ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕΡΚΕΛ - ΟΛΑΝΤ

Τροχιοδεικτικές για πλήρη εξόντωση του λαού

Δεδομένες οι φιλομονοπωλιακές ανατροπές στην Ελλάδα και παντού. Στην ατζέντα και η Συρία

Associated Press

Από τη χθεσινή συνάντηση Μέρκελ - Ολάντ

Με την κοινή θέση ότι η Ελλάδα πρέπει να τηρήσει τα συμφωνηθέντα και να προχωρήσει στην εφαρμογή των φιλομονοπωλιακών μεταρρυθμίσεων, εμφανίστηκαν χτες στο Βερολίνο όπου συναντήθηκαν, η Γερμανίδα καγκελάριος Α. Μέρκελ και ο Γάλλος πρόεδρος Φ. Ολάντ.

Η συνάντησή τους εν αναμονή του Α. Σαμαρά σε Βερολίνο και Παρίσι, επιβεβαίωσε ότι καμιά παρέκκλιση από την αντιλαϊκή πολιτική δεν πρέπει να προσδοκά ο λαός, όπως προσπαθεί να τον πείσει η προπαγάνδα περί διαπραγμάτευσης, την οποία αναπαράγουν και συντηρούν όλα τα κόμματα στην Ελλάδα, πλην ΚΚΕ.

Οι δυο Ευρωπαίοι ηγέτες περιορίστηκαν σε δηλώσεις πριν από την έναρξη της συνάντησης. Παρά το γεγονός ότι δεν αναφέρθηκαν εκτενώς σε άλλα θέματα, είναι δεδομένο ότι στο επίκεντρο της συνάντησης βρέθηκε η ανάγκη για έναν νέο συμβιβασμό ανάμεσα στις ανταγωνιζόμενες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις εντός της Ευρωζώνης και της ΕΕ, με δεδομένες τις κόντρες για τη διαχείριση της κρίσης που δυναμώνουν, με πρωταγωνιστές τη Γερμανία από τη μια, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία από την άλλη.

«Για μένα είναι σημαντικό όλοι μας να σεβαστούμε τις υποχρεώσεις μας και προ πάντων να περιμένουμε την έκθεση της τρόικας, για να δούμε τότε ποιο είναι το αποτέλεσμα. Αλλά εμείς - και εγώ - θα ενθαρρύνουμε την Ελλάδα να προχωρήσει στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων, ο οποίος απαιτεί πολλά και από τους ανθρώπους στην Ελλάδα», δήλωσε η Μέρκελ, εντείνοντας τους εκβιασμούς προς τον λαό στην Ελλάδα να δεχτεί αδιαμαρτύρητα και νέες θυσίες για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ.

«Εδώ και μήνες - και αυτό δεν είναι μυστικό - ασχολούμαστε με την Ελλάδα. Θέλω η Ελλάδα να παραμείνει στην Ευρωζώνη, αυτή είναι η βούλησή μου, αυτή είναι η βούλησή μας και η δήλωσή μας από τότε που ξεκίνησε η κρίση. Βεβαίως πρέπει και η Ελλάδα, για να το πετύχουμε αυτό, να κάνει τις απαραίτητες προσπάθειες», είπε από την πλευρά του ο Ολάντ, ο οποίος δήλωσε επίσης ότι παραμένει προσηλωμένος στη γαλλογερμανική φιλία.

Εκτός από την Ελλάδα, στην ατζέντα της χτεσινής συνάντησης Μέρκελ - Ολάντ βρέθηκε ακόμα το θέμα της τραπεζικής εποπτείας στην Ευρώπη με έμφαση στις ισπανικές τράπεζες. Επίσης, το θέμα της Συρίας, γεγονός που επιβεβαιώνει το έντονο ενδιαφέρον της ιμπεριαλιστικής ΕΕ για την περιοχή και προμηνύει εξελίξεις.

ΔΗΜΑΡ

«Διαφανείς και τίμιες» οι απολύσεις

Πλήρης στήριξη στην εκπαραθύρωση χιλιάδων εργαζομένων στο Δημόσιο

Η «αντίδραση» της ΔΗΜΑΡ στο θέμα της εφεδρείας «αποδεικνύει και τη χρησιμότητα της Δημοκρατικής Αριστεράς» στη συγκυβέρνηση, ισχυρίστηκε χτες ο Σπ. Λυκούδης, γραμματέα της ΚΕ της ΔΗΜΑΡ και βουλευτής Επικρατείας, μιλώντας στον ρ/σ «Alpha 989».

