ΡΕΠΟΡΤΑΖ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Οι "καλοί", οι "κακοί"...

Οπως συμβαίνει κάθε φορά σε περιόδους εντάσεων στο εσωτερικό των κομμάτων, τα αφεντικά των ΜΜΕ παρεμβαίνουν και δίνουν τις δικές τους ερμηνείες, προβάλλουν (ή και κατασκευάζουν) τις αντιθέσεις που αυτούς βολεύουν και πάντα δημιουργούν τους "καλούς" και τους "κακούς" ανάλογα με το ποιους πριμοδοτούν κάθε φορά.

Ετσι γίνεται και τώρα με τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. Στην αρχή κατασκευάστηκε η "απειλή" και ο "κίνδυνος" της "αυλής" με επικεφαλής την Δ. Λιάνη - Παπανδρέου, προκειμένου να διευκολύνουν τους δελφίνους να έρθουν στο προσκήνιο, παριστάνοντας τους "γενναίους" και "ανένδοτους" απέναντι στο... "περιβάλλον".

Τις τελευταίες μέρες προβάλλεται απ' όλα τα συγκροτήματα στο χώρο των ΜΜΕ, η αντίθεση κομματικών - κοινοβουλευτικών, όπου - σ' αυτή τουλάχιστον τη φάση - οι πρώτοι έχουν χρεωθεί στο σενάριο που παίζεται το ρόλο του "κακού", ενώ οι κοινοβουλευτικοί είναι οι "καλοί". Οι πρώτοι θέλουν να καπελώνουν τα πάντα, ενεργούν με βάση το "αποτρόπαιο" κομματικό συμφέρον, ενώ οι κοινοβουλευτικοί βάζουν τάχα πάνω απ' όλα το Σύνταγμα της χώρας.

... και τα "μεγάλα αφεντικά"

Δεν είναι όμως τόσο αθώα και τυχαία η υποστήριξη των κοινοβουλευτικών από τα αφεντικά των ΜΜΕ, έναντι των κομματικών. Εχει και μια άλλη διάσταση. Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ χρόνια τώρα επιδιώκουν την αποδυνάμωση των κομματικών μηχανισμών και τη μεταφορά της πρωτοκαθεδρίας στις ΚΟ γιατί έτσι μπορούν καλύτερα να ελέγχουν και να ποδηγετούν τις πολιτικές εξελίξεις. Θέλουν δηλαδή, να υπάρχουν μόνο κοινοβουλευτικές ομάδες, οι οποίες θα "διασχίζονται" οριζόντια και κάθετα αλλά και διακομματικά από τα ισχυρά οικονομικά και επιχειρηματικά συμφέροντα.

Τα κόμματα, με την έννοια της ύπαρξης κομματικού μηχανισμού και κομματικών οργανώσεων που υπάρχουν, κινούνται και επηρεάζονται από τις λαϊκές μάζες, ακόμα και όταν η προτεινόμενη από τα κόμματά τους πολιτική είναι συντηρητική και αντιλαϊκή, γι' αυτό είναι περιττά και επιζήμια.

Το ρόλο τους έχουν αναλάβει και τους υποκαθιστούν τα ΜΜΕ και ιδιαίτερα τα ηλεκτρονικά. Βέβαια, αυτή την προοπτική την έχουν αποδεχτεί ουσιαστικά τα κόμματα του δικομματισμού που στα πλαίσια της όλο και πιο συντηρητικής πορείας τους, θεωρούν πλέον "βαρίδι" τις όποιες δραστηριότητες κομματικών τους οργανώσεων ξεφεύγουν από την επιχείρηση αποπροσανατολισμού και χειραγώγησης της κοινής γνώμης, πολύ περισσότερο δραστηριότητες που κάποτεκάποτε γίνονται μοχλός πίεσης της κοινής γνώμης προς τις ηγεσίες των κομμάτων.

