Στιγμιότυπο από τη σύσκεψη

Υπάρχει ένα θέμα που το θέτουμε συχνά στο κίνημα: Στην περιγραφή των προβλημάτων υπάρχει απόλυτη συμφωνία. Δύσκολα κανείς να αμφισβητήσει τον εργαζόμενο, τον συνδικαλιστή που βιώνει μια κατάσταση ότι δεν είναι έτσι. Στην περιγραφή των προβλημάτων συμφωνούν όλοι, ακόμη και η τάξη που έχει την εξουσία, που είναι ο βασικός αντίπαλος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες, τα μονοπώλια. Οπως επίσης και τα κόμματα ξέρουν τα προβλήματα.

Αρα, όσον αφορά την περιγραφή, δεν μπορεί να πει κανείς ότι εδώ θα βρούμε το πεδίο της κοινής δράσης. Εμείς ανοίγουμε αυτό το θέμα στα σωματεία, στο λαϊκό κίνημα και νομίζουμε ότι κι εσείς θα πρέπει να το ανοίγετε περισσότερο στους χώρους δουλειάς ως συνδικαλιστές. Αλλά κάνοντας ένα βήμα παραπέρα. Δηλαδή ψάχνοντας να βρούμε τις αιτίες των προβλημάτων και της κατάστασης.

Κι εδώ αρχίζει το πρόβλημα. Η διαφωνία, η δυσκολία να βρεις και κοινή γλώσσα, κοινή βάση συζήτησης. Γιατί αν δεν βρεις την αιτία που γέννησε το πρόβλημα, την κρίση, τα αντιλαϊκά μέτρα, τις απολύσεις, τη διαθεσιμότητα κ.λπ., δεν θα μπορέσεις να βρεις ταυτόχρονα και ποιος έφταιξε και ποιος φταίει. Και τα πολιτικά κόμματα και το σύστημα και το κράτος. Πρέπει να το ψάξεις αυτό, να το συζητήσεις, να καταλήξεις. Γιατί αλλιώς δεν θα μπορέσεις να βγάλεις συμπεράσματα για το σήμερα. Και κυρίως δεν θα μπορέσεις να βρεις τον τρόπο, να καταλήξεις, να συμφωνήσουμε για το ποιο δρόμο θα χαράξουμε από δω και πέρα, ως κίνημα τι στόχο θα βάλεις, πού πρέπει να πας.

Κι εδώ είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, που δεν μπορούμε πολλές φορές να συνεννοηθούμε και να βρούμε έστω μια απλή κοινή γλώσσα. Αλλά αυτή η συζήτηση πρέπει να ανοίξει.

Για παράδειγμα, ακούγοντας όλα αυτά που είπατε, τι έρχεται στο μυαλό - πέρα από το ότι το ΚΚΕ ξέρετε ότι θα αναδείξει τα προβλήματα και στη Βουλή και στην κοινωνία; Πάρτε για παράδειγμα την ευρωπαϊκή απόφαση που υποχρεώνει να υπάρχει πλέον το γάλα μακράς διάρκειας, το οποίο θα μπει σε όλα τα μαγαζιά, που θα πλήξει και τη βιομηχανία γάλακτος στην Ελλάδα και τους αγρότες, τους κτηνοτρόφους. Αυτό πρέπει να κατανοηθεί και να σκεφτεί ο άλλος: Μήπως η ΕΕ δεν είναι τελικά και τόσο «θαύμα» όπως μας έλεγαν; Βέβαια, όλο και περισσότεροι άνθρωποι το καταλαβαίνουν αυτό.

Αρα, μήπως δεν είναι και τόσο ουτοπία, ούτε παράξενο, όταν το ΚΚΕ λέει ότι πρέπει να αποδεσμευτούμε από την ΕΕ; Γιατί στην αγροτική οικονομία δεν επιτρέπεται να παράγεις σαν χώρα αυτά που μπορείς, γιατί σε εμποδίζει η ΕΕ, σου βάζει ποσοστώσεις. Δεν μπορείς να θρέψεις το λαό σου, αλλά ούτε και να εξάγεις, γιατί σου έρχονται τα προϊόντα λόγω της ελευθερίας κίνησης, μίας από τις τέσσερις ελευθερίες του Μάαστριχτ.

Γιατί «μαλλιάζει η γλώσσα μας» για το Μάαστριχτ; Μήπως το πρόβλημα της Αμυντικής Βιομηχανίας δεν είναι τέτοιο; Με ευρωπαϊκή απόφαση απελευθερώνεται η διακίνηση των εξαρτημάτων που παράγει η αμυντική βιομηχανία και μπορούν να διακινούνται και να εξάγονται από τη Γερμανία και άλλες χώρες. Εξαρτήματα που μπορούν πολύ καλά, ποιοτικά να τα παράγουν οι ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες.

