Πριν πάρει αυτήν τη θέση, όμως, ο Λ. Τόμσον ήταν επικεφαλής εταιρίας, η οποία ακολούθησε παρόμοιες πρακτικές με τις προαναφερόμενες επιχειρήσεις. Συγκεκριμένα, ήταν διευθυντής στην εταιρία «Providiam Financial Corp», η οποία πλήρωσε κοντά μισό δισεκατομμύριο δολάρια σε πελάτες της, για να ρυθμίσει απαιτήσεις τους που εκείνοι πρόβαλαν εναντίον της, κατηγορώντας την ότι ακολουθούσε απατηλές και παραπλανητικές επιχειρηματικές πρακτικές. Προφανώς, επί Προεδρίας Τζ. Μπους, το ρητό που θέλει τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση γνωρίζει νέες και... πρωτότυπες μορφές έκφρασης και υλοποίησης...
Κι αν νομίζετε ότι η περίπτωση Λ. Τόμσον είναι η μοναδική, διαβάστε τα παρακάτω, από τη χτεσινή «Καθημερινή»: «...Πέραν όμως των όποιων εξελίξεων, τα στοιχεία είναι εδώ για να στοιχειώσουν την κυβέρνηση Μπους. Ο Αμερικανός Πρόεδρος... ψιθυρίζεται ότι στις 22 Ιουνίου 1990 πούλησε μετοχές της εταιρίας "Harken Energy Corp", έχοντας γνώση εμπιστευτικών πληροφοριών για τη σύντομη ανακοίνωση μεγάλων ζημιών της. Ο αντιπρόεδρός του, κ. Τσέινι, ...ψιθυρίζεται επίσης ότι, κατά τη διάρκεια της διοίκησής του στην εταιρία "Halliburton", παραποιήθηκαν λογιστικά στοιχεία της και υπερβλήθηκαν τα κέρδη της. Ο υπουργός Αμύνης των ΗΠΑ, Τόμας Γουάιτ, ...ψιθυρίζεται ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του στην "Enron", η διεύθυνση, της οποίας προΐστατο, παρουσίασε ανύπαρκτα κέρδη 500 εκατομμυρίων δολαρίων, ενώ ο ίδιος ρευστοποίησε μετοχές της, αξίας 12 εκατομμυρίων δολαρίων, λίγο πριν από την κατάρρευσή της. Ο - από την περασμένη άνοιξη - επικεφαλής της Αμερικανικής Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, δικηγόρος το επάγγελμα, κ. Χάρβι Πιτ, ήταν μέχρι πρότινος ο νομικός σύμβουλος μεγάλων επενδυτικών οίκων της Wall Street, που τώρα χρήζουν ιδιαιτέρων ελέγχων από την Επιτροπή. Ο γενικός εισαγγελέας των ΗΠΑ, ο οποίος συνήθως αποφασίζει για τις κλητεύσεις υπόπτων για υποθέσεις διαφθοράς, διατέλεσε στο παρελθόν νομικός σύμβουλος του Προέδρου Μπους...».
Ο σύγχρονος καπιταλισμός σε όλο του το μεγαλείο...
«Η κατάρρευση των τηλεπικοινωνιακών γιγάντων θα έχει ενδεχομένως και κοινωνικές και πολιτιστικές επιπτώσεις. Σε χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία, όπου ο κόσμος θεωρούσε το χρηματιστήριο ριψοκίνδυνο, εκατομμύρια ανθρώπων μπήκαν στην αγορά για πρώτη φορά μέσω τη μετοχών των εταιριών τηλεπικοινωνιών. Τα παλιά μονοπώλια έμοιαζαν μεγάλα και ασφαλή και προχωρούσαν σε δημόσιες εγγραφές με τεράστιες διαφημιστικές καμπάνιες στην τηλεόραση και τους δρόμους». Αυτά έγραφε τις προάλλες, η ηλεκτρονική σελίδα της «Νιου Γιορκ Τάιμς», αναφέροντας συγκεκριμένα, πως δεκάδες εκατομμύρια... νεοφώτιστοι, γνώρισαν το χρηματιστηριακό τζόγο, μέσω εταιριών όπως η «Μπρίτις Τελεκομουνικέισιονς», η «Φρανς Τέλεκομ» και η «Ντόιτς Τέλεκομ». Εκατομμύρια εργαζόμενοι εμπιστεύτηκαν τις αποταμιεύσεις τους - αρκετοί ακόμη περισσότερα, αφού δανείστηκαν για να «επενδύσουν» - στις σειρήνες του «λαϊκού καπιταλισμού». Παραμέρισαν τους φόβους και τις επιφυλάξεις τους και υπέκυψαν στις ψεύτικες υποσχέσεις των κρατούντων, στον ορυμαγδό των τεχνητών ελπίδων και των ψεύτικων προσδοκιών.
Αν κάνουμε έναν απολογισμό - σημειώνει η «Νιου Γιορκ Τάιμς» - πρέπει να ξεκινήσουμε από το γεγονός πως μισό τρισεκατομμύριο δολάρια περίπου χάθηκαν από την κεφαλαιοποίηση των εταιριών αυτών, από το 2000 μέχρι σήμερα. Με άλλα λόγια, το χρηματιστήριο δικαίωσε και πάλι το ρόλο του, ως μοχλού καταλήστευσης των λαϊκών αποταμιεύσεων, προς όφελος των κεφαλαιοκρατών.
Λέγεται Περζίλ (στα ελληνικά: Μαϊντανός) και είναι μια μικρή βραχονησίδα, διακόσια μόλις μέτρα από τις ακτές του Μαρόκου. Παρ' όλ' αυτά, το καθεστώς της κυριαρχίας της είναι ασαφές και διεκδικείται, τόσο από την Ισπανία, όσο και από το Μαρόκο. Πρόσφατα, το τελευταίο απέστειλε εκεί δέκα στρατιώτες, οι οποίοι ύψωσαν τη μαροκινή σημαία στη βραχονησίδα. Αμέσως, αντέδρασαν οι ισπανικές αρχές. Κι από κοντά και η ΕΕ, η οποία απαίτησε την απόσυρση των Μαροκινών στρατιωτών, τόσο διά του προέδρου της Ρομάνο Πρόντι όσο και διά της Δανίας, προεδρεύουσας χώρας.
Σημειώνουμε το γεγονός, κυρίως, για να σας θυμίσουμε την περίπτωση των Ιμίων και την αντίστοιχη τότε στάση σιωπής και «ουδετερότητας» της ΕΕ. Και αυτό, παρά το γεγονός πως το καθεστώς της κυριαρχίας των Ιμίων είναι σαφές. Βέβαια, δεν είναι η μόνη διαφορά ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις. Υπάρχουν κι άλλες. Για παράδειγμα, το Μαρόκο δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ και στρατηγικός σύμμαχος των ΗΠΑ, όπως συμβαίνει με την Τουρκία...
ΥΓ: Τα παραπάνω γίνονται ακόμη περισσότερο επίκαιρα, μια και προχτές δεκαοκτώ τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη, οπλισμένα με πυραύλους, εισήλθαν στο FIR Αθηνών, προκαλώντας παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας...