ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ 9/10/2004

Από την κεντρική εξέδρα η θέα πανοραμική. Σου 'κοβαν την ανάσα τα ποτάμια των διαδηλωτών, που ξεχύνονταν κι από τις δύο κατευθύνσεις της Πατησίων κι απλώνονταν ψηλά στην Αλεξάνδρας. Από κάθε στενό περιμετρικά του Πεδίου κατέφθαναν χωρίς σταματημό άνθρωποι κάθε ηλικίας, φύλου, επαγγέλματος. Με σημαίες, με πανό, με φόρμες εργασίας, με πρόσωπα χαρούμενα, χαραγμένα από το μόχθο, αλλά φωτεινά από τη λάμψη της πίστης στον αγώνα. Και ξάφνου όλο το κέντρο της Αθήνας απέκτησε άλλο χρώμα, ζωή και δυναμική πρωτόγνωρη. Τέτοιο αντάμωμα είχε χρόνια να το ζήσει η πρωτεύουσα. Και καθώς το έβλεπες να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια σου, σου 'ρχόταν να αναφωνήσεις εκείνο το «Προσκυνώ τη χάρη σου λαέ μου», τη δύναμη της ενότητάς σου, που συγκλόνισε χτες την Αθήνα.

ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΚΟΥΒΑΣ - ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ

Προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε!

Ο Χουάν Κάρλος Φρομέτα

«Μέχρι τη νίκη για πάντα»! «Σοσιαλισμός ή θάνατος»! Με αυτά τα λόγια έκλεισε το χαιρετισμό του, στο συλλαλητήριο ο Χουάν Κάρλος Φρομέτα, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων από το ΚΚ Κούβας. Αναδεικνύοντας την αναγκαιότητα της ενότητας επισήμανε ότι το διεθνές εργατικό κίνημα πρέπει να είναι ενωμένο, αν θέλουμε να χτίσουμε έναν καλύτερο κόσμο. Εκ μέρους του λαού της Κούβας σημείωσε: «Θέλω να ευχαριστήσω τον ελληνικό λαό για την αλληλεγγύη που δείχνει στη χώρα μου και τη σοσιαλιστική της επανάσταση». Και συμπλήρωσε: «Οι Ελληνες εργαζόμενοι δεν είναι μόνοι στον αγώνα τους, εκατομμύρια εργατών στηρίζουν τον αγώνα τους. Είστε ένα παράδειγμα για τους εργάτες όλου του κόσμου».

Μεταφέροντας στο συλλαλητήριο τους χαιρετισμούς του λαού του, που βρίσκεται σε θέση μάχης ενάντια στην ισραηλινή κατοχή, ο Παλαιστίνιος Ριζίκ Φουάντ, μέλος του ΠΓ του Κόμματος του Λαού της Παλαιστίνης, υπογράμμισε: «Στηρίζουμε το δίκαιο αγώνα σας, θεωρούμε ότι κάθε επιτυχία, είναι ένα σοβαρό πλήγμα για τους κοινούς εχθρούς μας. Είναι επίσης μια ενίσχυση στον αγώνα μας, ενάντια στην ισραηλινή κατοχή». Θα συνεχίσουμε, τόνισε, τον πατριωτικό μας αγώνα δίπλα στον κοινωνικό σας αγώνα, ενάντια στους εχθρούς των λαών, ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Οι αγώνες σας και οι αγώνες των αδικημένων λαών θα νικήσουν.

Ο Ριζίκ Φουάντ

Με τα χρώματα της νιότης

Η νεολαία έδωσε το δικό της δυναμικό «παρών» και χρωμάτισε τη χτεσινή διαδήλωση. Με τα «θέλω» της διατυπωμένα με αποφασιστικότητα στα πανό και τα συνθήματα: «Δωρεάν Παιδεία», «ΟΧΙ στους φονιάδες των λαών», «Μόρφωση - δουλιά», «ΟΧΙ στον αυταρχισμό», «Καμία ανοχή». Νέοι και νέες, μέλη και φίλοι της ΚΝΕ, που δίνουν καθημερινά τη μάχη τους στο σχολείο, τη σχολή, τη δουλιά, τη συνοικία, ένωσαν χτες τις φωνές τους με τους εργάτες, τους αγρότες, τους συνταξιούχους. Βαδίζοντας μαζί, το δρόμο της διαρκούς ανυποχώρητης πάλης που έχουν χαράξει «οκτώ δεκαετίες αγώνα και θυσίας», όπως δήλωνε και το σύνθημα που επαναλάμβαναν διαρκώς.

