ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ο μπερντές του «διαλόγου»

Το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι θέλουν να συγκαλύψουν τον πραγματικό χαρακτήρα και να νομιμοποιήσουν τη νέα επίθεση σε βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων εργατών και υπαλλήλων. Να ενοχοποιήσουν τους εργαζόμενους για την κατάσταση στην οποία οδήγησαν τα Ταμεία οι αντιασφαλιστικές πολιτικές ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και να τους πείσουν ότι αυτοί είναι που πρέπει, για μια ακόμη φορά, να πληρώσουν για τη δήθεν «σωτηρία» της Κοινωνικής Ασφάλισης. Η κυβέρνηση της ΝΔ προετοιμάζει το νέο αντιασφαλιστικό χτύπημα με τη διαδικασία του «κοινωνικού διαλόγου». Αυτή η μορφή για το πέρασμα των αντεργατικών αλλαγών, την οποία χρησιμοποίησαν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, επιβάλλει το δρόμο ταξικής υποταγής των εργαζομένων στα συμφέροντα του κεφαλαίου και έχουν συμβάλλει σ' αυτό, τα κόμματα της πλουτοκρατίας, αλλά και ο ΣΥΝ, όπως και οι δυνάμεις τους στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, που απαρτίζουν την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ και πρωτοστατούν στην υπονόμευση της ταξικής πάλης της εργατικής τάξης.

Το αποτέλεσμα και αυτού του «διαλόγου» είναι προαποφασισμένο. Αρκεί να ανατρέξει κανείς στις προτάσεις της κυβέρνησης, του ΣΕΒ, του ΠΑΣΟΚ και της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ για να καταλάβει ότι κοινή συνισταμένη τους είναι το βάθεμα των ανατροπών στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, στη βάση των προηγούμενων νόμων 3029/02 του ΠΑΣΟΚ, 1902/90 και 2084/92 της ΝΔ. Οποια μορφή και αν πάρει ο «διάλογος» τους, όσο κι αν διαρκέσει, το σίγουρο είναι ότι μόνοι χαμένοι θα είναι ξανά οι εργαζόμενοι. Οι κατευθύνσεις της ΕΕ, με κύριες αυτές της στρατηγικής της Λισαβόνας, την οποία συνδιαμόρφωσε στα ευρωενωσιακά όργανα τόσο το ΠΑΣΟΚ το 2000, όσο και η ΝΔ το 2005, η πείρα από τις νομοθετικές παρεμβάσεις των κυβερνήσεων του δικομματισμού, η τακτική της συναίνεσης από τη συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για αυταπάτες.

Ξεκινώντας από το πετσόκομμα των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, το χτύπημα λεγόμενων πρόωρων συντάξεων, την αξιοποίηση της περιουσίας των Ταμείων προς όφελος του κεφαλαίου και την ταχύτερη εφαρμογή όσων προβλέπονταν στον προηγούμενο νόμο του ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση στοχεύει στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στη μείωση των συντάξεων, στην παράταση του εργάσιμου βίου, στην ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης. Η κινδυνολογία της κυβέρνησης για τη «βιωσιμότητα» των ταμείων, την αναγκαιότητα του «διαλόγου» και των «αναλογιστικών μελετών», η πρεμούρα του ΠΑΣΟΚ να συμβάλει στο «διάλογο» με προτάσεις πανομοιότυπες εκείνων της ΝΔ και η σπουδή της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ να καπαρώσει τη θέση της στο τραπέζι των «κοινωνικών εταίρων», στόχο έχουν να εμποδίσουν την ανάπτυξη της πάλης των εργαζόμενων, να αποπροσανατολίσουν, δημιουργώντας το κατάλληλο κλίμα για την εκδήλωση της νέας επίθεσης.

Οι θέσεις όλων είναι γνωστές και δημόσια κατατεθειμένες, είτε μέσα στη Βουλή, όσον αφορά στα κόμματα, είτε στα συνδικαλιστικά όργανα, όσον αφορά στις παρατάξεις τους. Το «διάλογο» οι εργαζόμενοι πρέπει να τον καταδικάσουν. Με αδιαπραγμάτευτη τη θέση ότι «δε χρωστάνε σε κανένα, τους χρωστούν», το πραγματικό συμφέρον κάθε εργάτη και υπάλληλου είναι στην πάλη με το ΠΑΜΕ, στον αγώνα για την κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, τη διεύρυνση των δικαιωμάτων στη βάση των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών των ανθρώπων του μόχθου.

