«Ακούσατε πολλές φορές», συνέχισε η ομιλήτρια «και θα το ακούτε ακόμα πιο συχνά από εδώ και εμπρός, γιατί οι αγώνες θα φουντώνουν και θα κλιμακώνονται, ότι οι μαθητές και οι μαθήτριες, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες ένα καθήκον έχουν, να μαθαίνουν, και να μην ασχολούνται με συνδικαλισμό και πολιτική. Να μην ασχολούνται με κόμματα, πολιτικές νεολαίες, ή και αν αγωνίζεστε, να μην το παρατραβάτε. Οταν δεν μπορούν να αγνοήσουν την εκρηκτική κατάσταση των προβλημάτων της νεολαίας, τότε συστήνουν να γίνονται αγώνες δίχως αγωνιστικότητα.

Λένε: "Καλά κάνετε και φωνάζετε, αλλά μην κλείνετε τους δρόμους, μην κάνετε αποχή ή κατάληψη, μην κάνετε συλλαλητήρια".

Αυτοί που τα λένε αυτά κάνουν ό,τι δε βλέπουν ότι οι μαθητές και οι μαθήτριες πριν βγουν στο δρόμο, πριν επιλέξουν μια μορφή πάλης σαν την κατάληψη, είχαν προηγούμενα κάνει πολλά μέσα στο σχολείο, καθημερινά. Ποιος τους πρόσεξε όμως;

Το κουβεντολόι για τις μορφές πάλης δε γίνεται μόνο για τα σχολεία.

Δεν υπάρχει αγώνας που να μην έχει συκοφαντηθεί, δεν υπάρχει απεργία που να μην έχει κηρυχτεί παράνομη.

Οταν γίνονται οι κλασικές κινητοποιήσεις, συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, επίδοση υπομνημάτων, απλές διαμαρτυρίες, τότε οι διάφοροι επιτήδειοι φωνάζουν ότι αυτές οι μορφές πάλης είναι ξεπερασμένες. Οταν το νεολαιίστικο κίνημα ανακαλύπτει ή υιοθετεί και άλλες μορφές πάλης δυναμικότερες, τότε οι ίδιοι επιτήδειοι πάλι φωνάζουν ότι αυτές οι μορφές είναι αδόκιμες, επικίνδυνες, διαλύουν τη δημόσια εκπαίδευση.

Μια στο καρφί και μια στο πέταλο. Τα ίδια λένε και στους γονείς σας όταν αγωνίζονται, όταν απλά συνδικαλίζονται.

Πάλι μια στο καρφί και μια στο πέταλο. Για ένα πράγμα να είσαστε σίγουροι, ότι χαμένοι είναι οι αγώνες που δε γίνονται. Δεν υπάρχει μικρός ή μεγάλος αγώνας που δεν έχει κέρδη.

Αν δε γίνονταν σημαντικοί εργατικοί, αγροτικοί αγώνες, αν δεν πάλευε το μαθητικό κίνημα, πόσοι και πόσοι, ακόμα και οι ίδιοι οι γονείς σας, δε θα ήξεραν ποια είναι τα προβλήματα της παιδείας.

Οι αγώνες της νεολαίας δείχνουν όμως κάτι περισσότερο από αυτό που φαίνεται.

Εμείς πιστεύουμε ότι η νεολαία σήμερα εκφράζει μια δυσαρέσκεια γενικευμένη, εκφράζει όχι μόνο τα προσωπικά της βιώματα στο θρανίο, στο γραφείο και στο εργοστάσιο, εκφράζει τη διαμαρτυρία της για όλη την πορεία της κοινωνίας μας, μιας κοινωνίας που από τα θεμέλια μέχρι την οροφή υπηρετεί το κέρδος, υπηρετεί την ιμπεριαλιστική πολιτική.

Η νεολαία δεν είναι μια μάζα ανεξάρτητη από ταξικά και γενικότερα κοινωνικά χαρακτηριστικά.

Η νεολαία μας, στο μεγαλύτερο μέρος της σήμερα, είναι παιδί της εργατικής οικογένειας, της λαϊκής οικογένειας, επομένως ζει όλο το δράμα της ανεργίας και της φτώχειας, της ανασφάλειας, της κακής κατάστασης και κυρίως της μαύρης προοπτικής στον τομέα της παιδείας, της υγείας.

