Ο Α. Μητρόπουλος εξέφρασε την άποψη ότι το ΚΚΕ θέλει να καταγράψει την κομματική του επιρροή, γι' αυτό και δεν κάνει συμμαχίες. Σε ποια βάση, με ποια πολιτική; Προφανώς στην πολιτική που αυτός και ο ΣΥΝ εκφράζουν.

Αλλά η πολιτική γραμμή που εκφράζει το ψηφοδέλτιο του Δ. Μητρόπουλου και στηρίζει ο ΣΥΝ είναι η γνωστή χρεοκοπημένη κεντροαριστερή γραμμή που έχει δοκιμαστεί ως αποτελεσματικό στήριγμα της πολιτικής του κεφαλαίου σε μια σειρά χώρες της ΕΕ (κυβερνήσεις Πρόντι, Νταλέμα, Ζοσπέν κ.ά.). Είναι εκείνες οι κυβερνήσεις που βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία, ψήφισαν τις ελαστικές σχέσεις εργασίας και το Μάαστριχτ.

Εχει δοκιμαστεί και σε δήμους και νομαρχίες της χώρας το προηγούμενο διάστημα.

Οι αυταπάτες ότι μπορεί το ΠΑΣΟΚ, που είναι κόμμα των μονοπωλίων, να αλλάξει και να γίνει φιλολαϊκό, ευνουχίζουν τη ριζοσπαστικοποίηση, καλλιεργούν την αποστράτευση από την πάλη για την ανατροπή της στρατηγικής των μονοπωλίων όπως εκφράζεται από την πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη του ΛΑΟΣ και της ΝΔ στα πλαίσια του Ευρωμονόδρομου.

Οι λεγόμενοι «αντάρτες», δηλαδή τα πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που τη μια φεύγουν, την άλλη ξαναμπαίνουν σε αυτό, έχουν αποδείξει ότι λειτουργούν σαν αναχώματα στη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Η συμμαχία που αποτελεί διέξοδο για το λαό είναι αυτή των εργατών, αυτοαπασχολούμενων και μικροϊδιοκτητών αγροτών που χτίζεται μέσα στην ταξική πάλη, στον κλάδο, στη γειτονιά σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση και με στόχο τη Λαϊκή Εξουσία. Εκεί συναντιόμαστε με εργαζόμενους που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και αναδεικνύονται μέσα από τα μετερίζια του αγώνα. Τέτοιοι εργαζόμενοι συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης».

Αυτή είναι η συμμαχία που στηρίζει το ΚΚΕ. Μόνο αυτή δίνει ώθηση στο ριζοσπαστισμό, συμβάλλει στην αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού υπέρ της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων.

Ο Γ. ΔΗΜΑΡΑΣ για το τι πρέπει να κάνει ο περιφερειάρχης: «Το πρώτο που πρέπει να κάνει είναι να γίνει καλός διαχειριστής των πόρων, είναι μειωμένοι οι πόροι. Εδώ, λοιπόν, πάμε στη διεκδίκηση. Τι προβλέπει ο κρατικός προϋπολογισμός, τι κονδύλια έχουμε από την ΕΕ και πώς μπορούμε αυτά να τα αναλώσουμε σε σχέση με τις ανάγκες των ανθρώπων που είναι αδικημένοι περισσότερο από κάποιους άλλους. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η Αττική δεν έχει τα ίδια κοινωνικά χαρακτηριστικά. Αλλα τα προβλήματα του Περάματος και άλλα της Εκάλης. Επομένως, εκεί πρέπει να είσαι σε συνεχή εγρήγορση, σε επιφυλακή πώς θα μοιράσεις με εντιμότητα και διαφάνεια. Παραλλήλως ο περιφερειάρχης που διεκδικεί θα πρέπει να πει το "όχι" σε οποιαδήποτε τρόικα εντός ή εκτός περιφέρειας».

