Κατά τη διάρκεια των εργασιών της, με την επίσημη συμμετοχή στελεχών της ΕΛ.ΑΣ. αλλά και των Ενόπλων Δυνάμεων, υπήρξαν εκτεταμένες αναφορές στο ζήτημα της «πιθανόν» αναγκαίας ανάμειξης του στρατού σε ζητήματα ασφάλειας και καταπολέμησης του εγκλήματος, με σαφείς εισηγήσεις για την ανάγκη δημιουργίας του κατάλληλου νομοθετικού πλαισίου, αλλά και τη δημιουργία ειδικά εκπαιδευμένων μονάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, που αποστολή τους θα είναι οι επεμβάσεις, όταν προκύπτουν προβλήματα εσωτερικής ασφάλειας.
Δεν είναι η πρώτη φορά, που στην προσπάθεια ωρίμανσης των συνθηκών, για τη συνολική υλοποίηση της ΝΑΤΟικής απόφασης ενεργοποίησης του «αντιτρομοκρατικού» δόγματος εκ μέρους των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, δήθεν ανεξάρτητα ινστιτούτα, «επεξεργάζονται» πρακτικά ζητήματα άμεσης εμπλοκής των Ενόπλων Δυνάμεων σε αποστολές «εσωτερικής ασφάλειας».
Το υπόβαθρο πάνω στο οποίο αναπτύσσονται τέτοιες αποστολές, δεν είναι άλλο από το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, που αντιμετωπίζει όλο τον πλανήτη σαν ενιαίο επιχειρησιακό χώρο, όπως ξεκάθαρα διατυπώθηκε το Νοέμβρη του 2010 στη Λισαβόνα, στη διάρκεια της εκεί Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ. Εκεί, εκφράζοντας απόλυτα τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, ο τότε πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, με κυνικό τρόπο δήλωνε ότι στο ΝΑΤΟικό στόχαστρο είναι πλέον και «... οι ακραίες πολιτικές θέσεις - κινήματα ανά τον κόσμο». Στην ίδια ρότα, συνεχίζουν όλες οι μετέπειτα κυβερνήσεις. Για παράδειγμα, είναι αποκαλυπτική η δήλωση του γγ του ΝΑΤΟ στις 2/7/2015, όπου ανέφερε για την ελληνική κυβέρνηση, «πάντα διατρανώνουν την αφοσίωσή τους στο ΝΑΤΟ και εγώ το χαιρετίζω αυτό». Επίσης, σ' αυτό το πλαίσιο, η ΕΕ εξειδικεύει τη Στρατηγική Ασφάλειας για τα κράτη - μέλη της.
ΓΕΣ |
Από Τακτική Ασκηση Μετά Στρατευμάτων (ΤΑΜΣ) που πραγματοποιήθηκε στα μέσα Οκτώβρη με σενάριο που εστίαζε και στην «αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών» |
Σε αυτό το πλαίσιο, έγιναν τον Ιούλη και οι γνωστές δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Αμυνας, Π. Καμμένου - παρουσία του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα - ότι «οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας», απευθύνοντας μια ευθεία απειλή προς τον αγωνιζόμενο λαό.
Η προσπάθεια της κυβέρνησης να τρομοκρατήσει το λαό δεν πρέπει να περάσει. Για μια ακόμη φορά, αποδεικνύεται περίτρανα ότι η υπεράσπιση του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, του κεφαλαίου και των κερδών του, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, οδηγεί σε νέα αντιδημοκρατικά - αντιλαϊκά μέτρα περιορισμού των ελευθεριών και έχει ως αποτέλεσμα την ένταση της καταστολής ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα για το πέρασμα της αντιλαϊκής πολιτικής. Είναι ο δρόμος που χάραξαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και ακολουθεί και η σημερινή.
Παράλληλα, δε χάνει ευκαιρία να δηλώνει συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές αποστολές, ετοιμότητα να φιλοξενήσει και νέες ΝΑΤΟικές βάσεις και στρατηγεία στο έδαφος της χώρας, στην Κρήτη, στην Κάρπαθο και αλλού. Συνεχίζουν τις συνεκπαιδεύσεις με Αμερικανούς, Ισραηλινούς, και άλλα ΝΑΤΟικά στρατεύματα.
