Το Κόμμα μπροστά στο 22ο Συνέδριό του βάζει στο επίκεντρο τα θέματα που αφορούν στην πολιτική, ιδεολογική, οργανωτική ισχυροποίησή του σε συνθήκες που απαιτούν δυνάμωμα και επιτάχυνση των προσπαθειών μας. Πρέπει να γίνουμε όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματικοί και ετοιμοπόλεμοι να παρεμβαίνουμε με επάρκεια στις εξελίξεις που τρέχουν, να αντιμετωπίζουμε την ολοένα οξυνόμενη επίθεση του κεφαλαίου - των ιμπεριαλιστών και να καθοδηγήσουμε την εργατική τάξη και τον λαό στην ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης και το άνοιγμα του δρόμου για τον Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό! Σε αυτή την προσπάθεια αποτελεί κρίσιμο κρίκο ο κύκλος επιρροής που διαμορφώνουμε και διευρύνουμε συνεχώς και ιδιαίτερα όσους από αυτούς πείθουμε, εξοπλίζουμε και συσπειρώνουμε σταθερά μαζί μας στην καθημερινή δράση με βάση τα αυξημένα καθήκοντα!

Η ηρωική ιστορία του Κόμματός μας δείχνει μέσα από πάμπολλα παραδείγματα ότι πάντα στηρίζονταν και ενισχύονταν από έναν ευρύ κύκλο επιρροής που αποτελούνταν ακόμα και από ανθρώπους που ούτε ο ταξικός αντίπαλος «μπορούσε να φανταστεί». Αυτός ο κύκλος επιρροής ιδιαίτερα σε κρίσιμες στιγμές και όταν οι εξελίξεις το απαιτούσαν, γινόταν ασπίδα για την προστασία του Κόμματος, των μελών και στελεχών του. Η αποτελεσματικότερη λοιπόν υπεράσπιση και ενίσχυση του Κόμματος και του ταξικού κινήματος περνά μέσα από τον κύκλο επιρροής που έχει κάθε Οργάνωση και κάθε μέλος του Κόμματος και της ΚΝΕ, κύκλο επιρροής που πρέπει να προσπαθούμε να φέρνουμε όλο πιο κοντά μας, αλλά και να αυξάνουμε συνεχώς. Κρίσιμος κρίκος σε αυτή την προσπάθεια ήταν και είναι, από αυτόν τον ευρύτερο κύκλο επιρροής να τροφοδοτούμε συνεχώς έναν στενότερο κύκλο, από εργαζόμενους που κάνουν ένα σημαντικό βήμα να σταθούν σταθερά δίπλα στα κομματικά μέλη τόσο στο ταξικό κίνημα και στα σωματεία, όσο και σε κομματικές δράσεις και καθήκοντα. Αυτόν τον στενότερο κύκλο επιρροών θα πρέπει οι Οργανώσεις του Κόμματος να έχουν στο επίκεντρο της προσοχής τους σταθερά και σχεδιασμένα, να συζητούν, να εξοπλίζουν ιδεολογικοπολιτικά και να χρεώνουν καθήκοντα με εμπιστοσύνη και απαιτητικότητα. Αυτός ο κύκλος αποτελεί και τη δεξαμενή από την οποία θα επιλέγονται με τα κριτήρια που βάζει το καταστατικό του Κόμματος, οι πιο πρωτοπόροι για να οργανωθούν. Από αυτόν τον κύκλο θα αξιοποιήσουμε και τις δυνατότητες για οικοδόμηση σε χώρους που δεν έχουμε δυνάμεις. Αυτή η προσπάθεια απαιτεί πρώτα από όλα συνειδητοποίηση της κρισιμότητας αυτού του καθήκοντος από τα καθοδηγητικά όργανα, τα γραφεία των Οργανώσεων και κάθε μέλος, και βέβαια σταθερή δουλειά με σχέδιο, χαρτογράφηση, συνεργασίες με τους συντρόφους, συγκεκριμένες χρεώσεις και καθημερινό έλεγχο. Οσο και να συζητάμε για τη στρατολογία και την οικοδόμηση, θα παραμένει μία αποσπασματική προσπάθεια και θα αντιμετωπίζουμε δυσκολίες, εάν δεν έχουμε κάνει συγκεκριμένη δουλειά για τη διαμόρφωση αυτού του πιο στενού κύκλου εργαζομένων που θα δοκιμάζονται σταθερά στη δράση δίπλα μας και θα αποτελούν τη «δεξαμενή» για στρατολογία και οικοδόμηση.