Οταν η νιότη συναντά τον αγώνα, η ελπίδα δεν μπορεί παρά να δυναμώνει...

Ταξική πάλη, ο μόνος δρόμος

Προσυγκέντρωση πλατείας Κάνιγγος. Ωρα 10 το πρωί. Βιομηχανικοί εργάτες μαζί με τα παιδιά τους. Αντάμα νεολαίοι, οι αυριανοί παραγωγοί του πλούτου. Ηρθαν εδώ για να ενώσουν τη φωνή τους, να βρουν τη δύναμη ο ένας στο χαμόγελο του άλλου. Η προσυγκέντρωση γίνεται πορεία. Οι εργάτες φοράνε μπλε κράνη εργασίας κι οι νεολαίοι σηκώνουν ψηλά τα κόκκινα λάβαρα. Ολοι μαζί, σαν ένας στρατός, όχι του πολέμου και της φτώχειας, αλλά της συλλογικής δημιουργίας και της ανθρωπιάς. Δύναμη που όσο θα μεγαλώνει μπορεί να κάνει νόμο το δίκιο του εργάτη. Τα πανό σηκώνονται, φωνές δυνατές και καθαρές κάνουν σύνθημα το πιστεύω τους. «Καμιά πια ανοχή. Δεν υπάρχει κατάκτηση, δεν υπάρχει νίκη, χωρίς αγώνες». Το δικαίωμα στη δουλιά, η αξιοπρεπής ζωή, δεν μπορούν να γίνουν πραγματικότητα με την υποταγή και το συμβιβασμό με τους κεφαλαιοκράτες. Μόνος δρόμος, ο διαρκής ταξικός αγώνας.

«Φτάνει πια!»

Ξεχωριστή νότα έδωσαν στο χτεσινό μεγάλο συλλαλητήριο οι εντυπωσιακές κατασκευές, πάνω στις οποίες καλλιτέχνες και εργάτες αποτύπωσαν τα αντιιμπεριαλιστικά, αντιμονοπωλιακά μηνύματα και αιτήματά τους.

«Ο γάμος του δολαρίου και του ευρώ φέρνει πόλεμο, φτώχεια και δυστυχία. Ο γάμος αυτός γίνεται πάνω στις πλάτες των λαών, των πολλών που παράγουν τον πλούτο, αλλά τους τον κλέβουν οι λίγοι μέσα από τα χέρια τους... Φτάνει πια!». Πρόκειται για σκέψεις που δημιουργούσε συνειρμικά το άρμα με την τούρτα που είχε πάρει από νωρίς τη θέση του στο Πεδίον του Αρεως απέναντι από εκείνο που απεικόνιζε το φίδι του ιμπεριαλισμού να κυκλώνει την υδρόγειο, αλλά τελικά να το πνίγει το γερό χέρι της εργατικής τάξης. Και λίγο παρακάτω παρακολουθούσε τα πάντα ο www.hafies.com, ένα ομοίωμα του γνωστού «Ζέπελιν». Αλλά αυτοί οι «ξεροκέφαλοι» οι κομμουνιστές δεν πτοούνται... Εντυσαν φορτηγά κι αυτοκίνητα με τα αιτήματά τους για μόρφωση, δουλιά, υγεία, ασφάλιση, δικαιώματα, ζωή.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ - ΘΡΑΚΗ - ΘΕΣΣΑΛΙΑ

Η «κάθοδος των Βορείων»

