Η αναμονή για την πολύκροτη έκθεση του ειδικού εισαγγελέα Κένεθ Σταρ για την υπόθεση Λεβίνκσι έλαβε τέλος. Με τη δημοσίευσή της την προηγούμενη Παρασκευή άνοιξε το κουτί της Πανδώρας για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον. Οπως και στην ελληνική μυθολογία το μόνο που μένει πλέον στον Κλίντον, μαζί με όλα τα δεινά, είναι η ελπίδα ότι μπορεί να ξεπεράσει και αυτό το εμπόδιο. Είναι όμως αρκετή για μπορέσει τελικά να υπερκεράσει τους Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες που ορθώθηκαν μπροστά του;
Ουδείς, ούτε ακόμα και ο ίδιος ο Κλίντον είναι σίγουρος για την έκβαση αυτής της μάχης. Μιας μάχης που από ό,τι διαφαίνεται είναι καθαρά "προσωπικού χαρακτήρα" και καλείται να τη δώσει παντελώς μόνος, χωρίς πολιτική υποστήριξη και απομονωμένος κυρίως από τους ίδιους του τους συνεργάτες, αλλά και το Δημοκρατικό Κόμμα εν συνόλω. Εξάλλου τα λάθη του Προέδρου είναι αυτά που τον έφεραν σε αυτή τη θέση, υποστηρίζουν στελέχη των Δημοκρατικών. Παρά τους ανοιχτούς λογαριασμούς του με ορισμένα στελέχη του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, που από το 1994 έχουν αρχίσει να ψάχνουν τα "άπλυτά του" - υπόθεση Γουάιτγουότερ και τη δικηγορική του φίρμα με τις φερόμενες ως παράνομες αγοραπωλησίες γης, τις υποθέσεις ερωτικής και πάλι φύσης Πόλα Τζόουνς και Τζένιφερ Φλάουερς - εκείνος έπεσε στην "παγίδα" της δεσποσύνης Λεβίνκσι. Σα να μην έφτανε αυτό, η στρατηγική του από τη στιγμή που ο Κένεθ Σταρ άρχισε την έρευνα ήταν να υποπίπτει ολοένα και σε περισσότερα λάθη. Που αποδείχτηκαν μοιραία.
Οι συνέπειες αυτής της στρατηγικής του Κλίντον είναι μοιραίες όχι μόνο για την πολιτική του επιβίωση, αλλά και για το ρόλο που ευελπιστούν να συνεχίζουν να παίζουν οι Αμερικανοί στην παγκόσμια πολιτική σκηνή. Παρά τις προσπάθειες αντιπερισπασμού και την εικόνα της εργασιοθεραπείας που επιχείρησε να δώσει λίγο πριν το αποκορύφωμα του νομικού σίριαλ της Ουάσιγκτον, μάλλον αποδυναμωμένος είναι, αφού στη μεγάλη οικονομική κρίση που κλονίζει τη Ρωσία κατά την επίσκεψή του δεν μπόρεσε να προσφέρει τίποτα άλλο παρά την καλή διάθεσή του. Δηλαδή δεν προσέφερε ένα "αντάλλαγμα" που θα βελτίωνε την εικόνα του όσον αφορά τη δυνατότητα χειρισμού των κρίσεων στον κόσμο.
Οι πολιτικοί αναλυτές τον χαρακτήρισαν σαν "ένα γαμπρό που πάει να ζητήσει τη νύφη χωρίς να προσφέρει δώρο".
Δεν είναι μόνο το παράδειγμα της Ρωσίας. Εκπρόσωποι της Προεδρίας συναντούν διαπραγματευτικά προβλήματα στην προώθηση ζητημάτων της Νέας Τάξης σε όλο τον κόσμο. Οχι φυσικά ότι δεν προωθούνται τα αμερικανικά συμφέροντα, αλλά σε μια τέτοια ρευστή κατάσταση έχει πέσει η δυνατότητα διαπραγμάτευσης των εκπροσώπων της Προεδρίας. Για παράδειγμα πολλοί αναλυτές δε θεωρούν άσχετη την πρόσφατη αποτυχία του Ρος στο ταξίδι του στη Μέση Ανατολή. Αλλο παράδειγμα είναι ότι τώρα, μετά από τόσο καιρό που ήταν παντοδύναμος "άνθρωπος του Προέδρου" ο Ρ. Χόλμπρουκ, ανακάλυψαν κάποιες φορολογικές του εκκρεμότητες... Οι ασιατικές οικονομίες που κλυδωνίζονται όλο το τελευταίο εξάμηνο έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στον Κλίντον, ελπίζοντας να ξεπεράσει τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η υπόθεση Λεβίνσκι και έχουν προκαλέσει παράλυση της εξουσίας στην Ουάσιγκτον. Ανάλογα συναισθήματα τρέφουν και οι οικονομίες της Λατινικής Αμερικής. Και ο Κλίντον "εισάκουσε" τις προσευχές τους, ανακοινώνοντας αυτή τη βδομάδα από τη Νέα Υόρκη σειρά μέτρων για μία συντονισμένη διεθνή αντιμετώπιση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Το κυριότερο μέτρο που εξήγγειλε ήταν το αίτημα του Λευκού Οίκου για αύξηση των διαθεσίμων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κατά 18 δισ. δολάρια, αφού η αποτυχημένη "τονωτική ένεση" στα οικονομικά της Ρωσίας τον περασμένο Ιούλιο του στοίχισε 15 δισ. δολάρια. Μία πρόταση όμως που είχε συναντήσει την άρνηση των μελών του Κογκρέσου "λόγω φόρτου εργασίας με την έκθεση Σταρ". Την ομόφωνη άρνηση και των δύο. Ρεπουμπλικανών και Δημοκρατικών, που στο θέμα Κλίντον εμφανίζουν μία αξιοπρόσεκτη ομοφωνία...
Πραγματικά παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη υπόθεση είναι αρκετά τραγελαφική και καθαρά προσωπική, η περίοδος χάριτος των Δημοκρατικών φαίνεται ότι έληξε ανεπιστρεπτί. Τα μέλη του Δημοκρατικού Κόμματος στο Κογκρέσο, με τη σιωπηρή συγκατάνευσή τους στην πρόταση των Ρεπουμπλικανών για πιθανή αποπομπή, προσφέρουν στην ουσία βορά τον Κλίντον στη Ρεπουμπλικανική πτέρυγα του Κογκρέσου. Εφτασαν μάλιστα και να φωτογραφίσουν τον Πρόεδρο της Ειδικής Επιτροπής της Γερουσίας Χένρι Χάιντ ως "δίκαιο". Είναι άξια παρατήρησης η στάση αυτή των Δημοκρατικών, καθώς δεν απομένει χρόνος ικανός και αναγκαίος για να μπορέσει το κόμμα να εισέλθει στην προεκλογική αρένα των εκλογών για την πλήρωση των μελών του Κογκρέσου της 4ης Νοεμβρίου χωρίς σοβαρές αβαρίες. Λες και προσπαθούν να επαναλάβουν τη συντριπτική ήττα της προηγούμενης αναμέτρησης, παρότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι ένας βασικός όρος της χάραξης της αμερικανικής πολιτικής είναι ο έλεγχός του. Εναν έλεγχο που τον απώλεσαν το 1994 κάτω από το βάρος ανάλογων υποθέσεων και από τη στιγμή εκείνη καμία ουσιώδης πρόταση - αναμόρφωση του συστήματος υγείας, περίθαλψης, ασφάλισης και πρόνοιας για του άπορους - δεν έχει "περάσει". Σε αρκετές περιπτώσεις οι πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης Κλίντον τελούσαν υπό καθεστώς ομηρίας για μήνες είτε ναυαγούσαν εντελώς, εξαιτίας της απορριπτικής στάσης του Κογκρέσου. Φυσικά ο Κλίντον γρήγορα ξέχασε τα "οράματά" του, με περισσή ευκολία ομολογουμένως. Αραγε αυτό προσμένουν οι Δημοκρατικοί για να ξεμπερδεύουν τελικώς με τον Κλίντον;
Ισως. Αλλά αν επαναληφθεί το σχήμα της απόλυτης πλειοψηφίας τόσο στο Κογκρέσο όσο και στη Γερουσία, που να μπλοκάρει οποιαδήποτε απόφαση, τότε μάλλον θα έρθει και το "μοιραίο". Η "ανάσταση" του Προέδρου θα είναι όχι απλώς αδύνατη, αλλά και ουτοπική, αφού υπό το βάρος της πολιτικής ήττας θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να "ανανήψει", αν τελικά καταφέρει να περάσει αυτό το εμπόδιο, αφού είναι δεδομένο ότι θα παλέψει μέχρις εσχάτων. Το προέβλεψε και ο "δικός" μας ο Τζορτζ Στεφανόπουλος - πρώην σύμβουλος του Κλίντον - ότι ο Πρόεδρος δεν πρόκειται να παραιτηθεί οικειοθελώς και θα καταφύγει ακόμα και στο δικαστήριο αν χρειαστεί με συμπαραστάτη τη σύζυγό του Χίλαρι. Παρεμπιπτόντως, η πρώτη κυρία των ΗΠΑ ήταν στη νομική αυτή ομάδα που είχε κάνει τις έρευνες για την αποπομπή του Ρίτσαρντ Νίξον, που τελικά υπέκυψε και παραιτήθηκε τον Αύγουστο του 1974.
Ο Στεφανόπουλος στο τελευταίο "Νιούσγουικ" "προβλέπει" ότι αν ο Κλίντον μπορέσει να κερδίσει την ανοχή του αμερικανικού λαού - που πρωτόγνωρα οι Αμερικανοί του την έδωσαν - θα είναι απίθανο να ξεφύγει "από τη δεύτερη ώρα της δίκης του - θα είναι το Γενάρη - μετά από αυτό που υποπτεύομαι ότι θα είναι οι καταστροφικές μεσοπρόθεσμες εκλογές για τους Δημοκρατικούς. Ο Κλίντον θα έχει να αντιμετωπίσει ένα ακόμα πιο εχθρικό Κογκρέσο και το αποδυναμωμένο κόμμα του θα πρέπει να αποφασίσει αν αξίζει να τον υπερασπιστεί. Αυτό είναι που μπορεί να εξαναγκάσει τον Πρόεδρο να παραιτηθεί".
Το ραντεβού λοιπόν μετατίθεται για το Γενάρη. Ολως περιέργως αν ο Πρόεδρος Κλίντον παραιτηθεί τότε και συγκεκριμένα μετά τις 20 του Γενάρη, ο αντιπρόεδρος Αλ Γκορ θα έχει δικαίωμα να θέσει υποψηφιότητα για δύο ακόμα συνεχόμενες προεδρικές θητείες με σοβαρότατες πιθανότητες νίκης τουλάχιστον για την πρώτη. Αν όμως ο Πρόεδρος παραιτηθεί νωρίτερα, τότε ο Γκορ - δέσμιος του αμερικανικού Συντάγματος που απαγορεύει συνεχόμενη προεδρία πέραν της μιας δεκαετίας - θα έχει δικαίωμα μόνο μίας υποψηφιότητας. Τη στιγμή που έχουν αρχίσει να γίνονται τέτοιοι υπολογισμοί μεταξύ των Δημοκρατικών, είναι αμφίβολο πλέον ότι ο Κλίντον θα μπορέσει να επιβιώσει. Αν τελικά το κατορθώσει, θα είναι ακόμα πιο δέσμιος των αλληλοπλεκόμενων συμφερόντων και σκοπιμοτήτων.
Τουλάχιστον όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα, ο Γκορ είναι το πιο σίγουρο χαρτί στα χέρια των Δημοκρατικών απέναντι στους Ρεπουμπλικάνους, που μέχρις στιγμής δεν έχουν καταφέρει να βρουν ή να καταλήξουν στο όνομα ενός υποψηφίου που θα μπορέσει να αντιμετωπίσει τον Αλ Γκορ. Βέβαια το μέλλον είναι αβέβαιο και η τύχη κοινή για όλους, αφού ούτε ο "οικολόγος" αντιπρόεδρος δεν έχει άσπιλο παρελθόν, καθώς είναι σε εξέλιξη άλλη μία ανακριτική έρευνα για τις χρηματοδοτήσεις - που ορισμένες φέρονται ως παράνομες - του Δημοκρατικού Κόμματος με επίκεντρο και μέντορα τον Αλ Γκορ...
Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
Ο πολυσυζητημένος δικηγόρος Κένεθ Σταρ
Ο Μπιλ Κλίντον με κορυφαίους συμβούλους του, σε περίπατο συνεργασίας στο Λευκό Οίκο