ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συνειδητά ψέματα και συνειδητές αλήθειες

Γρηγοριάδης Κώστας

«Θα ήταν λάθος να κάνουμε μια κούρσα στην προσπάθειά μας να φτωχύνουμε περισσότερο, για να μπορούμε να είμαστε ανταγωνιστικοί», είπε ο πρωθυπουργός στους Δελφούς, παρουσιάζοντας το πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Το ίδιο είχε πει και στην ομιλία του στη ΔΕΘ, βάζοντάς το με μορφή διλήμματος: «Είναι καθοριστικής σημασίας εάν θα πάμε σε μια ανάπτυξη με βάση τη γνώση και την καλοπληρωμένη εργασία ή εάν θα πιεζόμαστε ως χώρα να μειώνουμε συνέχεια μισθούς, για να είμαστε ανταγωνιστικοί».

Η εντελώς ψεύτικη ελπίδα που πουλάει είναι ότι τάχα με τις αναδιαρθρώσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση, θα ανέβουν οι μισθοί και το βιωτικό επίπεδο του λαού. Μεγάλο ψέμα! Μεγάλο και συνειδητό κιόλας. Γιατί ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου καλούσε πριν λίγες μέρες τους ...επενδυτές στις ΗΠΑ να έρθουν να κάνουν επενδύσεις στην Ελλάδα, διαφημίζοντας ότι οι Ελληνες εργαζόμενοι «δουλεύουν περισσότερο από όλους και αμείβονται κατά 60% λιγότερο από άλλες χώρες ΕΕ» και ότι έτσι «αποδεικνύουμε πως όταν θέλουμε όλοι μαζί, μπορούμε (...) να γινόμαστε ελκυστικοί σε ξένες και εγχώριες επενδύσεις».

Σ' αυτή τη δεύτερη περίπτωση είναι που λέει αλήθεια ο πρωθυπουργός. Οι πρώτες δηλώσεις είναι ψέμα για εσωτερική κατανάλωση.

«Πράσινες» μπίζνες και στα στρατόπεδα

Σε πεδία πράσινης χρυσοφόρας επιχειρηματικής δράσης για το κεφάλαιο επιχειρεί η κυβέρνηση να μετατρέψει και τα στρατόπεδα της χώρας. Για την εφαρμογή του σχεδίου αυτού υπογράφηκε και σχετικό μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ των υπουργείων Εθνικής Αμυνας και Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, που παρουσιάστηκε χτες σε συνέντευξη Τύπου από τους υπουργούς Ε. Βενιζέλο και Τ. Μπιρμπίλη.

Το μνημόνιο, μεταξύ άλλων, προβλέπει τη μετατροπή των στρατοπέδων σε «πράσινα», με δημιουργία συνθηκών που θα επιτρέπουν την εγκατάσταση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ), με ανάπτυξη δράσεων περιβαλλοντικής διαχείρισης, με προώθηση της χρήσης του Φυσικού Αερίου σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις, τη δημιουργία συστήματος «πράσινων» μεταφορών κ.ά. Επίσης, προβλέπει τη δημιουργία ενός προτύπου «πράσινου» στρατιωτικού νοσοκομείου, αλλά και την εισαγωγή της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης στο στρατό. Κι όλα αυτά με πρόσχημα την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής...

Το πόσο όμως υποκριτικές είναι οι «πράσινες» κορόνες της κυβέρνησης, αποκαλύφθηκε όταν ύστερα από ερωτήσεις δημοσιογράφων αν στις δράσεις αυτές περιλαμβάνεται και η αξιοποίηση των εγκαταλειμμένων στρατοπέδων, που υπάρχουν στην Αττική και σε άλλες μεγάλες πόλεις ως ελεύθεροι χώροι που θα δώσουν ανάσες ζωής στους εργαζόμενους που ασφυκτιούν, οι υπουργοί απάντησαν πως το μνημόνιο δεν προβλέπει κάτι τέτοιο. Και προφανώς δεν προβλέπεται, αφού σε μια τέτοια αξιοποίηση, που ωφελεί το λαό δεν μπορεί να αναπτύξει «πράσινες» κερδοφόρες μπίζνες το κεφάλαιο. Αλλωστε, η γη είναι καλό εμπόρευμα για σίγουρα κέρδη και η κυβέρνηση μόνον έτσι την αξιοποιεί. Ο λαός να βγάλει συμπεράσματα και να εγκαταλείψει την αστική πολιτική, τα κόμματά της ΠΑΣΟΚ - ΝΔ και να συμπορευτεί με το ΚΚΕ ψηφίζοντας τώρα στις εκλογές μαζικά και αποφασιστικά «Λαϊκή Συσπείρωση».

Ψήφος καθαρά πολιτική

Η ψήφος στις ερχόμενες εκλογές για την τοπική και περιφερειακή διοίκηση είναι πέρα για πέρα πολιτική. Ο λαός έχει κάθε συμφέρον να αποκρούσει την προπαγάνδα των αστικών κομμάτων και των παραφυάδων τους, που θέλουν να κρύψουν ότι τα ζητήματα της καθημερινότητας στην πόλη και στην ύπαιθρο δε διαχωρίζονται από τους όρους που ζει και βγάζει το ψωμί της η εργατική - λαϊκή οικογένεια και αποτελούν αντανάκλαση της συνολικότερης αντιλαϊκής πολιτικής. Παρά τις επιμέρους διαφορές τους, αυτές οι πολιτικές δυνάμεις έχουν κοινό συμφέρον να κυριαρχήσουν τα λεγόμενα τοπικά κριτήρια στις ερχόμενες εκλογές, ώστε η ψήφος να διαχυθεί σε δήθεν «ικανούς», «άξιους», «ανεξάρτητους» και «υπερκομματικούς» υποψηφίους, για να γλιτώσει από το λαϊκό βόλι η πολιτική που όλοι υπηρετούν.

