Πολλοί το χαρακτήρισαν ως πάντρεμαπαλαιών και νέων τεχνολογιών στο χώρο των ΜΜΕ και προσβλέπουν ότι η συγχώνευση ενός γίγαντα του διαδικτύου, του Ιντερνετ, της «American Online INC» με μία δυναμική αλλά παλαιού τύπου εταιρία στο χώρο των Μέσων Μαζικής ενημέρωσης, της «Time Warner», θα φέρει πραγματικά μία επανάσταση σε όλο το χώρο της ενημέρωσης. Αν φέρει μία πραγματική επανάσταση όσον αφορά καθαρά την ουσία και τη δημιουργικότητα αυτής της συγχώνευσης είναι άγνωστο, αλλά ένα είναι σίγουρο, ότι θα τροφοδοτήσει πολλές σκέψεις για σειρά συγχωνεύσεων, που μπορεί να γίνουν ακόμη και στο άμεσο μέλλον και οπωσδήποτε θα παραδώσουν ένα μεγάλο τμήμα ενημέρωσης αν όχι ολικά σε ελάχιστα χέρια.

Επί της ουσίας, δεν πρόκειται για συγχώνευση αλλά για μία εξαγορά αξίας 162 δισ. δολαρίων της «Time Warner» από την AOL, η οποία κρίνεται από αναλυτές και οικονομολόγους, ότι θα είναι αποδοτική - εννοείται οικονομικά - μακροπρόθεσμα. Ο μοναδικός λόγος για τη φερόμενη ως «μακροπρόθεσμη απόδοση» είναι ο εκ διαμέτρου αντίθετος τρόπος και τομέας ανάπτυξής τους.

Συγκεκριμένα, η «Time Warner» ιδρύθηκε πριν από μία δεκαετία, συνδυάζοντας μία εταιρία που κινείται καθαρά στον τομέα της ψυχαγωγίας και τα κινηματογραφικά στούντιο «Time Inc» αλλά και τα καρτούνς, και την εταιρία που κινείται καθαρά στον τομέα της ενημέρωσης και όπου συμπεριλαμβάνονται φυσικά το περιοδικό «Time» - που ιδρύθηκε το 1923 από τον Χένρι Λους - αλλά και το παγκόσμιας εμβέλειας ειδησεογραφικό τηλεοπτικό δίκτυο CNN, καθώς και τα συνδρομητικά τηλεοπτικά κανάλια στις ΗΠΑ, HBO και «Cinemax».

Από την άλλη πλευρά ούτε και η AOL παίρνει το «βάπτισμα του πυρός» όσον αφορά τις συγχωνεύσεις και τις εξαγορές. Ιδρύθηκε το 1985 και μόλις πέρσι έκανε μία πολύ δυναμική, επιθετική έως και σαρωτική είσοδο στην αγορά, εξαγοράζοντας τη «Netscape», την προμηθεύτρια εταιρία υπηρεσιών στο Ιντερνετ, καθώς και τη «MovieFone», ενώ εξαγόρασε και την ανταγωνίστριά της «Compuserve». Εκτός αυτών μόλις κατάφερε να απορροφήσει και την εταιρία παραγωγής ηλεκτρονικών εξαρτημάτων και μηχανημάτων «Hughes Electronics».

H συγχώνευση αυτή, που ανακοινώθηκε τη Δευτέρα, αφ' ενός είναι η μεγαλύτερη που έγινε ποτέ και αφ' ετέρου θα έχει στα χέρια δισεκατομμύρια τηλεθεατές και χρήστες του Ιντερνετ, δηλαδή ένα αναρίθμητο κοινό για όλων των τύπων ΜΜΕ για «να το διαχειριστεί και να το κατευθύνει» πάντα κατά το δοκούν... Πάντως, η μοναδική της πρωτοτυπία έγκειται στο γεγονός ότι τα «νέα μέσα» μπορούν με εξαιρετική ευκολία να εξαγοράσουν τα «παλιά», τη στιγμή που βαπτίζουν το μέλλον Ιντερνετ και μόνο.

Εξάλλου, ο νέος γίγαντας θα έχει απίστευτα μέσα στα χέρια του, από παιδικά κινούμενα σχέδια, περιοδικά έως υπηρεσίες στο Ιντερνετ, αγκαλιάζοντας κατ' αυτόν τον τρόπο όλες τις ηλικίες αλλά και όλες τις κοινωνικές ομάδες, για να διαμορφώνει μία ταυτόσημη κοινή γνώμη. Το παράδειγμα αυτό σκέφτονται ήδη να ακολουθήσουν αντίστοιχα και άλλες εταιρίες, όπως η «Sony», η «Microsoft», και πάει λέγοντας, διαμορφώνοντας συγκεκριμένες κάστες και ολιγαρχίες ακόμη και στο Διαδίκτυο, που πολλοί το έφεραν μέχρι στιγμής ως τη μοναδική ανοιχτή πλέον πόρτα στην ελεύθερη και ανεξέλεγκτη πληροφόρηση και ένα βήμα για την ελευθερία του λόγου.