Ο νέος νιώθει και άλλες πλευρές, την απαξίωση των αξιών του αθλητισμού και του πολιτισμού, δύο τομέων όπου το κέρδος, η κερδοσκοπία, ο βάρβαρος ανταγωνισμός βασιλεύουν.

Τα παιδιά της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων δεν έχουν άλλη επιλογή από το να στρατευτούν μια ώρα νωρίτερα σήμερα στον αγώνα.

Καλούμε τον ελληνικό λαό, τα μαζικά κινήματα, τους φορείς των εργαζομένων, όλα τα κόμματα να απαιτήσουν από την κυβέρνηση να αποσύρει το "ιδιώνυμο" κατά της παιδείας, να απαιτήσουμε όλοι η κυβέρνηση να ικανοποιήσει τα άμεσα αιτήματα των μαθητών και των εκπαιδευτικών, να μην υπάρξει κανένα εκδικητικό πνεύμα προς τα νιάτα της Ελλάδας. Οι μαθητές και μαθήτριες που αγωνίζονται έχουν υποδείξει τι πρέπει να γίνει.

Η μαθητική νεολαία παλεύει για ανοιχτά σχολεία, η κυβέρνηση τα κλείνει με την αντιμεταρρύθμιση».

«Σύντροφοι και συντρόφισσες», συνέχισε η Αλέκα Παπαρήγα, αναφερόμενη σ' ένα θέμα που κατ' εξοχήν γίνονταν δέκτες τις τελευταίες μέρες οι ακροατές της, «θα έχετε βαρεθεί υποθέτω να ακούτε αυτές τις μέρες ότι οι αγώνες της νεολαίας, οι αγώνες όπου ξεσπούν υποκινούνται από το ΚΚΕ, που δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο παρά μόνο για την ψήφο στις εκλογές.

Εμείς κατ' αρχήν παλεύουμε 365 μέρες το χρόνο, παλεύουμε σε όλα τα μέτωπα μέσα και έξω από τη Βουλή. Εμείς το λέμε καθαρά ο αγώνας, οι εξελίξεις θα καθοριστούν στο χώρο δουλιάς και κατοικίας, στο σχολείο, στην επιχείρηση, στην ύπαιθρο, θα κριθεί από τη δύναμη του λαϊκού κινήματος. Δε θα κριθεί ούτε στις διακομματικές επιτροπές και στους σικέ διαλόγους, ούτε στα μπαλκόνια και στις συζητήσεις στην τηλεόραση. Δε θα κριθεί με τις γιγαντοαφίσες και τις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές διαφημίσεις. Θα κριθεί κυρίως από τη μαζικότητα, την αγωνιστικότητα του λαού μας, από την πείρα που αποκτά στην πράξη, στην πάλη.

Υστερα γιατί δεν έχει δικαίωμα το ΚΚΕ να απευθύνεται στο λαό και να του λέει ότι πρέπει να καταψηφίσει μαζικά ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, να μη σπαταλήσει την ψήφο του στα άλλα κόμματα που φωνάζουν μεν, αλλά δε δίνουν καθαρή εναλλακτική λύση στο λαό, πατάνε σε δύο βάρκες, δεν τολμούν να πουν στο λαό την αλήθεια για το τι αντιπροσωπεύει η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.

Εμείς δεν κλέβουμε ψήφους με τρομοκρατικά ψευτοδιλήμματα, εμείς δεν αποσπούμε ψήφους, λέγοντας ότι μπορεί σιγά - σιγά και με το μαλακό να ζήσουμε καλύτερα χωρίς να τα βάλουμε με τους υπαίτιους και υπεύθυνους.

Εμείς κερδίζουμε ψήφους με την πειθώ και πείθουμε εκείνους που αποκτούν πείρα και προσωπική μέσα στους αγώνες.

Εμείς δεν κοροϊδεύουμε το λαό, λέγοντάς του ότι αν μας ψηφίσει, την άλλη μέρα θα λυθούν τα προβλήματά του, αλλά λέμε στο λαό ότι ενισχύοντας αποφασιστικά το ΚΚΕ, ενισχύει τη δική του δύναμη.

Η ψήφος στο ΚΚΕ στέλνει σαφές μήνυμα και πάνω απ' όλα πιάνει τόπο.

Η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος:

- Υπέρ της δράσης για τη συγκρότηση του Μετώπου.

