Δύο παρεμβάσεις στο Ασφαλιστικό, τη βδομάδα που πέρασε, μαρτυρούν ότι όλες οι πλευρές προετοιμάζονται εντατικά για την ώρα της μάχης, που πλησιάζει και πλέον έχει καταστεί αναπόφευκτη. Η συνέντευξη του προέδρου της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλου, αλλά και οι δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΒ Λ. Αντωνακόπουλου επιβεβαιώνουν ότι το μπλοκ των δυνάμεων που απεργάζεται την κατεδάφιση της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης έχει αναλάβει δράση.

Η κυβέρνηση παραμένει σταθερά προσηλωμένη και ευρωπαϊκά δεσμευμένη (βλ. ΕΚΟΦΙΝ), στην ανατροπή των ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Την ίδια στιγμή, βέβαια, συνεχίζει την επίθεση στις βάσεις της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας, με την περικοπή κοινωνικών δαπανών από τον κρατικό προϋπολογισμό, με την ιδιωτικοποίηση των νοσοκομείων και μέσα από τη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων. Πυρήνας αυτών των σχεδίων είναι η προσβολή στα όρια ηλικίας, στο ύψος των συντάξεων στα βαριά ανθυγιεινά, η ενοποίηση των Ταμείων, αλλά με όρους που θα χειροτερεύουν τις παροχές. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι αυτά ακριβώς τα ζητήματα «σήκωσαν» και οι πρόεδροι της ΓΣΕΕ και του ΣΕΒ.

Οπως, μάλιστα, σημειώνουν καλά πληροφορημένες πηγές του υπουργείου Εργασίας, η «λύση» που θα δοθεί θα έχει βάθος 20ετίας και, ταυτόχρονα, θα επιτρέπει νέες παρεμβάσεις στο μέλλον. Με δυο λόγια, αυτό που ενδιαφέρει σήμερα την κυβέρνηση, είναι να μπουν οι βάσεις, ώστε στην πορεία πάνω εκεί να χτιστεί σταθερά το νέο «ευέλικτο», «ιδιωτικοποιημένο», ασφαλιστικό σύστημα, που θα αποσπά τεράστιους πόρους για λογαριασμό του κεφαλαίου, ενώ την ίδια στιγμή θα εξασφαλίζει «δημοσιονομική σταθερότητα», σύμφωνα με τις δεσμεύσεις της ΟΝΕ.

Το σίγουρο είναι ότι και το νέο πακέτο - όπως, αντίστοιχα, είχαν κάνει το 1992 η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ το 1999 - θα χειροτερεύει τους όρους του Ασφαλιστικού για όλους τους εργαζόμενους.

Αρα, η κυβέρνηση θα μετρήσει και θα χτυπήσει. Θα χτυπήσει εκεί και με τρόπο, που εκτιμά ότι μπορεί να έχει μεγαλύτερα αποτελέσματα. Θα λέγαμε και το εξής: Η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να πάει το νυστέρι της τόσο βαθιά, ανάλογα με τις αντιστάσεις που οι εργαζόμενοι θα προβάλουν. Γι' αυτό είναι κρίσιμο ζήτημα, πριν ακόμα εξαπολύσει την επίθεσή της, τι δυνάμεις θα βρει απέναντί της. Πόσο ευρύ και αποφασιστικό θα είναι το μπλοκ των δυνάμεων, που θα αντισταθεί στο μπλοκ κυβέρνησης - κεφαλαίου και συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών.

Εχουν, όμως, θέση και όλοι εκείνοι οι συνδικαλιστές, που, ανεξάρτητα από τις θέσεις που παίρνουν οι παρατάξεις τους, θέλουν να τιμήσουν το ρόλο τους, να μην προδώσουν αυτούς που τους εμπιστεύτηκαν.

Στην τελευταία της συνεδρίαση, η Γραμματεία του ΠΑΜΕ ήταν σαφής: Συντονισμένος αγώνας σε όλα τα μέτωπα, όλες οι δυνάμεις στη δράση. Στο μέτωπο της Κοινωνικής Ασφάλισης κρίνονται πολλά, κρίνεται το σήμερα, αλλά και το αύριο όλης της εργατικής τάξης.

Την Τρίτη, 13 Νοέμβρη, στις 6 το απόγευμα, στο αμφιθέατρο της ΓΣΕΕ (Πατησίων 69), οι εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή» παρουσιάζουν το βιβλίο του Γιώργου Μαυρίκου «Το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα 1918-1948». Το βιβλίο παρουσιάζουν ο πρώην αντιπρύτανης του Παντείου Πανεπιστημίου Γιώργος Κουκουλές, η ιστορικός αρχειονόμος, διευθύντρια των Αρχείων του Νομού Εύβοιας, Κάλια Χατζηγιάννη και το μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Κώστας Παρασκευάς. Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, θα προβληθούν διαφάνειες από την ιστορία του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος.