Δύο χρόνια μετά, όλα όσα έλεγε τότε ο «Ριζοσπάστης» επαληθεύονται από τη ζωή. Κι αυτό δεν αλλάζει, ούτε έχει καμιά σχέση με τα όποια επιχειρήματα έντυσε την πολιτική της η ΝΔ -π.χ. απογραφή και ελλείμματα. Ετσι κι αλλιώς, θα 'βρισκε κάποιες δικαιολογίες. Ούτε με την εκπλήρωση ή όχι κάποιων ελαχίστων και αποσπασματικών προεκλογικών υποσχέσεών της - π.χ. τα ψίχουλα στο ΕΚΑΣ και στις αγροτικές συντάξεις. Αλλωστε, όλες οι αντιλαϊκές κυβερνήσεις κάτι κάνουν, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού.
Αυτή είναι η αλήθεια, που επιχειρούν να κρύψουν, τόσο οι μεν όσο και οι δε από τους εργαζόμενους.
Οι εμπειρίες και τα συμπεράσματα, όμως, που αποκομίζουν σήμερα οι εργαζόμενοι, από τη δίχρονη «νέα διακυβέρνηση» της ΝΔ, θα έχουν μικρή και, πάντως, αναποτελεσματική σημασία και αξία, εάν τους οδηγούν, απλά και μόνο, στην καταδίκη της ΝΔ. Εάν δε συνειδητοποιούν ότι η ουσία και οι ρίζες των προβλημάτων δεν οφείλονται στο όνομα του υπουργού Οικονομίας ή του πρωθυπουργού ή του κόμματος που κυβερνά. Ούτε στην τέτοια ή άλλη μορφή εφαρμογής του δήθεν ευρωμονόδρομου και διαχείρισης των πραγμάτων, π.χ. στον περισσότερο ή λιγότερο «διάλογο» και «συναίνεση». Εάν απογοητεύονται από τη ΝΔ και ξαναγυρίζουν στο ΠΑΣΟΚ, παρασυρμένοι τη φορά αυτή όχι από συνθήματα του τύπου «νέα διακυβέρνηση» και «επανίδρυση του κράτους», αλλά του τύπου «άλλος δρόμος» και ανέξοδες ...επαναστάσεις...
Τα συνεχώς πολλαπλασιαζόμενα και οξυνόμενα λαϊκά προβλήματα οφείλονται στο περιεχόμενο της πολιτικής των κυβερνήσεων και ποια ταξικά συμφέροντα αυτή εξυπηρετεί, των εργαζομένων ή της πλουτοκρατίας. Καμιά σημασία δεν έχει το χρώμα της λιτότητας και της ακρίβειας, της μερικής απασχόλησης και των απολύσεων, της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας και της Παιδείας, κλπ., κλπ. Το ίδιο επώδυνα είναι για τα λαϊκά στρώματα, είτε γαλάζιο χρώμα έχουν, είτε πράσινο. Είτε εφαρμόζονται κατόπιν «διαλόγου» και «συναίνεσης», είτε όχι. Αλλωστε, δεν έχει περάσει και πολύς καιρός από την εικοσαετή διακυβέρνηση της χώρας από το ΠΑΣΟΚ και όλοι θυμούνται τα κυβερνητικά έργα και ημέρες του.
Την πρακτική των αιφνιδιαστικών ελέγχων των υπουργών Υγείας και - μάλιστα νύκτωρ - στα νοσοκομεία για τον έλεγχο των γιατρών, την είχε χρησιμοποιήσει κατά κόρον ο πρώην υπουργός Υγείας Γιώργος Σούρλας επί της προηγούμενης διακυβερνήσεως της ΝΔ στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Στην πρακτική αυτή τον ακολούθησε ο Αλέκος Παπαδόπουλος, ιδιαίτερα μετά την εφαρμογή της διαβόητης «μεταρρύθμισης του ΕΣΥ», που συνοδεύτηκε με την τοποθέτηση διοικητών - μάναντζερ στα νοσοκομεία. Τώρα την πρακτική αυτή τη μετέρχεται και νυν υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, προσθέτοντας και κάποιες... πρωτοτυπίες: Εκτός απ' τις δικές του εφόδους υπάρχουν και έφοδοι των εισαγγελέων με τη συνοδεία της Αστυνομίας, όπως έγινε στο νοσοκομείο του Βόλου.
Σε καμιά περίπτωση η στήλη δεν πρόκειται να δικαιολογήσει κανέναν λειτουργό της Υγείας που αποδεικνύεται ασυνεπής προς τις εργασιακές του υποχρεώσεις. Ομως όσοι έφοδοι κι αν γίνουν στα νοσοκομεία δεν πρόκειται ν' αλλάξει η κατάσταση, αν δεν αντιμετωπιστούν οι αιτίες που προκαλούν τα προβλήματα τόσο για τους λειτουργούς της Υγείας όσο και τους ασθενείς.
Και αυτές μόνο μια έφοδος μπορεί να τις βάλει στο περιθώριο: Η... έφοδος του λαϊκού κινήματος που θα επιβάλει ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας για όλο το λαό και θα διασφαλίσει αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας για τους λειτουργούς του.
Στην εφαρμογή «κώδικα δεοντολογίας» για τα στελέχη του ΣΥΝ, σχετικά με τις απόψεις που εκφράζουν διά του Τύπου και των ΜΜΕ, προσανατολίζεται η Κεντρική Πολιτική Επιτροπή (ΚΠΕ) του κόμματος, προκειμένου να ...περιοριστούν οι δημόσιες αντιπαραθέσεις στελεχών και τα προβλήματα εσωκομματικής συνοχής. Η πρόταση κατατέθηκε στην προχτεσινή συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ και θα αποτελέσει το αντικείμενο ειδικής συνεδρίασής της τον ερχόμενο Μάη.
Αλήθεια, η πρόταση δε σας φέρνει - έστω και ελάχιστα - στο μυαλό το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και τα όσα πολλά και διάφορα συκοφαντικά έχουν κατά καιρούς πει οι ίδιοι άνθρωποι σε βάρος του..;