Eurokinissi

Χαρακτηριστικά, ξεκινώντας την τοποθέτησή του ζήτησε από τους άλλους πολιτικούς αρχηγούς να ακούσει «συγκεκριμένες και τεκμηριωμένες προτάσεις», «δοκιμασμένες», όπως είπε, «στη ζυγαριά» του «κοστολογημένου», προτάσσοντας ξανά τη λογική του κεφαλαίου περί κόστους - οφέλους. Κρύφτηκε πάλι πίσω από την «κλιματική αλλαγή» και τα «ακραία καιρικά φαινόμενα», για τα οποία μιλάνε εδώ και χρόνια, γι' αυτό και θα έπρεπε να ήταν προετοιμασμένοι, ενώ αναφέρθηκε εκ νέου και σε όσα συνέβησαν σε Χαβάη, Τενερίφη, Καναδά κ.α. αποσιωπώντας ότι η πολιτική του κεφαλαίου είναι παντού ίδια και καταστροφική για το περιβάλλον και τους λαούς. Επίσης, ειδικά για τον Εβρο, ρίχνοντας νερό στον μύλο της δράσης των φασιστών που καταδιώκουν και συλλαμβάνουν μετανάστες, είπε ότι «η φωτιά αυτή άναψε πάνω σε διαδρομές που συχνά χρησιμοποιούν παράνομοι μετανάστες», και αυτό «αποτελεί την αλήθεια για τη γενεσιουργό αιτία της πυρκαγιάς. Δεν ξέρουμε αν είναι από αμέλεια ή από πρόθεση, η υπόθεση ερευνάται», πρόσθεσε.

Μπροστά στην ανυπολόγιστη καταστροφή, σε Ρόδο, Πάρνηθα και Εβρο, επέμεινε ότι στην κυβέρνηση προετοιμάστηκαν «καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη χρονιά», αλλά βρέθηκαν «αντιμέτωποι με έναν συνδυασμό γεγονότων χωρίς προηγούμενο», παρουσιάζοντας ως τέτοια το ...γνωστό ελληνικό καλοκαίρι: Υψηλές θερμοκρασίες και μελτέμια. Μάλιστα, ψάχνοντας δικαιολογίες παρουσίασε ως πρόβλημα ακόμα και τις βροχές, ότι «οι πολλές βροχές του Μαΐου και του Ιουνίου δεν ήταν, δυστυχώς, τελικά ευχή. Μάλλον κατάρα ήταν, διότι συνέτειναν (...) στη γρήγορη ανάπτυξη πολλών εύφλεκτων χόρτων, έκαναν ακόμα μεγαλύτερο το πρόβλημα των καθαρισμών και της αντιπυρικής προστασίας». Ουσιαστικά, ομολόγησε την απουσία δράσεων καθαρισμού από εύφλεκτα υλικά.

Αλλωστε, την ώρα που οι ίδιοι μιλούν για κλιματική κρίση, ερημοποίηση κ.λπ., έβαλε ως προτεραιότητα στη διαχείριση και προστασία μόνο τα περιαστικά δάση, λέγοντας ότι «όλες οι φωτιές δεν έχουν την ίδια οικολογική σημασία. Ούτε όλες οι φωτιές έχουν την ίδια επίπτωση τελικά στο περιβάλλον», «δεν έχουν όλα τα στρέμματα την ίδια αξία» αφού τάχα άλλο το πουρνάρι και άλλο το έλατο, γι' αυτό και τάχα πρέπει να πάμε σε «προτεραιοποίηση συγκεκριμένων δασών ως προς τις διαχειριστικές μελέτες γιατί ούτε τους πόρους έχουμε ούτε τις δυνατότητες να παρέμβουμε σε όλα τα δάση», όπως είπε, καλώντας ξανά τον λαό να συμβιβαστεί με τα χειρότερα. Εξ ου και περίπου πανηγύρισε για την τελευταία φωτιά της Πάρνηθας, ότι «τουλάχιστον προστατεύθηκε ο βασικός πυρήνας του Εθνικού Δρυμού και δεν έφτασε η φωτιά στα έλατα, όπως δυστυχώς είχε φτάσει το 2007».

Συνεχίζοντας δε την προσπάθεια να μειώσει το μέγεθος της καταστροφής, κατέφυγε σε ισχυρισμούς, π.χ. για τη Δαδιά, του τύπου «αυτό το οποίο μετράμε αυτή τη στιγμή και εμφανίζεται από τους επιστήμονες ως καμένη έκταση, αφορά τη συνολική περίμετρο της φωτιάς (...) Ομως, όταν θα κάνουμε την πλήρη αποτύπωση, ευχόμαστε και ελπίζουμε, όπως έγινε και πέρσι, ότι θα υπάρχουν αρκετά άκαυτα κομμάτια μέσα σε αυτή την περίμετρο». Προσπαθώντας να ρίξει τον πήχη των προσδοκιών στο πάτωμα, ισχυρίστηκε ότι «υπάρχουν όρια στο πόσο μπορεί να διαχειριστεί κανείς μια φωτιά στο πεδίο και υπάρχουν φωτιές που, δυστυχώς, καμία αντιπυρική ζώνη δεν μπορεί να τις σταματήσει», όπως και ότι «οι δυνάμεις που έχουμε δεν είναι ατελείωτες».

Ζήτησε μάλιστα «να σταματήσει αυτό το απλοϊκό επιχείρημα - παραμύθι, μερικές φορές θα το έλεγα - των προσλήψεων», αφού τάχα το θέμα «δεν είναι τόσο αριθμητικό, ενδεχομένως να είναι ένα ζήτημα καλύτερης εκπαίδευσης και μεγαλύτερης παρουσίας της Πυροσβεστικής της ίδιας μέσα στα ίδια τα δάση». Ξεκαθάρισε μάλιστα ότι δεν θα μονιμοποιήσει τους εποχικούς πυροσβέστες, ενώ ψάχνοντας τζάμπα προσωπικό αντέτεινε ότι «χρειαζόμαστε περισσότερους εθελοντές», με «ενεργοποίηση της Κοινωνίας των Πολιτών».

Στην ίδια ρότα, επιδιώκοντας την απόλυτη στοίχιση της Τοπικής Διοίκησης στα προτάγματα της κυβέρνησης, έβαλε «εύλογο», όπως είπε, «ερώτημα» αν οι δήμοι «έκαναν τη δουλειά τους», παρουσιάζοντας ως υποδειγματικούς όσους έχουν αναπτύξει π.χ. «δίκτυα εθελοντών», προαναγγέλλοντας ότι «οι έλεγχοι του κεντρικού κράτους θα ενταθούν και θα συνδεθούν ευθέως με τη διάθεση πόρων, ανάλογα με τις επιδόσεις κάθε δήμου, και στον τομέα των δράσεων πρόληψης κατά των δασικών πυρκαγιών». «Ολοι οι τοπικοί άρχοντες θα αξιολογούνται βάσει συγκεκριμένων δεικτών που θα υποδεικνύουν πόσο συνεπείς είναι με τις οδηγίες για την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και των δημοτών τους», πρόσθεσε, σε άλλη μια απόδειξη της υποταγής τους στα κελεύσματα της εκάστοτε κυβέρνησης, με βάση τις γνωστές κατευθύνσεις για «μείωση σε κόστη» και «ανταποδοτικότητα».

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο αποθέωσε τη λογική του «τρεχάτε να σωθείτε», παρουσιάζοντάς το 112 ως «προστασία της ανθρώπινης ζωής», όπως αποθέωσε το μπάσιμο ιδιωτών στη διαχείριση των δασών, πλασάροντας ξανά «τον θεσμό του αναδόχου, για την αποκατάσταση περιοχών όπου μπορεί κάποιος ιδιώτης, υπό την καθοδήγηση της Δασικής Υπηρεσίας, να αναλάβει να εκπονήσει μια μελέτη και μετά να χρηματοδοτήσει και τα έργα αποκατάστασης τα οποία πρέπει να γίνουν και την όποια αναδάσωση χρειάζεται», αποσιωπώντας ωστόσο τις μπίζνες που θα στηθούν πάνω στα αποκαΐδια.

