Το αποτέλεσμα της πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ... Μέσα σε δάση και αναδασωτέες εκτάσεις ξεφυτρώνουν βίλες

Το 1987, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πρόσθεσε τη δική τη μεγάλη δασοκτόνο νομοθετική τομή. Ηταν ο Ν. 1734/1987 «περί βοσκοτόπων» με τον οποίο επιχειρήθηκε να αποχαρακτηριστούν 45 εκατομμύρια στρέμματα δάσους. Τελικά, ο νόμος αυτός χαρακτηρίστηκε αντισυνταγματικός από το Συμβούλιο Επικρατείας. Η βούληση όμως και των δύο μεγάλων κομμάτων να διευκολύνουν την επιχειρηματική δραστηριότητα σε βάρος του δασικού πλούτου της χώρας ήταν σαφής, γεγονός που άνοιξε την όρεξη στα μεγάλα συμφέροντα. Η καταστροφή των δασών με την αποτελεσματική μέθοδο των πυρκαγιών συνεχίστηκε. Μόνο στην Αττική, από το 1992 έως το 1998, υπολογίζεται ότι κάηκαν πάνω από 250.000 στρέμματα και τα τελευταία 15 χρόνια εντάχθηκαν στο σχέδιο πόλης πάνω από 100.000 στρέμματα. Αυτή είναι η τραγωδία της δασοκτόνου νομοθεσίας και της αντίστοιχης πολιτικής βούλησης των κυβερνήσεων του δικομματισμού, μέχρι αυτό το σημείο.

Το 1994 ο Κ. Λαλιώτης, ως υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, είχε εξαγγείλει το πρόγραμμα «Αττική SOS» όπου μεταξύ άλλων προβλεπόταν πως για το διάστημα 1994 - 1999 θα γίνουν αναδασώσεις 850.000 στρεμμάτων στην Αττική, με στόχο να διαμορφωθεί «πράσινη ζώνη γύρω από τον αστικό ιστό αυξάνοντας το περιαστικό πράσινο από 19% στο 51%», και σε συνεργασία με το τότε υπουργείο Γεωργίας, όπως είχε δηλώσει. Προβλεπόταν μάλιστα η έκδοση συγκεκριμένων Προεδρικών Διαταγμάτων για τους ορεινούς όγκους της Αττικής, «με τα οποία θα προστατεύονταν 780.000 στρέμματα».

Τι έγινε από όλες αυτές τις ηχηρές εξαγγελίες; Αντί να προστατευτούν ορεινοί όγκοι 780.000 στρεμμάτων, μόνο το 1995 και το 1998 κάηκαν 160.000 στρέμματα της Πεντέλης. Και αντί για αναδασώσεις 850.000 στρεμμάτων, έγιναν την πενταετία αυτή αναδασώσεις μόνο σε 17.704 στρέμματα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου!!!

Εν πάση περιπτώσει, οι φωτιές στην Αττική, μόνο τη δεκαετία του '90, και η άρνηση των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να προστατεύσουν τον δασικό πλούτο, οδήγησαν στη διαμόρφωση μιας καινούργιας κατάστασης. Μιας κατάστασης που, προστιθέμενη στην παλιά, μαζί με την γενικότερη καταστροφή των δασών της χώρας τουλάχιστον από τη μεταπολίτευση, έδινε τη δυνατότητα στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ να λένε πλέον ανοιχτά αυτό που παλιότερα επιχειρούσαν να περάσουν πλαγίως: Να διακηρύσσουν δηλαδή την αλλαγή των άρθρων του Συντάγματος του '75 που αφορούσε την προστασία των δασών.

Την αλλαγή του άρθρου 24 του Συντάγματος προώθησε πρώτο το ΠΑΣΟΚ με τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001. Αρχικά είχε την υποστήριξη της ΝΔ σε αυτό του το εγχείρημα αλλά στη συνέχεια το σημερινό κυβερνών κόμμα - και τότε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης - υπαναχώρησε. Το έργο αυτό ξαναπαίχτηκε από την ανάποδη όταν η ΝΔ πέντε χρόνια μετά έφερε τη δική της αναθεώρηση στο εν λόγω άρθρο. Τώρα, το ΠΑΣΟΚ ερχόταν αντίθετο σε αυτό που είχε επιχειρήσει να πράξει όταν ήταν κυβέρνηση. Το «ποιος κοροϊδεύει ποιον;» δεν υπάρχει ως ερώτημα, γιατί η αλήθεια βρίσκεται στο γεγονός ότι και οι δύο κοροϊδεύουν τον ελληνικό λαό. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι υπέρ της αναθεώρησης, την οποία όμως στη συνέχεια καταψήφισε, είχε ταχθεί και ο ΣΥΝ. Φαίνεται ότι τότε δεν ήταν και τόσο της ...οικολογίας.