Οποια κυβέρνηση δεσμεύεται εντός των τειχών της ΕΕ, τα ίδια και χειρότερα θα κάνει. Γιατί όσο περνάει ο καιρός, τόσο σφίγγει ο κλοιός για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς. Αυτά τα ζητήματα δεν είναι μόνο των ηγεσιών και των κομμάτων. Πρέπει να τα βάλουμε μέσα στην κοινωνία και στο κίνημα, με πλήρη γνώση ότι θα γίνει διαπάλη γι' αυτά. Γι' αυτό, μη σας προβληματίζει αν οι κομμουνιστές βάζουν στο κίνημα αυτά τα θέματα και λένε τις διαφωνίες. Πρέπει να συζητάμε καθαρά και τίμια αυτά που πιστεύουμε. Τα λέμε τόσα χρόνια, επιβεβαιωνόμαστε στα βασικά και έχουμε και την αγωνιστικότητα και τη σταθερότητα να τα παλέψουμε.

Καταλήγοντας σημείωσε πως είναι ρεαλιστική και αναγκαία η πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Η μονομερής διαγραφή του χρέους, δεν φταίει ο ελληνικός λαός σε τίποτα, ούτε πρέπει να πληρώσει. Η αποδέσμευση από την ΕΕ και άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς. Θα πρέπει να οδηγηθούμε σε εργατική - λαϊκή εξουσία, που θα έχει κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια. Γιατί αν αφήσεις τα εργαλεία της οικονομίας στο μεγάλο κεφάλαιο, στις πολυεθνικές, ούτε φιλολαϊκή ανάπτυξη μπορείς να κάνεις, ούτε να καθορίζεις τη μοίρα του τόπου σου και να διαφεντεύει πραγματικά ο λαός.

Και να έχεις και ένα σχέδιο κεντρικό, επιστημονικά οργανωμένο, γιατί αλλιώς πώς θα κατανείμεις το εργατικό δυναμικό, πώς θα κάνεις την ανάπτυξη, πώς θα λύσεις την ανισομετρία που υπάρχει στις περιοχές μέσα στην ίδια σου την χώρα; Πώς θα οργανώσεις και θα κατανείμεις τους πόρους που υπάρχουν στη χώρα; Αυτό θέλει σχέδιο επιστημονικό και με τη συμμετοχή των εργαζομένων από το εργοστάσιο, από τη Γενική Συνέλευση του κλάδου, μέχρι γενικότερα στο επίπεδο της κεντρικής εξουσίας.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν οι Ομοσπονδίες Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών (με επιχειρησιακά σωματεία) και Οδηγών Μεταφορών. Επίσης, τα σωματεία ΕΥΑΘ, ΕΛΒΟ, Διοικητικών Υπαλλήλων Λιμανιού Θεσσαλονίκης, εργαζομένων στα καταστήματα «Πλάζα», Οικοδόμων, Εμποροϋπαλλήλων, Παράρτημα Καρφούρ Μαρινόπουλος, Πράκτικερ, Τεχνικού προσωπικού Λιμανιού, εργαζομένων στα εργοστάσια τροφίμων Κεντρικής Μακεδονίας, ιδιωτικών κλινικών Β. Ελλάδας, Νοσοκομείου «Παναγία», Νοσοκομείου «Θεαγένειο», Α' ΕΛΜΕ, διοικητικών υπαλλήλων ΑΠΘ, εργαζομένων στους Περιφερειακούς Δήμους Θεσσαλονίκης, σιδηροδρομικών Β. Ελλάδας, ΑΓΝΟ, γραφικών τεχνών Κεντρικής Μακεδονίας, συνταξιούχων ΙΚΑ και ΟΑΕΕ, υπαλλήλων συμβολαιογράφων, σούπερ μάρκετ «Αρβανιτίδης», ιδιωτικών υπαλλήλων, εργαζομένων Καζίνο Θεσσαλονίκης, Επισιτισμού - Τουρισμού Θεσσαλονίκης, Χαλκιδικής, Πιερίας, Δέρματος, εργολαβικών καθαριστριών, Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής, Μισθωτών Τεχνικών, επιτροπές αγώνα εργαζομένων στο Δημόσιο καθώς και μεμονωμένοι εργαζόμενοι και συνδικαλιστές από διάφορους κλάδους του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα.

Μετά τη σύσκεψη, ο Δ. Κουτσούμπας συναντήθηκε με αντιπροσώπους του δικτύου 58 συλλόγων και φορέων κατοίκων της Δυτικής Θεσσαλονίκης, που έθεσαν ζητήματα όπως η διαχείριση των απορριμμάτων και ο αγώνας τους ενάντια στη δημιουργία σταθμού μεταφόρτωσης απορριμμάτων στην Ευκαρπία, η αξιοποίηση ελεύθερων χώρων προς όφελος των κατοίκων με δωρεάν χρήση κ.ά.