Ο Γ. Δημαράς είναι αφερέγγυος σ' αυτά που λέει. Καταρχάς δεν ψήφισε κατά του μνημονίου. Ψήφισε «παρών», που θα πει ούτε όχι ούτε ναι, για να παίζει σε όλα τα ταμπλό. Εχει υποστηρίξει ολόκληρη την αντιλαϊκή πολιτική του ΠΑΣΟΚ, πριν και μετά το μνημόνιο. Τώρα βάζει ζήτημα διεκδίκησης πόρων, ενώ ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ποτέ δεν το έθεσε σαν ζήτημα, παρά το γεγονός ότι πράγματι υπάρχει τεράστια παρακράτηση πόρων για δήμους και νομαρχίες από τον κρατικό προϋπολογισμό από τις κυβερνήσεις και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Πόροι βεβαίως που είναι ψίχουλα μπροστά στις λαϊκές ανάγκες. Γιατί λοιπόν να τον εμπιστευτεί ο λαός; Κοροϊδεύει όταν ενώ έχει ψηφίσει όλους τους νόμους του ΠΑΣΟΚ, έχει στηρίξει την πολιτική του, όταν δεν έβαλε ποτέ ζήτημα να δοθούν οι πόροι από τον κρατικό προϋπολογισμό, λέει ότι τώρα θα το κάνει. Δεν έχει δώσει ποτέ καμιά τέτοια εγγύηση ως τώρα. Επίσης, διεκδίκηση για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών δεν είναι να μετράς τι πόρους - ψίχουλα δίνουν η κεντρική εξουσία και η ΕΕ και πώς θα μοιράσεις τα ψίχουλα στους εργαζόμενους. Αλλωστε, η ΕΕ δίνει για τις περιφέρειες τα προγράμματα ΕΣΠΑ για ανάπτυξη επιχειρηματικής δράσης σε διάφορους τομείς. Γιατί δε δηλώνει ευθαρσώς ότι δε θα τα δώσει στους επιχειρηματίες, αλλά σε έργα για το λαό; Μπορεί όμως να το κάνει αυτό ένας περιφερειάρχης υπέρμαχος της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, της ΕΕ, δηλαδή των επιχειρηματιών; Ο Γ. Δημαράς είναι υπέρμαχος του «Καλλικράτη», που άλλαξε τη διοικητική δομή του κράτους ώστε αυτή να υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες της στρατηγικής του κεφαλαίου. Τα όργανα της Τοπικής Διοίκησης υποχρεώνονται από τη φύση τους και το νόμο να υλοποιούν το κυβερνητικό έργο, την κρατική πολιτική. Δεν το ξέρει; Το ξέρει. Και ως υπέρμαχος του «Καλλικράτη», της ΕΕ, της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, αυτά θα εφαρμόσει. Οσο για την εντιμότητα και τη διαφάνεια, πρέπει να υπάρχει, αλλά όταν υπηρετεί την πολιτική της ΕΕ και τον «Καλλικράτη», δεν μπορεί να λύνει λαϊκά προβλήματα.

Ο ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΣ διατυμπανίζει συνεχώς πως έχουμε εξουσία της τρόικας, την οποία θα καταργήσει στην Περιφέρεια Αττικής. Αλλά η Ελλάδα δε βρίσκεται υπό κατοχή, όπως λέει. Στην εξουσία βρίσκεται η εξουσία των μονοπωλίων, που η κυβέρνηση υπηρετεί. Εναλλάξ οι κυβερνήσεις, και η σημερινή, υλοποιούν τις ανάγκες του κεφαλαίου σε συνεργασία με τους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς ΕΕ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ, κ.ά., για να ισχυροποιήσουν τα μονοπώλια στις διεθνείς αγορές. Εφαρμόζουν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ που ψήφισε και ο ΣΥΝ. Οι αποφάσεις της ΕΕ επιταχύνονται σε περίοδο κρίσης, ώστε η εργατική δύναμη να γίνει ακόμα πιο φθηνή, να γενικευθούν η εμπορευματοποίηση των λαϊκών αναγκών, οι ιδιωτικοποιήσεις.

Η τρόικα έρχεται ενισχυτικά για να θωρακίσει την εξουσία των μονοπωλίων, το πολιτικό τους σύστημα, να ελέγξει πως προωθείται η κερδοφορία των κεφαλαίων, μαζί με τους μηχανισμούς του ελληνικού κράτους.

Η θέση για «εξουσία τρόικας» αθωώνει την εξουσία των μονοπωλίων, τη στρατηγική τους που υλοποιείται χρόνια - με ιδιαίτερη οξύτητα την τελευταία 20ετία - που και ο Αλαβάνος στήριξε με τον ΣΥΝ και στηρίζει και σήμερα - ως προς το περιεχόμενό της.