Βαρύτατο πρόστιμο συνυπευθυνότητας που φτάνει τα 113,6 δισ. δραχμές επιβάλλει φέτος η Ευρωπαϊκή Ενωση στους βαμβακοπαραγωγούς για την παραγωγή του 1998! Η αρμόδια διαχειριστική επιτροπή της ΕΕ αποφάσισε ότι η συνυπευθυνότητα που θα πληρώσουν οι βαμβακοπαραγωγοί είναι 93,6 δραχμές ανά κιλό και η τελική εξόφληση της επιδότησης θα είναι από 10,2 μέχρι 10,8 δραχμές το κιλό, ανάλογα με την ημερομηνία παράδοσης. Τα νούμερα αυτά προκύπτουν αφού η επιδοτούμενη παραγωγή βαμβακιού για την Ελλάδα, που δηλώθηκε στην ΕΕ για το 1998, είναι 1.210.900 τόνοι και της Ισπανίας 337.567 τόνοι.

Η απόφαση αυτή δείχνει ότι τέλειωσαν τα ψέματα για την κυβέρνηση, την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας και τον πρώην πρόεδρο του Οργανισμού Βάμβακος σχετικά με το τελικό ύψος της τιμής στο βαμβάκι και της εξόφλησης της επιδότησης. Γιατί αποδείχτηκε πλέον ότι η τελική μέση τιμή στο βαμβάκι θα είναι γύρω στις 265 δραχμές το κιλό και όχι 295 δραχμές που διατυμπάνιζε το χειμώνα ο υπουργός Γεωργίας για να ρίξει στάχτη στα μάτια των βαμβακοπαραγωγών. Και η τιμή αυτή όχι μόνο είναι αρκετά μικρότερη από αυτή που πήραν πέρσι οι βαμβακοπαραγωγοί (290 δραχμές το κιλό), αλλά είναι μικρότερη και από την τελική μέση τιμή που πήραν την περίοδο 1993/94.Το χειρότερο όμως για τους βαμβακοπαραγωγούς είναι ότι υπόκεινται σε νέα δραματική μείωση του εισοδήματός τους, αφού η τιμή στο βαμβάκι για την περυσινή παραγωγή έπεσε σε ακόμα πιο εξευτελιστικά επίπεδα, ενώ παράλληλα το κόστος παραγωγής ανέβηκε αλματωδώς τη χρονιά που πέρασε. Κι όλα αυτά συμβαίνουν εξαιτίας του καταστροφικού κοινοτικού κανονισμού για το βαμβάκι, που επιβάλλει για άλλη μια χρονιά βαρύτατο πρόστιμο συνυπευθυνότητας, και της ολέθριας πολιτικής που συνεχίζουν να ακολουθούν τα επιτελεία των Βρυξελλών και η κυβέρνηση.

Αναφορικά με τον καταστροφικό κανονισμό της ΕΕ για το βαμβάκι πρέπει να ακόμα να σημειωθεί ότι φέτος οι βαμβακοπαραγωγοί πληρώνουν υπερδιπλάσιο πρόστιμο συνυπευθυνότητας σε σύγκριση με πέρσι. Με βάση τις αποφάσεις της αρμόδιας διαχειριστικής επιτροπής της ΕΕ, οι βαμβακοπαραγωγοί έχασαν πέρσι 52 δισ. δραχμές από την επιδότηση, ενώ φέτος χάνουν 113,6 δισ. δραχμές. Και ανά κιλό, η ποινή συνυπευθυνότητας ήταν πέρσι 49,7 δραχμές το κιλό και φέτος είναι 93,6 δραχμές το κιλό.

Η κατάσταση αυτή αποδεικνύει το δίκαιο των αιτημάτων των αγωνιζομένων βαμβακοπαραγωγών της Θεσσαλίας, που τα τελευταία χρόνια ζητούν την κατάργηση του καταστροφικού κανονισμού της ΕΕ για το βαμβάκι, την αύξηση του πλαφόν στους 1.500.000 τόνους και την αύξηση των τιμών παραγωγού σε επίπεδα τέτοια που να αφήνουν ένα λογικό κέρδος. Η κυβέρνηση όμως συνεχίζει να εμπαίζει τους βαμβακοπαραγωγούς και να εμφανίζει ως "επιτυχία" το γεγονός ότι η ΕΕ προτείνει τη συνέχιση του ίδιου καταστροφικού καθεστώτος στο βαμβάκι.

Και το φλέγον ερώτημα, που η κυβέρνηση αποφεύγει να διευκρινίσει, είναι τι θα γίνει στη συνέχεια με τη βαμβακοκαλλιέργεια και το εισόδημα των μικρομεσαίων βαμβακοπαραγωγών; Γιατί από ό,τι δείχνουν τα πράγματα, φέτος καλλιεργήθηκαν πολλά περισσότερα στρέμματα σε σύγκριση με πέρσι και αυτό σημαίνει πρόσθετη μείωση της τιμής στο βαμβάκι λόγω του καταστροφικού κανονισμού της ΕΕ. Πέρσι καλλιεργήθηκαν 4.150.000 στέμματα, ενώ φέτος εκτιμάται ότι σπάρθηκαν άλλα 250.000 στρέμματα παραπάνω, ως αποτέλεσμα των αδιεξόδων της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και της κυβέρνησης.