Διόλου τυχαία, επέμεινε «στο ζήτημα της παραγωγικής αξιοποίησης των δασών μας», φέρνοντας για παράδειγμα «την οργανωμένη εκμετάλλευση της ξυλείας και της βιομάζας», με «ένα νέο μοντέλο παραγωγικής εκμετάλλευσης των δασών, με επιδότηση, ενδεχομένως, της βιομάζας». «Υπάρχουν σκέψεις ήδη από το υπουργείο Περιβάλλοντος και έχω ζητήσει τάχιστα να παρουσιαστεί ένα συγκεκριμένο σχέδιο για το πώς μπορούμε και πάλι να κάνουμε τα δάση μας πιο παραγωγικά και να καλύψουμε και πραγματικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας», πρόσθεσε.

Τέλος, τόνισε ότι για τον Εβρο η κυβέρνηση θα ακολουθήσει το μοντέλο της Βόρειας Εύβοιας, σε πρώτη φάση με ένα «Evros Pass», «με σκοπό να στρέψουμε περισσότερη τουριστική κίνηση προς την περιοχή αυτή», συν «μια μεσοπρόθεσμη πολιτική ανασυγκρότησης της περιοχής», «ένα ειδικό αναπτυξιακό σχέδιο για τον Εβρο» το οποίο θα παρουσιάσουν έως τα τέλη του έτους. Μοντέλο που κουμπώνει πάνω στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και δεν αφορά τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού.

Ο Σ. Φάμελλος έσπευσε να επισημάνει ότι η «πρωτοφανής καταστροφή» συνδέεται με την «εντεινόμενη κλιματική κρίση» και κατήγγειλε ότι στην πυρκαγιά στη Δαδιά δεν υπάρχει η απαραίτητη υποστήριξη στην κατάσβεση. Επιπλέον, σχετικά με τα σχέδια εμπλοκής επιχειρηματικών ομίλων στα δάση (ανάδοχοι - χορηγοί στις καμένες εκτάσεις) με πρόσχημα την προστασία τους, ο Σ. Φάμελλος εντόπισε απλά αδυναμία του κράτους και όχι σχέδιο να πατήσουν πόδι ακόμα περισσότερο στα δάση επιχειρηματικοί όμιλοι. Αλλωστε, δήλωσε θετικός σε δράση ιδιωτών στα δάση, αλλά με την επίβλεψη της Δασικής Υπηρεσίας.

Επειδή όμως - όπως είπε - «οφείλω να λειτουργώ υποστηρικτικά στην πολιτεία», στη λογική της... συνέχειας του κράτους, ο Σ. Φάμελλος επανήλθε σε σχέδια και νομοθετήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, όπως το πόρισμα του καθηγητή Γκολντάμερ, αποσιωπώντας με τη σειρά του ότι με κάθε κυβέρνηση η χώρα βιώνει ανυπολόγιστες καταστροφές από πυρκαγιές και άλλα φαινόμενα.

Στο πλαίσιο της «αναξιοπιστίας», ο Σ. Φάμελλος έψεξε τον πρωθυπουργό ότι θίγει την αξιοπιστία της πολιτικής, εννοώντας του αστικού πολιτικού συστήματος και των κυβερνήσεων, που πράγματι έχει πληγεί, καθώς ο λαός μετράει πληγές κάθε χρόνο, καλοκαίρι και χειμώνα, από την επιλεκτική αδυναμία του αστικού κράτους να προστατέψει τη ζωή και την περιουσία του.

