μια γροθιά μαζί με το λαό. Να βαδίσουν οι φοιτητές μαζί με τους εργάτες και το ΠΑΜΕ, τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους και αγρότες, τις γυναίκες, τους μαθητές ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που πλήττει όλους. Αυτή η συμμαχία και η εξουσία τους, είναι το μόνο πραγματικά καινούργιο, είναι η μόνη εγγύηση για μια φιλολαϊκή ανάπτυξη, στα πλαίσια της οποίας και η εκπαίδευση θα μπορεί ταυτόχρονα να μορφώνει και να απελευθερώνει τον παραγωγό του πλούτου από το μόχθο και τα βάσανα.

Τους τελευταίους δύο μήνες, σε όλη την Ελλάδα οι σπουδαστές των ΤΕΙ βρίσκονται σε μαζικές κινητοποιήσεις ενάντια στο σχέδιο «Αθηνά» και σε οξυμένα προβλήματα στις σχολές. Από τις κινητοποιήσεις αυτές βγαίνουν συμπεράσματα που πρέπει να πάρουν σοβαρά υπόψη τους οι σπουδαστές για να κρίνουν το ρόλο κάθε δύναμης μέσα στις σχολές.

Πρόεδροι ΤΕΙ και η πλειοψηφία των καθηγητών «βγαίνουν στα κεραμίδια» ενάντια στο σχέδιο «Αθηνά» όχι γιατί διαφωνούν με το σύνολο και την ουσία του, που είναι τα ευέλικτα προγράμματα σπουδών, η διαμόρφωση επιστημονικών αντικειμένων πλήρως «κομμένων και ραμμένων» στις ανάγκες του κεφαλαίου, η ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας των ιδρυμάτων. Διαφωνούν με την συγχώνευση ή το κλείσιμο του δικού τους τμήματος γιατί χάνουν κομμάτι από την πίτα των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, των projects, χάνουν θεσούλες. Καλούν τους σπουδαστές σε κοινό αγώνα και ενότητα και μάλιστα «αχρωμάτιστα», «χωρίς κόμματα» για να μπορούν άνετα να τους χρησιμοποιούν. Δεν τους είδαμε να καλούν σε ενότητα για το ότι οι σπουδαστές δεν έχουν εστίες, περιμένουν τις λίστες αναμονής για τα εργαστήρια, δεν χωράνε στις αίθουσες, παίρνουν σημειώσεις αντί για βιβλία, πληρώνουν τα αναλώσιμα κ.λπ. Στις διεκδικήσεις των σπουδαστών, πάντα απαντούσαν «αυτά που θέλετε δε γίνονται» κ.λπ. Στα τμήματα που τελικά δεν συγχωνεύονται σύμφωνα με το τελικό σχέδιο (π.χ. Υπολογιστικά Συστήματα ΤΕΙ Πειραιά κ.λπ.), πήγαν περίπατο τα προηγούμενα «ενωτικά» καλέσματα.

Σε μια σειρά πόλεις της Ελλάδας (Πάτρα, Θεσ/νίκη, Πύργος, Αίγιο, Μεσολόγγι και αλλού) Δήμαρχοι, Περιφερειάρχες, Εμποροβιομηχανικά Επιμελητήρια, διάφοροι «πολιτευτές», εμπορικοί σύλλογοι, διάφοροι καπιταλιστές και Μητροπολίτες, αντιδρούν στις συγχωνεύσεις των τμημάτων της περιοχήςμ οργανώνοντας συλλαλητήρια και συγκεντρώσεις όχι γιατί διαφωνούν με το σχέδιο «Αθηνά» και την υποβάθμιση της παιδείας, όχι γιατί νοιάζονται τις οικογένειες των σπουδαστών που θα αναγκαστούν να πληρώσουν τις μετακινήσεις. Αντιδρούν γιατί με το κλείσιμο και τις συγχωνεύσεις τμημάτων θα χάσουν πελατεία, φτηνό εργατικό δυναμικό και «τσάμπα» πρακτικάριους. Ούτε αυτοί νοιάστηκαν ποτέ για τα μεγάλα προβλήματα των σπουδαστών. Δε διοργάνωσε ποτέ κανένας Δήμος συλλαλητήριο για να φτιαχτεί νέα εστία. Τι σχέση έχουν οι σπουδαστές του ΤΕΙ Πατρών με τον Περιφερειάρχη του ΠΑΣΟΚ που δήλωνε πως είναι «μη επιλέξιμη δαπάνη» η κατασκευή Εστιών, οι σπουδαστές του ΤΕΙ Θεσ/νίκης με τον δήμαρχο του ΠΑΣΟΚ Μπουτάρη, που σιγόνταρε στην καταστολή της απεργίας των εργολαβικών υπαλλήλων του ΑΠΘ, οι τεχνολόγοι της ΣΓΤΚΣ με την προϊσταμένη τμήματος και ταυτόχρονα ιδιοκτήτρια βιομηχανίας συσκευασίας;