- Υπέρ μιας δύναμης που υπερασπίζεται τις κατακτήσεις της εργατικής τάξης και του λαού, οι οποίες αποσπάστηκαν με αγώνες και θυσίες, που διεκδικεί ουσιαστικές λύσεις για το λαό και παλεύει για τη ριζοσπαστική συμμαχία που έχει ανάγκη ο τόπος.

- Η ψήφος, η δύναμη στο ΚΚΕ, θα μείνει στο ίδιο μετερίζι και μετά τις εκλογές. Το ΚΚΕ θα παραμείνει σταθερό στη θέση του. Δε θα στηρίξει με κανέναν τρόπο καμία κυβέρνηση που ακολουθεί αντιλαϊκή, φιλομονοπωλιακή και φιλοϊμπεριαλιστική πολιτική. Δε θα συμφωνήσει στη συναινετική λογική στο όνομα του ρεαλισμού.

- Να ηττηθούν και οι δύο, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

- Να ενισχυθεί το ΚΚΕ.

- Να στηριχτεί η πρότασή του για τη συγκρότηση του Λαϊκού Κοινωνικοπολιτικού Μετώπου.

Τι έχει να φοβηθεί ο λαός, τι έχουν να χάσουν οι ριζοσπαστικές δυνάμεις του τόπου μας, αν αποφασίσουν ενωμένα και αποφασιστικά να αντιπαρατεθούν και να αμφισβητήσουν την πολιτική που επιβάλλουν τα μονοπώλια, ο ιμπεριαλισμός;

Αυτοί που θα χάσουν, και πρέπει να χάσουν, είναι όσοι θησαυρίζουν στις πλάτες του λαού. Είναι οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες, οι μεγαλέμποροι, οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που έχουν αλώσει τον τομέα της κοινωνικής πολιτικής, της παιδείας, των ΜΜΕ, του πολιτισμού και αθλητισμού. Είναι μια μειοψηφία που πλουτίζει σε βάρος του λαού.

Η Διακήρυξη της ΚΕ πρέπει να πάει παντού, σε κάθε σπίτι, γραφείο. σε κάθε χώρο που ζει και εργάζεται η νεολαία, μορφώνεται».

«Το Μέτωπο», τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «είναι κοινωνικοπολιτική συμμαχία που συσπειρώνει ταξικές οργανώσεις και κοινωνικά κινήματα, πολιτικές δυνάμεις και κινήσεις, κοινωνικοπολιτικούς παράγοντες, όσους δηλαδή συμφωνούν να αντιπαλέψουν τα μονοπώλια και τις ιμπεριαλιστικές συμφωνίες και δεσμεύσεις, τη λογική της ταξικής συναίνεσης.

Είναι συμμαχία που εγγυάται τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των μικρομεσαίων βιοτεχνών, εμπόρων, επαγγελματιών της πόλης. Θα στηρίζει τις ανάγκες της νεολαίας, τα ιδιαίτερα προβλήματα των γυναικών, της μισθωτής διανόησης και των ανθρώπων της Τέχνης, των Γραμμάτων, γενικά του Πολιτισμού.

Προτάσεις συνεργασίας ακούμε δεξιά και αριστερά πολλές φορές τη μέρα. Πότε για να ψηφίσουμε τον ίδιο Πρόεδρο Δημοκρατίας, πότε για ένα ζήτημα που συμπίπτει να συμφωνούμε περισσότερα κόμματα. Κατατίθενται γενικές και αφηρημένες, θολές και χωρίς σαφή γραμμή εναλλακτικής διεξόδου, που μας επιτρέπουν να πιστεύουμε ότι αυτές μάλλον υπηρετούν ευκαιριακές επιλογές, ίσως και σκοπιμότητες. Εμείς διατυπώνουμε τις θέσεις γιατί δεν μπορεί να επιτευχθεί σήμερα προγραμματική συμφωνία με άλλες πολιτικές δυνάμεις, δε μένουμε όμως με σταυρωμένα τα χέρια. Ούτε ρίχνουμε τις ευθύνες δεξιά και αριστερά. Απλώς λέμε ότι σήμερα απαιτείται συγκεκριμένη κοινωνικοπολιτική συμπαράταξη, με όρους κινήματος, όχι μια οποιαδήποτε ευκαιριακή συμφωνία με αποσπασματικούς και δευτερεύοντες στόχους που αφήνουν απείραχτα τα συμφέροντα της ελληνικής και ξένης πλουτοκρατίας. Ταυτόχρονα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για κοινή δράση με τους πάντες, με φίλους, οπαδούς, ακόμα και με κοινωνικοπολιτικούς παράγοντες όπου και αν ανήκουν, μέσα στο κίνημα, στη δράση, στους αγώνες. Αυτό είναι και το καλύτερο λίπασμα για το Μέτωπο».