Η κυβέρνηση με τις δηλώσεις αυτές επιβεβαιώνει, για μια ακόμη φορά, ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις, με τη συμμετοχή τους στο ΝΑΤΟ, στην ΕΕ, τείνουν όλο και περισσότερο να πάρουν χαρακτηριστικά μηχανισμού καταστολής για δράση μέσα και έξω από τη χώρα.
Οι θέσεις αυτές πρέπει να καταδικαστούν από όλο το λαό μέσα στους ταξικούς αγώνες, για την ανατροπή αυτής της πολιτικής. Επίσης, πρέπει να καταδικαστούν και από τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, που η πλειοψηφία τους είναι παιδιά φτωχών λαϊκών οικογενειών, πλήττονται κι αυτοί από την κρίση και τα μέτρα, έχουν τα ίδια συμφέροντα με τους εργαζόμενους, τους φτωχούς αγρότες, τους συνταξιούχους. Κανένα συμφέρον δεν έχουν από τη συμμετοχή της πατρίδας μας στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ και άλλες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Αποδεικνύεται ότι η συμμετοχή σε όλα αυτά όχι μόνο υπονομεύει την αμυντική ικανότητα της χώρας, αλλά ταυτόχρονα στρέφεται και ενάντια στον αγωνιζόμενο λαό.
Τριμερής συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της Ελλάδας, Ν. Κοτζιά, της Βουλγαρίας, Ντ. Μίτοβ και της Ουγγαρίας, Π. Σιγιάρτο, πραγματοποιήθηκε χτες στο Λουξεμβούργο, στο περιθώριο των εργασιών της 12ης Υπουργικής Συνόδου του «φόρουμ διαλόγου» ASEM (Asia - Europe Meeting). Κεντρικός άξονας η προώθηση των μπίζνες του κεφαλαίου στα Ενεργειακά, εν μέσω σκληρών ενδοϊμπεριαλιστικών και μονοπωλιακών ανταγωνισμών.
Οπως ανακοινώθηκε από ελληνικής πλευράς, «εξετάστηκαν οι δυνατότητες περαιτέρω προώθησης της τριμερούς συνεργασίας σε σειρά τομέων, με έμφαση σε αυτόν της Ενέργειας. Ειδικότερα, οι τρεις υπουργοί επιβεβαίωσαν την επιθυμία τους να εργαστούν από κοινού για την υλοποίηση έργων όπως οι τερματικοί σταθμοί υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), ο αγωγός TAP (σ.σ. προκρίνεται από τις ΗΠΑ καθώς μεταφέρει αζέρικο αέριο, στην κόντρα με ρωσικά κεφάλαια),ο Κάθετος Διάδρομος (σ.σ. σχεδιάζεται να μεταφέρει αέριο από τη Βόρεια Ελλάδα, μέσω Βουλγαρίας, σε Ρουμανία και Ουγγαρία) και ο διασυνδετήριος αγωγός IGB (σ.σ. Ελλάδας - Βουλγαρίας), τα οποία θα αποβούν προς όφελος τόσο των χωρών τους, όσο και της ευρωπαϊκής ενεργειακής ασφάλειας».
Παραπέρα, οι τρεις ΥΠΕΞ «υπογράμμισαν την ανάγκη να μην εφαρμόζονται δυο μέτρα και δυο σταθμά εντός της ΕΕ ως προς την υλοποίηση ενεργειακών υποδομών, τονίζοντας ότι είναι ιδιαίτερα σημαντική η διαφοροποίηση ενεργειακών πηγών και οδεύσεων, καθώς και η ενίσχυση της διασυνδεσιμότητας, η οποία θα συμβάλει στη διαμόρφωση της Ευρωπαϊκής Ενεργειακής Ενωσης».
