ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Νικολά Σαρκοζί

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Ρεσιτάλ υποκρισίας για τις ευθύνες και τα «λάθη» της Γαλλίας στη γενοκτονία εκατοντάδων χιλιάδων αθώων ανθρώπων στη Ρουάντα το 1994 έδωσε την περασμένη Πέμπτη στην αφρικανική χώρα ο Γάλλος Πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί.

Μίλησε για «σοβαρά λάθη κρίσης» και για την «τυφλότητα» της Γαλλίας και άλλων δυτικών χωρών σαν να μην επρόκειτο για μία στυγερή και καλά σχεδιασμένη από χρόνια γενοκτονία, αλλά για κάποιο ατυχές πολιτικό συμβάν. Ισχυρίστηκε δε ότι ο ιμπεριαλιστικός ρόλος της Γαλλίας στην Αφρική αποτελεί τάχα παρελθόν.

Ομως η υποκρισία του Γάλλου Προέδρου δεν περιορίστηκε εκεί. Καμώθηκε πως επιδιώκει σήμερα, 16 χρόνια μετά την αποτρόπαια σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων μελών της φυλής Χούτου, τη σύλληψη και την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων. Εάν εννοούσε έστω και στο ελάχιστο τα όσα είπε, θα έπρεπε να είχε ηγηθεί εκστρατείας για την παραπομπή στη Δικαιοσύνη και την παραδειγματική τιμωρία του μισού πολιτικού και στρατιωτικού κατεστημένου της Γαλλίας, του Βελγίου, του Βατικανού, της Βρετανίας, των ΗΠΑ ακόμη και του ΟΗΕ (που έκανε μονίμως τα στραβά μάτια πριν και μετά το φρικτό έγκλημα της γενοκτονίας)...

Βέβαια, ο Σαρκοζί δεν εννοούσε ό,τι είπε. Εντούτοις, η παράσταση που έδωσε έγινε αποδεκτή συγκαταβατικά από τον Ρουαντέζο ομόλογό του Πολ Καγκάμε, που στο όνομα της αποκατάστασης των ταραγμένων εδώ και χρόνια διμερών διπλωματικών σχέσεων και της απολαβής οικονομικών ανταλλαγμάτων, έκανε πως δεν κατάλαβε...

Δ.ΟΡΦ.

Παιδαγωγικό ποίημα

Ο δρόμος προς τη ζωή

Το «Παιδαγωγικό Ποίημα» του Αντόν Σεμιόνοβιτς Μακάρενκο είναι ένα λογοτεχνικό έργο, που αναδεικνύει τη γιγάντια προσπάθεια που κατέβαλαν οι μπολσεβίκοι προκειμένου να δημιουργήσουν και να διαπαιδαγωγήσουν το Σοβιετικό άνθρωπο. Τον άνθρωπο που κλήθηκε να θεμελιώσει και να αναπτύξει το πρώτο κοινωνικό σύστημα στην ανθρώπινη ιστορία στο οποίο καταργήθηκε η εκμετάλλευση ανθρώπου απο άνθρωπο. Ο Α. Σ. Μακάρενκο αποδεικνύει, μέσω της ιστορίας του Σταθμού όπου φιλοξενούνται παιδιά ορφανά και εγκαταλειμμένα, ότι οι συνθήκες διαμορφώνουν τον άνθρωπο.Το «Παιδαγωγικό Ποίημα» ανέδειξε τη διαπαιδαγώγηση του νέου ανθρώπου στις νέες συνθήκες που δημιουργήθηκαν με τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα, ακόμη και από τις πρώτες δεκαετίες της. Πρόκειται για λογοτεχνικό έργο σημαντικό εφόδιο, ώστε η σημερινή νέα γενιά να αποκτήσει και μέσω της παρουσίασης της τότε ζωής και καθημερινότητας των εργαζομένων μια συνολική αντίληψη για το πώς προχώρησε η σοσιαλιστική οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ. Το «Παιδαγωγικό Ποίημα» έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και κατέκτησε τη διεθνή αναγνώριση. Εκτιμώντας την αξία του έργου αυτού, ο Λουί Αραγκόν έγραφε: «Το βιβλίο αυτό δεν έχει προηγούμενο. Είναι ένας νέος τύπος βιβλίου. Τίποτα δεν μπορεί να σκιάσει την ακτινοβολία του ή να φράξει το μέλλον του». Κυκλοφορεί σε δύο τόμους απο τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Ξεθωριασμένα ιδεολογήματα