«Ξέρουμε», παρατήρησε η Αλέκα Παπαρήγα, ολοκληρώνοντας την ομιλία της, «ότι η εκλογική μάχη δε θα είναι περίπατος όποτε και αν γίνει, Μάρτη ή ακόμα και το Σεπτέμβρη αν γίνουν διάφορα κομπρεμί και υπάρξει συμφωνία. Εμείς δεν έχουμε πρόβλημα, κάθε μέρα είναι αγώνας για μας και τέτοιος αγώνας θα είναι η εκλογική μάχη.

Ξέρουμε ότι θα ριχτούν κατά του ΚΚΕ πολλά βέλη. Δεν εννοούμε τα βέλη της ιδεολογικής και πολιτικής αντιπαράθεσης, αυτά είναι καλοδεχούμενα. Μιλάμε για τα δηλητηριώδη βέλη του αντικομμουνισμού, της προβοκάτσιας. Με ευθύνη της κυβέρνησης παίζονται πολλά σενάρια, προκειμένου να αποπροσανατολιστεί ο λαός, γίνονται εκστρατείες προσωπικού εκβιασμού και συλλογικού, ατομικής εξαγοράς, εκφοβισμού. Επειδή δεν μπορούν να πείσουν το λαό ότι έχουμε άδικο, προσπαθούν να αξιοποιήσουν την άγνοια ή τη λήθη, προκειμένου να πείσουν το λαό ότι το ΚΚΕ δεν ήταν το κόμμα της πάλης και των συμφερόντων των εργαζομένων, αλλά το κόμμα των λαθών.

Τώρα όλως περιέργως και κατά σύμπτωση, με αφορμή κάποιες επετείους, ανοίγουν τάχα άγνωστες σελίδες από την ιστορία του ΚΚΕ.

Δεν υπάρχει τίποτε άγνωστο από την ηρωική πορεία του ΚΚΕ 81 χρόνια τώρα. Αλλωστε είμαστε το μοναδικό κόμμα που έχουμε δημοσιεύσει όλα τα ιστορικά κομματικά μας ντοκουμέντα. Τίποτε δεν αποδεικνύουν όλοι εκείνοι που τάχα ανακαλύπτουν διάφορα αρχεία, ελληνικά ή ξένα, ορισμένα από τα οποία επίσης έχουν δημοσιευτεί. Ενα πράγμα ανακαλύπτουν, τον προλεταριακό διεθνισμό των κομμουνιστών, την αλληλεγγύη των κομμουνιστικών κομμάτων σε δύσκολες ώρες, αλληλεγγύη που εμείς σήμερα ανταποδίδουμε όχι μόνο απέναντι σε κομμουνιστές, αλλά σε κάθε λαό ή κίνημα που ορθώνει ανάστημα στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων.

Εμείς όταν εκτιμάμε ότι κάπου κάναμε λάθος, όταν το εκτιμήσουμε, το κάνουμε δημόσια.

Δεν περιμένουμε αναγνώριση από εκείνους που ανοιχτά ή συγκαλυμμένα τρέμουν τα λαϊκά κινήματα και θέλουν το λαό στο γύψο. Δεν περιμένουμε αναγνώριση από εκείνους που έχουν δώσει χέρι βοήθειας στους ιμπεριαλιστές και στα εγχώρια στηρίγματά τους. Εμάς μας ενδιαφέρει να είμαστε μέσα στο λαό και να παλεύουμε με συνέπεια για τα συμφέροντά του».

«Το ΚΚΕ», σημείωσε η ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος κατά τη διάρκεια της ομιλίας της, «μπροστά στην εκλογική μάχη, θέτει στο λαό και τη νεολαία τους βασικούς άξονες, γύρω από τους οποίους μπορεί να δοκιμαστεί η μεγάλη πρωτοβουλία για το Μέτωπο.

1. Το Μέτωπο θα παλεύει για να λυθεί το πρόβλημα της εξουσίας - όρος για να ανοίξει η άλλη πορεία της χώρας.