Στις σημερινές συνθήκες, με τις πολιτικές εξελίξεις και την επίθεση του κεφαλαίου να «τρέχουν» και την πιθανότητα απότομης όξυνσης της ταξικής πάλης να πιέζει για την ταχύτερη δυνατή ισχυροποίηση του Κόμματος, καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε το εξής κρίσιμο θέμα: Από τη μία μεριά αυξάνεται το κύρος του Κόμματος και του ταξικού κινήματος, συνεπώς και του ευρύτερου κύκλου επιρροής μας, με πιο φανερό δείγμα η σημαντική άνοδος σε ψήφους και έδρες σε σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα, που δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι μας εμπιστεύονται να μπούμε μπροστά για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους. Είναι ξεκάθαρο ότι, ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων και του λαού εμπιστεύεται τις ταξικές δυνάμεις στους καθημερινούς αγώνες ακόμα και αν δεν συμφωνεί σε όλα με το Κόμμα και αυτό οφείλεται στη σταθερή, αταλάντευτη και ακούραστη καθημερινή δράση μας για κάθε μικρό ή μεγαλύτερο πρόβλημα και διεκδίκηση. Από την άλλη όμως, δεν υπάρχει η ανάλογη διαμόρφωση του στενότερου κύκλου επιρροής για τον οποίο αναφέρθηκα παραπάνω. Ακόμα και συνάδελφοι που είναι στα ψηφοδέλτιά μας και συμμετέχουν σε κάποιες δραστηριότητες, αποφεύγουν να μπουν «στα ζεστά» στη δράση και να αναλάβουν συγκεκριμένα καθήκοντα με βάση τις ολοένα αυξανόμενες ανάγκες. Βάζουν μπροστά διάφορες δυσκολίες, υποκειμενικές και αντικειμενικές, πίσω από τις οποίες «κρύβεται» και η επίδραση της «λογικής του συστήματος» ότι «οι συλλογικοί αγώνες δεν θα φέρουν άμεσα αποτελέσματα και πρέπει να δω πώς θα τα βγάλω πέρα μόνος μου». Είναι λοιπόν κομβικό ζήτημα να εξηγήσουμε και να βάλουμε προ των ευθυνών τους αυτούς που μας εμπιστεύονται και μας ψηφίζουν στα σωματεία και πρώτα - πρώτα τα ψηφοδέλτιά μας. Να κατανοήσουν ότι υπάρχει μεγάλη ανάγκη να αναλάβουν συγκεκριμένα καθήκοντα στα σωματεία και ιδιαίτερα εκεί που έχουμε την ευθύνη, προκειμένου να βελτιώσουμε τη λειτουργία, τη μαζικοποίηση και τη δράση τους και να βοηθηθούν όσο γίνεται και πολυχρεωμένοι σύντροφοι που «τρέχουν για όλα και δεν φτάνουν». Να κατανοήσουν ότι με βάση τις ανάγκες του αγώνα που προκύπτουν από τις ραγδαίες και πολύπλοκες εξελίξεις, η ισχυροποίηση του ταξικού κινήματος και του Κόμματος, η δράση και η ελπίδα που δίνουν όχι μόνο για ανυποχώρητη αντίσταση στην επίθεση του κεφαλαίου, αλλά και για αντεπίθεση και ανατροπή του ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΕΞΑΡΤΩΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΣΤΑΘΕΡΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ. Ας ρίξουν μία ματιά τι συμβαίνει στην Ευρώπη και παγκόσμια. Ας αναρωτηθούν πώς θα ήταν η κατάσταση αν δεν είχε σταθεί όρθιο και μαχητικό το ΚΚΕ με την Επαναστατική θεωρία, πολιτική και δράση του που, μεταξύ άλλων, απέκρουσε αποφασιστικά κάθε επιχείρηση του συστήματος για ενσωμάτωση ή απαγόρευσή του, όπως δυστυχώς έγινε με τα περισσότερα Κομμουνιστικά Κόμματα σε πολλές χώρες τα χρόνια μετά τις ανατροπές. Αυτά πρέπει να συζητήσουμε με έναν κόσμο που είναι πιο κοντά μας και είναι πιο συνειδητοποιημένος, ώστε να σκεφτεί και να κατανοήσει ότι τα αδιέξοδα της καθημερινής επιβίωσης δεν αντιμετωπίζονται με ατομικό «τρέξιμο» μέχρι εξάντλησης, αλλά με δυνάμωμα των συλλογικών ταξικών αγώνων και ισχυροποίηση του Κόμματος με βάση τις απαιτήσεις της εποχής μας, που είναι εποχή όξυνσης των αδιεξόδων και των ανταγωνισμών του καπιταλισμού και διαμόρφωσης επαναστατικής κατάστασης για την ανατροπή του συστήματος της εκμετάλλευσης και την οικοδόμηση του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού!