Εχοντας προσφέρει πλήρη στήριξη στον αντιλαϊκό ορυμαγδό των μέτρων που έρχονται, η ΔΗΜΑΡ προσπαθεί να ξεγελάσει το λαό ότι είναι παράγοντας που απαλύνει τον πόνο του, όταν η στρατηγική της είναι ταυτισμένη με αυτήν της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ.

Είναι αποκαλυπτικό το γεγονός ότι η ΔΗΜΑΡ χρησιμοποιεί σαν άλλοθι την αλλαγή του όρου της «εργασιακής εφεδρείας» σε «συνταξιοδοτική ωρίμανση», για να πείσει ότι επηρεάζει προς το καλύτερο τις αποφάσεις της κυβέρνησης. Κι αυτό όταν, όπως και αν την ονομάσει κανείς, η προσπάθεια της κυβέρνησης υπηρετεί το στόχο των δεκάδων χιλιάδων απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων, που θα υποβαθμίσει κι άλλο τις υπηρεσίες για το λαό, κύρια στον κοινωνικό τομέα.

Ο Σπ. Λυκούδης ανήγαγε σε «υπέρτερη αξία να μην κινδυνεύσει η συνολική προσπάθεια που γίνεται τώρα, να μην υπάρξει πολιτική κρίση στη χώρα, γιατί, κατά την ταπεινή μας γνώμη, άλλος δρόμος δεν υπάρχει». Παρουσιάζει δηλαδή την παραμονή στην ΕΕ και το ευρώ σαν μονόδρομο για το λαό, συμβάλλοντας στην καταστροφική για τα συμφέροντά του λογική του ευρωμονόδρομου, μαζί με τα άλλα κόμματα που τον υπηρετούν και τον στηρίζουν.

Ο ίδιος είπε για την αξιολόγηση στο Δημόσιο, την οποία η κυβέρνηση ξεδιάντροπα παρουσιάζει σαν μέσο για να απολύσει εργαζόμενους, ότι «θα κάνουμε προσπάθεια να υπάρξει μια διαδικασία διαφανής και τίμια».

«Επιμήκυνση» θέλει και ο ΣΥΡΙΖΑ

Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε προεκλογικά για ακύρωση του μνημονίου, κατηγορώντας τα κόμματα της σημερινής συγκυβέρνησης ότι θέλουν επαναδιαπραγμάτευση της συμφωνίας με την τρόικα, άρα διατήρησή της. Μετά τις πρώτες εκλογές, «συμμορφώθηκε» και ζήτησε και αυτός επαναδιαπραγμάτευση, με άλλο όμως μείγμα διαχείρισης της κρίσης. Στη συνέχεια κατήγγειλε τη συγκυβέρνηση ότι μόνος στόχος της αναδιαπραγμάτευσης με την τρόικα είναι η επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής. Τώρα, εμφανίζεται και αυτός να θέλει την παράταση της δημοσιονομικής προσαρμογής, όπως προκύπτει από Ερώτηση του ευρωβουλευτή του Ν. Χουντή προς την Κομισιόν. Στα κανάλια και στο διαδίκτυο προβλήθηκε χτες η απάντηση του Ευρωπαίου επιτρόπου, όπου επαναλαμβάνει ότι είναι «πρόωρη» η όποια συζήτηση για την επιμήκυνση του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής και ότι, σε κάθε περίπτωση, οι αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις είναι δεδομένες για την Ελλάδα.

