Και ξαφνικά δημιουργήθηκε πρόβλημα με τους χριστιανούς στο Ιράκ. Μετά από περισσότερο από ένα χρόνο κατοχής και αντίστασης, αίφνης, 5 χριστιανικές εκκλησίες στη Βαγδάτη και στη Μοσούλη έγιναν στόχος βομβιστικής επίθεσης με νεκρούς και τραυματίες. Και ενώ οι λίγες εκατοντάδες χριστιανοί Ιρακινοί δεν είχαν ποτέ αντιμετωπίσει πρόβλημα λόγω της θρησκείας τους, ούτε αυτούς τους τελευταίους μήνες που στο Ιράκ κλιμακώνεται η αντίσταση, ξαφνικά ένιωσαν να είναι στόχος.

Δεν υπήρξε κανείς που να μην εκτίμησε ότι οι επιθέσεις αυτές σκόπευαν να υποδαυλίσουν θρησκευτικό μίσος και διένεξη μεταξύ των διαφορετικών κοινοτήτων της χώρας. Σύσσωμη η μουσουλμανική θρησκευτική ηγεσία του Ιράκ, όλων των δογμάτων, τις καταδίκασε και εξέφρασε αλληλεγγύη στους χριστιανούς αδελφούς.

Απέφυγε, πάντως, να προχωρήσει σε εκτιμήσεις για το ποιος θα είχε συμφέρον να προκληθεί εμφύλια διένεξη. Η δοτή κυβέρνηση επανέλαβε τη γνωστή επωδό των κατοχικών δυνάμεων περί «ξένου δακτύλου» και συγκεκριμένα περί «αλ Κάιντα» και του στελέχους της «φάντασμα», Μουσάμπ αλ Ζαρκάουι, που φέρεται να είναι στο Ιράκ, χωρίς, όμως, ποτέ να έχει διασταυρωθεί αυτό.

Δεν μπορεί, όμως, κάποιος να μην σκεφθεί, έστω και προς στιγμήν, ότι η πρόκληση μιας εμφύλιας θρησκευτικής διένεξης δε θα μπορούσε να ωφελήσει παρά μόνο όσους πλήττονται από την εντυπωσιακή ενότητα που επιδεικνύει ο ιρακινός λαός διά μέσου και των αντιστασιακών του οργανώσεων που φαίνεται να συντονίζονται παρά τις πολιτικές και ιδεολογικές τους διαφωνίες. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα που κυριάρχησαν στα διεθνή ΜΜΕ, πριν από μερικούς μήνες, και διέβλεπαν με βεβαιότητα σύρραξη ανάμεσα σε σουνίτες και σιίτες, υπόθεση που δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ, ενώ αντίθετα οι δύο κοινότητες αλληλοϋποστηρίχτηκαν στις συγκρούσεις με τις κατοχικές δυνάμεις.

Κι αν δεν το ξέρατε, το γνωστό ξενοδοχείο «Μεγάλη Βρετανία», στο κέντρο της πόλης στο Σύνταγμα, είναι Ολυμπιακή εγκατάσταση! Αυτό υποστήριξε προχτές η διοίκησή του στους συνδικαλιστές ξενοδοχοϋπαλλήλους, για να τους απαγορεύσει την είσοδο στο ξενοδοχείο, ώστε να μη μιλήσουν στους εργαζόμενους για τη σημερινή απεργία.

Η κυβέρνηση πλημμύρισε την πίσω είσοδο του ξενοδοχείου με αστυνομικούς, στρατιώτες, μέχρι και πυροσβέστες, ενώ επιστράτευσε στο πλευρό της εργοδοσίας ακόμα και το διοικητή του αστυνομικού τμήματος του Συντάγματος. Ολοι αυτοί για να προστατέψουν το ξενοδοχείο - Ολυμπιακή εγκατάσταση από τους συνδικαλιστές «τρομοκράτες». Την ίδια στιγμή εντελώς υποκριτικά τόσο ο υφυπουργός Δημόσιας Τάξης, Χ. Μαρκογιαννάκης, όσο και ο υπουργός Εργασίας, Πάνος Παναγιωτόπουλος, με τους οποίους επικοινώνησαν οι συνδικαλιστές έδωσαν εντολή στο διοικητή να τους επιτρέψει την είσοδο... με την προϋπόθεση όμως να δεχτεί η εργοδοσία!

Τελικά η «βόμβα» που κουβαλούσαν οι συνδικαλιστές δεν είναι τίποτε άλλο από το κάλεσμα στους εργαζόμενους να απαιτήσουν να σταματήσει η προσφορά υπηρεσιών στους χλιδάτους πελάτες του ξενοδοχείου για ένα κομμάτι ψωμί, συμμετέχοντας στη χτεσινή 24ωρη απεργία.

Η κυβέρνηση Ερντογάν έχει υποσχεθεί αναρίθμητες φορές από την έναρξη των παζαριών με την Ευρωπαϊκή Ενωση - την ενταξιακή διαπραγμάτευση, σε πιο, πολιτικώς, ορθούς όρους - ότι θα επιδείξει «μηδενική ανοχή» έναντι των βασανιστηρίων. Η «πρόοδός» της στον τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχει χαιρετιστεί από διάφορους Ευρωπαίους αξιωματούχους, Ελλήνων περιλαμβανομένων. Η πραγματικότητα ωστόσο συνεχίζει να διαψεύδει τις κατά φαντασίαν μεταρρυθμίσεις. Τα στοιχεία της Ενωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας για το πρώτο 6μηνο του 2004 αποκαλύπτουν 692 καταγγελίες για βασανισμούς, με τα ηλεκτροσόκ, τη φάλαγγα και το «παλαιστινιακό κρέμασμα» να αποτελούν τις πιο διαδεδομένες μεθόδους βασανισμού. 61 άνθρωποι σκοτώθηκαν σε ένοπλες συγκρούσεις το πρώτο 6μηνο. Ως τον Ιούλη, οι νεκροί απεργοί πείνας, φυλακισμένοι και συγγενείς τους, στη διαμαρτυρία κατά των Λευκών Κελιών, έφθασαν τους 115 - στα τέλη του, έφθασαν τους 116. Βέβαια, τέτοια στοιχεία ουδόλως ενοχλούν τους Ευρωπαίους, που διαπιστώνουν «πρόοδο»...