Συνεχίζεται σήμερα η Περιφερειακή Συνάντηση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, της Ερυθράς Θάλασσας και της περιοχής του Κόλπου, με θέμα: «Μετά τις 11/9 και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο Αφγανιστάν: Αντιμετωπίζοντας την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και τη "νέα τάξη πραγμάτων" στην περιοχή μας». Τα κόμματα που συμμετέχουν στη συνάντηση είναι: Αιγυπτιακό ΚΚ, Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, Ιορδανικό ΚΚ, ΚΚ Ιράκ, ΚΚ Ιράκ - Κουρδιστάν, Τουντέχ - Ιράν, ΚΚ Ισραήλ, ΑΚΕΛ - Κύπρος, Λιβανικό ΚΚ, ΕΑΜ Μπαχρέιν, Κόμμα του Λαού της Παλαιστίνης, Σουδανικό ΚΚ, Συριακό ΚΚ, ΚΚ Συρίας. Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει σήμερα την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, στη Συνάντηση, που έχει ως εξής:
Αγαπητοί σύντροφοι,
Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ σας απευθύνω θερμό συντροφικό χαιρετισμό για την ανταπόκριση και τη συμμετοχή σας στη νέα αυτή συνάντηση των Κομμάτων της περιοχής που φιλοξενεί το Κόμμα μας στην Αθήνα.
Η συνάντησή μας γίνεται σε μια κρίσιμη περίοδο για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτέμβρη στη Νέα Υόρκη και το Πεντάγωνο πάνω από όλους τους λαούς και τα μαζικά τους κινήματα κρέμεται η απειλή επιβολής μιας παγκόσμιας δικτατορίας του μονοπωλιακού κεφαλαίου με ηγετική δύναμη τις ΗΠΑ.
Το ΚΚΕ εξέφρασε τη λύπη του για τα χιλιάδες θύματα της 11ης Σεπτέμβρη, επισημαίνοντας ταυτόχρονα ότι αυτού του είδους οι ενέργειες αποτέλεσαν και το άλλοθι για την εξαπόλυση μιας άνευ προηγουμένου επίθεσης κατά των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των λαών με το πρόσχημα την κήρυξη πολέμου κατά της τρομοκρατίας. Οι ευρύτεροι στόχοι αυτής της επίθεσης προϋπήρχαν, δε διαμορφώθηκαν στις 11/9. Ο πόλεμος έχει σκοπό να κατοχυρώσει και να διαιωνίσει πρώτα απ' όλα, την παγκόσμια ηγεμονία των ΗΠΑ. Σε καμιά περίπτωση λοιπόν, λόγω των γεγονότων της 11/9, δεν αλλάξαμε την εκτίμησή μας για την ιμπεριαλιστική φύση και την πολιτική των ΗΠΑ. Αντίθετα, και αυτά τα γεγονότα, επιβεβαιώνουν αυτόν το χαρακτήρα των ΗΠΑ και υπογραμμίζουν, επιπλέον, ότι ο ιμπεριαλισμός αποτελεί από τη φύση του αντίδραση σε όλη τη γραμμή των εκδηλώσεών του και όχι μια «ανοιχτή και δημοκρατική κοινωνία ελευθερίας και ίσων ευκαιριών», που έσπευσαν οι Αμερικανοί ηγέτες να διακηρύξουν για να τον υπερασπίσουν.
Στις ΗΠΑ μπήκαν σε λειτουργία τα στρατοδικεία με συνεδριάσεις κλειστές για το κοινό και τα ΜΜΕ, οι δικαστικές και αστυνομικές αρχές αποκτούν ανεξέλεγκτες δικαιοδοσίες, ενώ οι μυστικές υπηρεσίες έχουν πλέον τη «νόμιμη» άδεια να προβαίνουν ακόμα και σε επιχειρήσεις δολοφονιών προσώπων ή ομάδων κατ' εντολή της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Η Εθνική Φρουρά ανέλαβε τη φύλαξη των αεροδρομίων και άλλων σημείων των μεγάλων αμερικανικών πόλεων.