Γρηγοριάδης Κώστας

Το ιδεολόγημα για τη σύγκλιση μισθών με άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, «επιστράτευσε», προχτές, η υπουργός Παιδείας, Αννα Διαμαντοπούλου, για να στηρίξει το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων που προωθεί η κυβέρνηση. Υποστήριξε ότι «σύγκλιση προσόντων, οδηγεί μεσοπρόθεσμα και σε σύγκλιση μισθών», λες και οι χαμηλοί μισθοί υπάρχουν επειδή τα «προσόντα» των Ελλήνων εργαζομένων δε συγκλίνουν με αυτά των υπόλοιπων Ευρωπαίων! Για πόσα χρόνια, ακόμα, θα κοροϊδεύουν, λέγοντας ότι πρέπει να γίνουμε ...Ευρώπη; Το «επιχείρημα» ξεθώριασε, σε όλη την Ευρώπη οι μισθοί πέφτουν, πρώτα για να διατηρηθεί η «ανάπτυξη» και τώρα για να αντιμετωπιστεί η κρίση του συστήματος.

Η κλίμακα «προσόντων» που θέλει να δημιουργήσει η Ευρωπαϊκή Ενωση, για όλα τα κράτη - μέλη, έχει ως μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση των εργοδοτών. Το είπε, άλλωστε, και η υπουργός: Οι εργοδότες «θα μπορούν να συγκρίνουν προσόντα από διαφορετικές μαθησιακές διαδρομές και θα διευκολύνονται στην επιλογή προσωπικού». Το διατύπωσε κι αλλιώς: «Στις ευρωπαϊκές πρωτοβουλίες για ένα πολύ μακρό χρονικό διάστημα η ελεύθερη διακίνηση των πολιτών δυστυχώς έπονταν της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων και αγαθών». Ελεύθερη διακίνηση πολιτών σημαίνει ευέλικτοι και πάμφθηνοι εργαζόμενοι, σε όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση, για να διαλέγει το κεφάλαιο...

Μιλούν για το νερό και οι ... βιομήχανοι!

Τους αγρότες, ως υπαίτιους για την κακοδιαχείριση των υδάτινων πόρων της χώρας, έβαλε στο στόχαστρο το ΙΟΒΕ (σ.σ. παράρτημα του Συνδέσμου Βιομηχάνων). Ετσι, σε μελέτη που εκπόνησε πρόσφατα, αναφέρει ότι «ο τύπος της καλλιέργειας σε συνδυασμό με τα είδη των εδαφών τα οποία καλλιεργούνται, όπως και η υπάρχουσα τιμολογιακή πολιτική, είναι παράγοντες που αυξάνουν την κατανάλωση υδάτων προς άρδευση». Η σπατάλη, λέει στη συνέχεια, οφείλεται στο ότι το νερό τιμολογείται ανά στρέμμα και όχι με βάση το επίπεδο κατανάλωσης.

Ουσιαστικά, ο οργανισμός του ΣΕΒ βάζει πλάτη - και το ομολογεί - για να εφαρμοστεί το γρηγορότερο στη χώρα μας η κοινοτική οδηγία 2000/60 για τους υδατικούς πόρους, με βάση την οποία θα μπουν υδρόμετρα στα χωράφια! Επίσης αναφέρει ότι θα πρέπει να γίνει «διασύνδεση των αγροτικών επιδοτήσεων με την εφαρμογή πρακτικών φιλικών προς το φυσικό περιβάλλον» και ακόμη «καταμέτρηση όλων των χρήσεων, συμπεριλαμβανομένων και των ιδιωτικών γεωτρήσεων», και «έλεγχος της τήρησης των όρων χρήσης».

