Την 1η Αυγούστου, υπογράφτηκε στη Γενεύη από τα 147 κράτη - μέλη που απαρτίζουν τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ), η νέα δέσμη μέτρων που θα καθορίζουν στο εξής τους κανόνες του Παγκόσμιου Εμπορίου. Περιττό να αναφέρουμε ότι η δέσμη μέτρων που συμφωνήθηκε, σφίγγει ακόμη περισσότερο τη θηλιά στον τράχηλο των λαών των αναπτυσσόμενων χωρών, τη στιγμή που οι «τεχνοκράτες» που εργάζονται για τα συμφέροντα των πολυεθνικών, προσπαθούν να παρουσιάσουν τη συμφωνία αυτή ως φιλανθρωπική παροχή του Βορρά προς το φτωχό Νότο.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα του παραπάνω, αποτελεί η σχετική δήλωση του Επιτρόπου Γεωργίας της ΕΕ Φρ. Φίσλερ, ο οποίος αναφερόμενος ειδικά στη συμφωνία που επιτεύχθηκε για την καλλιέργεια βάμβακος, κάνει λόγο «για μια απόφαση ζωτικής σημασίας για ορισμένες αναπτυσσόμενες χώρες», κυρίως της Αφρικανικής Ηπείρου. Η «υποστήριξη» άλλωστε των αναπτυσσόμενων χωρών, ήταν ένα από τα βασικά επιχειρήματα των Βρυξελλών στην προσπάθεια «τσεκουρώματος» της καλλιέργειας βάμβακος, η οποία πλήττει κατά κύριο λόγο την Ελλάδα και τους Ελληνες μικρομεσαίους καλλιεργητές...

Σήμερα, έχοντας μειώσει στο ελάχιστο «τις στρεβλωτικές για το εμπόριο επιδοτήσεις των παραγωγών» - έτσι χαρακτηρίζουν τις αγροτικές επιδοτήσεις στα επίσημα κείμενα - και έχοντας καταργήσει πλήρως τις εξαγωγικές επιδοτήσεις, καταφέρνουν να προμηθεύουν τις βιομηχανίες τους με πάμφθηνη πρώτη ύλη. Αφού, ως γνωστόν, οι εργατο - αγρότες του Τρίτου Κόσμου αμείβονται για ελάχιστα σεντς του ευρώ ανά ώρα εργασίας στα τεράστια «τσιφλίκια» ευρωπαϊκών συμφερόντων που βρίσκονται στις χώρες τους. Για να μη μιλήσουμε για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται, ή για τα συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες που έχουν, ή μάλλον δεν έχουν...

Με πολύ απλά λόγια δηλαδή, τόσο με την πρόσφατα ψηφισθείσα Κοινή Αγροτική Πολιτική, όσο και με την ακόμα πιο πρόσφατη συμφωνία της Γενεύης του ΠΟΕ, οι ευρω - πολυεθνικές καταφέρνουν στο όνομα της φιλανθρωπίας, να χτυπήσουν τους μικρούς καλλιεργητές του Ευρωπαϊκού Νότου, να εισβάλλουν ακόμη περισσότερο στις οικονομίες των αναπτυσσόμενων χωρών, και να αυξήσουν φυσικά ιλιγγιωδώς τα κέρδη τους.

«Εντελώς εκτός πολιτικής οι Ολυμπιακοί. Ας πούμε. Είσαι Σακοράφα και η συνείδησή σου σε στέλνει στην ομάδα της Παλαιστίνης; Εξω από τους Αγώνες. Είσαι του Ισραήλ; Ε, τότε κυκλοφορείς με τον ένοπλο φρουρό σου. Είσαι Κουβανός και κρεμάς πορτρέτο του Τσε να παίζει τένις; Εξω από το Ολυμπιακό χωριό. Ας πούμε. Είσαι Μπλερ και έχεις βάψει τα χέρια σου στο αίμα καταστρέφοντας με πυραύλους τρεις χώρες και σκοτώνοντας χιλιάδες αμάχους; Α, είσαι τιμώμενο πρόσωπο, ανάμεσα στους "αθανάτους". Τα πράγματα έχουν την εξήγησή τους. Αν ο άθλιος Σαντάμ εξακολουθούσε να κυβερνάει τη χώρα του και αν αποφάσιζε να παρακολουθήσει την Τελετή Εναρξης, θα στρογγυλοκαθόταν σε βασιλικό θεωρείο. Εκεί λίγο πιο μπροστά από τον έκπτωτο και ανώνυμο Κωνσταντίνο. Πώς είστε, μια χαρά σας βλέπω. Κι εσείς το ίδιο! Δηλαδή, κάτω ο άγγελος Τσε Γκεβάρα, πάνω ο διαβολικός τοσοδούλης πιγκουίνος Μπλερ! Θα το δούμε κι αυτό. Πολλές Ολυμπιακές καρέκλες έχουν τιμή του νικητή, αλλά καθόλου Τιμή Ανθρώπου!»

Του Δημήτρη ΔΑΝΙΚΑ από τη χτεσινή «Στήλη Αλατος» στα «ΝΕΑ».