Την ανάγκη ενίσχυσης της πάλης των εργαζομένων για τον περιορισμό της ασυδοσίας των ασφαλιστικών εταιριών και τη διασφάλιση και επέκταση της δημόσιας ασφαλιστικής προστασίας,υπογράμμισε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Γ. Θεωνάς κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έκθεσης σχετικά με τις ασφαλιστικές εταιρίες.

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ επισήμανε την ανάγκη λήψης μέτρων "για την ενίσχυση της εποπτείας και του ελέγχου που ασκείται στις ασφαλιστικές εταιρίες, σαν ελάχιστη προϋπόθεση για την προστασία των ασφαλισμένων. Στις σημερινές, δε, συνθήκες αυξανόμενης συγκέντρωσης του ασφαλιστικού - και όχι μόνο - κεφαλαίου, διαπλοκής του με το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και συμμετοχής του στα κερδοσκοπικά χρηματιστηριακά παιχνίδια, απαιτείται η ενίσχυση των ελέγχων γενικά και ειδικά για τους ομίλους, αναφορικά με τις εσωτερικές ανταλλαγές και τις χρησιμοποιούμενες λογιστικές μεθόδους, αλλά και τη συνολικότερη επενδυτική και άλλη δράση τους, με σκοπό τη διαφάνεια και την προστασία του δημοσίου συμφέροντος".

Αναφερόμενος στην πολιτική της ΕΕ, ο Γ. Θεωνάς τόνισε ότι "μέσα στα πλαίσια της παραπέρα προώθησης της απελευθέρωσης, η Επιτροπή επιχειρεί και στον κλάδο των ασφαλειών να προετοιμάσει το έδαφος για νέες ρυθμίσεις, που περιορίζουν και άλλο τις ελεγκτικές ρυθμιστικές αρμοδιότητες των εποπτικών αρχών των χωρών υποδοχής, να διευρύνει το πεδίο δράσης των ασφαλιστικών εταιριών, να άρει τις όποιες δυσχέρειες υφίστανται στην υπερεθνική δράση των ασφαλιστικών εταιριών. Πρόκειται για προσπάθεια, με ερμηνευτικές ανακοινώσεις της Επιτροπής, να επεκταθεί σε πρώτη φάση η απελευθέρωση σε νευραλγικής σημασίας για το μονοπωλιακό κεφάλαιο τομείς, όπως έγινε με τον κλάδο των τραπεζών".

Σε σχέση με τους στόχους της υπό εξέταση ερμηνευτικής ανακοίνωσης της Επιτροπής, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ υπογράμμισε ότι "επιδιώκει την όσο το δυνατόν ταχύτερη εφαρμογή της αρχής της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών, που συμβαδίζει απόλυτα με τις επιλογές για ενίσχυση συνολικά του τομέα, είτε στον κλάδο ζωής - ως συνέπεια και της πορείας υπόσκαψης των δημοσίων συνταξιοδοτικών συστημάτων - είτε στον κλάδο της περίθαλψης με τη σκανδαλώδη προώθηση των ιδιωτικών μορφών ασφάλισης σαν "αναγκαίο" συμπλήρωμα ή και υποκατάστατο του δημοσίου συστήματος κοινωνικής προστασίας. Παράλληλα, ανοίγουν το δρόμο για την απελευθέρωση και του τομέα των συνταξιοδοτικών ταμείων".

Είναι χαρακτηριστικό, συνέχισε, "ότι η έκθεση ζητά τη μείωση των απαιτήσεων "δημοσίου συμφέροντος" από τα κράτη - μέλη υποδοχής και τελικά την υιοθέτηση μιας τόσο περιοριστικής ερμηνείας της έννοιας αυτής, που καθίστανται κενή ουσιαστικού περιεχομένου. Το ίδιο ισχύει και για τη μείωση των απαιτούμενων διατυπώσεων σε περίπτωση άσκησης του δικαιώματος διακρατικής παροχής υπηρεσιών".