Οι κυβερνητικές παρατάξεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ όχι μόνο συμφωνούν με το σχέδιο «Αθηνά» και με τις προτάσεις της κυβέρνησης, αλλά έχουν πρωτοστατήσει τα προηγούμενα χρόνια στο να υλοποιηθούν οι αντιλαϊκές αποφάσεις για τα ΑΕΙ - ΤΕΙ που έχουν φτάσει τις σπουδές στη σημερινή άθλια κατάσταση. Τώρα, σε σχολές που κλείνουν ή συγχωνεύονται μετατράπηκαν σε «ανεξάρτητους», για να μπορούν να αποποιούνται τις τεράστιες ευθύνες που έχουν και να γίνονται η φωνή όλων των παραπάνω μέσα στα ιδρύματα. Προπαγανδίζουν με φανατισμό μαζί με καθηγητές το «έξω τα κόμματα» για να διώξουν από τις σχολές το ΜΑΣ που κάνει προσπάθεια ο αγώνας ενάντια στο σχέδιο «Αθηνά» να γενικευτεί ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης στην κοινωνία και στην παιδεία.

Η συμμαχία της κυβερνώσας αριστεράς, οι ομάδες των ΕΑΑΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, στην Αθήνα, αφού απείχαν πλήρως σε όλη τη διάρκεια των κινητοποιήσεων τους δύο προηγούμενους μήνες, με πρόσχημα την εξεταστική, τώρα ξύπνησαν από το λήθαργο και θέλουν να οργανώσουν αγώνα φαρσοκωμωδία, γιατί σε ένα μήνα, στις 17 Απρίλη, θα γίνουν οι φοιτητικές εκλογές. Αυτή είναι η άποψή τους για το κίνημα: Αγώνας μια στο τόσο, όταν διατάξουν οι Πρυτάνεις και οι καθηγητές ή πριν τις εκλογές. Στην υπόλοιπη Ελλάδα, παρίσταναν τους ανεξάρτητους μαζί με τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, έφτιαχναν ακροατήριο για συγκεντρώσεις που ομιλητές ήταν κυβερνητικοί βουλευτές. Στο Αίγιο, ομιλητές στην ίδια συγκέντρωση ήταν βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜΑΡ, του ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχιχουντικός υμνητής της Χρυσής Αυγής μητροπολίτης Αμβρόσιος!

Η Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας απευθύνει κάλεσμα σε ανυποχώρητη δράση για την οργάνωση του αγώνα και του κινήματος. Καλεί φοιτητές και σπουδαστές να παλέψουν με τις επιτροπές αγώνα, με τους συλλόγους, με το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών σε σχολές, τμήματα, έτη. Με τη δική τους γνώμη και πρόταση. Να παλέψουν ενάντια στη συνολική διάλυση των ΤΕΙ, στην υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων που φορτώνει το κόστος σπουδών στις πλάτες των σπουδαστών, στην εμπορευματοποίηση της γνώσης, στην επιχειρηματική λειτουργία, στο κουτσούρεμα της επιστημονικής γνώσης και το ξεπούλημα της έρευνας, στο σκλαβοπάζαρο των 400 ευρώ μέχρι τα 29. Να πάρουν πάνω τους τη διεξαγωγή των φοιτητικών και σπουδαστικών εκλογών στις 17 Απρίλη με στόχο ενεργούς και ζωντανούς φοιτητικούς συλλόγους και μαχητικά όργανα. Να ενισχύσουν τα ψηφοδέλτια της Πανσπουδαστικής ΚΣ, που δημιουργούνται σε κάθε σχολή από τα μέλη της ΚΝΕ και κάθε φοιτητή που δεν ανέχεται τις μισές σπουδές, τη μισή δουλειά, τη μισή ζωή.