ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέμπτη 10 Ιούνη 2004
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ

Γρηγοριάδης Κώστας

Πολλή... συζήτηση για την Ευρωπαϊκή Ενωση στην τηλεμαχία! Σκεφτείτε να είχαμε ευρωεκλογές τι θα γινόταν...

**

Πάλι ρέστα δώσαμε...

***

Παπανδρέου (Γιώργο): Πολύ μπερδεμένα τα περί νέου κόμματος...

***

Πλην σε γνωρίζουμε καλά! Η δυστυχία για σένα είναι, ότι σε παίρνουν είδηση και ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ...

***

Γιώργο: Δε λέμε συναίσθημα ευθύνης, λέμε συναίσθηση ευθύνης...

***

Ενότητα (συνεργασία) της «Αριστεράς»; Πάνω που την είχαμε ξεχάσει...

***

ΣΥΝ: Αριστερό ΠΑΣΟΚ ο Ακης; Και ο Κακλαμάνης (Νικήτας) αριστερή ΝΔ, ίσως...

***

Παντού υπάρχει ένας αριστερός...

***

Φέρτε μια επιτροπή ανταγωνισμού να ξεσκίσει την ακρίβεια!!!

***

Κυκλοφορεί (ΣΤΑΡ) και ο άγιος Πέτρος! Που ήθελε να κάνει πρώτα δέκα λεπτά προσευχή και μετά να απαντήσει στο ερώτημα της Λαμπίρη!!...

***

Αλλά συντόμευσε την προσευχή, λόγω τηλεοπτικού χρόνου!!!!!

***

Και η κυρία Λουκά από πίσω!...

***

14 χρόνια κυνηγάει τον Παλαιοκώστα η Αστυνομία! Ούτε τον Μπιν...

***

Εξήντα χρόνια από την απόβαση των συμμάχων του Β' παγκόσμιου πολέμου στη Νορμανδία. Γιορτασμοί, με πλήρη αποσιώπηση και διαστρέβλωση της ιστορίας!

***

Κουβέντα για τον καθοριστικό ρόλο της Σοβιετικής Ενωσης στη συντριβή του φασισμού! Προσβολή στα 20 εκατομμύρια νεκρούς της Σοβιετικής Ενωσης! Και το κάνουν αυτό όλοι αυτοί που έχουν το απύθμενο θράσος να εξισώνουν το ναζισμό με τον κομμουνισμό...

***

Οι ίδιοι δηλαδή που συνεχίζουν και σήμερα να ματοκυλούν τους λαούς στα Βαλκάνια, στη Μέση Ανατολή, στην Ασία, στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική: Δηλαδή οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ, Μ. Βρετανίας, Γαλλίας, Γερμανίας...


Γρηγοριάδης Κώστας

***

Θου Κύριε!

***

Ακου νέο κόμμα...


ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Μπροστά στην κάλπη

Αρματωμένοι με τις ιδέες και τον αγώνα μας, πάνοπλοι με το πάθος και την ψυχή μας βαδίζουμε για τις ευρωεκλογές. Δρόμος ανηφορικός και δύσβατος. Δρόμος χωρίς τελειωμό. Οπως δεν έχει τελειωμό η πορεία των λαών προς τον ήλιο. Γιομάτος κατσάβραχα μα κι ελπίδα.

Οποια πέτρα και να σηκώσεις το ΚΚΕ θα βρεις από κάτω, με το βέλος του να δείχνει κατευθείαν στην καρδιά των οριζόντων. Την αντίσταση και την ανυπακοή. Οποια πέτρα κι αν σηκώσεις η σφραγίδα του ΚΚΕ σαν κάτοπτρο θα σε φωτίσει. Μπροστάρης και καθοδηγητής, πάντα σιμά, πάντα δεμένος με τον πόθο του εργάτη, μέσα στην πάλη και τη διεκδίκηση.