Κώστας ΔΕΤΣΙΚΑΣ

- Να σταθώ αλληλέγγυα στο gιουγκοσλαβικό λαό, να πάρω κουράγιο, να καταθέσω το σεβασμό μου, να διδαχtώ, να γυρίσω πίσω και να τα πω, να μάθει ο κόσμος, τι θα πει ψυχή λαού.

Εφυγα, έχοντας ακόμα στ' αυτιά μου τα κηρύγματα του Σημίτη για την άνευ όρων παράδοση: "Δεν μπορούμε να συζητάμε για πράγματα που δε γίνονται".

Η ιστορία, που γράφει σήμερα ο γιουγκοσλαβικός λαός δείχνει ότι, αυτό που πραγματικά εννοεί ο πρωθυπουργός είναι: "Δεν μπορούμε να συζητάμε, γιατί μπορεί να γίνουν πράγματα, που δεν πρέπει να γίνουν".

- Τι έφερες από το Βελιγράδι;

- Ελπίδα, μελαγχολία, συγκίνηση, μίσος, θάρρος, οργή, αποφασιστικότητα, αντίσταση.

- Ολα;

- Ολα!

18 - 21/5/1999 Αθήνα - Βελιγράδι - Αθήνα.

Πληγωθήκαμε και τις πληγές μας χρόνια θα τις γλείφουμε, για να γιάνουν.Οργιστήκαμε, σφίξαμε τα δόντια, και με βλέμματα πυρωμένα από λύσσα παρακολουθήσαμε τον ουρανό να σκίζεται από τα βομβαρδιστικά των φονιάδων του ΕΥΡΩΝΑΤΟ.

24 ώρες στο Βελιγράδι, 24 χρόνια συσσωρευμένης πείρας.

Τι είναι τούτος ο πόλεμος; Μια ύβρις σε ό,τι αγαθό και ωφέλιμο έφτιαξε η φύση. Στην ανθρώπινη ζωή.

Τι είναι τούτος ο πόλεμος; Μια κραυγή από θηρία που καταβροχθίζουν ανθρώπινες ζωές και πολιτισμούς, για να θρέψουν δολάρια, ΕΥΡΩ, μετοχές, ισολογισμούς.

Χτυπούν αλύπητα τα ιστορικά μνημεία, τα κορμιά και τον ψυχισμό ολόκληρου λαού, με ύπουλες επιθέσεις ξαφνικές από το σκοτεινό ουρανό.

Καταλύονται οι έννοιες του κράτους, της εθνικής κυριαρχίας, της ανεξαρτησίας εν ονόματι των συμφερόντων του ισχυρότερου.

Ενα νέο πλαίσιο ηθών και ηθικών αξιών διαμορφώνεται με βάση την επιβολή της θέλησης του ισχυρότερου. Αυτός είναι ο στόχος του ΕΥΡΩΝΑΤΟ.

Αυτό το στόχο αψηφά και χλευάζει ο γιουγκοσλαβικός λαός. Μ' έναν σπουδαίο τρόπο. Την καθημερινή αντίστασή του. Την καθολική αντίστασή του στην πολεμική λύσσα των ΝΑΤΟικών συμμάχων, που την εκδηλώνει με πείσμα, με ποίηση, με μουσική, με δημιουργία, με τη γέννα της καινούριας ζωής, με τη δουλιά.

Στο Βελιγράδι το αγαπημένο, περίσσεψε η πίκρα για τις χαμένες ζωές, για τα ερειπωμένα κτίρια. Δηλητηριαστήκαμε!

Ο ηρωικός γιουγκοσλάβικος λαός, όμως, μας κέρασε το αντίδοτο, που μόνος του έφτιαξε. Την ψυχραιμία του, την αξιοπρέπειά του, την καθολική του αντίσταση με όλους τους τρόπους. Ηταν ένα μάθημα ζωής.

Πόσα χρόνια θα χρειαστούν, ώστε η μελωδία που σκόρπιζε η συμφωνική ορχήστρα στην κεντρική πλατεία Ελευθερίας, να μη μας πληγώνει;

Πόσα; Τόσα, ώσπου να έρχεται στη μνήμη, χωρίς εκείνη την υγρή συγκίνηση, η εικόνα της μικρούλας Ντούσιτσα, που σήκωσε τα χεράκια της, σαν να κορόιδευε τα "γεράκια", κι άρχισε να χορεύει βαλς, μόνη της, στη μέση της πλατείας Ελευθερίας.

Τόσα χρόνια, ώσπου να μην πονά η γροθιά μας απ' το σφίξιμο, όπως στη διαδήλωσή μας στους δρόμους της όμορφης πόλης, το Βελιγράδι.

Κατερίνα, Ελένη, Ηλία, Ηρακλή, Σάββα, Γιάννη, Βαγγελιώ, Παύλο, Ζωή, Νίνα και όλοι οι άλλοι. Σφιχτά τα χέρια! Να φτιάξουμε τώρα το αντίδοτο στη βία και την αγριότητα των θηρίων, που κλέβουν την ιστορία, τα όνειρα, τα γλυκά απογεύματα των λαών, τα χαμόγελα των παιδιών.

Μέτωπο στους δειλούς, που σκοτώνουν από φόβο.

Σφιχτά τα χέρια. Το μέτωπο δεν πρέπει να ραγίσει.

Η νίκη του γιουγκοσλάβικου λαού είναι νίκη όλων των λαών.

Ελένη ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