Καταλήγοντας, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ τόνισε ότι "τη στιγμή που η ΕΕ και τα κράτη - μέλη με την πολιτική τους για συρρίκνωση και ανατροπή του κράτους πρόνοιας οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση της υγειονομικής και συνταξιοδοτικής περίθαλψης, μετατρέποντας ακόμα και τα ασφαλιστικά ταμεία σε κερδοσκοπικούς επενδυτές σε βάρος της ασφάλειας και των δικαιωμάτων των ασφαλισμένων τους, όπως δείχνει και η παρατεταμένη και επεκτεινόμενη χρηματιστηριακή κρίση, η μόνη απάντηση που μπορούν να δώσουν οι εργαζόμενοι είναι ο περιορισμός της ασυδοσίας των ασφαλιστικών εταιριών, η αυστηρή τήρηση των ελέγχων και η επιβολή άμεσων και αποτελεσματικών κυρώσεων στις εταιρίες που παραβιάζουν τις υποχρεώσεις τους, παράλληλα βέβαια με τον αγώνα για διατήρηση και επέκταση της δημόσιας ασφαλιστικής προστασίας, προστασία των ασφαλισμένων των ασφαλιστικών ταμείων και διασφάλιση των δικαιωμάτων τους".

Την εφαρμογή μιας διαφορετικής πολιτικής στήριξης των ορεινών περιοχών και πληθυσμών απαίτησε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Βασίλης Εφραιμίδης παρεμβαίνοντας στη συζήτηση σχετικά με τις ορεινές ζώνες στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Συγκεκριμένα, ο Β. Εφραιμίδης τόνισε:

"Παρά τη διαφορετικότητα, την ποικιλομορφία και την ιδιαιτερότητά τους, οι ορεινές περιφέρειες της Ενωσης έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: δυσχερείς συνθήκες ανάπτυξης. Εκεί όπου συγκεντρώνεται η μεγαλύτερη οικολογική κληρονομιά και βιοποικιλότητα της Ενωσης, ένας ανεκτίμητος περιβαλλοντικός πλούτος και παραδοσιακές δραστηριότητες, διογκώνονται ταυτόχρονα συνεχώς οξύτατα προβλήματα απομόνωσης, υποανάπτυξης, εγκατάλειψης και μαρασμού.

Οι ορεινές περιοχές υφίστανται συνέπειες εγκληματικών πολιτικών επιλογών που επιταχύνουν την υποβάθμισή τους. Τα φυσικά, δημογραφικά και οικονομικά προβλήματα των περιοχών αυτών αντιμετωπίστηκαν και αντιμετωπίζονται, από τη μια πλευρά από δύσκαμπτες, αποσπασματικές και κυρίως "συμπτωματολογικές" πολιτικές από την άλλη. Για παράδειγμα, όταν εφαρμόζονται - μέσω ΚΑΠ, ΓΚΑΤΤ - πολιτικές συνεχούς συρρίκνωσης της γεωργικής δραστηριότητας, από τους βασικότερους τομείς απασχόλησης και διατήρησης πληθυσμού στην ύπαιθρο και στις ορεινές περιφέρειες, δραστηριότητα απαραίτητη για τη διαφύλαξη του φυσικού περιβάλλοντος, συνεργάτη της διατήρησης του φυσικού χώρου και τοπίου, πώς είναι δυνατό να διατηρηθεί και να ενισχυθεί η ανάπτυξη της υπαίθρου, των ορεινών περιοχών και περιφερειών;

Οταν επιβάλλονται συνεχώς ποσοτικοί περιορισμοί στην παραγωγή βασικών ορεινών αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, πρόβλημα ιδιαίτερα οξυμένο για τα προϊόντα του νότου, που δεν μπορούν να αντικατασταθούν από άλλες δραστηριότητες του πρωτογενή τομέα για εδαφικούς και κλιματολογικούς παράγοντες, η συγκράτηση πληθυσμού, και ιδιαίτερα των νέων, στις περιοχές αυτές είναι αδύνατη, ελλείψει εξασφάλισης απασχόλησης, ικανοποιητικών μέσων και αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ηπειρος στην Ελλάδα, κατ' εξοχήν ορεινή περιοχή, αποτελεί τη φτωχότερη περιφέρεια της ΕΕ, θλιβερή πρωταγωνίστρια του στόχου 1. Και όλα αυτά, τη στιγμή που οι προτάσεις της "Ατζέντας 2000" προετοιμάζουν περαιτέρω μείωση της αγροτικής οικονομίας και προωθεί σημαντικές αλλαγές περιορισμού των ενισχύσεων των Διαρθρωτικών Ταμείων.

Ταυτόχρονα, δεδομένης της κατά κανόνα μεγάλης απόστασης των περιοχών αυτών από τα αστικά κέντρα, τις ιδιαίτερα αντίξοες κλιματολογικές συνθήκες, η έλλειψη υποδομών και κατάλληλης τεχνικής στήριξης, η ανεπάρκεια και ακαταλληλότητα του οδικού δικτύου, οδηγεί στην απομόνωση των περιοχών αυτών, περιορίζει τις δυνατότητες αξιοποίησης των τοπικών προϊόντων και επαρκούς λειτουργίας των τοπικών αγορών, την ανάπτυξη νέων οικονομικών δραστηριοτήτων, τη διαμόρφωση ικανοποιητικού επιπέδου υγείας, παιδείας, πολιτιστικής δραστηριότητας.

Τα προβλήματα αυτά όχι μόνο δεν αντιμετωπίζονται αλλά εντείνονται. Τείνουν δε να αντιμετωπίζονται ως μόνιμα, σύμφυτα, μέχρι και "γραφικά" φυσικά μειονεκτήματα. Χρειάζεται άμεσα αναπροσανατολισμός των ισχυουσών πολιτικών και σχεδιασμός άλλων, ικανών να αντιμετωπίσουν, να αντιστρέψουν τους επικίνδυνους ρυθμούς εγκατάλειψης και ερήμωσης των ορεινών περιοχών της Ενωσης και να δώσουν πραγματικά κίνητρα ανάπτυξης των περιοχών αυτών. Κίνητρα διατήρησης του πληθυσμού, απασχόλησης και εισοδήματος, ανάπτυξης της πρωτογενούς και δευτερογενούς παραγωγής. Αναβάθμισης των υποδομών, βελτίωσης του οδικού δικτύου και των μεταφορών, οργάνωσης και παροχής υψηλού επιπέδου υπηρεσιών υγείας, παιδείας".

Πέθανε τα μεσάνυχτα του Σαββάτου στη Θεσσαλονίκη και κηδεύτηκε την Κυριακή η αγωνίστρια της Εθνικής Αντίστασης και μέλος του ΚΚΕ, Ελένη Χατζηγεωργίου.Η νεκρή αγωνίστρια ήταν αδελφή του μουσικοσυνθέτη Μιχάλη Χατζηγεωργίου (Λάκη Χατζή), που πέθανε πολιτικός πρόσφυγας στη Ρουμανία το 1951.

Στη νεκρώσιμη ακολουθία, που ψάλθηκε στην εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων Συκεών, παραβρέθηκαν πλήθος συναγωνιστές, φίλοι και σύντροφοι της αγαπητής σε όλους "Νίτσας", όπως χαϊδευτικά την αποκαλούσαν. Από μέρους της ΚΟΘ, παραβρέθηκε ο Νίκος Νικολαϊδης.

Η Ελένη Χατζηγεωργίου έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση και μέσα από τις γραμμές της ΕΠΟΝ πάλεψε ενάντια στον κατακτητή. Για τους αγώνες της αυτούς, το 1947 εξορίστηκε στον Αϊ - Στράτη. Επιστρέφει το '48 με την αμνηστία του Σοφούλη και εκτοπίζεται και πάλι στη Χίο. Από τη Χίο μεταφέρεται στο Τρίκκερι του Βόλου. Το 1950 εξορίζεται στο Μακρονήσι και πάλι το 1951 επιστρέφει στο Τρίκκερι.

Συνολικά, η Ελένη πέρασε 6 περίπου χρόνια στις εξορίες. Χρόνια δύσκολα και σκληρά, γεμάτα απάνθρωπα βασανιστήρια και κατατρεγμούς. Η Ελένη, μέχρι το τέλος της ζωής της, δεν έκανε καμία υποχώρηση, παρέμεινε αταλάντευτη και λεβέντισσα, με όρθιο το ανάστημα, πιστή στην ιδεολογία του ΚΚΕ, δεν έπαψε να αγωνίζεται γι' αυτό με ζήλο και αυταπάρνηση.