Το ερώτημα που τίθεται ακριβώς από αυτούς είναι τι θα γίνει και σε ποιον πλέον θα ανήκει το Διαδίκτυο. Η «παράδοξη» συγχώνευση τούς αιφνιδίασε, αν και είναι πολύ σχετικός o όρος αιφνιδιασμός, καθώς τα τελευταία χρόνια η συζήτηση για τον έλεγχο των πληροφοριών μέσα στο Διαδίκτυο έχει ανάψει και πολλές φωνές ακούγονταν για να μπει ένας φραγμός... Τώρα πια δεν πρόκειται ούτε για συζήτηση ούτε για κανένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά για μία πραγματική μάχη για τον έλεγχο που μαίνεται...

ΡΑΜΠΑΤ - ΔΑΜΑΣΚΟΣ.-

Ενας ιδιότυπος «πόλεμος» έχει ξεσπάσει ανάμεσα στο συριακό και στον ισραηλινό Τύπο με αφορμή το ζήτημα της μετεγκατάστασης ή όχι των Εβραίων εποίκων των υψωμάτων του Γκολάν μετά από μια ενδεχόμενη αποχώρηση των ισραηλινών στρατευμάτων, αναδεικνύοντας, επί της ουσίας, τη διαφορά των απόψεων των δύο πλευρών. Την ίδια στιγμή, ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών, Νταβίντ Λεβί, δήλωνε ότι η ισραηλινο-παλαιστινιακή «ειρηνευτική διαδικασία» θα συνεχιστεί κανονικά και δεν τίθεται θέμα περιθωριοποίησής της εξαιτίας της αναθέρμανσης των ισραηλινο-συριακών σχέσεων.

Καμία ειρηνευτική συμφωνία ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Συρία δε θα επιτρέπει την παραμονή στα υψώματα του Γκολάν των, περίπου, 1.700 Εβραίων εποίκων, ανέφερε, χτες, κατηγορηματικά το Συριακό Πρακτορείο Ειδήσεων. Οι εκτενείς αυτές αναφορές αποτελούν την έμμεση, πλην σαφή, απάντηση της συριακής ηγεσίας σε προχτεσινά δημοσιεύματα του ισραηλινού Τύπου, τα οποία είχαν, επίσης, διαρρεύσει από την ισραηλινή κυβέρνηση και υποστήριζαν ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι Εβραίοι έποικοι να παραμείνουν στα υψώματα του Γκολάν μετά την αποχώρηση του ισραηλινού στρατού. Οπως χαρακτηριστικά ανέφερε το δημοσίευμα της «Χααρέτζ», το ενδεχόμενο αυτό περιλαμβάνεται και σε έγγραφο που κατέθεσε η αμερικανική πλευρά στους δύο συνομιλητές και το οποίο εκτιμάται πολύ πιθανό να χρησιμοποιηθεί ως βάση μιας διμερούς συμφωνίας.

Από την πλευρά του, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Εχούντ Μπάρακ, σε χτεσινές του δηλώσεις, επισήμανε ότι αν επιτευχθεί συμφωνία κατά τη διάρκεια των ισραηλινο-συριακών συνομιλιών και στη συνέχεια απορριφθεί στο εσωτερικό του Ισραήλ, τότε η εικόνα της χώρας στο διεθνή χώρο θα υποστεί σοβαρότατο πλήγμα και οι συνέπειες θα είναι πολύ αρνητικές. Την ίδια στιγμή, ο Νταβίντ Λεβί, ολοκληρώνοντας τετραήμερη επίσκεψή του στο Μαρόκο, ανακοίνωσε ότι στις 20 Γενάρη, μία μέρα μετά την επανάληψη των ισραηλινο-συριακών συνομιλιών, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Εχούντ Μπάρακ θα συναντηθεί, στην Ουάσιγκτον, με τον Παλαιστίνιο ηγέτη Γιασέρ Αραφάτ, σε μια συνάντηση που αποδεικνύει την πίστη του Ισραήλ στην ισραηλινο-παλαιστινιακή «ειρηνευτική διαδικασία». Ο Λεβί, σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τις ανησυχίες των Παλαιστινίων, επανέλαβε ότι οι ισραηλινο-παλαιστινιακές διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν και αποτελούν προτεραιότητα για το Ισραήλ, που σε καμία περίπτωση δε δίνει μεγαλύτερη προσοχή στην επαναπροσέγγιση με τη Συρία.

Η βιάση περίσσεψε στους ηγέτες του πραξικοπήματος να καταδικάσουν και να ανατρέψουν τη σοσιαλιστική κυβέρνηση, αλλά και να «τάξουν» τη νέα εποχή που ανέτειλε για τη χώρα, όπου θα βασίλευε η ευημερία και η δημοκρατία. Δέκα χρόνια μετά, ο ρουμανικός λαός αναμένει να εκπληρωθούν οι υποσχέσεις. Ομως αντ' αυτού έλαβαν ανεργία, εξαθλίωση, πείνα

Σελ.45