ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ακούσατε να πει κάτι;

Γρηγοριάδης Κώστας

Ασφαλώς και θα θυμάστε τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα, αμέσως μετά την ορκωμοσία της νέας κυβέρνησης, σχετικά με τον υπουργό Υγείας, τις σκέψεις και τους στόχους του, τις περιοδείες του σε νοσοκομεία κλπ., κλπ. Ε, λοιπόν, χτες ήταν η Παγκόσμια Μέρα της Νοσηλεύτριας και όπως κατάγγειλε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία οι κενές οργανικές θέσεις στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας ανέρχονται στις 25.000, από τις οποίες οι 12.000 είναι νοσηλευτών.

Ακούσατε να πει τίποτε γι' αυτό ο κ. Παπαδόπουλος; Εστω ότι στη διάρκεια της τετραετούς θητείας αυτής της κυβέρνησης οι θέσεις αυτές θα καλυφθούν, μια και η Υγεία υποτίθεται πως είναι στις προτεραιότητες του πρωθυπουργού.

Ούτε λέξη δεν είπε...

Αλλοι έχουν τ' όνομα...

Η μόνιμη και συστηματική «βοήθεια», που δίνουν οι ΗΠΑ στην κυβέρνηση της Κολομβίας, για την καταπολέμηση δήθεν της μάστιγας των ναρκωτικών, είναι γνωστή σε όλους. Μάλιστα, την περίοδο αυτή εκκρεμεί στο Κογκρέσο η έγκριση πρότασης της κυβέρνησης του Μπιλ Κλίντον, για επιπρόσθετη «βοήθεια» 1,7 δισ. δολαρίων, ώστε να επεκταθούν παραπέρα οι επιχειρήσεις στην Κολομβία.

Αυτό που δεν είναι γνωστό, όμως, είναι το γεγονός πως η σύζυγος του Αμερικανού στρατηγού Τζέιμς Τζέιμς Χάιετ, του πρώην υπεύθυνου των ΗΠΑ για την αντι-ναρκωτική επιχείρηση στην Κολομβία, παραδέχτηκε τον περασμένο Γενάρη, ενώπιον αμερικανικού δικαστηρίου, πως έκανε λαθρεμπόριο ναρκωτικών, ταξιδεύοντας από την Μπογκοτά, αξίας άνω των 700.000 δολαρίων.

Πρωτοφανές το γεγονός, αλλά ο σύζυγος μπορεί να μη φταίει σε τίποτε, ίσως πείτε. Ετσι φαίνεται πως σκέφτηκε και ο στρατηγός και στην αρχή έκανε πως δεν ήξερε τίποτε. Στην πορεία, όμως, τα σχετικά στοιχεία δεν άφηναν πλέον την παραμικρή αμφιβολία κι έτσι υποχρεώθηκε να αλλάξει την κατάθεσή του και να παραδεχτεί πως όχι μόνον ήξερε, αλλά έπαιρνε μέρος και στο «ξέπλυμα» των παράνομων εσόδων.

Σημειώνουμε την είδηση μόνο και μόνο γιατί αποτελεί μια χαρακτηριστική απόδειξη του... αγώνα των ΗΠΑ ενάντια στα ναρκωτικά.

Δεν έκανε καμία εντύπωση;

Η παραπάνω φωτογραφία δημοσιεύτηκε χτες στην «Καθημερινή» και συνοδευόταν από την εξής λεζάντα: «Ο διερχόμενος αστυνομικός θα μπορούσε να θεωρηθεί ο "συνδετικός κρίκος" μεταξύ των δύο πανό. Από τη μια η σημαία της παράνομης - σε όλη την κινεζική επικράτεια, αλλά όχι στο Χονγκ Κονγκ - αίρεσης των Φαλουνγκόνγκ και από την άλλη η αφίσα που υπενθυμίζει ότι "όποιος παραβιάζει τον νόμο θα καταστρέψει τη ζωή τους"».

