Ρεκόρ, ύψους 6,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σημείωσαν κέρδη και μερίσματα που μεταφέρθηκαν, τον περασμένο χρόνο, από τη Βραζιλία στο εξωτερικό. Οπως διαπιστώνεται σε μία έρευνα της "Βραζιλιάνικης Ενωσης για τη μελέτη των υπερεθνικών επιχειρήσεων", 5 δισεκατομμύρια δολάρια από το προαναφερόμενο ποσό αναλογούν σε πολυεθνικές επιχειρήσεις που λειτουργούν στη Βραζιλία και οι οποίες κατάφεραν, το 1997, να αυξήσουν τα κέρδη που είχαν το 1996 - 2 δισ. δολάρια - κατά 104%! Τα υπόλοιπα 1,5 δισ. δολάρια κατάφεραν να τα "τσεπώσουν" ξένοι επενδυτές ως μερίσματα.

Σε άρθρο που δημοσίευσε πρόσφατα η εβδομαδιαία εφημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Βραζιλίας, διατυπώνεται η εκτίμηση ότι η Βραζιλία έφτασε να είναι "ένας πραγματικός παράδεισος για το ξένο κεφάλαιο". Η λεγόμενη "παγκοσμιοποίηση" της οικονομίας αποδεικνύεται, για άλλη μία φορά, απάτη: Η παραγωγή μπορεί να εξαπλωθεί σε ολόκληρο τον κόσμο, όμως τα κέρδη μετακινούνται προς τις χώρες - έδρες των "παγκόσμιων" επιχειρήσεων.

Επί της σημερινής κυβέρνησης του Ενρίκε Φερνάντο Καρντόσο αυξήθηκαν κατακόρυφα τα προνόμια για τους ξένους επιχειρηματίες, τα επιτόκια εκτινάχτηκαν σε αστρονομικά ύψη - κατέχοντας, πλέον, την πρώτη θέση σε παγκόσμια κλίμακα - ενώ η διάλυση του δημόσιου τομέα συνεχίζεται με ακόμα πιο γοργούς ρυθμούς. Ετσι, ενώ η Βραζιλία εμφανίζεται ως "πρωταθλήτρια" όσον αφορά στα κέρδη, το ποσοστό ανεργίας που παρουσιάζει είναι το υψηλότερο στην ιστορία της χώρας. Αμεσο αποτέλεσμα της πολιτικής "ξεπουλήματος" που ακολουθεί η κυβέρνηση Καρντόσο είναι οι μαζικές απολύσεις, όπως, π.χ., στα μεγαλύτερα ορυχεία της χώρας "Κομπανία Βάλε ντο Ρίο Ντόσε", όπου από το Μάη του 1997, όταν ιδιωτικοποιήθηκε η εταιρία, απολύθηκαν 3.300 εργαζόμενοι.

Ακόμα, τον περασμένο Νοέμβρη η πολυεθνική εταιρία "Φολκσβάγκεν", προφασιζόμενη ένα κυβερνητικό πακέτο μέτρων για φορολογική αναπροσαρμογή, προχώρησε σε, προ πολλού σχεδιαζόμενα, μέτρα "ορθολογικής οργάνωσης", δηλαδή σε περικοπές και απολύσεις. Η διοίκηση της εταιρίας απείλησε να απολύσει 10.000 άτομα, εφόσον οι εργαζόμενοι δε δέχονταν να μειώσουν το χρόνο εργασίας με ταυτόχρονη μείωση των αποδοχών τους κατά 20%. Σε διαπραγματεύσεις με το συνδικάτο επιτεύχθηκε ένα "κοινωνικό σχέδιο", που αφορούσε στην εκούσια αποχώρηση εργαζομένων. Ετσι 4.000 εργαζόμενοι έκαναν χρήση αυτού του διακανονισμού.