Με τη συνταγματική αναθεώρηση του 2001 συρρικνώθηκε αρκετά το παλιό συνταγματικό καθεστώς, αν και όχι όσο εισηγούνταν αρχικά η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ. Βασικό χαρακτηριστικό εκείνης της αναθεώρησης ήταν η αλλαγή του ορισμού «τι εστί δάσος». Τα επιστημονικά κριτήρια ορισμού αντικαταστάθηκαν με τα πολιτικά. Δηλαδή, έγιναν ζήτημα της εκάστοτε κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Το 2003 το ΠΑΣΟΚ έφερε το εκτελεστικό της νόμο 3208 με τον οποίο συγκεκριμενοποιούνταν η συνταγματική αναθεώρηση. Ο νόμος αυτός - ο οποίος ακόμη εκκρεμεί για την συνταγματικότητά του στο ΣτΕ - παραδίδει στην τσιμεντοποίηση εκατομμύρια στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων, αφού μεταξύ άλλων τροποποιεί παλαιότερες ρυθμίσεις του 1979 με τις οποίες μία περιοχή χαρακτηριζόταν ως δασική όταν το 15% της επιφάνειας καλυπτόταν από δάσος.

Με ρυθμίσεις του Ν. 3208/2003 το ποσοστό αυτό ανέβηκε στο 25% ενώ εξαιρούνταν από το χαρακτηρισμό ως δασικές εκτάσεις, οικόπεδα κάτω από 3 στρέμματα ακόμα και αν είχαν 100% δασοκάλυψη καθώς επίσης και οι «άβατοι κλιτύες των ορέων», εκτάσεις που δεν είχαν δασική βλάστηση με 30% κλίση σε πλαγιά. Επίσης, ο νόμος αυτός ακύρωσε ό,τι είχε γίνει για την εκπόνηση δασικών χαρτών σε 328 δήμους της χώρας, καθώς η ψήφισή του ακύρωσε την ανάρτηση των δασικών χαρτών με το σκεπτικό ότι έπρεπε να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Με τον 3208/2003 υπολογίζεται ότι αποχαρακτηρίζονται 40 εκατ. δασικών εκτάσεων.

Τη συνταγματική αναθεώρηση του άρθρου 24 του ΠΑΣΟΚ επιχείρησε να ολοκληρώσει η ΝΔ, η οποία λίγο μετά το ξεκίνημα της κυβερνητικής της θητείας έβαλε μπροστά νέα αναθεώρηση άρθρων του Συντάγματος ανάμεσα στα οποία ήταν και το άρθρο 24 σε συνδυασμό με το άρθρο 117.

Με πρόταση της αναθεώρησης του άρθρου 24 η ΝΔ επιχείρησε:

• Να άρει τη χρονική έκταση της συνταγματικής προστασίας των δασών από το 1945 (έτος κατά το οποίο έγινε η πρώτη αεροφωτογράφησή τους), έως και την 11-6-1975, νομιμοποιώντας με αυτό τον τρόπο διεκδικήσεις σε εκατομμύρια στρέμματα δάσους που είχαν καταστραφεί και καταπατηθεί.
• Να καταργήσει το τεκμήριο κυριότητας υπέρ του δημοσίου, στις δασικές εκτάσεις, για να διευκολύνει τη διεκδίκησή τους από τους ιδιώτες.
• Να συνδέσει τη χρήση των δασικών εκτάσεων, ακόμα και αυτών που νοούνται ως τέτοιες μετά την 11-6-1975, με τα προβλεπόμενα στο εθνικό χωροταξικό σχέδιο, στα οικιστικά προγράμματα ιδιωτών επιχειρηματιών και στα ειδικά χωροταξικά σχέδια (π.χ. βιομηχανίας, τουρισμού, ανανεώσιμων πηγών ενέργειας κλπ.).
• Να καταργήσει την υποχρέωση κήρυξης των δασικών εκτάσεων που καταστρέφονται από πυρκαγιές ή άλλες αιτίες, ως υποχρεωτικά αναδασωτέων, ανοίγοντας το δρόμο για τις αλλαγές χρήσεων σε εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους που καταστρέφονται ετησίως από πυρκαγιές.
• Να επιτρέψει την αναγκαστική απαλλοτρίωση δασικών εκτάσεων που ανήκουν σε ΝΠΔΔ ή ΝΠΙΔ και υπέρ ιδιωτών για δραστηριότητες «δημοσίου συμφέροντος», ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την καταλήστευση δημόσιας γης υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και των επιχειρηματικών του δραστηριοτήτων, αξιοποιώντας και το πλαίσιο των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).

Η συνταγματική αναθεώρηση της ΝΔ μπορεί να απέτυχε αλλά την επομένη ακριβώς, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε ότι θα την επιβάλει με άλλο τρόπο παίρνοντας τις κατάλληλες νομοθετικές πρωτοβουλίες. Η δική της διακηρυγμένη πρόθεση ν' αλλάξει την κατάσταση της δασικής προστασίας στην κατεύθυνση που προαναφέραμε και η ανάλογη πολιτική βούληση του ΠΑΣΟΚ όπως αυτή προκύπτει από τη δική του πολιτεία ως κυβέρνηση αποτελούν το καλύτερο κίνητρο των εμπρηστών.