Γρηγοριάδης Κώστας

Ομως, όλο και κάτι μαθαίνεις. Να, αυτό δεν το γνωρίζαμε και όντως νιώσαμε περήφανοι, ως Ελληνες, όταν το πληροφορηθήκαμε: Για την εκλογή της ωραιότερης γυναίκας στον κόσμο, στα καλλιστεία, παίζουν ρόλο και το πόσο έξυπνες απαντήσεις δίνουν οι διαγωνιζόμενες στις ερωτήσεις της επιτροπής!.. Και η Εβελίνα - δεύτερο βραβείο - απάντησε έξυπνα...

Και ο Φιλήμων ένιωσε περήφανος, γιατί τιμήθηκε η Ελλάς...

***

Για απεργία πάμε την Πέμπτη, και ο Κράμπης μαζί με το ημερολόγιό του έχουν περίοπτη θέση και διάρκεια στα δελτία ειδήσεων...

***

Τόσοι και τόσοι θεσμοί ...διαφάνειας στην Ιταλία και ο Μπερλουσκόνι συνεχίζει να είναι διαπλεκόμενος! Τόσο προκλητικά, που εξουδετέρωσε όλους τους θεσμούς! Πώς γίνεται αυτό, βρε παιδιά; Ισως ο δικός μας Θεσμός, ως ο πλέον αρμόδιος, αναλάβει να μας το αναλύσει...

ΥΓ. Δε θα ήταν άκρως αποδοτικό, αν πρότεινε τη δημιουργία ενός θεσμού διαφάνειας, με αποκλειστική ευθύνη ελέγχου του Μπερλουσκόνι; Φόρτσα Αριστερά!!!

***

Πόσο μας λείπει ο Τζουμάκας! Τον φαντάζεστε να ήταν στην Ελλάδα, τι θα βλέπαμε στα κανάλια από αυτό το παιδί; Ειδικά, τώρα που η «αντιδεξιά» πάλη αναπτύσσεται...

***

Η δημοσιογράφος της ΝΕΤ μας ανήγγειλε με φωνή ικανοποίησης ότι στο Συνέδριο της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ έγινε συζήτηση και για την «ποιότητα ζωής»!!!

Πώς διαβάζεται αυτή η ποιότητα στην καθομιλουμένη, με βάση τις εμπειρίες μας; «Τακτοποίηση ημών και των πέριξ ημών», «ικανοποίηση από την ασφάλεια που παρέχει η εξουσία» και «αέρα - αέρα να φύγει η χολέρα» ή «να μην έρθει η χολέρα», ανάλογα τη χρονική περίοδο... Μία είναι η ζωή! Ο,τι φάμε, ό,τι πιούμε...

Γρηγοριάδης Κώστας

Είναι φαίνεται τόσο γλυκό το μέλι της εξουσίας και της αρχηγίας, που ο Ακης δε δίστασε στο Συνέδριο της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ να θυμηθεί και να εξυμνήσει και τον Μαρξ! «Είναι ο καλύτερος μελετητής και συγγραφέας του καπιταλισμού», είπε ο αθεόφοβος!!!

***

300.000 θεατές τη μέρα παρακολουθούν στο Ιντερνετ τις ολόγυμνες κυρίες που παρουσιάζουν θέματα!

Το περίεργο στον κόσμο του κέρδους και της πορνείας (της πάσης φύσεως πορνείας), που ζούμε, δεν είναι οι γυμνές κυρίες. Είναι ο αριθμός των 300.000 θεατών, που μας φαίνεται πολύ μικρός...

***

Εμφανίστηκε ξανά ένα θαύμα Θεού! Κάπου στην Κρήτη τούτη τη φορά! Κι όπως είπε μια γριούλα, δεν μπορεί να μην είναι θαύμα, αφού στην Κατοχή, όταν οι Γερμανοί πήγαν να βομβαρδίσουν, μπήκε ένα βουνό στη μέση και τους εμπόδισε!..

Τραγωδία...

***

Ο Κάρολος έφυγε, την οδοντίατρο έχουμε μέρες να τη δούμε, ο πάπας θα μας ξανάρθει το 3000 μ.Χ., εξαφανίστηκε κι ο Κούγιας... Ξεραΐλα κοινώς...

