Σύντομο χαιρετισμό στην εκδήλωση απηύθυνε ο Κώστας Βογιατζής, μέλος της ΤΕ Ξάνθης του ΚΚΕ και δημοτικός σύμβουλος, και στη συνέχεια μίλησε ο Αναστάσης Γκίκας, μέλος του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος αναφέρθηκε στο κίνημα των καπνεργατών στον Μεσοπόλεμο.

Ακολούθησε η παρουσίαση της έκδοσης από την Γιώτα Ρόιδου εκ μέρους της ΤΕ Ξάνθης. Μεταξύ άλλων σημείωσε πως η Οργάνωση θα επιδιώξει το επόμενο διάστημα να διακινηθεί και να συζητηθεί η έκδοση στους χώρους δουλειάς της πόλης, τονίζοντας: «Μας απασχολεί πώς θα γίνει όπλο στα χέρια των εργαζομένων και των νέων, που ψηλαφώντας τα ίχνη των προγόνων της τάξης τους, θα ξαναβρούν το νήμα για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για την ενίσχυση του αγώνα "για έναν κόσμο λέφτερο, ανοιχτό, γεμάτο ελπίδα", για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό».

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την τοποθέτηση του Διονύση Κλάδη, μέλους του Γραφείου Περιοχής Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης του ΚΚΕ. Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στα ζητήματα που η έκδοση αναδεικνύει, πώς απασχολούσαν τους εργάτες, το κίνημα και το Κόμμα, και σημείωσε πως αυτά επανέρχονται και στο σήμερα, αναφέροντας ζητήματα όπως η σχέση Κόμματος - σωματείων, η αντιμετώπιση της κρατικής και εργοδοτικής τρομοκρατίας, η διαπάλη με τα «κίτρινα» ρεφορμιστικά σωματεία και συνδικαλιστές, η παρέμβαση στους εργάτες και εργάτριες της μειονότητας κ.ο.κ.

Είναι αλήθεια επίσης ότι στις μέρες μας ο αρνητικός συσχετισμός, το πισωγύρισμα στο διεθνές εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα μετά τις ανατροπές, έχει δημιουργήσει πρόσθετες δυσκολίες. Ετσι, προβάλλει πιο δύσκολο το έργο της πρωτοπορίας, όχι μόνο για την Ελλάδα, αφού η επαναστατική κομμουνιστική πρωτοπορία πρέπει να ανοίγει δρόμο μέσα από έναν πολύ αρνητικό συσχετισμό για την ταξική πάλη. (...)

Είναι μεγάλος ο κατάλογος των καθημερινών πράξεων και θυσιών που έχουν τη σφραγίδα της πρωτοπορίας, του βωβού ηρωισμού, που ανοίγουν δρόμο στην προοδευτική κοινωνική εξέλιξη, που διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις για το πλησίασμα των μεγάλων ανατρεπτικών, επαναστατικών συνθηκών, τότε που οι εργατικές - λαϊκές δυνάμεις μαζικά αμφισβητούν, αντιδρούν, χωρίς φόβο και δισταγμό ορμούν για να ανατρέψουν το παλιό, το σάπιο, το κατεστημένο.

Ειδικά στις μέρες μας το ζήτημα είναι η πρωτοπορία να αντέχει, να ανανεώνεται, να αναπτύσσεται μέσα στο καμίνι της ταξικής πάλης.

Και η δική σας πόλη, η ευρύτερη περιοχή σας, έχει τη δική της ιστορία στην ταξική πάλη, έχει τις μνήμες της, τους ήρωες και τις ηρωίδες της, που είναι η μαγιά για να φουσκώσει το εργατικό - λαϊκό κίνημα στις επερχόμενες συνθήκες. Σε αυτό συμβάλλει και η συγκεκριμένη έκδοση της ΚΟ Ξάνθης».

Και τώρα έρχεται και το Ευρωκοινοβούλιο με ένα κατάπτυστο αντικομμουνιστικό ψήφισμα που γυρίζει ανάποδα την Ιστορία. Με 535 ψήφους η Ευρωβουλή ενέκρινε το διαβόητο ψήφισμα με το οποίο ο κομμουνισμός εξισώνεται με τον ναζισμό και νομιμοποιείται η εξαπόλυση διώξεων εναντίον όλων εκείνων που αναφέρονται στο κομμουνιστικό κίνημα. Το βδελυρό αυτό ψήφισμα κατατέθηκε από τις πολιτικές ομάδες ενός ευρύτατου φάσματος, από τη Δεξιά του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Συντηρητικών Μεταρρυθμιστών, και τους Φιλελεύθερους, μέχρι τους Πράσινους και τους Σοσιαλδημοκράτες.