Ξεκίνησαν από κάθε γωνιά της Μακεδονίας, της Θράκης, της Θεσσαλίας. Χιλιάδες. Αποφασισμένοι να συμμετέχουν σ' αυτό το βήμα, που θέλει να σπρώξει το κίνημα μπροστά, φέρνοντας στο προσκήνιο τις πραγματικές ανάγκες και τις σύγχρονες διεκδικήσεις του λαού. Μαζί με τους κομμουνιστές πήραν το δρόμο της καθόδου εργάτες της ΑΝΚΕΡ από τον Εβρο, ναυτεργάτες από τη Θάσο, αγρότες από κάθε γωνιά της περιοχής που παλεύουν για να διαθέσουν την παραγωγή τους και να εισπράξουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, που δίνουν τη μάχη κόντρα στις αποφάσεις της ΕΕ. Ηταν εκεί και οι εργάτες της ΔΕΗ, οι λιγνιτωρύχοι, οι λιγνιτεργάτες και οι οικοδόμοι. Φοιτητές και σπουδαστές χιλιάδες νέοι. Ταξίδεψαν άλλοι από το απόγευμα της Παρασκευής κι άλλοι από νωρίς το χάραμα του Σαββάτου. Το πρωί αντάμωσαν στο υπαίθριο πάρκιν του ΟΑΚΑ και με τα τρένα του ΗΣΑΠ έφτασαν στην Ομόνοια. Ακούραστοι, χαμογελαστοί και αποφασισμένοι να στεριώσουν και να δυναμώσουν την ελπίδα που χάθηκε, τη δύναμη του δίκιου του λαού μας. Με τα πανό και τα λάβαρα υψωμένα φωνάζοντας συνθήματα στο ρυθμό που έδιναν τα ταμπούρλα, πήραν το δρόμο για το Πεδίον του Αρεως.

Ενωμένοι!

Ενωμένοι, γιατί όπως έγραφε και το πανό της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας, «Η λαϊκή συμμαχία και εξουσία είναι δικός μας δρόμος», γιατί με «ΚΚΕ ισχυρό είναι πρωταγωνιστής ο λαός και η νεολαία» όπως έγραφε το αντίστοιχο πανό της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά. Οι συνοικιακές και κλαδικές οργανώσεις του Λεκανοπεδίου ήταν παντού. Στην πλατεία Λαυρίου, στην Ομόνοια, στην Πατησίων. Και ενώθηκαν στο... ευρύτερο Πεδίον του Αρεως. Δυνατές φωνές, με κόκκινες σημαίες στα χέρια δημιούργησαν σκηνικό λαϊκής γιορτής. Ανθρωποι κάθε ηλικίας φώναζαν για ό,τι τους πνίγει, για ό,τι δεν ανέχονται άλλο. Για εισόδημα και εργασιακά δικαιώματα σύμφωνα με τις σύγχρονες ανάγκες, για δημοκρατικά δικαιώματα, υγεία και παιδεία για όλο το λαό, για αλληλεγγύη στους λαούς που πλήττει η ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα. Απαίτησαν το δικαίωμα στην ίδια τους τη ζωή!

ΔΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ - ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ

Μήνυμα αγώνα

Μια κόκκινη θάλασσα από την Πωγωνιανή, το βορειοδυτικότερο άκρο της ηπειρωτικής χώρας, μέχρι το Ταίναρο (το πλέον νοτιοανατολικό) κατέκλυσε τους δρόμους της Αθήνας. Με δυο παράλληλες μαχητικές πορείες από το Σταθμό Λαρίσης χιλιάδες λαού, από την Ηπειρο, τη Δυτική Ελλάδα και την Πελοπόννησο, με κόκκινες σημαίες, ευρηματικά πανό και τύμπανα, που έδιναν το ρυθμό, βροντοφώναξαν καμία ανοχή στην ανεργία και το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς. Το «παρών» έδωσαν ιδιαίτερα εργάτες που το τελευταίο διάστημα συγκρούστηκαν με την εργοδοσία, όπως οι ξενοδοχοϋπάλληλοι της Κέρκυρας, οι εργάτες της ΒΕΚΑ, οι άνεργοι του Αγρινίου, αλλά και με την αντιαγροτική πολιτική, όπως οι αγροτοκτηνοτρόφοι της Ηπείρου και οι αμπελουργοί του Μοριά, οι φοιτητές που εναντιώνονται στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης... Το μήνυμα εστάλη. Συνεχίζουμε μέχρι τη νίκη!

ΣΕΙΣΤΗΚΕ ΧΘΕΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Ενα ορμητικό ποτάμι ελπίδας και προοπτικής