Σημειώνουμε το γεγονός, μόνο και μόνο, γιατί - όπως βλέπετε κι εσείς - η σημαία της διαβόητης αίρεσης, η οποία συνήθως έχει την αμέριστη συμπαράσταση και βοήθεια των δυτικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης δεν είναι τίποτε άλλο από τον γνωστό σε όλους αγκυλωτό σταυρό, αλλά με αντίθετη φορά. Το γεγονός αυτό δεν έκανε την παραμικρή εντύπωση στην «Καθημερινή» ή μήπως δεν αξίζει να σημειωθεί;

«Ηταν μεγάλο παράπτωμα από τον Σπηλιωτόπουλο που διέρρεε ότι τα ακροδεξιά στοιχεία είναι βαρίδια». Η δήλωση ανήκει στον Γ. Σούρλα κι έγινε στον «Αλφα Νιους». Κι εμείς αναρωτιόμαστε, πού βρίσκεται το μεγάλο παράπτωμα. Στη διαρροή ή στο χαρακτηρισμό βαρίδια; Γιατί, απ' ό,τι καταλαβαίνουμε, η ύπαρξη ακροδεξιών στοιχείων δεν αμφισβητείται από τον πρώην βουλευτή της ΝΔ...

Οι «μυρλίζοντες» νεοδημοκράτες

«Μυρλίζουν» κάποιοι νεοδημοκράτες, επειδή οι προσωπικές αντιπαραθέσεις και οι τσακωμοί μέσα στο κόμμα τούς οδηγούν στα άκρα, υπονομεύοντας την κομματική ενότητα και την πολυσυλλεκτικότητα, οι οποίες - όπως είπε και ο έμπειρος Μητσοτάκης - αποτελούν προϋπόθεση για να κερδίσει η ΝΔ κάποτε την περιπόθητη κυβερνητική εξουσία. Και σημειώνουν, με παράπονο και ζήλια μαζί, ότι ανάλογες αντιπαραθέσεις στο ΠΑΣΟΚ - βλέπε το επαπειλούμενο «σούμο» Πάγκαλου - Βενιζέλου, που κατέληξε σε «διαγωνισμό ομορφιάς ευτραφών κυρίων» - ξεπερνιούνται γρήγορα και εκ των ενόντων, μ' αποτέλεσμα να μη θίγεται διόλου η ενότητα της κυβερνητικής παράταξης.

Λέτε, άραγε, να μη γνωρίζουν οι παραπονιάρηδες, ότι άλλο πράγμα είναι ο διαγκωνισμός των νικητών για τα «οφίτσια» κι άλλο η γκρίνια των ηττημένων για την απώλεια της εξουσίας; Διότι, η απώλεια της κυβερνητικής εξουσίας είναι ένα από τα βασικά αίτια όλων αυτών των αντιπαραθέσεων στη ΝΔ. Αντιθέτως, στο ΠΑΣΟΚ, η κυβερνητική εξουσία έχει, για μια φορά ακόμη, αποκτηθεί και αυτή είναι που λειτουργεί ως ισχυρή συγκολλητική ουσία - εκτός των άλλων και γιατί συνδέεται με τη «μάσα».

Και μην ισχυριστεί κανείς ότι οι τσακωμοί μέσα στα δυο μεγάλα κόμματα αφορούν ουσιαστικές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές, διότι αποκλειστικός και διακηρυγμένος στόχος αμφοτέρων είναι η εξασφάλιση της κυβερνητικής διαχείρισης, προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης και «ταΐσματος» του κομματικού «στρατού».

Τι θα γίνει με τα «πιράνχας»;

Οι εγκύκλιοι του υπουργού Υγείας Αλ. Παπαδόπουλου (8/5/2000) για την επαναφορά στις θέσεις τους των αποσπασμένων από τα νοσοκομεία υπαλλήλων -και ιδιαίτερα των υγειονομικών- έδωσαν την εντύπωση της άμεσης προσπάθειας για την κάλυψη των τεράστιων κενών του νοσηλευτικού προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία.

Ηρθαν όμως τα στοιχεία που έδωσαν οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των υγειονομικών, ενόψει της χτεσινής παγκόσμιας μέρας της νοσηλεύτριας, για να αποδείξουν ότι οι παραγγελίες του υπουργού για επιστροφές -που δε θα ξεπεράσουν τις 300- αποτελούν «σταγόνα στον ωκεανό» των ελλείψεων του νοσηλευτικού προσωπικού, που γονατίζει τα νοσοκομεία: Από τις 25.000 κενές οργανικές θέσεις σ' όλες τις υγειονομικές μονάδες οι 12.000 είναι κενές θέσεις νοσηλευτών (ή το 34%).

Ασφαλώς ο Αλ. Παπαδόπουλος δεν πρωτοτύπησε καθώς παρόμοιες εντολές είχαν δώσει στο παρελθόν και οι προκάτοχοί του και το πρόβλημα των κενών δε λύθηκε.

Και δεν μπορούσε να λυθεί, καθώς οι ελλείψεις του προσωπικού στα νοσοκομεία είναι το αποτέλεσμα της συνολικής πολιτικής στην υγεία των κυβερνήσεων της τελευταίας δεκαπενταετίας. Κύριο χαρακτηριστικό των πολιτικών των κυβερνήσεων ήταν η μη ολοκλήρωση του ΕΣΥ, που συνοδεύτηκε με την υποχρηματοδότηση του δημόσιου συστήματος που λειτουργεί.

Ετσι, ενώ θα έπρεπε να γίνονται κάπου 3.000-4.000 προσλήψεις μόνιμου προσωπικού το χρόνο, την τελευταία τετραετία καλύφθηκαν μόνο οι συνταξιοδοτήσεις των υγειονομικών (περίπου 1.500 το χρόνο).

Είναι η ίδια πολιτική που δημιουργεί την τρομακτική αιμορραγία δισεκατομμυρίων δραχμών προς τον κερδοσκοπικό ιδιωτικό τομέα -τα μεγάλα πιράνχας κατά την έκφραση του ίδιου του υπουργού- με τη μη εισαγωγή υψηλής τεχνολογίας στα νοσοκομεία. Αλλά και στην περίπτωση της εισαγωγής της υψηλής τεχνολογίας, υπολειτουργεί λόγω της έλλειψης του προσωπικού.

Θα έφτανε η τοποθέτηση τεσσάρων ή πέντε αξονικών -και λιγότερων μαγνητικών- τομογράφων στα νοσοκομεία του Λεκανοπεδίου Αττικής, που αν λειτουργούσαν σε εικοσιτετράωρη βάση στα πλαίσια των συγκροτημάτων θα μείωναν θεαματικά την οικονομική αιμορραγία του δημοσίου στο διαγνωστικό τομέα.

Είναι η ίδια πολιτική που μεταθέτει τη χρηματοδότηση των νοσοκομείων στα ασφαλιστικά ταμεία και ταυτόχρονα δημιουργεί τα χρέη των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές. (Ξεπέρασαν ήδη τα 106 δισ. δραχμές, παρά τη ρύθμιση χρεών ύψους 180 δισ. δραχμών πριν τρία χρόνια).

Είναι η ίδια πολιτική που επιφυλάσσει εξευτελιστικές αμοιβές για τους λειτουργούς υγείας και ταυτόχρονα δημιουργεί -και συντηρεί- φαινόμενα παραοικονομίας που αφαιμάζουν τον ασθενή και προβάλλουν τους επίορκους του Ιπποκράτη.

Στις προγραμματικές της κυβέρνησης ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης επανέλαβε την προεκλογική εξαγγελία για «μεταρρύθμιση του ΕΣΥ».

Μια μεταρρύθμιση που θα προάσπιζε τη λαϊκή υγεία σε όλα τα επίπεδα σημαίνει ότι πρέπει το κράτος να πληρώσει και το κόστος αυτής της αναβάθμισης.

Ομως η κυβέρνηση κινείται στη λογική του περιορισμού του κόστους και φαίνεται ότι επιδιώκει την «ένταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας στην εθνική πολιτική υγείας», όπως αναφέρει το προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ.

Ας σκεφτεί ο υποψήφιος ασθενής τα -κατά την έκφραση του υπουργού- «πιράνχας», ενταγμένα στην εθνική πολιτική υγείας και ας αναλογιστεί τι τον περιμένει.

Κι ας αναλογιστεί ακόμα ότι οι αλλαγές αυτές στον υγειονομικό τομέα θα συνδυαστούν με τη λεγόμενη μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα.

Θα... κλάψουνε μανούλες, εκτός εάν οι εργαζόμενοι, με τους συνταξιούχους και τους νέους και όλα τα λαϊκά στρώματα συμπήξουν ένα μέτωπο αντίστασης και άμυνας στην ευρω-λαίλαπα που υπηρετεί η κυβέρνηση.

Το «γλέντι»

Τώρα το «γλέντι»

ξεκινά,

το μέγα

χαροκόπι,

τώρα θα δεις

εσύ δεινά

και τι σημαίνει

«Ευρώπη»!

Τώρα θ' αρχίσουν

τα βιολιά,

τα ούτια,