***

Ούτε εμένα με ενθουσιάζει, για να είμαι ειλικρινής, να βλέπω στην τηλεόραση του «902» διαφήμιση χαλιών, μοκετών, ηλεκτρικών συσκευών, σκορδο-φαρμάκων κλπ., για τους συγκεκριμένους χρόνους που διατίθενται σε αυτά λόγω έλλειψης προγράμματος. Ομως - κι ας με συγχωρέσουν γι' αυτό οι κάποιου επιπέδου αριστεροί - τη λέω την αμαρτία μου...

Γρηγοριάδης Κώστας

***

Γεια σας αγαπητοί μου τηλέπαθοι, μέχρι αύριο.

Ενώ όμως ο κόσμος συγκεντρωνόταν στην παραλία, μπροστά από μια ξύλινη εξέδρα, όπου θα γινόταν η ομιλία στις 8 μ.μ., δυο-τρία στενά πιο μέσα ένα άλλο πλήθος είχε συγκεντρωθεί. Ηταν ένα συνονθύλευμα αχρείων που κρατούσαν ρόπαλα και δυο-τρεις σημαίες και περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για να «δράσουν». Στις 8 ακριβώς που ανέβηκαν οι ομιλητές στην εξέδρα έκαναν την εμφάνισή τους και οι «αγανακτισμένοι» «εθνικόφρονες». Αρχισαν να κραδαίνουν τα ρόπαλα και να απειλούν, κραυγάζοντες ότι θα κάψουν τους «προδότες» που ήρθαν να μιλήσουν. Μια μικρή δύναμη χωροφυλάκων που βρισκόταν στη συγκέντρωση έκανε πως δεν άκουγε και δεν έβλεπε τίποτε. Και έμεινε έτσι απαθής και όταν οι παρακρατικοί όρμησαν μπροστά και άρχισαν να ξυλοκοπούν τους συγκεντρωμένους και να ξηλώνουν την εξέδρα της προεκλογικής ομιλίας. Το πλήθος σκόρπισε από δω κι από κει, ενώ μετά βίας σώθηκαν και οι ομιλητές από τα χέρια των αποβρασμάτων. Εγώ είχα αποσβολωθεί κυριολεκτικά από όσα έβλεπα και έμενα ακίνητος στο μέσο του χαλασμού. Και συνήλθα μόνον όταν ένιωσα ένα δυνατό χτύπημα πίσω στον αυχένα.

- Τι θέλεις εσύ εδώ, ρε μπάσταρδε; άκουσα να μου λέει ένας εξαγριωμένος ροπαλοφόρος.

Δε μίλησα και η σιωπή μου τον εκνεύρισε πιο πολύ. Σήκωσε το ματσούκι του και μόνο τότε αντέδρασα και το έβαλα στα πόδια, ενώ πίσω μου άκουγα ακατονόμαστες βρισιές.

Η μεταπολίτευση που ήρθε το 1974 άλλαξε εξ ανάγκης το παλιό θλιβερό πολιτικό σκηνικό. Η πολιτική ζωή του τόπου φόρεσε δημοκρατικό μανδύα, αλλά οι στόχοι των κέντρων εξουσίας δεν άλλαξαν με τίποτε. Παραμένουν οι ίδιοι όπως τότε. Να εξακολουθούν δηλαδή οι λίγοι να κυβερνούν τους πολλούς με ένα σύστημα άκρως εκμεταλλευτικό και άδικο. Και για να το πετύχουν αυτό μετέρχονται κάθε νομιμοφανές τώρα μέσον για την αποδυνάμωση του λαϊκού κινήματος, γιατί γνωρίζουν πως όσο πλαταίνει αυτό το κίνημα τόσο κινδυνεύει το ανήθικο καθεστώς τους.

Και δυστυχώς, μοχλοί αυτής της αισχρής προσπάθειας είναι όχι μόνον οι πολιτικοί απόγονοι εκείνων που κυβερνούσαν στις μαύρες εποχές των αντισυγκεντρώσεων, της τρομοκρατίας, της βίας και της νοθείας. Είναι και εκείνοι που ήταν τότε πολέμιοι αυτού του πολιτικού κλίματος. Αυτοί που μας κυβερνούν σήμερα με την ταμπέλα των... «σοσιαλιστών». Και που ενώ καταριούνται δημοσίως εκείνες τις μεθόδους, κάνουν τα όμοια με άλλο τρόπο για να καθυποτάξουν το λαϊκό κίνημα και να υποδουλώσουν τις λαϊκές τάξεις στους εδώ αφέντες και στα ξένα μονοπώλια.