Η δικαίωση του Εβερτ

Μάλλον εύστοχος ο χτεσινός τίτλος του "Ελεύθερου Τύπου" στο ρεπορτάζ για την προχτεσινή συνεδρίαση του ΕΓ του ΠΑΣΟΚ: "Στα χνάρια του Εβερτ και το Εκτελεστικό".

Μπορούσε πάντως να έχει ακόμα πιο εύστοχο τίτλο: "Ο Εβερτ τώρα δικαιώνεται"! Για μια τέτοια απόφαση που να δρομολογεί τις πολιτικές εξελίξεις στο θέμα της αντικατάστασης του Α. Παπανδρέου, δεν πασχίζει και δεν αγωνίζεται καιρό τώρα ο πρόεδρος της ΝΔ;

Ερχεται!

Νέος θα βγει

πρωθυπουργός

εντός "ευλόγου

χρόνου",

το Μάρτη,

τον Απρίλιο

ή ίσως

και του... χρόνου!

Νέος θα βγει

πρωθυπουργός

στα τέλη

του χειμώνα,

ή έστω,

προς την άνοιξη

του προσεχούς

... αιώνα!

Νέος θα βγει

πρωθυπουργός,

υπομονή

απαιτείται,

μέχρι

να τα... τινάξετε,

σίγουρα,

θα τον δείτε!

Ο οίστρος

Οι "οραματιστές" της Αθήνας

Ολο εναγκαλισμούς και χαμόγελα οι Δ. Αβραμόπουλος και Κ. Λαλιώτης το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, στην εκδήλωση του Δήμου Αθηναίων για την υποδοχή του 1996. Διαφορετικά δε γινόταν. Ετσι και αλλιώς, η "αγαστή συνεργασία" και η"σύμπνοια", του "πρωθυπουργού του 2000" και του "θείου βρέφους" του ΠΑΣΟΚ, έχει αποδειχθεί πάμπολλες φορές στο παρελθόν και όχι μόνο σε εκδηλώσεις. Φάνηκε και φαίνεται στην εφαρμογή σχεδίων για το μέλλον της πολύπαθης πρωτεύουσας. Σχεδίων που αποσκοπούν στην αποστείρωσή της, τον περιθωριοποίηση των χαμηλότερων στρωμάτων και την παράδοσή της σε τράπεζες και επιχειρήσεις.

Και αυτά, δυστυχώς για τους δύο "οραματιστές", δεν κρύβονται πίσω από χειραψίες και αβρότητες.

Αργότερα βλέπουμε;

Τελικά ούτε πλάκα δεν μπορείς να κάνεις με την υποτέλεια της κυβέρνησης. Αφορμή για τη διαπίστωση δίνει η στάση της γύρω από την αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στη Βοσνία. Συγκεκριμένα, ρωτήθηκε ο Τηλ. Χυτήρης από τον συντάκτη του "Ρ" - και με εμφανή διάθεση χιούμορ - αν η κυβέρνηση εκτός από τα 5 πλοία που έστειλε στην Αδριατική θα στείλει και χερσαίες δυνάμεις... "Τανκς θα στείλουμε κύριε υπουργέ;", ήταν το ερώτημα. Και ποια ήταν η απάντηση; "Οχι, μέχρι τώρα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο", έσπευσε να δηλώσει σοβαρά - σοβαρά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος!! Καταλάβατε; "Μέχρι τώρα"!! Αργότερα θα δούμε, ή ο εκπρόσωπος τα έχει τελείως χαμένα;

Το μαύρο άσπρο...

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Στ. Λογοθέτης προσπάθησε να πείσει πως όχι μόνο ο Πειραιάς θα έχει έτοιμο δίκτυο διανομής φυσικού αερίου μέχρι το τέλος του '96, αλλά και ότι αυτό αποτελεί "κατάκτηση" της Τοπικής Αυτοδιοίκησης!