Πάντα κόντρα στο ρέμα και τον άνεμο των ιμπεριαλιστικών ανισοτήτων και της νέας τάξης πραμάτων, την ευρωλαγνία και την ευρωυποταγή. Με κείνο το τεράστιο και μοναδικό ΟΧΙ συμπαράταξης στο δίκιο του κυπριακού λαού. Και με αυτό το τεράστιο και μοναδικό ΟΧΙ στον ευρωμονόδρομο της πλουτοκρατίας και των πολυεθνικών συμφερόντων.

Κι είναι φορές που αναρωτιέται κανείς, εάν δεν υπήρχε το ΚΚΕ, ή είχε συμβιβαστεί, ή είχε αλλοτριωθεί, ή αλλοιωθεί - όπως πολλοί το επιδίωξαν - τι θα γινότανε σ' αυτή την κοινωνία, σ' αυτόν τον τόπο. Ετσι απληροφόρητοι, ανενημέρωτοι και αλυσοδεμένοι θα οδηγούμαστε στο στόμα του λύκου με το χαμόγελο της ηλιθιότητας, της άγνοιας και της τεχνητής ευδαιμονίας στα χείλη. Ανέγγιχτο φυλακτό το ΚΚΕ, στον κόρφο της εργατικής τάξης. Σαν την κόρη των ματιών μας. Πηγή έμπνευσης, ευρημάτων και νέων πρακτικών.

Συναντήθηκα με τον Κώστα από τα Καλύβια στη λαϊκή της Καλλιθέας, πουλούσε πίσω από έναν πάγκο όσπρια. Νέο παλικάρι, χαμογελαστός, ευχάριστος, διαλαλούσε την πραμάτεια του. Ούτε τον γνώριζα, ούτε και με γνώριζε. Είχε όμως το σήμα κατατεθέν του κι αυτό ήταν αρκετό να γνωριστούμε και να δώσουμε τα χέρια. Οχι, όχι δεν ήταν η κονκάρδα του κόμματος στο πέτο ή ένα κόκκινο γαρίφαλο. Αλλά ένα τεράστιο πανό κρεμασμένο ακριβώς πίσω από τον πάγκο του που έγραφε: «ΟΧΙ στην Ευρώπη του ιμπεριαλισμού. ΝΑΙ στην Ευρώπη της ειρήνης και της φιλίας των λαών. ΝΑΙ στο σοσιαλισμό. ΚΚΕ».

Μη μου πείτε πως δεν ήταν ένα σημάδι, μια πρόκληση γνωριμίας. Μη μου πείτε πως δεν ήταν μια καταπληκτική ιδέα. Μου άρεσε πολύ και φυσικό ήταν ν' ακολουθήσουν οι συστάσεις και να τα πούμε.

Βέβαια, η όλη ιστορία έχει ένα ρίσκο και κάποιο κόστος, αλλά τι όμορφα που θα ήταν αν όλοι οι σύντροφοι - και είναι αρκετοί - που είναι στις λαϊκές, άπλωναν φαρδιά πλατιά πίσω από τους πάγκους τους τέτοια πανό. Θα κοκκίνιζε η λαϊκή. Μια δυνατή φωνή στον απλό εργαζόμενο λαό που μετρά τις πεντάρες του ευρώ και βιώνει από πρώτο χέρι την ακρίβεια της αγοράς.

Ας υποθέσουμε λοιπόν πως αυτό ήταν μια αρχή και να δώσουμε τα συγχαρητήρια μας στον Κώστα από τα Καλύβια, πρώτα πρώτα, για την ευρηματικότητά του και την ιδέα του και, δεύτερον, για την τόλμη και το θάρρος του.

Πώς λοιπόν με τέτοιους συντρόφους, να μη βαδίσουμε προς την κάλπη περήφανοι και στητοί, ατενίζοντας ελπιδοφόρα το μέλλον που καταφθάνει...


Βασίλης ΛΙΟΓΚΑΡΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