Ωστόσο, φαίνεται πως αυτό δεν ικανοποίησε αρκετά τη διοίκηση της εταιρίας. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα λεγόμενα του υπεύθυνου Προσωπικού, Φερνάντο Ταντέου Πέρες, είναι ανάγκη (!) να εξοικονομηθούν ακόμα 200.000.000 ρεάις (το εθνικό νόμισμα), καθώς με τα πρώτα μέτρα δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί ούτε κατά το ήμισυ ο στόχος που τέθηκε.

Η θέση, λοιπόν, που υπερασπιζόταν το συνδικάτο στις διαπραγματεύσεις του περασμένου χρόνου, ότι το πρόγραμμα εκούσιας αποχώρησης εργαζομένων από την εταιρία θα διευκόλυνε τις παραπέρα διαπραγματεύσεις και θα απέκλειε την πιθανότητα απολύσεων και περικοπών των αποδοχών, αποδεικνύεται αυταπάτη. Τώρα εκφράζονται και πάλι φόβοι για απώλεια στους μισθούς, της τάξης του 10%, μέσω ανάκλησης ή μείωσης των κοινωνικών παροχών και των ειδικών επιδομάτων. Με νέο κύμα απολύσεων απειλούνται και πάλι οι εργαζόμενοι, εφόσον δε δεχτούν μείωση των αποδοχών τους και των κοινωνικών παροχών. Πολλές, όμως, από τις ειδικές συμφωνίες που επιτεύχθηκαν - και που η κυβέρνηση θεώρησε ως δείγμα της "ωριμότητας" των εργαζομένων - είναι αντίθετες με την εργατική νομοθεσία.

Στα επόμενα τρία χρόνια οι θέσεις εργασίας μόνο στην αυτοκινητοβιομηχανία θα μειωθούν από 106.000, που είναι σήμερα, σε 90.000. Αυτό αναφέρεται σε βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα και που ασχολείται με την πορεία της αυτοκινητοβιομηχανίας στη Λατινική Αμερική.

Ομως, η κοινωνική αθλιότητα, οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων καθώς και το ποσοστό ρεκόρ της ανεργίας στη Βραζιλία, είχαν αντίκτυπο και στο μεγαλύτερο και πιο ξέφρενο πανηγύρι στον κόσμο: το καρναβάλι του Ρίο. Οταν, λοιπόν, στην έναρξη του καρναβαλιού, ο δεξιός δήμαρχος του Ρίο παρέδωσε το χρυσό κλειδί της πόλης στον Βασιλιά Μόμο (βασιλιάς Καρνάβαλος), άνεργοι και άστεγοι τον αποδοκίμασαν και απείλησαν να τον λιντσάρουν, οπότε εκείνος, με γοργό βήμα και καταϊδρωμένος, τράπηκε σε φυγή. Στη συνέχεια, στη λεωφόρο Ρίο Μπράνκο, πάντα στους ξέφρενους ρυθμούς της σάμπα, ακούστηκαν οι διαμαρτυρίες των οπαδών της Καμπάνιας κατά της Πείνας, των ανέργων αλλά και των συνταξιούχων. Ο Βασιλιάς Μόμο, που είχε σπονσοράρει η νομαρχία της πόλης, αποδείχτηκε ιδιαίτερα αχάριστος όταν, πιάνοντας το μικρόφωνο, είχε το "θράσος" να καταγγείλει το οικονομικό πρόγραμμα της κυβέρνησης Καρντόσο - που εκθειάζεται, όπως είπε, και στην Ευρώπη - ως μεγάλη απάτη. Με το ποσοστό ανεργίας να έχει φτάσει σε ύψος - ρεκόρ είναι πραγματικά δύσκολο, τόνισε, να μπορούν πια οι Βραζιλιάνοι να απολαύσουν το λαϊκό τους πανηγύρι.

Ομως, ακόμα και οι λίγοι που κατάφεραν να χαρούν το καρναβάλι, αμέσως μετά τη λήξη του, θα προσγειωθούν, οπωσδήποτε ανώμαλα, στη σκληρή πραγματικότητα της Βραζιλίας: στην παιδική και δουλική εργασία, στα μαζικά βασανιστήρια στις μεσαιωνικές φυλακές, στο κάψιμο - ακόμα και κατά τη διάρκεια του καρναβαλιού - των ζωντανών (!) ζητιάνων, καθώς και σε όλα εκείνα που αναφέραμε πιο πάνω.

Γιάννα ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΗ

Οι απολύσεις εργαζομένων, η μαζική ανεργία, οι συνεχιζόμενες μεγάλες αυξήσεις στα βασικά μέσα διατροφής, καθώς και η ξέφρενη εχθρική καμπάνια, η οποία έχει ξεκινήσει ενάντια στους ξένους, είναι μερικά μόνο από τα κύρια χαρακτηριστικά της κρίσης, που εδώ και μήνες πλήττει σκληρά τις χώρες της Ανατολικής Ασίας. Αυτές καλούνται σήμερα να καταβάλουν ένα υψηλό τίμημα "του οικονομικού θαύματος" και της χρηματιστικής καταστροφής, που άφησε πίσω της μια άναρχη καπιταλιστική οικονομική ανάπτυξη στα πλαίσια εξάρτησης από το ξένο ιμπεριαλιστικό κεφάλαιο. Παράλληλα, όμως, η κρίση αυτή οξύνεται ακόμα περισσότερο λόγω των δρακόντειων "σχεδίων αναζωογόνησης", τα οποία επιβάλλει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Από χρονολογική άποψη, η Ταϊλάνδη είναι η πρώτη χώρα της Ανατολικής Ασίας η οποία έχει βαριά χτυπηθεί από την οικονομική και κοινωνική κρίση. Σήμερα αντιμετωπίζει ολοφάνερα το φάσμα μιας πρωτοφανούς αύξησης της ανεργίας. Μόνο μέσα στο 1998 θα πεταχτούν στο δρόμο πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι, ενώ ο συνολικός αριθμός των ανέργων, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε το υπουργείο Εργασίας, στα τέλη αυτού του χρόνου θα έχει ξεπεράσει τα τρία εκατομμύρια άτομα.

Σε μια προσπάθεια να καθησυχάσει τα πνεύματα και να προληφθούν επικείμενες κινητοποιήσεις διαμαρτυρίας εργαζομένων, η κυβέρνηση πήρε την απόφαση στη διάρκεια των επόμενων έξι μηνών να απελάσει από την Ταϊλάνδη 300.000 ξένους πολίτες. Στην πραγματικότητα, όμως, το σχέδιο αυτό προβλέπει την εκδίωξη ενός εκατομμυρίου λαθρομεταναστών.

Στο μεταξύ, το κλείσιμο 56 επιχειρήσεων του χρηματιστικού τομέα είχε αποτέλεσμα να μείνουν άνεργοι πάνω από 6.000 εργαζόμενοι. Εκτός των άλλων, θα πρέπει ν' αναφερθεί και το γεγονός ότι η τεράστια αυτή οικονομική και κοινωνική κρίση είχε και επώδυνες ψυχολογικές συνέπειες για πάρα πολλούς κατοίκους της Ταϊλάνδης. Ετσι, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύτηκε τις μέρες αυτές με το χαρακτηριστικό τίτλο "η κατάθλιψη στην Μπάγκονγκ την εποχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου", το 17% των κατοίκων της πρωτεύουσας της Ταϊλάνδης υποφέρει από βαριά κατάθλιψη και έχει κάνει σοβαρές σκέψεις για απόπειρα αυτοκτονίας...

Παράλληλα, και η Ινδονησία, ύστερα από μια πεντάμηνη χρηματιστική θύελλα, σπαράσσεται από βαριά οικονομική και κοινωνική κρίση, η οποία εκτός των άλλων, συνοδεύεται και από αθρόες μαζικές απολύσεις εργαζομένων. Μόνο από το βιομηχανικό κλάδο της υφαντουργίας έχουν χάσει τις θέσεις εργασίας τους πάνω από 500.000 άνθρωποι, ενώ κι αυτοί που συνεχίζουν να εργάζονται μόλις έχουν την πιθανότητα είσπραξης ενός κατώτατου μισθού. Σύμφωνα με τα προγνωστικά του υπουργείου Εργασίας, οι άνεργοι κατά τη διάρκεια του 1998 θα έχουν ξεπεράσει τα έξι εκατομμύρια. Τα συνδικάτα, όμως, τα οποία αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση του δικτάτορα Σουχάρτο, ανεβάζουν το ποσοστό της ανεργίας σε πάνω από 10 εκατομμύρια και αντιστοιχούν με το 11% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της Ινδονησίας.

Η δραματική αυτή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί δεν αναμένεται να παρουσιάσει καμιά ουσιαστική βελτίωση, αφού στα μέσα του περασμένου Γενάρη, το υπουργείο Εργασίας είχε ανακοινώσει ότι για το χρονικό διάστημα 1998 - 99 δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί καμιά οικονομική άνοδος στην Ινδονησία, ενώ ο πληθωρισμός θα είναι της τάξης του 20%. Και τα προγνωστικά αυτά, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται, έχουν βαθιά συγκλονίσει τους εργαζόμενους της χώρας, δημιουργώντας έτσι το φάσμα ενός επικείμενου εμφυλίου πολέμου... Ηδη, πριν ακόμα υπογραφεί η έτσι αποκαλούμενη "Συμφωνία Αναζωογόνησης" με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, η ραγδαία αύξηση των τιμών στην Ινδονησία είχε προκαλέσει σοβαρό κοινωνικό αναβρασμό και ιδιαίτερα ανατολικά της Ιάβας, όπου η πλειοψηφία των κατοίκων είναι μωαμεθανοί. Ταυτόχρονα, οι πολύ άσχημες κλιματολογικές συνθήκες προκάλεσαν μεγάλη ξηρασία, με αποτέλεσμα να έχει καταστραφεί ένα μεγάλο μέρος της σοδειάς ρυζιού. Ετσι, λοιπόν, η τιμή του βασικότατου αυτού μέσου διατροφής, που αρχικά ισοδυναμούσε με 1.500 ρούπια, τον περασμένο Γενάρη αυτή είχε δεκαπλασιαστεί...

Εκτός των άλλων, η βαθιά αυτή οικονομική και κοινωνική κρίση, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, οξύνει επικίνδυνα τις εθνικές διενέξεις στην ινδονησιακή κοινωνία. Ετσι, σε μερικές πόλεις οι ιδιοκτήτες καταστημάτων αναγκάστηκαν να αναρτήσουν στις προσόψεις των κτιρίων την επιγραφή "μωαμεθανός", προκειμένου να μην τους μπερδεύουν με κινέζους εμπόρους.

Κατά τα άλλα, η Ινδονησία, όπως τονίζουν οι ειδικοί, χαρακτηρίζεται σαν "η πιο ασθενής τίγρη" στην Ασία, γεγονός που σημαίνει ότι θα αντιμετωπίσει τις μεγαλύτερες δυσκολίες, προκειμένου να ξεπεράσει τη χρηματιστική και οικονομική της κρίση. Γιατί τα σχετικά προγνωστικά για μια μελλοντική οικονομική άνοδο στην Ινδονησία, η οποία αριθμεί 200 εκατομμύρια κατοίκους και είναι η τέταρτη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο, είναι εντελώς απογοητευτικά. Πάντως, για το 1998 δεν προβλέπεται καμιά απολύτως οικονομική άνοδος...

Επίσης και στη Νότια Κορέα, όπου έχει ξεσπάσει ένα κύμα χρεοκοπίας επιχειρήσεων και απολύσεων, η οικονομική και κοινωνική θέση των εργαζομένων έχει γίνει εξαιρετικά δραματική... Για το 1998 επίσημα προβλέπεται μια αύξηση της ανεργίας κατά 5%, γεγονός που προκάλεσε σοβαρό κοινωνικό αναβρασμό. Ετσι, στα μέσα του περασμένου Γενάρη πολλές χιλιάδες εργαζόμενοι, ανταποκρινόμενοι σε σχετικό κάλεσμα της αντιπολιτευόμενης Συνδικαλιστικής Συνομοσπονδίας της χώρας, πραγματοποίησαν μαχητικές διαδηλώσεις στη Σεούλ, διαμαρτυρόμενοι ενάντια στη νέα εργατική νομοθεσία, η οποία αποσκοπεί στην κατάργηση ουσιωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων της χώρας.

Από την αρχή ακόμα αυτού του χρόνου σημειώθηκε μια ραγδαία αύξηση των τιμών φθάνοντας και μέχρι το 100%. Το κιλό το αλεύρι μέσα σε τρεις βδομάδες έγινε ακριβότερο κατά 50% Με την υποτίμηση του Βον, το νόμισμα της Νότιας Κορέας, προκλήθηκε μια αισθητή άνοδος των τιμών σε όλα τα εισαγόμενα προϊόντα. Για το λόγο αυτό, οι Ενώσεις Καταναλωτών ξεκίνησαν μια καμπάνια με στόχο το μποϊκοτάρισμα όλων των ξένων εμπορευμάτων. Πάντως, γενική είναι η πεποίθηση ότι επίκεινται μαχητικές απεργιακές και άλλες κινητοποιήσεις, αφού το βιοτικό επίπεδο εκατομμυρίων και εκατομμυρίων εργαζομένων συνεχίζει να μειώνεται με τρόπο εξαιρετικά δραματικό...

Νίκος ΗΛΙΑΔΗΣ - ΗΛΙΟΥΔΗΣ

Η Εθνική Διεύθυνση του FSLN έλυσε πρόσφατα το θέμα της ιδιοκτησίας και διεύθυνσης της εφημερίδας "Μπαρικάδα", επίσημο όργανο του Μετώπου Εθνικής Απελευθέρωσης των Σαντινίστας (FSLN), που περνάει σε συνεταιρισμούς, επιχειρηματίες και συνδικάτα των Σαντινίστας, με συμμετοχή των εργαζομένων στην εφημερίδα.

Μέχρι πρόσφατα η εφημερίδα ήταν ιδιοκτησία του εκδοτικού οίκου "Ελ Αμανεσέρ", τα κεφάλαια του οποίου ανήκουν κατά 100% στο FSLN. Η εφημερίδα ήταν ένα από τα προϊόντα αυτής της επιχείρησης και ο διευθυντής της οριζόταν από την Εθνική Διεύθυνση.

Η "Μπαρικάδα" ανέστειλε την κυκλοφορία της στις 30 του Γενάρη, αφού προηγουμένως ο πρόεδρος - διευθυντής της εφημερίδας και του εκδοτικού οίκου Τομάς Μπόρχε, μέλος της Εθνικής Διεύθυνσης, δήλωσε ανίκανος να επιλύσει τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε η εφημερίδα.

Η "Μπαρικάδα" κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 25 Ιουλίου 1975, μερικές μέρες μετά τη νίκη των Σαντινίστας ενάντια στη δικτατορία του Αναστάσιο Σομόσα. Οσο οι Σαντινίστας βρίσκονταν στην εξουσία, η εφημερίδα ήταν όργανο του Μετώπου των Σαντινίστας και εξέφραζε καθαρά τις θέσεις των Σαντινίστας. Οταν οι Σαντινίστας έχασαν τις εκλογές, το 1990, ο τότε διευθυντής, Κάρλος Φερνάντο Τσαμόρο, ακολούθησε μία πολιτική ανοίγματος. Ο συνδυασμός των χρωμάτων μαύρο - κόκκινο, τα χρώματα του Μετώπου, που υπήρχαν στον τίτλο, αντικαταστάθηκαν από τα χρώματα της σημαίας της Νικαράγουα, μπλε - άσπρο, ενώ η αντάρτισσα με το όπλο εξαφανίστηκε από το λογότυπο και στη θέση της εμφανίζεται μόνο ένα καπέλο - σαντίνο. Η στροφή από τη γραμμή του FSLN και την αντιπαράθεση, που υιοθέτησε πια η εφημερίδα, είχε αντανάκλαση και στο περιεχόμενό της. Η αλλαγή προσώπων στη διεύθυνση της εφημερίδας, το 1994, όταν ανέλαβε ο Τομάς Μπόρχε, δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και στα διάφορα προβλήματα προστέθηκαν και σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Εδώ να πούμε ότι όταν ο Τομάς Μπόρχε ανακοίνωσε την αναστολή της κυκλοφορίας της "Μπαρικάδα" κατήγγειλε τη δεξιά κυβέρνηση ότι ασκούσε μποϊκοτάζ ενάντια στην εφημερίδα, αρνούμενη να της δώσει τις ανακοινώσεις της ή τις αγγελίες, τις οποίες παραχωρούσε σε ανταγωνιστικές εφημερίδες. Φυσικά, δεν αρνείται κανείς ότι και αυτό το γεγονός συνέβαλε στην παραπέρα επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης της εφημερίδας, ωστόσο δε θα περίμενε κανείς από τον δεξιό Πρόεδρο της Νικαράγουα, Αρνάλδο Αλεμάν, να στηρίξει μία τέτοια εφημερίδα.

Το κλείσιμο της εφημερίδας προκάλεσε μία βαθιά πολιτική κρίση στο FSLN που λύθηκε, φαινομενικά, με την προαναφερόμενη απόφαση που πήρε η Εθνική Διεύθυνση. Να πούμε ακόμα ότι οι εργαζόμενοι στην εφημερίδα έλαβαν με το κλείσιμο τις εφημερίδας το 60% των καθυστερούμενων αμοιβών τους, ενώ μέχρι τις 13 του Φλεβάρη αναμενόταν να εξοφληθεί και το υπόλοιπο, όπως άλλωστε δεσμεύτηκε ο Γενικός Γραμματέας του FSLN Ντανιέλ Ορτέγκα.

Η απόφαση της Εθνικής Διεύθυνσης πάρθηκε βάσει μιας πρότασης που παρουσίασε μία επιτροπή Ad-Hoc, αποτελούμενη από τρεις δημοσιογράφους της εν λόγω εφημερίδας και τους διανοούμενους: Ορλάνδο Νούνιες Σότο, κοινωνιολόγος, οικονομολόγος και ένας από τους εμπνευστές των αυτοδιαχειριζόμενων επιχειρήσεων των εργαζομένων, Αλδο Ντίας Λακάιο, ιστορικός και πρώην πρεσβευτής της Νικαράγουα στη Βενεζουέλα, το Ελ Σαλβαδόρ και το Μεξικό επί κυβέρνησης των Σαντινίστας και Διονύσιο Μαρένκο, πρώην υπουργός της επαναστατικής κυβέρνησης και σημερινός διευθυντής του καναλιού 4, μέτοχος του οποίου είναι και το FSLN.

Η απόφαση περιλαμβάνει και τη σύσταση μιας νέας εταιρίας, με το όνομα "Μπαρικάδα", της οποίας τα κεφάλαια θα μοιραστούν επιχειρηματίες Σαντινίστας, επιχειρήσεις εργαζομένων, το FSLN, οι εργαζόμενοι του περιοδικού, μη κυβερνητικοί οργανισμοί και ένα μικρό μέρος των μετοχών θα πουληθούν στο κοινό.

Ο Κάρλος Γκαρσία Καστίλιο, πεπειραμένος δημοσιογράφος και πρώην πρεσβευτής της Νικαράγουα στη Μοζαμβίκη, που είναι επικεφαλής των εργαζομένων της "Μπαρικάδα", αναφερόμενος στην απόφαση επανέκδοσης της εφημερίδας τόνισε ότι πρόκειται για μία απόφαση - σταθμό στην ιστορία του FSLN.

"Θα κάνουμε μία πλατιά εφημερίδα, όπου θα χωρούν όλοι οι Σαντινίστας, χωρίς να έχει σημασία αν είναι μέλη του FSLN ή όχι, όπως και εκείνοι που έφυγαν από το κόμμα. Θα είμαστε ένα όργανο της νέας Αριστεράς στη Νικαράγουα, ανεξάρτητο, και σκληροί αντίπαλοι του καπιταλιστικού νεοφιλελευθερισμού" δήλωσε ο Γκαρσία Καστίλιο, που ήταν και διευθυντής - ιδρυτής του πρακτορείου ειδήσεων "Νουέβα Νικαράγουα", που δεν υπάρχει πια.

Η Εθνική Διεύθυνση του Μετώπου ανέθεσε στην επιτροπή Ad-Hoc, που προαναφέραμε, να ετοιμάσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο, που συμπεριλαμβάνει οικονομικές δυνατότητες, εκδοτική πολιτική και το προσωπικό που θα διοικεί την εφημερίδα. Ο πρώην διευθυντής της εφημερίδας, Τομάς Μπόρχε, δε συμμετέχει ούτε στην επιτροπή, ούτε προβλέπεται να είναι μέλος της νέας ομάδας της εφημερίδας.

Γ. Κ.

Ολη η αγοραία δυτικοσυμμαχική παγκοσμιοποίηση μετατρέπεται σε έναν άκρατο τεμαχισμό κρατών που δύναται να εκλιπαρούν την προστασία των ισχυρών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα γι' αυτό, είναι η συμπεριφορά της εξωνημένης ηγεσίας της FYROM. Προκαλεί εντύπωση η αρνητική συμπεριφορά εθνικιστικών κύκλων των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου που δεν εννοούν ούτε τους πλέον στοιχειώδεις κανόνες του Διεθνούς Δικαίου για εθνότητες και μειονότητες εντός των κρατών. Εχοντας μια εντελώς απλοϊκή αντίληψη, πως όποιος είναι εναντίον των Σέρβων είναι υπέρ τους, μετατρέπονται σε μάζα αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια για λογαριασμό κυρίως των ΗΠΑ. Το ενδεχόμενο τραγικό τους φινάλε θα είναι απόρροια των δικών τους ενεργειών για τις οποίες φέρουν ευθύνη.

Η αντιδραστική προπαγάνδα της υποταγής στο αμερικανικό όνειρο και της επίκλησης της προστασίας του ΝΑΤΟ, παραδίδει μερίδα των αλβανόφωνων σε περιπέτειες. Η δυτικόπνευστη αλβανική ηγεσία, αρχικά μετέτρεψε τον αλβανικό λαό σε διεθνή ζητιάνο. Τώρα επιχειρεί να τον μετατρέψει στην πιο επικίνδυνη μάζα αποσταθεροποίησης στα Βαλκάνια. Ολα συντελέστηκαν με την απατηλή υπόσχεση ότι ο στερημένος αλβανικός λαός θα μετατρεπόταν σε τρόφιμο των αμερικανικών τραπεζών για μια ανέμελη κοσμοπολίτικη ζωή.

****

***

Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ

Ο δήμαρχος του Ρίο παραδίνει χαμογελαστός στον "βασιλιά Μόμο" - Καρνάβαλο" το χρυσό κλειδί της πόλης, λίγο πριν τραπεί σε φυγή υπό τις απειλές των ανέργων και αστέγων

Σύμφωνα με μια μελέτη, που δημοσιεύτηκε τις μέρες αυτές με το χαρακτηριστικό τίτλο "η κατάθλιψη στην Μπανγκόγκ την εποχή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου", το 17% των κατοίκων της ταϊλανδινής πρωτεύουσας υποφέρει από βαριά κατάθλιψη και έχει κάνει σοβαρές σκέψεις για απόπειρα αυτοκτονίας...