Στον επικήδειο αποχαιρετισμό, που εκφώνησε από μέρους της ΚΟΒ Καλλιθέας του ΚΚΕ, η Ξανθούλα Σγούρα - Μαυραντώνη,τονίστηκε: "...Αποχαιρετούμε την Ελένη μας, που έτρεχε μέχρι τα τελευταία της με το "Ρίζο" και το κουπόνι στο χέρι, με τον καλό το λόγο. Την Ελένη, που μέχρι προχτές, παρά την αδυναμία της να περπατήσει, ζητούσε να την πάμε να ψηφίσει. "Να μη χάσει ψήφο το κόμμα μας", έλεγε.

...Εσύ τώρα πήρες το μεγάλο δρόμο, που δεν έχει γυρισμό με ήσυχη τη συνείδησή σου και περήφανη, γιατί σ' όλη σου τη ζωή έκανες το καθήκον σου απέναντι στο Κόμμα και τους ανθρώπους. Εκπλήρωσες παλικαρίσια το χρέος σου, στάθηκες όρθια. Στα μαρμαρένια αλώνια της ζωής, στην ανελέητη πάλη με τον ταξικό εχθρό, δε λύγισες, δε λάκισες, το μετερίζι σου το κράτησες μέχρι τέλος".

Η ομιλία έκλεισε με την υπόσχεση τιμής προς τη νεκρή αγωνίστρια ότι: "Ολοι εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα για την εκπλήρωση των ονείρων σου, για να ζήσουν οι άνθρωποι λεύτεροι, για να 'ρθει η χαραυγή μιας νέας ζωής. Θα είσαι κι εσύ μαζί μας, με τους αγωνιστές των γενιών που θα έρθουν, όταν τα κόκκινα λάβαρά μας θα πλημμυρίζουν τους δρόμους και τις πλατείες του μέλλοντος. Θα φροντίσουμε εμείς γι' αυτό, συντρόφισσα Ελένη. Εσύ κοιμήσου ήσυχη. Αιώνια ας είναι η μνήμη σου".

Ο τελευταίος αποχαιρετισμός της νεκρής αγωνίστριας δόθηκε με αγκαλιές κόκκινα λουλούδια, που σκέπασαν τον ανοιχτό της τάφο στο κοιμητήριο της Αναστάσεως του Κυρίου και με το "Επέσατε θύματα", που έψαλαν με πάθος όλοι οι παρευρεθέντες.

Την πρόχειρη, συγκυριακή και αποσπασματική κοινοτική πολιτική για τα δάση και τη δασοκομία, κατηγόρησε ως ηθικό αυτουργό για την καταστροφή του δασικού πλούτου ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Β. Εφραιμίδης,παρεμβαίνοντας στη συζήτηση της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την ενίσχυση των μέτρων για τα δάση στον τομέα της γεωργίας.

"Αυτή η κοινοτική πολιτική για το δάσος και τη δασοκομία είναι ο ηθικός αυτουργός, ο εμπρηστής των δασών, υπογράμμισε ο Β Εφραιμίδης. Δεκάδες χιλιάδες εκτάρια κάθε χρόνο καταστρέφονται σ' όλη την έκταση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ιδιαίτερα στις νότιες περιοχές και, ακόμα πικρότερα, καταστροφικότερα στην Ελλάδα".

"Η έκθεση που συζητάμε, επισήμανε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, που προσπαθεί να προσεγγίσει το θέμα, κινείται στο ίδιο πλαίσιο και μάλιστα αρνητικά, διότι λέει: "Η αναδάσωση είναι εναλλακτική λύση της αγροτικής γης". Δηλαδή να επεκταθεί η αναδάσωση εκεί που γίνονται οι καλλιέργειες. Είναι και υποκρισία, διότι εκκρεμούν αναδασώσεις σε δεκάδες χιλιάδες στρέμματα και δε γίνονται και θέλουμε να κάνουμε αναδασώσεις εκεί που είναι καλλιεργήσιμες οι γαίες!".

"Εάν δεν αποφασιστεί, κατέληξε ο Β. Εφραιμίδης, να υπάρξει οργανωμένη δασική πολιτική με τους ανάλογους πόρους για τις έρευνες, την επιστήμη και την τεχνολογία για την πρόληψη και την καταστολή των πυρκαγιών, όλα όσα συζητάμε εδώ είναι φρέσκος αέρας και θα υπάρχουν οδυνηρές, καταστροφικές, οικονομικές, κοινωνικές και οικολογικές συμφορές. Καταστροφές οι οποίες στην εξέλιξη μπορεί να γίνουν ένα είδος ολοκαυτώματος".