Ετσι, όπως και ο λαός μας λέει, «και κερατάς και δαρμένος». Η Σοβιετική Ενωση, με τους τόσους νεκρούς και τις τόσες ηρωικές μάχες, αντί να υμνείται ως πρωτοπόρα δύναμη στον αντιφασιστικό αγώνα κατηγορείται και ως δήθεν συνεργάτιδα του Χίτλερ! Σαν να ξεκίνησε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος από το Σύμφωνο Μόλοτοφ - Ρίμπεντροπ. Πρωτοφανής παραχάραξη της Ιστορίας, πρωτοφανής ύβρις για έναν λαό που έδωσε τόσους νεκρούς στον αγώνα κατά του φασισμού και έσωσε την Ευρώπη από τον φασιστικό εφιάλτη. Η Ευρωβουλή επιχειρεί το ξέπλυμα της ναζιστικής φαιάς πανούκλας, ασελγώντας στη μνήμη των τριάντα εκατομμυρίων Σοβιετικών που έδωσαν τη ζωή τους για το γκρέμισμα του ναζισμού.

Αυτή η βίαιη επιχείρηση αναθεώρησης της Ιστορίας διαδραματίζεται τα τελευταία χρόνια και στην Ελλάδα, στην οποία συμμετέχουν πολιτικοί, ακαδημαϊκοί, πανεπιστημιακοί και άλλοι. Ψήγματα αυτής της επιχείρησης φτάνουν και στη δημοσιότητα από αστοχίες... Μόνο ψήγματα, καθώς η δουλειά είναι οργανωμένη και καλά στημένη. Μάλιστα το γενναιόδωρο ίδρυμα Σόρος προσφέρθηκε να χρηματοδοτήσει τη συγγραφή των «νέων» βιβλίων Ιστορίας! Ποιοι άραγε θα τα έγραφαν; Προφανώς οι καθηγητάδες που κάθε χρόνο ταξιδεύουν στην Αμερική για σεμινάρια. Και είναι γνωστοί αυτοί, όπως γνωστές είναι και οι απόψεις τους.

Γιατί; Προφανές. Παρά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού και παρά τη σημερινή αδυναμία των κομμουνιστικών κομμάτων, το καπιταλιστικό σύστημα δεν αισθάνεται ακόμα ασφαλές. Παρά τις πρόσκαιρες νίκες της αντεπανάστασης διατηρούνται ακόμη κάποιες σκιές του παρελθόντος του, με δυναμογόνα φωτοστέφανα που τον συντηρούν ως ιστορική προσμονή που οι λαοί μπορεί να την επικαιροποιήσουν ξανά. Το φάντασμα δηλαδή εξακολουθεί να πλανιέται πάνω από την Ευρώπη και τον κόσμο. Πρέπει, λοιπόν, το παρελθόν να εξορκιστεί ανέκκλητα και οριστικά, να μην ταράξει ξανά τις συνειδήσεις των ανθρώπων και να τους εμπνεύσει παραδείγματα. Τρέμουν τη δύναμη του λαού. Τρέμουν τον γίγαντα, μήπως και ξυπνήσει.

Ερχεται σε αντίθεση με τα αισθήματα του λαού μας, που ανεξάρτητα αν υποστηρίζουν ή όχι όλες τις επιλογές του ΚΚΕ, δεν αμφισβητούν τους ανιδιοτελείς αγώνες του για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων. Ερχεται σε αντίθεση με τα φωτεινά πρόσωπα των νέων που αντικρίσαμε λίγες μέρες πριν στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Αυτά τα πρόσωπα, πρόσωπα του αύριο, πρόσωπα του αγώνα, διαβεβαιώνουν ότι η Ιστορία δεν παραχαράσσεται με διοικητικά μέτρα και εφήμερα, συγκυριακά ψηφίσματα, αλλά γράφεται από τους λαούς και υπογράφεται με θυσίες και αίμα.

Τίποτα άλλο δεν αξίζει το μεταμοντέρνο αυτό παραλήρημα, παρά μόνο μια μικρή παράφραση σε κάποια λόγια του Αρη: «Εμείς δεν ξεπορτίζουμε τα κεφάλαιά μας, που δεν έχουμε, από τη χώρα, εμείς παραμένουμε με τα πεζούλια μας εδώ. Δεν θα πάμε πουθενά. Και ας μη μας χάρισε ένα χάδι ως τώρα. Πάντα εδώ θα γυρνάμε, από πείσμα και τρέλα θα ζούμε σε τούτη τη γειτονιά, ώσπου να βρούμε νερό, γιατί ανήκουμε εδώ»...