Οπως όμως προειδοποίησε το ΚΚΕ στη Βουλή - και παραδέχτηκε εμμέσως η κυβέρνηση - το έργο της διανομής του φυσικού αερίου στη χώρα μας κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα, εξαιτίας όχι μόνο του μεγάλου κόστους, αλλά και λόγω της αναστολής της χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα έχουμε καθυστέρηση.

Οσο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση προβλέπεται να συμμετέχει στην Εταιρία Διανομής Αερίου με το 49%, αλλά το πάνω χέρι θα έχουν οι ιδιώτες. Κάτι που παραδέχτηκε και ο ίδιος στη συνέντευξη. Τώρα, αν ο δήμαρχος του Πειραιά θεωρεί το "μεγάλο φαγοπότι" της διανομής "κατάκτηση" της ΤΑ, δε χρειάζεται κανένα σχόλιο...

"Κάλλιο αργά παρά ποτέ"...

"Κάλλιο αργά παρά ποτέ", λέει ο λαός μας και ταιριάζει "γάντι" στην περίπτωση του δημάρχου Κερατσινίου Γ. Χάσκα. "Ξαφνικά" ανακάλυψε ότι... ο"αγώνας" της επιβολής χρονοδιαγραμμάτων στη ΔΕΗ για την απομάκρυνση του εργοστασίου της από το δήμο, δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα.

Και τώρα αναγκάστηκε να δεχτεί τις προτάσεις των συμβούλων της "Δημοτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης", για αγωνιστικές κινητοποιήσεις του κερατσινιώτικου λαού, εκ των πραγμάτων. Προτάσεις, που ο δήμαρχος ακόμη και ένα μήνα πριν σνόμπαρε στο Δημοτικό Συμβούλιο. Τι να γίνει δήμαρχε; Οι "διεκδικήσεις" των διαδρόμων και των "κινητών" τηλεφώνων, δεν μπόρεσαν ποτέ να αντικαταστήσουν το πεζοδρόμιο.

Νέα επιχείρηση;

Κατάσταση προσμονής για συμπληρωματικό εισόδημα, προσπαθούν να δημιουργήσουν, ξανά, οι κυβερνητικοί παράγοντες του υπουργείου Γεωργίας στους βαμβακοπαραγωγούς, σε μια νέα προσπάθεια να μειώσουν τη δυσαρέσκεια που προκάλεσαν οι καταστροφικές αποφάσεις για το βαμβάκι. Γιατί, ακόμα κι αν υπάρξει απόφαση για αύξηση της προκαταβολής που δικαιούνται οι βαμβακοπαραγωγοί, θα έρθει "κατόπιν εορτής"! Οι παραγωγοί πούλησαν το 70-80% της παραγωγής και πληρώθηκαν συνολικά ό,τι ήταν να πάρουν. Οσο για τις 25 δραχμές το κιλό, που η ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας ισχυρίζεται ότι μπορεί να εισπράξουν επιπλέον οι βαμβακοπαραγωγοί, σαν συνέπεια της μειωμένης, εννοείται, τελικής παραγωγής, δε φαίνεται να προκύπτει από πουθενά, αφού η συνολική παραγωγή σύσπορου βαμβακιού εκτιμάται πως, τελικά, θα κυμανθεί γύρω στους 1.300.000 τόνους και επομένως μείωση συνυπευθυνότητας δε θα υπάρξει... Ο φόβος νέων δυναμικών κινητοποιήσεων φαίνεται πως οδηγεί την ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας σε νέα επιχείρηση αποπροσανατολισμού των αγροτών...

"Ακρα του τάφου σιωπή"

Κοντεύουν δυο μήνες από την ημέρα που ο υπουργός Εργασίας ανακοίνωσε σε αντιπροσωπεία των απεργών οικοδόμων την πρόθεσή του να προχωρήσει στην κατάργηση του Ταμείου των εργατοπατέρων, δίνοντας μάλιστα την ίδια μέρα στη δημοσιότητα σχετικό σχέδιο νόμου. Μεσολάβησαν οι γνωστές αντιδράσεις διαφόρων παλαιών και νεότερων "τρωκτικών" του συνδικαλισμού, αλλά και μια τουλάχιστον περίεργη σιωπή από την πλευρά της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Εκτοτε στο υπουργείο βασιλεύει "άκρα του τάφου σιωπή" επί του θέματος.