Αυτό που πέρασε όμως στα «ψιλά» ήταν η Ερώτηση του Ν. Χουντή, η οποία ανέφερε επί λέξει: «Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και του δημόσιου διαλόγου που πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα, αναδείχτηκε, σχεδόν από όλα τα κόμματα, η ανάγκη για επαναδιαπραγμάτευση ορισμένων αποφάσεων που είχαν ληφθεί στο παρελθόν στα πλαίσια του μνημονίου. Στο πλαίσιο αυτό, εκτιμήθηκε ότι ήταν αναγκαία η χρονική επέκταση του χρονοδιαγράμματος επίτευξης της "επιθυμητής" δημοσιονομικής προσαρμογής. Ερωτάται η Επιτροπή: Με δεδομένα τα ανωτέρω, πώς σχολιάζει το αίτημα χρονικής επιμήκυνσης για επίτευξη των στόχων δημοσιονομικής προσαρμογής; Ποιο είναι το κόστος μιας τέτοιας επιμήκυνσης;». Αν μη τι άλλο, ο ΣΥΡΙΖΑ καταθέτει με τη συγκεκριμένη Ερώτηση την πρεμούρα του να δοθεί η παράταση για την οποία πασχίζει η κυβέρνηση και την οποία προσπαθεί να την παρουσιάσει σαν βάλσαμο για το λαό. Υπονοεί μάλιστα προς τα «έξω» ότι και αυτός προεκλογικά ήταν θιασώτης των αλλαγών στο μνημόνιο, προϋπόθεση για τις οποίες είναι - όπως λέει ο Χουντής - η παράταση στη δημοσιονομική προσαρμογή.

Η στάση του ΣΥΡΙΖΑ συνδράμει την κυβερνητική προπαγάνδα ότι μια παράταση στην εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων θα είναι επωφελής για τους εργαζόμενους και το λαό, κρύβοντας ότι οι αντιδραστικές ανατροπές ούτως ή άλλως θα εφαρμοστούν και μάλιστα πιο άγριες, με δεδομένο ότι η κρίση βαθαίνει σε Ελλάδα και Ευρωζώνη. Επαληθεύεται και μ' αυτόν τον τρόπο ότι τα κόμματα που κινούνται στον αστερισμό της αστικής διαχείρισης της κρίσης δεν μπορεί παρά να συναντιούνται σε προτάσεις και δήθεν διεξόδους, τις οποίες μάλιστα προσπαθούν να σερβίρουν στο λαό σαν φιλολαϊκές, ενώ είναι καραμπινάτες και αποκλειστικά υπέρ των μονοπωλίων. Για παράδειγμα, παράταση στη δημοσιονομική προσαρμογή πήρε και η Ισπανία, αλλά αυτό δεν εμπόδισε σε τίποτα την κυβέρνηση Ραχόι να φορτώσει στο λαό πακέτα και μέτρα που τον συντρίβουν, ενώ τώρα ετοιμάζεται να προσφύγει και στο μηχανισμό στήριξης της ΕΕ, υπογράφοντας και αυτή μνημόνιο.

Ο δρόμος που τα κόμματα της ΕΕ καλούν το λαό να βαδίσει δεν κρύβει εκπλήξεις. Είναι στρωμένος με εκβιασμούς και μέτρα, δυστυχία και φτώχεια, ενδεχομένως και με πόλεμο. Πριν το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους έλεγαν πως ο λαός θα ανασάνει. Μετά το «κούρεμα» ήρθε και το νέο μνημόνιο. Το ίδιο θα γίνει και με τη δημοσιονομική προσαρμογή, που είναι διαχειριστικό τερτίπι για να αποφύγουν την όξυνση των κοινωνικών αντιδράσεων και να κοιμίσουν το λαό, για να κάνουν ευκολότερα τη δουλειά των μονοπωλίων. Το ΚΚΕ ήδη έχει καταθέσει πρόταση νόμου στη Βουλή για κατάργηση όλων των μνημονίων, των εφαρμοστικών τους νόμων, των δανειακών συμβάσεων και των μεσοπρόθεσμων. Ο λαός να μην τους αφήσει σε χλωρό κλαρί. Η σωτηρία του βρίσκεται εκεί που του δείχνει το ΚΚΕ: Στην αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και μονομερή διαγραφή του χρέους. Η πρόταση νόμου του ΚΚΕ για κατάργηση των μνημονίων, των εφαρμοστικών, του μεσοπρόθεσμου και των δανειακών συμβάσεων είναι η μόνη που μπορεί σήμερα ως στόχος πάλης του εργατικού - λαϊκού κινήματος να ανακουφίσει το λαό από τα βάσανα, να συμβάλει στη ριζοσπαστικοποίηση των αγώνων. Να αποτελέσει κρίκο στην ανάπτυξη της πάλης για ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία των μονοπωλίων και τα χρέη της ντόπιας πλουτοκρατίας.

Π.