Θυμίζουμε εδώ όσα είπε την Παρασκευή ο υπουργός Εξωτερικών και Εμπορίου της Ουγγαρίας, Π. Σιγιάρτο, μετά τη συνάντησή του στην Αθήνα με τον Ελληνα ομόλογό του, Ν. Κοτζιά: «Η Ρωσία ανακοίνωσε πως το 2019 η διέλευση δια της Ουκρανίας ίσως αποκοπεί, διακοπεί. Υπήρχε αρχικώς ο South Stream, ως σχέδιο που θα μπορούσε να φέρει φυσικό αέριο από τη Ρωσία μέσω Βουλγαρίας, Σερβίας σε Ουγγαρία και Αυστρία. Λόγω όμως πίεσης που ασκήθηκε, ακυρώθηκε, το είδαμε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τώρα Ρώσοι, Ολλανδοί, Γερμανοί και Αυστριακοί, αλλά και γαλλικές εταιρείες έχουν συμφωνήσει την επέκταση του Νord Stream και δεν ασκείται αντιστοίχως πίεση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Δε νομίζετε ότι εδώ έχουμε δυο μέτρα και δυο σταθμά; Είπαν κάποιοι ότι ο South Stream δε θα πρέπει να γίνει επειδή παρακάμπτει την Ουκρανία, ο Nord Stream τι κάνει; Πάλι την παρακάμπτει» παραπονέθηκε.
Στο ίδιο πλαίσιο, χτες, ο γγ Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων του υπουργείου Εξωτερικών, Γ. Τσίπρας, μιλώντας σε «Επενδυτικό Συνέδριο» για το «Φυσικό Αέριο και Ανάπτυξη», έλεγε πως «η ενεργειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης πρέπει να διακρίνεται, μεταξύ άλλων, από την ισοτιμία στη μεταχείριση των κρατών - μελών και των διαφόρων ενεργειακών σχεδιασμών. Η ισοτιμία αυτή δεν εξασφαλίστηκε πάντα κατά το πρόσφατο παρελθόν» πρόσθεσε, όταν η ανισοτιμία βέβαια χαρακτηρίζει εξ ορισμού τις ιμπεριαλιστικές λυκοσυμμαχίες...
Βαθαίνει συστηματικά και επί κυβέρνησης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ η διασύνδεση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων με το ΝΑΤΟ, σε όλα τα επίπεδα, στην προσπάθεια γεωστρατηγικής αναβάθμισης των ντόπιων μονοπωλίων μέσα και από τη λεγόμενη «στρατιωτική διπλωματία».
Σε αυτό το μοτίβο, την Τρίτη 3/11 πραγματοποιήθηκε στο Ταλίν της Εσθονίας, στο «Κέντρο Αριστείας του ΝΑΤΟ για την Κυβερνοάμυνα» («Cooperative Cyber Defence Center of Excellence»), η τελετή έπαρσης της σημαίας της Ελλάδας ως «Εθνους χορηγού» («Sponsoring Nation»). Ως «Εθνος χορηγός» του Κέντρου εντάχθηκε την ίδια μέρα και η Τουρκία, άλλο ένα δείγμα του ανταγωνισμού, σε όλα τα επίπεδα, των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας, για το ποιος θα έχει το προβάδισμα στην εκμετάλλευση πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων στην ευρύτερη περιοχή.
Σημειωτέον, η εν λόγω ΝΑΤΟική δομή είναι - κατά το ΓΕΕΘΑ - «ο πιστοποιημένος φορέας του ΝΑΤΟ που ασχολείται με την έρευνα, την εκπαίδευση και την ανάπτυξη δυνατοτήτων στον τομέα της Κυβερνοάμυνας».
Παραπέρα, στην ιστοσελίδα του Κέντρου διαβάζουμε ότι «εστιάζει στην διεπιστημονική εφαρμοσμένη έρευνα και ανάπτυξη, καθώς και σε διαβουλεύσεις, εκπαιδεύσεις και ασκήσεις στον τομέα της ασφάλειας στον κυβερνοχώρο. Η αποστολή του Κέντρου είναι η ενίσχυση της ικανότητας, της συνεργασίας και της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ του ΝΑΤΟ, συμμάχων και εταίρων στην άμυνα στον κυβερνοχώρο».
«Εθνη χορηγοί» ήταν ήδη οι Τσεχία, Εσθονία, Γαλλία, Γερμανία, Ουγγαρία, Ιταλία, Λετονία, Λιθουανία, Ολλανδία, Πολωνία, Σλοβακία, Ισπανία, Βρετανία και ΗΠΑ. Με καθεστώς «συμμετέχοντος» είναι ενταγμένες στο Κέντρο οι Αυστρία και Φινλανδία.