Να υποθέσουμε ότι η κατά κανόνα αδιάλλακτη απέναντι στα αιτήματα των εργαζομένων κυβέρνηση, "υπέκυψε" στις... μαχητικές αντιδράσεις των "τρωκτικών"; Αν όχι, ο κ. Τζουμάκας ας απαντήσει εμπράκτως φέρνοντας αμέσως στη Βουλή το νομοσχέδιο που καταργεί το μεταξικό κατασκεύασμα, το οποίο τόσα στοίχισε επί δεκαετίες στο συνδικαλιστικό κίνημα.

Πού "διαφέρει" ο Αντ. Σαμαράς;

Δεν έχει άδικο, εν μέρει, ο Αντ. Σαμαράς, όταν υποστηρίζει ότι η πρόταση μομφής, που θα υποβάλει η ΝΔ, "είναι η λύση που θα συσπειρώσει την κυβέρνηση". Ομως η "υπερβατική" δική του πρόταση ποιον διευκολύνει και εξυπηρετεί; Η ανάμειξη του Προέδρου της Δημοκρατίας, την οποία επιζητά, αξιώνοντας να ορίσει το τέλος του "εύλογου χρόνου" μετά την παρέλευση του οποίου θα παραιτηθεί και θα οδηγήσει σε πρόωρες εκλογές, ποιο σκοπό έχει; Δεν αποσκοπεί στην άσκηση πίεσης στην κυβέρνηση, ώστε να επιταχύνει τις διαδικασίες για την αντικατάσταση του Α. Παπανδρέου; Αυτό ακριβώς δεν επιδιώκει και η ηγεσία της ΝΔ με την πρόταση μομφής; Η διαφορά, δηλαδή, μεταξύ της πρότασης της ΝΔ και του Αντ. Σαμαρά ποια είναι; Απλά ότι πρόκειται για δύο διαφορετικά "μέσα" άσκησης πίεσης, που έχουν τον ίδιο ακριβώς στόχο.

Για να τελειώνουμε. Τις εκλογές ο Αντ. Σαμαράς τις "επιδιώκει", για να ανατραπεί αυτή η πολιτική ή για να αλλάξει διαχειριστής; Μα δικό του δεν είναι το σύνθημα "το θέμα δεν είναι ποια πολιτική εφαρμόζεις, αλλά πώς την εφαρμόζεις";

Οι "υπηρεσίες" Κλίντον

Μέσα στο πρώτο δεκαπενθήμερο του Μάη, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες του "Ρ", κανόνισε ο Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον να δεχτεί στην Ουάσιγκτον τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο. Τότε, μέσα στην άνοιξη, θα έχει αρχίσει να εμφανίζεται στο προσκήνιο και το έντονο ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον για το Κυπριακό... Εκεί ακριβώς θα εμφανιστεί στην προεκλογική σκηνή των ΗΠΑ (το 1996 είναι χρονιά εκλογών για τις ΗΠΑ) ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, δίπλα στον Πρόεδρο Κλίντον, ο οποίος ασφαλώς - και ανέξοδα - θα υποσχεθεί στην ελληνική ομογένεια της Αμερικής ότι θα λύσει όλα τα προβλήματα της Ελλάδας αν τον τιμήσουν με την εμπιστοσύνη τους.

Επειδή είναι γνωστό και σίγουρο ότι οι υποσχέσεις του υποψήφιου για επανεκλογή Μπ. Κλίντον θα καταλήξουν στο καλάθι των αχρήστων, μήπως ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας θα πρέπει να επανεξετάσει την ημερομηνία της επίσκεψής του στις ΗΠΑ, αν δε θέλει να μετατραπεί σε ψηφοθήρα για λογαριασμό του Κλίντον;