Εκδήλωση παρουσίασης του λευκώματος του «Ρ», με τα φύλλα της περιόδου '40-'45, πραγματοποιήθηκε προχτές στο Βόλο
Οι νεολαίοι της ΚΝΕ στο μαρτυρικό Τρίκκερι |
Την εκδήλωση, η οποία έγινε στο πλαίσιο του διημέρου που διοργάνωσε το Συμβούλιο Περιοχής Θεσσαλίας της ΚΝΕ, άνοιξε η Μαρία Γαβαλά, μέλος του Γραφείου Περιοχής και του ΚΣ της ΚΝΕ, η οποία εξήγησε πως, με το διήμερο αυτό, η Οργάνωση Θεσσαλίας της ΚΝΕ επιχείρησε να «ανοίξει μια λαμπρή σελίδα της Ιστορίας του τόπου μας», σελίδα που αφηγείται τους ένδοξους αγώνες του λαού μας «για λαϊκή ανεξαρτησία και δημοκρατία, αιτήματα που, όμως, παραμένουν μέχρι σήμερα ανεκπλήρωτα».
«Ο μη ενημερωμένος πολίτης δεν είναι πολίτης», σημείωσε ο Τάκης Τσίγκας, δανειζόμενος τα λόγια ενός διαφωτιστή του 18ου αιώνα. Η πληροφόρηση του δοκιμαζόμενου λαού, τα κρίσιμα εκείνα χρόνια, από τις σελίδες του «Ρ» ήταν καταλυτική για τη νικηφόρα πορεία των αγώνων του, όχι μόνον ενάντια στο ξένο, αλλά και στο ντόπιο κατακτητή. Κι αυτό το είχαν συνειδητοποιήσει οι αγωνιστές, γι' αυτό και τα φύλλα του παράνομου «Ρ» γίνονταν ανάρπαστα. «Ετσι, μεταδόθηκε η σπίθα της αντίστασης, που άναψε το ΚΚΕ, λίγο καιρό μετά την είσοδο των φασιστικών στρατευμάτων στην Αθήνα κι ενώ "όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά". Μια σπίθα, που μετατράπηκε γρήγορα σε φωτιά, που συνεχώς δυνάμωνε και αγκάλιασε όλη την Ελλάδα. Παρά την ύπαρξη και τότε συνθημάτων και κηρυγμάτων συμβιβασμού, μοιρολατρίας και υποταγής. Παρά τον άνισο συσχετισμό δύναμης του άοπλου λαού από τη μια και των σιδερόφραχτων γερμανικών στρατιών από την άλλη».
Από την εκδήλωση στο Βόλο |
Ο αρχισυντάκτης του «Ρ» τόνισε πως οι «βολεμένοι», που δεν ενδιαφέρονται ν' αλλάξουν οι συσχετισμοί, είναι ελάχιστοι. Ομως, «είναι πολλά τα θύματα της παραπληροφόρησης, που πέφτουν στις παγίδες που τους στήνουν οι έχοντες την εξουσία, οι λεγόμενες πληροφορίες-σκουπίδια, όπως και οι κάθε λογής μέθοδοι διασποράς σύγχυσης και αποπροσανατολισμού περισσεύουν». Στο χώρο της εκδήλωσης υπήρχαν ταμπλό με πρωτοσέλιδα του «Ρ», σε αντιπαραβολή με αντίστοιχα θεματολογικά πρωτοσέλιδα αστικών εφημερίδων, καθώς και τραπεζάκι με το λεύκωμα του «Ρ».
Η αγωνίστρια Ε.Καρανικόλα, εξόριστη στο Τρίκκερι, καθώς αφηγείται στους νέους τι συνέβη σε αυτόν τον τόπο μαρτυρίου |
Το Τρίκκερι λειτούργησε ως τόπος εξορίας ανδρών τα χρόνια μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι το 1949. Τα επόμενα χρόνια, οι άνδρες μεταφέρθηκαν σε άλλα ξερονήσια και στο Τρίκκερι οδηγήθηκαν γυναίκες, αντάρτισσες, είτε απλά μέλη οικογενειών που είχαν αγωνιστές του ΔΣΕ, ή του ΕΑΜ. Το Σάββατο, παρουσιάστηκε αφιέρωμα με αποσπάσματα βιβλίων γραμμένων από εξόριστες στο νησί αγωνίστριες. Σκηνικά και γεγονότα θανάτου και τρόμου περιγράφτηκαν: καθημερινά βασανιστήρια οργανώνονταν, εξευτελισμοί, ακόμα και απέναντι σε μικρά παιδιά που οι στρατιώτες τους στερούσαν το νερό, εκβιάζοντας τις μανάδες τους, για να υπογράψουν δηλώσεις μετανοίας. Από την άλλη, βέβαια, οι κρατούμενες είχαν στήσει μέσα στο στρατόπεδο μια ανθρώπινη μηχανή ανεξάντλητης πολιτιστικής δημιουργίας, οργανώνοντας πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις, μέσα σε συνθήκες συνωμοσίας. Στην εκδήλωση μίλησε το μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, Γιάννης Σκόκας, που σημείωσε ότι, όπως τότε που οι εξόριστες αγωνίζονταν για ελευθερία και ανεξαρτησία, έτσι και σήμερα η νεολαία πρέπει να βαδίζει στο ίδιο μονοπάτι ανυπακοής σε εκείνους που τη θέλουν να μοιρολατρεί, να θάβει τα δικαιώματά της κάτω από την ταφόπλακα των καπιταλιστικών συμφερόντων.
Μαζί με τους νέους επισκέπτες, ταξίδεψε στο Τρίκκερι η Ελένη Καρανικόλα, η οποία ανέλαβε και την περιήγησή τους στο στρατόπεδο, εκεί όπου οι κρατούμενες ζούσαν, δούλευαν συνεχώς, στο μοναστήρι όπου συγκέντρωνε η διοίκηση τις άρρωστες, αλλά και εκεί που ανέβαζαν, πάντα στα κρυφά, θεατρικές παραστάσεις. Η ίδια προσπάθησε να μεταφέρει τους νέους σ' κείνη την εποχή με μεγάλη συγκίνηση μιλώντας για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης, αλλά και το πείσμα των φυλακισμένων να αντισταθούν, μέσα σε καθεστώς καθημερινής τρομοκρατίας.
Ξεχωριστή σημασία έχει το γεγονός πως οι ίδιοι οι νέοι που βρέθηκαν στο Τρίκκερι, φάνηκαν προβληματισμένοι από όσα άκουσαν και είδαν. «Είναι μεγάλο το βάρος που προκύπτει για μας από αυτή την ιστορία», έβγαινε ως δικό τους συμπέρασμα, στα πηγαδάκια που σχημάτιζαν. «Δε συμφέρει την άρχουσα τάξη να τα διδάσκονται αυτά στο σχολείο, γι' αυτό λείπουν και από τα βιβλία μας», τόνισε στο «Ρ», ο Γιώργος Καραγιάννης από τη Λάρισα. (Ο «Ρ» σε επόμενο φύλλο του θα δημοσιεύσει αναλυτικό ρεπορτάζ για την αξιόλογη αυτή εκδήλωση).