Εδώ βρίσκεται η ουσιώδης διαφορά της πρότασης του ΚΚΕ από τις διάφορες προτάσεις συνεργασίας. Το Μέτωπο δε θα περιορίζεται στην καθημερινή διεκδίκηση. Στοχεύει να αναδείξει μια λαϊκή εξουσία, που θα κυβερνά για λογαριασμό της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων επαγγελματοβιοτεχνών, εμπόρων, της μικρομεσαίας αγροτιάς. Θα επιχειρεί διεθνείς συνεργασίες και συσπειρώσεις, που θα στρέφονται κατά της σύγχρονης ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων.

2. Το ΚΚΕ παλεύει να δημιουργηθούν οι πολιτικές προϋποθέσεις, ώστε οι στρατηγικοί τομείς της οικονομίας, της κοινωνικής πολιτικής και της άμυνας της χώρας, οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της, να ανήκουν στο λαό, να είναι στην πράξη και όχι στα λόγια λαϊκή περιουσία.

3. Τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, που αφορούν τη δουλιά, τις αμοιβές - εισοδήματα - συντάξεις, την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση, τις σύγχρονες ανάγκες στον τομέα του πολιτισμού, του αθλητισμού, της πληροφόρησης και της προστασίας του περιβάλλοντος, δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν, αν δεν ανατραπούν οι αναδιαρθρώσεις, που έχει ήδη προωθήσει σε μεγάλο μέρος η κυβέρνηση και η ΕΕ.

Να ορθώσουμε το αντίπαλο δέος σε κάθε πεδίο που αναπτύσσονται αυτές οι αναδιαρθρώσεις: Από τις εργασιακές σχέσεις, που ήδη έχουν μπει σε διαδικασία ανατροπής, ως τις ιδιωτικοποιήσεις, την ανατροπή του ασφαλιστικού συστήματος.

4. Παλεύει για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις, ώστε η παιδεία, η υγεία, η κοινωνική ασφάλιση και πρόνοια να παρέχονται δωρεάν σε όλο το λαό. Να απαντούν στις σημερινές ανάγκες των εργαζομένων και της νεολαίας, να στηρίζονται στην αξιοποίηση των επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνικής. Κάθε πολίτης να έχει πλήρη εξασφάλιση μέχρι το τέλος της ζωής του στα ζητήματα μόρφωσης, υγείας, πρόνοιας.

Είναι ουτοπία να ελπίζει κανείς ότι μπορεί να χαράσσεται φιλολαϊκή πολιτική, όταν συνυπάρχει κρατικός και ιδιωτικός τομέας, από μεγάλους, μάλιστα, επιχειρηματίες, όταν υπάρχουν μονοπώλια στους τομείς παιδείας, υγείας, κοινωνικής ασφάλισης, πρόνοιας, λαϊκής στέγης. Οι επιχειρηματικές δραστηριότητες στους τομείς αυτούς πρέπει να καταργηθούν.

5. Παλεύει με δύναμη και σθένος τους αντιδημοκρατικούς και αυταρχικούς νόμους και μηχανισμούς, την κρατική καταστολή, την επιδρομή κατά των ελευθεριών του λαού. Τον αντιδημοκρατικό κατήφορο που έχει πάρει συνολικά η ΕΕ, με τους μηχανισμούς και τους αυταρχικούς θεσμούς που οικοδομεί στο όνομα της ενοποίησης.

Για το λαό δεν έχει σημασία αν στις επόμενες εκλογές θα έρθει πρώτο το ΠΑΣΟΚ ή η ΝΔ. Αυτό που έχει σημασία είναι και τα δύο κόμματα να πέσουν όσο γίνεται πιο κάτω. Εχει σημασία πόση δύναμη θα έχει το ΚΚΕ, ώστε να επιταχυνθούν οι εξελίξεις και να ξεκινήσει το κτίσιμο του Μετώπου».

Από την πλευρά της Οργάνωσης Αθήνας της ΚΝΕ, σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε η Χρυσούλα Αποστόλου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και του Γραφείου της Οργάνωσης Αθήνας, τονίζοντας ότι αυτή η συγκέντρωση της ΚΝΕ πραγματοποιείται σε μια περίοδο σοβαρών εξελίξεων και μεγάλων αγώνων. Αγώνων ενάντια στο βρώμικο πόλεμο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στη Γιουγκοσλαβία, ενάντια στην «επίσκεψη» του αρχιμακελάρη των λαών Κλίντον και τις αυταρχικές, αντιδημοκρατικές απαγορεύσεις που τον συνόδευαν. Και παραπέρα, του μεγαλειώδη αγώνα των μαθητών, που για άλλη μια χρονιά αντιδρούν ενάντια στην κυβερνητική μεταρρύθμιση και στο φασιστικό «ιδιώνυμο» στα σχολεία.