Αντίστοιχα μέτρα περιστολής των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών παίρνονται και στην ΕΕ, με το συντονισμό των αστυνομικών και δικαστικών αρχών, την καθιέρωση του ενιαίου εντάλματος έκδοσης για όλες τις χώρες της ΕΕ, καθώς και τη δημιουργία του στρατού της ΕΕ ως μιας δύναμης ταχείας επέμβασης στην υπηρεσία των συμφερόντων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου. Η ΕΕ υιοθετεί τη γενική γραμμή των ΗΠΑ ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες επιδιώξεις της να διεκδικήσει δικό της μερίδιο. Οι αντιθέσεις τους δεν αναιρούν την κοινή στρατηγική τους.
Στην ίδια κατεύθυνση της έντασης των μέτρων καταστολής κινούνται και οι κυβερνήσεις σε αραβικές και μουσουλμανικές χώρες, όπως φαίνεται από τη συνάντηση των υπουργών Εσωτερικών στην Τύνιδα, στις 10 Ιανουαρίου 2002, όπου συζητήθηκε η υπογραφή μιας σύμβασης για την καταστολή της τρομοκρατίας ανάμεσα στις αραβικές χώρες (Arab Convention for the Suppression of Terrorism).
Το κύριο χαρακτηριστικό του νομοθετικού οπλοστασίου που ετοιμάζεται είναι ότι τρομοκράτες και τρομοκρατικές πράξεις μπορούν να χαρακτηριστούν τώρα, κάθε κίνημα αντίστασης που αγωνίζεται κατά της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, τα αντιιμπεριαλιστικά κινήματα που αγωνίζονται κατά των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και πολέμων, κατά του ΝΑΤΟ. Τα κινήματα που αναπτύσσονται κατά της αντιλαϊκής και αντιδραστικής πολιτικής της ΕΕ, αλλά και κάθε κοινωνικό και εθνικό - απελευθερωτικό κίνημα.
Κατά τη γνώμη μας, πρέπει να καταπολεμήσουμε τις απόψεις που προέρχονται κύρια από τα επιτελεία προπαγάνδας των ιμπεριαλιστικών κέντρων και λένε ότι τρομοκρατικές πράξεις, όπως αυτές της 11ης Σεπτέμβρη, είναι μια απάντηση των φτωχών και καταπιεσμένων λαών στην ιμπεριαλιστική καταπίεση και ληστρική εκμετάλλευση του υπόλοιπου κόσμου. Τέτοιες απόψεις αποτελούν την άλλη όψη των κατασταλτικών μέτρων, που στρέφονται κατά των κινημάτων και των λαών που αντιστέκονται και παλεύουν την ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων. Αποτελούν μια συντονισμένη προσπάθεια συκοφάντησης των κινημάτων αυτών.
Οχι, η πάλη των λαών και των κινημάτων για κοινωνική απελευθέρωση και εθνική ανεξαρτησία δεν έχει καμιά σχέση με τρομοκρατικές μεθόδους. Οι κομμουνιστές γνωρίζουν πολύ καλά, από τη μακρόχρονη πείρα τους, τις μεθοδεύσεις αυτές. Η τρομοκρατία ως αντίληψη και πολιτική πρακτική έχει χάσει προ πολλού την αθωότητά της ως λαθεμένη και επικίνδυνη τακτική διεκδίκησης των κοινωνικών δικαιωμάτων ή της εθνικής ανεξαρτησίας. Σήμερα τέτοιου τύπου οργανώσεις, ακόμα και όταν έχουν κάποια μαζική κοινωνική βάση, βρίσκονται άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενες με τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Σε καμιά περίπτωση δε δεχόμαστε ότι η λαϊκή πάλη είναι τρομοκρατία.
Το 2001 υπήρξε για τη χώρα μας χρονιά μεγάλων αγωνιστικών λαϊκών κινητοποιήσεων, στις οποίες συμμετείχαν εργατοϋπάλληλοι, αγρότες, ενώ ξεκίνησαν αγωνιστικές διεργασίες στο χώρο των μικρών και ιδιαίτερα αυτοαπασχολούμενων επιχειρηματιών, ελευθεροεπαγγελματιών.
Ο ελληνικός λαός, όπως συνέβη και στην περίπτωση του πολέμου κατά της Γιουγκοσλαβίας, πρωτοστάτησε σε μεγάλες αγωνιστικές αντιπολεμικές κινητοποιήσεις, με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό τη συμμετοχή της νεολαίας. Στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας μας έχουν συγκροτηθεί, με πλατιές δημοκρατικές διαδικασίες, αντιπολεμικές επιτροπές που συντονίζουν τον αγώνα και του δίνουν πανελλαδική διάσταση. Ιδιαίτερο ζήτημα είναι η καταδίκη της ελληνικής συμμετοχής στον πόλεμο και της θέσπισης νόμων κατά των δημοκρατικών και πολιτικών ελευθεριών.
Δίνουμε μεγάλη σημασία στη διεθνοποίηση της πάλης, στη μαζική συμμετοχή και στήριξη κινητοποιήσεων, που στρέφονται κατά της καπιταλιστικής διεθνοποίησης, της παγκοσμιοποίησης όπως συνήθως τη λένε, με αποκορύφωμα τις μεγάλες κινητοποιήσεις της Γένοβας και στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στο Λάακεν. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι προσπάθειές μας για ανταλλαγή πείρας με τη διοργάνωση συναντήσεων ανάμεσα σε κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα. Η στήριξη και η συμβολή μας στην πραγματοποίηση συναντήσεων, ανάμεσα στις αγωνιζόμενες αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ώστε να ανεβεί σε ανώτερο επίπεδο ο συντονισμός, η κοινή δράση.
Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος που κήρυξαν στις 7/10 οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ κατά του λαού του Αφγανιστάν έχει ως στόχο τον πλήρη έλεγχο των πηγών ενέργειας και των δρόμων μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου στη στρατηγική αυτή περιοχή που συνδέει τις πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας με τη Ρωσία, την Κίνα, την Ινδία, τις αραβικές και μουσουλμανικές χώρες της περιοχής.
Εκτιμάμε ότι βρισκόμαστε μπροστά στην ανάπτυξη ενός ιδιαίτερα επικίνδυνου επιτελικού σχεδίου, που βάζει σε κίνδυνο την ασφάλεια, την ειρήνη και τη σταθερότητα σε ευρύτερες περιοχές του πλανήτη μας, με απρόβλεπτες συνέπειες στην πορεία, καθώς θα εμπλακεί ένα μεγάλο μέρος χωρών, και οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις θα πάρουν πιο ανοιχτή μορφή.
Στην εκτίμησή μας αυτή βαραίνει και το γεγονός ότι η κρίση αγκαλιάζει συγχρονισμένα και τα τρία κέντρα του ιμπεριαλισμού, τις ΗΠΑ, την Ευρώπη, την Ιαπωνία. Η κρίση συγκλονίζει ήδη την Αργεντινή.
Δεν είναι τυχαία δημοσιεύματα που έκαναν λόγο ότι για να ξεπεραστεί η κρίση χρειάζεται ένας νέος ιμπεριαλιστικός πόλεμος. Το πιο χαρακτηριστικό δημοσίευμα ήταν αυτό που εμφανίστηκε από τους αναλυτές της Μόργκαν Στάνλεϊ (Morgan Stanley) ακριβώς στις 11/9, που έβλεπαν την κήρυξη πολέμου ως μέσο για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης των ΗΠΑ.1
Η κήρυξη του πολέμου κατά της «διεθνούς τρομοκρατίας» από τους ιμπεριαλιστές, αλλά και η εφαρμογή ενός διεθνούς στρατιωτικού νόμου κατά των λαών, έχουν σαφή στόχο:
Την κατοχύρωση της ιμπεριαλιστικής ηγεμονίας των ΗΠΑ, αλλά και την έναρξη μιας νέας διανομής ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, την αναδιάταξη των σφαιρών επιρροής και των συμμαχιών, την κατάκτηση νέων πηγών πλούτου, το τσάκισμα λαών και χωρών που αντιστέκονται.
Το δυνάμωμα της διαμάχης ανάμεσα στις ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της Γης για το ποια θα πάρει τη μερίδα του λέοντος.
Η συμμαχία που δημιουργήθηκε δήθεν κατά της τρομοκρατίας, κάτω από την ηγεμονία των ΗΠΑ, ήταν και είναι σαθρή και εύθραυστη, οι σημερινοί σύμμαχοι μεταξύ τους θα είναι οι αυριανοί ανοιχτοί ανταγωνιστές. Από εδώ προκύπτει ο κίνδυνος για γέννηση νέων πολέμων και αντιπαραθέσεων.
Η μονομερής αποχώρηση των ΗΠΑ από τη συνθήκη ABM δημιουργεί τις συνθήκες για ένα νέο γύρο αύξησης των εξοπλισμών και ενίσχυσης του πυρηνικού οπλοστασίου κύρια από τις ΗΠΑ, γεγονός που αυξάνει ακόμα περισσότερο τους κινδύνους μιας αντιπαράθεσης.
Εξίσου πρόβλημα είναι ότι με αφορμή και πρόσχημα τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, γίνονται συστηματικές προσπάθειες, να δρομολογηθεί ένας ενιαίος παγκόσμιος στρατιωτικός, αστυνομικός και δικαστικός μηχανισμός που θα τρομοκρατεί, θα δικάζει, θα φυλακίζει, θα δολοφονεί ό,τι κινείται ή μοιάζει να κινείται εναντίον της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Ο μηχανισμός αυτός κτίζεται σήμερα, κυρίως με τις αποφάσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ, με περιφερειακή και διεθνή δομή.
Ο πόλεμος αυτός κάθε άλλο παρά δίκαιος είναι, όπως θέλουν να τον παρουσιάσουν. Είναι πόλεμος άδικος, πόλεμος ιμπεριαλιστικός για την καθυπόταξη των κινημάτων και των λαών που αντιστέκονται και αγωνίζονται ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και την καταλήστευση του παραγωγικού τους πλούτου και στη χάραξη του δικού τους δρόμου ανάπτυξης.
Η κατάσταση στην περιοχή μας μετά τις 11/9 παρουσιάζεται ιδιαίτερα οξυμένη.
Στα Βαλκάνια η συνεχιζόμενη αμερικανο-ΝΑΤΟική παρουσία εγκυμονεί νέους κινδύνους αντιπαραθέσεων και επεμβάσεων. Στο Αιγαίο συνεχίζεται από την Τουρκία η αμφισβήτηση, μέσα στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων της χώρας μας. Το Κυπριακό με την έναρξη των απευθείας συνομιλιών έχει εισέλθει επίσης σε μια πολύ κρίσιμη φάση.
Το γεγονός, όμως, που δεσπόζει και καθορίζει πολλές από τις εξελίξεις στην περιοχή, αποτελεί ο νέος εγκληματικός πόλεμος που κήρυξε το Ισραήλ κατά του παλαιστινιακού απελευθερωτικού κινήματος και της δίκαιης απαίτησης του παλαιστινιακού λαού να εφαρμοστούν οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την ασφαλή επιστροφή των προσφύγων, την πλήρη και χωρίς όρους αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων κατοχής από τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη και την εγκατάλειψη των εποικισμών, καθώς και τη δημιουργία ενός βιώσιμου και ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Επισημαίνουμε τη σταθερή θέση αρχών που κρατά το ΚΚ Ισραήλ για το παλαιστινιακό, καθώς και τις δραστηριότητες που αναπτύσσει το φιλειρηνικό κίνημα μέσα στο Ισραήλ κατά του πολέμου.