Ας μου επιτραπεί, από όλα τα πολύ σοβαρά θέματα, με τα οποία πραγματεύονται οι Θέσεις, να ασχοληθώ αποκλειστικά με την Υγεία.

Ενα θέμα, που πραγματικά ακουμπάει, όχι απλά σε πολύ κόσμο, αλλά ίσως και σε ολόκληρη τη χώρα.

Κατά τη γνώμη μου, το Κόμμα μας οφείλει να προχωρήσει στην ανακήρυξη, για παράδειγμα το 2026 ή το 2027, ως «έτος Υγείας», με ημερίδες, περιοδείες στα νοσοκομεία, δυνάμωμα της εθελοντικής αιμοδοσίας, ιδρύοντας Τράπεζες Αίματος και σε πολλές πόλεις της χώρας εκτός από την Αθήνα.

Θα έχει άλλη βαρύτητα αυτό να πραγματοποιηθεί ως απόφαση του Συνεδρίου, με επί μέρους δράσεις πολλαπλές και πολυήμερες.

Η παρουσία κλιμακίων γιατρών και νοσηλευτών, σε θαλάμους κλινικών, συνομιλίες όχι μόνο με το προσωπικό των νοσοκομείων, αλλά βασικά και κύρια με τους ασθενείς, θα δώσει άλλο κύρος στο Κόμμα μας.

Οφείλουν οι Κομματικές Οργανώσεις στα νοσοκομεία της χώρας, να βρουν τον χρόνο και τον τρόπο ολιγόλεπτων επισκέψεων σε ασθενείς συντρόφους και όχι μόνον.

Ανεβαίνει και το ηθικό του συντρόφου ασθενούς, ότι βρίσκεται στο σωστό κόμμα, αλλά είναι και ένα πολύ καλό παράδειγμα για τους άλλους ασθενείς στα διπλανά κρεβάτια.

Στο «έτος Υγείας», ως μία από τις κύριες δράσεις του, προφανώς και θα είναι η πολλαπλή εθελοντική αιμοδοσία (αίματος αλλά και αιμοπεταλίων).

Οι συνθήκες ασφάλειας και υγείας για όλους, γιατρούς, νοσηλευτικό προσωπικό, ασθενείς, συνοδούς κ.λπ., πρέπει να είναι η επόμενη προτεραιότητα, για παράδειγμα με παρεμβάσεις (στις Διοικήσεις των νοσοκομείων, αλλά και στη Βουλή, αν πρέπει) πρέπει να φτιαχτούν χώροι κατάλληλοι για όλους, όπως για παράδειγμα θα μπορούσε να υπάρξει χώρος στο Θεαγένειο Θεσσαλονίκης για ΜΗ καπνίζοντες στον χώρο του κυλικείου.

Η καταγραφή του απαραίτητου προσωπικού, η επίλυση των μεγάλων ελλείψεων, με συνεχείς κοινοβουλευτικές ή και άλλες παρεμβάσεις, η επόμενη σημαντική δράση του «έτους Υγείας».

Κυρίως οι βραδυνές βάρδιες, ή αυτές του Σαββατοκύριακου, έχουν τόσες ελλείψεις, που πραγματικά το προσωπικό της βάρδιας καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες να τα βγάλει πέρα.

Φυσικά, η προβολή, στα πλαίσια των εκδηλώσεων για το «έτος Υγείας», ενός πραγματικά λαϊκού συστήματος Υγείας, με αναφορές και στο παρελθόν (ΕΣΣΔ), αλλά και στο σήμερα (Κούβα και αλλού), θα δείξει την ανωτερότητα και σε αυτόν τον τομέα του Σοσιαλισμού.

Με εκτίμηση.

Είμαι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Εργατικού Κόμματος Αυστρίας, αλλά δεν γράφω επίσημα.

Αφού διάβασα τις Θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής, μου έκανε εντύπωση το πόσο μεγάλες είναι οι προσδοκίες που έχετε από τα μέλη και τα στελέχη του Κόμματος. Αυτές οι προσδοκίες ή απαιτήσεις δεν είναι εφικτές στο κόμμα μας.

Εύχομαι στο ΚΚΕ κάθε επιτυχία στον προσυνεδριακό διάλογο και στο ίδιο το Συνέδριο.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς.