Κάθε εργατικό δικαίωμα και κατάκτηση που έχει απομείνει, μπαίνει με τον πιο επιθετικό τρόπο στο στόχαστρο του κεφαλαίου και του πολιτικού προσωπικού του

Μέσα από το Πρόγραμμα Σταθερότητας της περιόδου 2010-2013, επιχειρείται η κατεδάφιση και ισοπέδωση όσων έχουν απομείνει λαϊκών κατακτήσεων. Πρόκειται για ένα βαθιά ταξικό, ακραία αντιλαϊκό μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ΕΕ. Σαν τέτοιο πρέπει να εκληφθεί από το εργατικό και λαϊκό κίνημα και μέσα από την ένταση των ταξικών αγώνων να πάρει την κατάλληλη απάντηση.

Το εύρος της επίθεσης δεν αφορά μόνο τα αντιδραστικά μέτρα που εμπεριέχονται ήδη στο Πρόγραμμα Σταθερότητας, ούτε και σε αυτά που ανακοίνωσε προχτές ο πρωθυπουργός. Μήνα το μήνα, μέχρι το 2012, θα πρέπει να εξετάζεται ενδελεχώς η πορεία του κρατικού προϋπολογισμού και, όποτε διαπιστώνονται παρεκκλίσεις από τους στόχους, θα αποφασίζονται και επιπρόσθετα μέτρα...

Μαζί με αυτά προβλέπεται «δέσμη εκτεταμένων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων» (βλέπε ανατροπών), που θα αποσκοπούν:

• «Στην αύξηση της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης», που σημαίνει παραπέρα περικοπές στις δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα και εμπορευματοποίηση τομέων της δημόσιας διοίκησης.
• «Στη μεταρρύθμιση του συστήματος συντάξεων», δηλαδή την ακύρωση του κοινωνικού χαρακτήρα των συντάξεων, την αύξηση των ορίων ηλικίας και τη μείωση των συντάξεων.
• «Στη μεταρρύθμιση του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης», δηλαδή, στην παραπέρα εμπορευματοποίηση του συστήματος υγείας και τη μείωση των κοινωνικών παροχών στον τομέα της υγείας.
• «Στη βελτίωση της λειτουργίας της αγοράς εργασίας», στην κατεύθυνση της παραπέρα ελαστικοποίησης και απελευθέρωσης των συνθηκών απασχόλησης, την κατάργηση των περιορισμών για ομαδικές απολύσεις.
• «Στην αποτελεσματικότητα του συστήματος μισθολογικών διαπραγματεύσεων», στοιχείο που ισοδυναμεί με μείωση των αποδοχών των εργαζομένων σύμφωνα με την απαίτηση των «αγορών» για ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση του λεγόμενου «εργασιακού κόστους», κατάργηση των συλλογικών διπραγματεύσεων.

Στο ίδιο πνεύμα, «η Επιτροπή συνιστά στο Συμβούλιο των υπουργών Οικονομίας να υιοθετήσει η Ελλάδα δέσμη εκτεταμένων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων που αποσκοπούν στην αύξηση της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης, στη μεταρρύθμιση του συστήματος συντάξεων και υγειονομικής περίθαλψης, στη βελτίωση της λειτουργίας της αγοράς εργασίας και στην αποτελεσματικότητα του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων, στη βελτίωση της λειτουργίας της αγοράς προϊόντων και του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, καθώς και στη διατήρηση της σταθερότητας του τραπεζικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος».

Ως προς τα μέτρα που ανακοίνωσε την προηγούμενη Τρίτη ο πρωθυπουργός, η έκθεση αναφέρει ότι «η Επιτροπή δέχεται με ικανοποίηση τις ανακοινώσεις της ελληνικής κυβέρνησης, σχετικά με τη λήψη επιπλέον δημοσιονομικών μέτρων (ως προς τους μισθούς, στο δημόσιο τομέα, τη φορολογία στα καύσιμα και τις μεταρρυθμίσεις στο ασφαλιστικό σύστημα)».

Καλεί την Ελλάδα να ανακοινώσει το χρονοδιάγραμμα υλοποίησής τους, εντός των προσεχών βδομάδων, ενώ την ικανοποίησή της εκφράζει και «για την ετοιμότητα της ελληνικής κυβέρνησης στην υιοθέτηση και υλοποίηση επιπλέον μέτρων, στην περίπτωση που αυτά κριθούν αναγκαία». Ζητούν επίσης να προσδιοριστούν αναλυτικά τα δημοσιονομικά μέτρα που θα εφαρμοστούν το 2011 και 2012.

Η απόφαση έγκρισης του ελληνικού προγράμματος συνοδεύεται από δύο συστάσεις, οι οποίες προβλέπονται από τη συνθήκη της Λισαβόνας. Με την πρώτη (άρθρο 126 παράγραφος 9 της Συνθήκης), η ελληνική οικονομία τίθεται σε καθεστώς επιτήρησης και της ζητείται «η διόρθωση του υπερβολικού ελλείμματος».

Με τη δεύτερη σύσταση (άρθρο 121 παράγραφος 4 της Συνθήκης) απαιτείται η προώθηση «διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων», οι οποίες θα οδηγήσουν σε ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας. Τέλος, κινήθηκε και η διαδικασία «επί παραβάσει», με την οποία καλούνται οι ελληνικές αρχές να τηρούν την υποχρέωση υποβολής αξιόπιστων στατιστικών στοιχείων.

Για την παρακολούθηση της πορείας εκτέλεσης του προγράμματος, θεσπίζεται ένα σύστημα ασφυκτικών ελέγχων. Στα πλαίσια αυτά η κυβέρνηση θα υποβάλει την πρώτη έκθεση στα μέσα του Μάρτη του 2010, στην οποία θα προσδιορίζεται το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των μέτρων για το 2010, ενώ παράλληλα θα πρέπει «να είναι προετοιμασμένη να λάβει πρόσθετα μέτρα αν χρειαστεί...».

Από τα μέσα Μάη του 2010 θα υποβάλλονται τριμηνιαίες ολοκληρωμένες εκθέσεις σχετικά με την εφαρμογή των συστάσεων, τόσο στα δημοσιονομικά, όσο και στην προώθηση των «μεταρρυθμίσεων».

Χτες, ο επικεφαλής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ παραπονέθηκε για «αιφνιδιασμό», αναφερόμενος στο διάγγελμα του πρωθυπουργού! Με άλλα λόγια, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ περίμενε ότι ο Γ. Παπανδρέου, επικεφαλής μιας σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης του κεφαλαίου, θα εξήγγελλε φιλολαϊκά μέτρα και έπεσε από τα σύννεφα, όταν άκουσε το πρωθυπουργικό διάγγελμα! Με τέτοιον προκλητικό τρόπο προσπαθεί να κοροϊδέψει και να αποπροσανατολίσει τα λαϊκά στρώματα. Να αμβλύνει τη λαϊκή αγανάκτηση, που είναι αναγκαίο να εκδηλωθεί τώρα μαζικά και ενιαία απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και την πολιτική του. Στο ίδιο ακριβώς πνεύμα, ο Αλ. Τσίπρας διαπίστωσε ότι «οι προεκλογικές υποσχέσεις εγκαταλείφθηκαν οριστικά». Είναι ο ίδιος που με τον πιο επιζήμιο για τα λαϊκά στρώματα τρόπο έκανε λόγο προεκλογικά για «θετικά σημεία» στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ, φιλοδοξώντας να γίνει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ «δύναμη πίεσης και ελέγχου» της κυβέρνησης!

Στις δηλώσεις του, ο Αλ. Τσίπρας επέλεξε να αποδομήσει τα κυβερνητικά μέτρα κυρίως σαν «αναποτελεσματικά» κι όχι σαν μέτρα στήριξης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Γι' αυτό εστίασε σε επιχειρήματα όπως ότι η αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης θα παρατείνει τη ζωή των ασφαλιστικών ταμείων μόνο για λίγους μήνες. `Η ότι το πάγωμα μισθών και η περικοπή επιδομάτων «στραγγαλίζουν την ήδη πιεσμένη αγορά». Καμιά κριτική από τη σκοπιά των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, ή για την πραγματική στόχευση των μέτρων, που έρχονται να υπηρετήσουν την παραπέρα μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης και να εξασφαλίσουν περισσότερα κονδύλια για την επιδότηση του κεφαλαίου.

Ο βαστάζος της συμβιβασμένης συνδικαλιστικής πλειοψηφίας, που πασχίζει να βάλει ταφόπλακα στο εργατικό κίνημα, καλεί το ΚΚΕ, που πρωτοστατεί στην οργάνωση της λαϊκής πάλης, να «κάνει το βήμα και να ενισχύσει ενωτικούς αγώνες»! Να πάει με τους εξαγορασμένους, που στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική και λειτουργούν σαν βραχίωνας για την προώθησή της! Η πρόκληση είναι καταφανέστατη, όπως και η αμετροέπεια του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Δείγμα και αυτό του ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός έχουν κάθε συμφέρον να παραμερίσουν από το δρόμο τους τους οπορτουνιστές, όσες μάσκες κι αν αλλάζουν για να εμποδίσουν την πάλη τους.