Αντιδρά κι ο αμερικανικός λαός...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κάποιοι ισχυρίζονται, «ελαφρά τη καρδία», ότι ο αμερικανικός λαός είναι «χαζός» και «ευκολόπιστος» κι εύκολα ξεγελιέται και παρασύρεται από τους ηγέτες του, αποδεχόμενος τα ιμπεριαλιστικά τους εγκλήματα. Εν μέρει φυσικά ισχύει, αν δούμε τα αποτελέσματα των εκλογών, παραδείγματος χάριν, που έστειλαν τον Μπους στην προεδρία. Ομως, δεν είναι ολόκληρη η αλήθεια αυτή. Παρά το γεγονός ότι στις ΗΠΑ η «πληροφόρηση» ελέγχεται ασφυκτικά από τους μηχανισμούς των «κρατούντων», που επιχειρούν την πλήρη ποδηγέτηση και χειραγώγηση της «κοινής γνώμης» στο «άρμα» της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας, η πλειοψηφία του αμερικανικού λαού καταλαβαίνει πολλά. Και υπάρχουν πάρα πολλοί Αμερικανοί, οι οποίοι όχι μόνο διαφωνούν με την ιμπεριαλιστική πολιτική της χώρας τους, αλλά αντιδρούν σ' αυτήν, όπου κι όπως μπορούν. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πώς αντέδρασε ο αμερικανικός λαός στον πόλεμο του Βιετνάμ και τι ρόλο έπαιξε αυτή η αντίδραση στην έκβασή του...

... αλλά αυτό δε φτάνει

Και σήμερα η πλειοψηφία του αμερικανικού λαού τάσσεται κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων, που εξαπολύει η ηγεσία των ΗΠΑ. Ζητάει να σταματήσει η κατοχή του Ιράκ και του Αφγανιστάν και απαιτεί να μην ξεκινήσει ένας νέος πόλεμος κατά του Ιράν. Κι όπου βρίσκει την ευκαιρία εκδηλώνει τα αντιπολεμικά και αντιιμπεριαλιστικά αισθήματά του. Αυτό δείχνουν οι αντιπολεμικές - αντιιμπεριαλιστικές πορείες που γίνονται σε διάφορες πόλεις των ΗΠΑ, οι εκδηλώσεις σε πανεπιστήμια κ.α. Αυτό διαπίστωσε και ο υπουργός Αμυνας, Ντ. Ράμσφελντ, όταν προχτές, μιλώντας σε συγκέντρωση, άκουσε «τα εξ αμάξης» από συγκεντρωμένους, οι οποίοι τον «έλουσαν» με διάφορα επίθετα και τον χαρακτήρισαν «εγκληματία πολέμου»...

Αυτό που χρειάζεται να γίνει τόσο στις ΗΠΑ όσο και σε άλλες χώρες του κόσμου είναι να αντιστοιχηθεί το λαϊκό αίσθημα, η καθημερινή αγανάκτηση και δυσαρέσκεια με πολιτική απάντηση και πράξη. Στέλνοντας μια και καλή στον αγύριστο όλους αυτούς που υπηρετούν το κεφάλαιο, τις πολυεθνικές θανάτου και των πολέμων. Δηλαδή το ιμπεριαλιστικό σύστημα...

Περιμένοντας την Κριστιάν...

Ναι, συμφωνούμε με όσους λένε ότι ο πόλεμος εναντίον του Ιράν αργεί ακόμη. Απ' όσα ξέρουμε, το πάντα «ενημερωμένο» σε κάτι τέτοια CNN δεν έχει στείλει ακόμα τη γνωστή «δημοσιογράφο» του Κριστιάν Αμανπούρ στην περιοχή.

Αμα τη δείτε να καταφθάνει, ετοιμαστείτε...

Οι λαοί δεν ξεχνούν!

Ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής ένιωσε, χτες, την ανάγκη να στείλει μήνυμα την 9η Μάη για τη μέρα της Ευρώπης και να αναφέρει τις επιθυμίες και εκτιμήσεις του για την Ευρωπαϊκή Ενωση (δε θ' ασχοληθούμε εδώ για ποια Ευρώπη και Ευρωπαϊκή Ενωση μιλούν, υπηρετούν και υποστηρίζουν). Ομως, αν και δηλώνει ότι σέβεται τους αγώνες των λαών - και μάλιστα και των κομμουνιστών - δε βρήκε κουβέντα να πει για την 9η Μάη, Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των λαών, που κατακτήθηκε με ποτάμια αίμα, πρώτα απ' όλους της ΕΣΣΔ, αλλά και του ελληνικού λαού. Την επέτειο της Αντιφασιστικής Νίκης στις 9 Μάη, οι ιμπεριαλιστές της ΕΕ προσπαθούν να ξεχάσουν - και μαζί τους, φαίνεται, και οι ηγεσίες του δικομματισμού στη χώρα μας - και το χειρότερο επιχειρούν να διαστρεβλώσουν το νόημα του τιτάνιου αυτού αγώνα, που έρχεται σε αντίθεση με τη «νέα τάξη» που σήμερα υπηρετούν, και υπενθυμίζει ιστορικά διδάγματα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές πολιτικές. Γι' αυτό και προσπαθούν να περάσουν τη λησμονιά στους λαούς, ορίζοντας τη μέρα αυτή ως «ημέρα της Ευρώπης». Μάταιος κόπος, όμως, γιατί οι λαοί δεν ξεχνούν και η επιχείρηση της λήθης και της διαστρέβλωσης της Ιστορίας δε θα περάσει!