Το Κόμμα μας αυτό το διάστημα έχει ξεκινήσει μια πλατιά καμπάνια αλληλεγγύης και συμπαράστασης προς τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού με συγκεντρώσεις και ομιλίες, που αγκαλιάζει και τις οργανώσεις στο εργατικό, το αντιιμπεριαλιστικό και φιλειρηνικό κίνημα. Με πρωτοβουλία μας υπογράφτηκε από 104 βουλευτές όλων των κομμάτων του ελληνικού Κοινοβουλίου έκκληση να σταματήσουν άμεσα οι επιθέσεις του ισραηλινού στρατού και η αποχώρησή του από τα κατεχόμενα εδάφη, ώστε να αρχίσουν διαπραγματεύσεις στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ. Ανάλογες προσπάθειες γίνονται και στα πλαίσια του ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Είμαστε αντίθετοι και με την προσέγγιση που προωθούν οι ΗΠΑ - που εξακολουθούν να στηρίζουν την ισραηλινή επιθετικότητα και υποστηρίζουν την κατ' όνομα αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους - φάντασμα, αλλά και με την πολιτική της ίσης απόστασης που προωθεί η ΕΕ, που εξισώνει τον επιτιθέμενο με τον αμυνόμενο, τις δυνάμεις κατοχής με το κίνημα αντίστασης σ' αυτήν. Για τον ίδιο λόγο μάς βρίσκουν αντίθετους σχετικές τοποθετήσεις και ανακοινώσεις άλλων κομμάτων και οργανώσεων όπως αυτή της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (5.12.2001), που εξισώνουν στην ουσία τον θύτη και το θύμα.
Για να υπάρξει ειρήνευση στην περιοχή, πρέπει το Ισραήλ να αποχωρήσει απ' όλα τα κατεχόμενα εδάφη, στα σύνορα του 1967. Να επιστραφούν τα Υψίπεδα και η περιοχή του Γκολάν στη Συρία, να υπάρξει πλήρης αποχώρηση από το Νότιο Λίβανο.
Ιδιαίτερη ανησυχία μάς προκαλούν αυτό το διάστημα οι δηλώσεις που γίνονται κατά του Ιράκ και του Ιράν. Οι τοποθετήσεις του Κόμματός μας συμπίπτουν με τις τοποθετήσεις των αδελφών κομμάτων για τα καθεστώτα αυτά. Είμαστε σύμφωνοι επίσης -και θέλουμε να το τονίσουμε ιδιαίτερα- με την εκτίμηση ότι κανένα κράτος δε νομιμοποιείται, και πολύ περισσότερο οι ΗΠΑ, να ετοιμάζεται για επέμβαση με το πρόσχημα να αλλάξει το αντιδημοκρατικό καθεστώς στις χώρες αυτές. Οι αλλαγές είναι πρώτα απ' όλα υπόθεση του λαϊκού κινήματος στις χώρες αυτές και κανείς άλλος δεν μπορεί να διορίζεται παγκόσμιος κριτής και δικαστής. Αυτού του είδους η προπαγάνδα χρησιμοποιείται για να επηρεάσει τη διεθνή κοινή γνώμη και να δικαιολογήσει νέα εγκλήματα, επεμβάσεις και πολέμους κατά των λαών της περιοχής. Αντίθετα, εμείς καλούμε να αρθεί χωρίς όρους και προϋποθέσεις το εγκληματικό εμπάργκο που επιβλήθηκε από τις ΗΠΑ κατά του λαού του Ιράκ.
Επισημαίνουμε τις δηλώσεις του κ. Πέρες κατά την επίσκεψή του στην Ινδία, κατά του Ιράν και την πρόσκληση προς την ινδική κυβέρνηση να συνδεθεί η Ινδία με το ΝΑΤΟ, που απηχούν, όπως φαίνεται, ευρύτερους σχεδιασμούς, πολύ επικίνδυνους για τους λαούς και την ειρήνη στην περιοχή. Δεν είναι τυχαίο, πως από τον Σεπτέμβρη του 2001, η δραστηριότητα του ΝΑΤΟ για τη Μεσόγειο παρουσιάζεται ιδιαίτερα αυξημένη. Το διάστημα αυτό πραγματοποιήθηκαν έξι συναντήσεις του ΝΑΤΟ με χώρες της Μεσογείου και αφορούσαν ζητήματα οικοδόμησης της ειρήνης, ασφάλειας και συνεργασίας, περιβαλλοντικών συγκρούσεων, στρατιωτικής και άλλης εκπαίδευσης στις σχολές και τα ινστιτούτα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην Ευρώπη. Οπως επισημάνθηκε κατά τη συνάντηση του «Μεσογειακού Διαλόγου» τον Οκτώβρη του 2001, ο διάλογος αυτός των χωρών του ΝΑΤΟ συμπληρώνει άλλες σχετικές, αλλά ξεχωριστές, πρωτοβουλίες που βρίσκονται κάτω από την αιγίδα της ΕΕ και του ΟΑΣΕ. Η γνώμη μας είναι ότι κάτω ιδιαίτερα από τις σημερινές συνθήκες πρέπει να αναπτύξουμε το μέτωπο και τη δράση μας απέναντι σ' αυτές τις δραστηριότητες, όπου το ΝΑΤΟ και η ΕΕ προωθούν την πολιτική τους και τη διείσδυσή τους στην περιοχή.