Οσο για την «επόμενη μέρα», ο Σ. Φάμελλος πρότεινε έναν «σύγχρονο και λειτουργικό νόμο για την Πολιτική Προστασία», με «μη κομματική διοίκηση και στελέχωση» και μεταρρυθμίσεις για «προσαρμογή στην κλιματική κρίση».

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκης χρέωσε στη κυβέρνηση «λάθη Μητσοτάκη», ανασφάλεια, αναξιοκρατία και αναποτελεσματικότητα σε ό,τι αφορά όχι μόνο τη διαχείριση των πυρκαγιών, αλλά και τις «επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής». Τόνισε ότι προσωπικά ο ίδιος «αγωνίστηκε» στην ΕΕ για την «πράσινη μετάβαση» και ότι το ΠΑΣΟΚ «μίλησε πρώτο για την ανάγκη της πράσινης μετάβασης και της βιώσιμης ανάπτυξης», που θέλουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, όταν η ΝΔ «μίλαγε για πράσινα άλογα». Συνεχίζοντας να εξωραΐζει κι αυτός την πολιτική κυβέρνησης και ΕΕ, πρότεινε η χώρα να ζητήσει ευρωπαϊκή βοήθεια για τη σύνταξη σχεδίων πρόληψης των πυρκαγιών μέσω του προγράμματος RescEU και να αξιοποιήσει «επιτέλους» τα «ευρωπαϊκά προγράμματα της ΕΕ», που είναι τάχα για την προστασία των δασών. Σε ένα σινιάλο συναίνεσης, ζήτησε «εθνικές λύσεις μακριά από κομματικές επιλογές»...

Ο πρόεδρος του φασιστικού μορφώματος «Σπαρτιάτες», Β. Στίγκας, αφού ξεκίνησε την ομιλία του εξηγώντας το γεγονός ότι εμφανίστηκε μόνος, χωρίς την κοινοβουλευτική του ομάδα (βλ. σχετικό θέμα στη σελ. 8), στη συνέχεια αυτό που βρήκε να πει ήταν ότι η κυβέρνηση επιβάλλει «κλιματικό και περιβαλλοντικό lockdown που δεν ισχύει για τους λαθρομετανάστες». Αντίστοιχα, ο πρόεδρος της Ελ. Λύσης Κυρ. Βελόπουλος πιάστηκε από την αισχρή αναφορά Μητσοτάκη ότι είναι «περίπου βέβαιο» πως η αιτία της φωτιάς στην Αλεξανδρούπολη είναι οι «διάδρομοι των μεταναστών», για να εξαπολύσει το ρατσιστικό δηλητήριο ότι ο πρωθυπουργός «μας επιβεβαίωσε γι' αυτά που λέγαμε, για τους φόβους μας για εμπρησμούς». Πάνω κάτω τα ίδια είπε και ο πρόεδρος της «Νίκης», Δ. Νατσιός, κάνοντας λόγο για «παρουσίες λαθρομεταναστών στα δάση» και ότι «άσχετα αν υπήρξε δόλος, οι μαρτυρίες κατοίκων μιλάνε για εμπλοκή παράνομων μεταναστών».

Με πνεύμα συναίνεσης ξεκίνησε την ομιλία της και η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζ. Κωνσταντοπούλου, η οποία συνεχίζοντας το ξέπλυμα και την έμμεση στήριξη της κυβέρνησης και της πολιτικής της, παρέθεσε σειρά ονομάτων υπαλλήλων και στελεχών της ΕΜΑΚ, της Πυροσβεστικής και άλλων υπηρεσιών, τους οποίους υπέδειξε ως τους μεγάλους υπεύθυνους για τις πυρκαγιές από το Μάτι έως τη Ρόδο. Οπως σχολίασε, «κάηκε η χώρα γιατί κανείς δεν τιμωρήθηκε και σήμερα κανείς» - από τους υπεύθυνους που υπέδειξε, εννοείται - «δεν έχει τιμωρηθεί».