Αυτοί που προεκλογικά επιδιώκουν να παρουσιάσουν τις εκλογές σαν υπόθεση των «τοπικών κοινωνιών», αυτοί που λένε ότι στις 7 του Νοέμβρη ψηφίζουμε για περιφερειάρχη και δήμαρχο και όχι για κυβέρνηση και αντιπολίτευση, είναι οι ίδιοι που το ίδιο βράδυ, αν εκλεγούν, θα πανηγυρίζουν με τους εκπροσώπους των κομμάτων που τους στήριξαν φανερά ή σιωπηλά. Αν περάσουν στο δεύτερο γύρο, θα μοιράζουν ο ένας τους ψηφοφόρους του στον άλλο, με βάση καθαρά κομματικά κριτήρια. Αντίστοιχα, τα αστικά κόμματα και οι δυνάμεις που κινούνται στις παρυφές τους, μαζί με τα κυρίαρχα ΜΜΕ, θα βάψουν πράσινο και μπλε το χάρτη με τα αποτελέσματα, αποδίδοντας στον έναν ή στον άλλο εταίρο του δικομματισμού τον κάθε υποψήφιο.

Ολα τα παραπάνω θα συγκλίνουν στο εξής συμπέρασμα: Ο λαός μίλησε, στήριξε υποψηφίους που δε διαφοροποιούνται από την κυρίαρχη πολιτική, άρα την ανέχεται, αν δεν την επιδοκιμάζει. Αρα, η κυβέρνηση νομιμοποιείται από την επομένη να προωθήσει με ακόμα μεγαλύτερο θράσος τα μέτρα που έχει προαποφασίσει και τα οποία στηρίζουν στον πυρήνα τους η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ., οι εκατοντάδες άλλοι δήθεν «ανεξάρτητοι» υποψήφιοι σε περιφέρειες και δήμους. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση θα έχει εξασφαλίσει μια πλειάδα από δημάρχους και περιφερειάρχες, έτοιμους να εξειδικεύσουν σε τοπικό επίπεδο τα μέτρα που προβλέπονται από το πρόγραμμά της και το μνημόνιο που υπέγραψε με την τρόικα. Αντικειμενικά, αυτοί οι δήμαρχοι και οι περιφερειάρχες βρίσκονται απέναντι από το λαό και τα πραγματικά του συμφέροντα.

Τι αιρετούς έχει σήμερα ανάγκη ο λαός; Μπροστάρηδες στους αγώνες, δοκιμασμένους στη στρατηγική αντιπαράθεση με την κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική. Περιφερειάρχες και δημάρχους που θα συμβάλουν στην οργάνωση της αντίστασης και της αντεπίθεσης του λαού. Για να εμποδιστούν τα βάρβαρα μέτρα, όπως έκανε ο Δήμος Νίκαιας, παλεύοντας και πετυχαίνοντας τη μονιμοποίηση όλων των υπαλλήλων του, κόντρα στα νομικά τερτίπια του κράτους. Για να κερδηθούν κατακτήσεις που ανακουφίζουν την εργατική - λαϊκή οικογένεια από τις συνέπειες της κρίσης και τη διαχείρισή της υπέρ του κεφαλαίου, όπως κάνουν οι αγωνιστικές εργατικές και λαϊκές συσπειρώσεις, από τις οποίες προέρχεται η συντριπτική πλειοψηφία των υποψηφίων της «Λαϊκής Συσπείρωσης», που στηρίζει το ΚΚΕ. Η δραστική αποδυνάμωση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, η μη διάχυση της ψήφου στους δήθεν «ανεξάρτητους» που θα εφαρμόζουν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, με ταυτόχρονη ενίσχυση του ΚΚΕ, θα συμβάλουν στην αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων. Για να βαθύνει η κοινωνική συμμαχία που θα διεκδικήσει έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, προς όφελος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Ομοϊδεάτες

«Δεν είμαι καθόλου βέβαιος εάν ο κ. Τατούλης θα αναγνώριζε τον εαυτό του με μια πράσινη Περιφέρεια Πελοποννήσου το βράδυ των εκλογών». Αυτή την απάντηση έδωσε χτες (στο «Φλας») ο Π. Μπεγλίτης, ερωτηθείς για την υποψηφιότητα του πρώην στελέχους της ΝΔ στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Τι ακριβώς εννοεί; Οτι επειδή ήταν στέλεχος της ΝΔ και τώρα γίνεται του ΠΑΣΟΚ δε θα αναγνώριζε τον εαυτό του ως ΝΔ; Οτι επειδή η Περιφέρεια Πελοποννήσου μπορεί να κερδηθεί από το ΠΑΣΟΚ ο κ. Τατούλης θα αλλάξει ή έχει αλλάξει πολιτική και ιδεολογία, έχει μεταλλαχθεί; Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Μπορεί να φαίνεται σαν ένα επιχείρημα «Πυθίας» λόγω αντιδράσεων απλών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ στη συγκεκριμένη επιλογή τους, αλλά η «συμβατότητα» του Π. Τατούλη με το ΠΑΣΟΚ είναι απόλυτη, όπως και η στρατηγική σύμπλευση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Είναι ομοϊδεάτες και «ομοτράπεζοι». Αλλωστε, το ΠΑΣΟΚ έχει ένδοξο παρελθόν στις συνεργασίες του με νεοφιλελεύθερους (Στ. Μάνος, Α. Ανδριανόπουλος, κ.ά.). Σε αυτή την κατηγορία ανήκει ο εκλεκτός υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ για την Περιφέρεια της Πελοποννήσου και σίγουρα το κριτήριο αυτό βάρυνε για την επιλογή του.