Η παρέμβαση του Κόμματός μας γίνεται και με τη συμμετοχή του στις ευρωμεσογειακές συναντήσεις των αριστερών και προοδευτικών κομμάτων. Εχοντας υπόψη μας την πείρα από την τελευταία συνάντηση που πραγματοποιήθηκε στην Καζαμπλάνκα, όπου έλειπαν πάρα πολλά κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα της περιοχής, νομίζουμε ότι όσα από τα κόμματά μας παίρνουν μέρος, χρειάζεται να συντονιστούν ακόμα παραπέρα για την προβολή ζητημάτων όπως το Παλαιστινιακό, την αντίθεση σε κάθε διεύρυνση του ΝΑΤΟ προς τη Μεσόγειο, την αντιμετώπιση της πολιτικής της ΕΕ. Να αποκαλύψουμε την πολιτική αυτών των οργανισμών στην περιοχή, που εκτός από τις προνομιακές σχέσεις με το Ισραήλ, σκοπό έχει να παρεμβάλλει εμπόδια σε όποιες προσπάθειες γίνονται για την επίτευξη μιας κοινής στάσης των αραβικών κρατών απέναντι στα οξυμένα προβλήματα της περιοχής. Να αναδείξουμε δικές μας προτάσεις συνεργασίας και συντονισμού.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας εκτιμάμε ότι πρέπει να δυναμώσουν ακόμα περισσότερο οι προσπάθειες για κοινή αντιμετώπιση των προβλημάτων, συντονισμό και ανάπτυξη της κοινής μας δράσης. Σήμερα σε καλά επίπεδα λειτουργίας βρίσκεται το Κέντρο Ταχείας Πληροφόρησης των Κομμάτων μας που είχαμε αποφασίσει το 1997. Η έκδοση επίσης του «Πληροφοριακού Δελτίου», με τα υλικά των συναντήσεων των κομμάτων μας στα αγγλικά και ρωσικά προχωρεί ικανοποιητικά. Με επιτυχία επίσης λειτουργεί και ο πληροφοριακός κόμβος SOLIDNET, με τα υλικά των κομμάτων μας και με άλλα υλικά πληροφόρησης απ' όλο τον κόσμο. Θα συζητήσουμε και την πρόταση που γίνεται από την πλευρά του Λιβανικού ΚΚ.
Σήμερα, επείγει, κατά τη γνώμη μας, να αναπτύξουμε πιο συντονισμένα τις παρεμβάσεις σε μια σειρά ζητήματα όπως:
Το Κόμμα μας, σεβόμενο την αυτοτέλεια του κάθε κόμματος, σταθερά και με επιμονή προωθεί και στηρίζει κάθε προσπάθεια που συμβάλλει στην ενότητα, το συντονισμό και την κοινή δράση του κομμουνιστικού κινήματος, σε κάθε πρωτοβουλία που στόχο έχει την ανάπτυξη ενός μαχητικού, πλατιού και μαζικού αντιιμπεριαλιστικού και αντιμονοπωλιακού κινήματος κατά της επιθετικότητας και της βαρβαρότητας του ιμπεριαλισμού, για την αντιμετώπιση της πολιτικής του και τη δημιουργία των προϋποθέσεων για την ειρηνική ανάπτυξη των λαών, την κοινωνική δικαιοσύνη και το σοσιαλισμό.
1.Global Economist Forum - digest September 11.2001!Joseph Quinlan Rebecca McCaughrin «Global Short of War, what will improve the US current account deficit»