Στους δρόμους αυτών των αγώνων οι νέοι κομμουνιστές συναντήθηκαν με χιλιάδες ακόμα νέους και νέες σε όλη την Ελλάδα και «για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται, είπε η Χ. Αποστόλου, ότι η σημερινή γενιά δεν είναι μια χαμένη γενιά στις αυταπάτες των ευρωπαϊκών ονείρων, στα χρηματιστήρια των αξιών και της συνείδησης, στους δρόμους των ψεύτικων παραδείσων».

Το δυνατό μήνυμα της πολιτικής συγκέντρωσης της ΚΝΕ ήταν ότι «όχι μόνο οι νέοι κομμουνιστές, αλλά πολλοί νέοι δε βολεύονται στο γκρίζο της συντηρητικής πολιτικής, δεν πειθαρχούν στα "ιδιώνυμα", δεν υποτάσσονται στη νέα τάξη πτωμάτων των ιμπεριαλιστών.

Δυναμώνουν την πάλη, πυκνώνουν τις γραμμές του οργανωμένου κινήματος, διεκδικούν τη ζωή που μας ανήκει. Αναζητούν τη διέξοδο, την πολιτική πρόταση, τις ιδέες του τιμημένου ΚΚΕ, του Κόμματος της εργατικής τάξης της πατρίδας μας, πρωτοπόρο σ' όλους τους κοινωνικούς ταξικούς και λαϊκούς αγώνες».

«ΚΝΕ, ΚΝΕ, δυνατή, πρωτοπόρα, μαζική». Με χειροκροτήματα, καταιγισμό συνθημάτων και υψώνοντας με περηφάνια τα κόκκινα λάβαρα ξεκίνησε η πολιτική συγκέντρωση. Ηταν μεγάλη η συγκίνηση, κατά τη διάρκεια προβολής βίντεο, που ήταν αφιερωμένο στα 31 χρόνια δράσης της πρωτοπόρας Οργάνωσης, της Κομμουνιστικής Νεολαίας Ελλάδας. Αντιιμπεριαλιστικές «επεμβάσεις» των μελών και φίλων της ΚΝΕ, στις βάσεις του θανάτου, σπάσιμο πυλών των ΝΑΤΟικών βάσεων, κατέβασμα της σημαίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το κάψιμό της. Στιγμές ανεπανάληπτες για τους νεαρούς αγωνιστές, που έβλεπαν το πρόσωπό τους στην οθόνη και μπορούσαν και με αυτόν τον τρόπο να μοιραστούν με όλους τους παρευρισκόμενους τα βιώματά τους, τους δικούς τους αγώνες.

Συγκίνηση και τα μάτια δάκρυσαν ευθύς από τιμή και σεβασμό στην αναφορά της αγωνίστριας Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, που «έπεσε» μπροστά από το γκέτο της ΕΤΜΑ, υπερασπιζόμενη τα δίκαια της εργατικής τάξης.

Ξεχωριστή στιγμή, επίσης, τα πλάνα από τις μεγάλες κόκκινες «γιορτές» της νεολαίας στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ και του «Οδηγητή», αλλά και τα στιγμιότυπα από τις χιλιάδες διαδηλώσεις και πορείες μαζί με το φιλειρηνικό κίνημα.

Το βίντεο τελείωσε, αλλά η υπόσχεση που πλανιόταν στην ήδη ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα ήταν: «Εμπρός για ΚΝΕ γερή και μαζική και τώρα και πάντα στην πρώτη τη γραμμή».

«Περπατά και βροντά και τα σκότη σκορπά, η Κομμουνιστική Νεολαία...», όπως λέγεται στον ύμνο της ΚΝΕ, όπως ακριβώς συμβολιζόταν στο με μεράκι καλλιτεχνημένο κεντρικό ταμπλό της σαββατιάτικης συγκέντρωσης. Εκεί ο ήλιος της νιότης, της ελπίδας και του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, σκιάζει το σκότος της σύγχρονης «Ιεράς Συμμαχίας» της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, της Σένγκεν και του ρατσισμού.