Σαν να μην έφταναν η ΚΑΠ και τα υπόλοιπα αντιαγροτικά μέτρα, οι μικρομεσαίοι αγρότες έχουν τώρα και το παράρτημα των βιομηχάνων που επιδιώκει ουσιαστικά το ξεκλήρισμά τους. Και δικαιολογημένα. Προφανώς, οι βιομήχανοι πιστεύουν ότι έτσι θα παίρνουν ακόμη πιο φτηνά τη σοδειά τους, η οποία θα φτάνει στο ράφι του σούπερ μάρκετ ακόμη πιο ακριβά για τη λαϊκή οικογένεια. «Μυρίζονται», δηλαδή, μεγαλύτερο κέρδος...

ΥΓ: Οσον αφορά τον ...πόνο των βιομηχάνων για τους υδάτινους πόρους, ας ρίξουν μια ματιά στον Ασωπό. Εκεί θα δουν πώς τον κατάντησε (από ποτάμι, οχετό λυμάτων) η ανεξέλεγκτη δράση τους και η δίψα τους για κερδοφορία με οποιοδήποτε κόστος, ακόμη και στην υγεία του λαού...

Για τους θιασώτες της ναρκω-κουλτούρας

Την περασμένη Πέμπτη, παρουσιάστηκε η ετήσια έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής του ΟΗΕ για τον «έλεγχο» των ναρκωτικών. Ανάμεσα στα πολλά στοιχεία της έκθεσης, αναφέρονται και τα εξής: Τα τελευταία χρόνια, καθώς αυξάνεται η «νόμιμη» παραγωγή και χρήση της βουπρενορφίνης στη θεραπεία υποκατάστασης, έχει αυξηθεί και η εκτροπή και παράνομη χρήση της. Σε μερικές χώρες, η βουπρενορφίνη είναι η βασική ουσία που χρησιμοποιείται παράνομα από τους εθισμένους. Στη Γαλλία, η ευρεία διακίνηση στη μαύρη αγορά μεθαδόνης αποτελεί σημαντικό πρόβλημα για τη χώρα.

Σε απλά ελληνικά, τα παραπάνω στοιχεία αποδεικνύουν ότι οι ουσίες που χρησιμοποιούνται «νόμιμα» ως υποκατάστατα, αργά ή γρήγορα, μπαίνουν και στην παράνομη, μαύρη αγορά. Και δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού τα κυκλώματα που ελέγχουν την παραγωγή και διακίνηση ουσιών είναι καλοστημένες εταιρείες που πουλούν θάνατο και θέλουν διαρκώς να θησαυρίζουν πουλώντας ακόμα περισσότερο θάνατο. Κάθε νέα ουσία - υποκατάστατο, λοιπόν, τους ανοίγει και νέα πεδία κερδοφορίας.

Καταρρίπτονται έτσι οι ισχυρισμοί όλων των υποστηρικτών της νομιμοποίησης ουσιών (π.χ., της κάνναβης) και τα ψευτοεπιχειρήματά τους ότι τάχα με τη νομιμοποίηση θα εξαλειφθεί το παράνομο εμπόριο.

Το καπιταλιστικό «θαύμα»

Βερολίνο, 2010. Το καπιταλιστικό «θαύμα» οδήγησε 27.000 άνεργους να αναζητήσουν το μεροκάματο των 50 ευρώ που προσφέρθηκε - σε λίγους - για να φτυαρίσουν χιόνι στους δρόμους της γερμανικής πρωτεύουσας. Στο λευκό του χιονιού, τα κτίρια φαντάζουν γκριζόμαυρα. Θυμίζουν λίγο τα παλιά φθαρμένα επίκαιρα, εκείνα που δεν έχουν ήχο, μόνο κίνηση ανθρώπων σε διαδρομές πείνας και ανέχειας. Η ΕΕ, τα προγράμματα σταθερότητας, η καπιταλιστική κρίση, η αξίωση - εντολή του μεγάλου κεφαλαίου προς τους πολιτικούς υπηρέτες του, να ξεμπερδέψουν μια και καλή με τα δικαιώματα της εργατικής τάξης, όλα αυτά κι ακόμη περισσότερα, γυρίζουν αντίστροφα τους δείκτες του ρολογιού. Μας πάνε δεκαετίες πίσω, στις θλιβερές εποχές της στέρησης, πριν οι ταξικοί αγώνες και η δημιουργία των σοσιαλιστικών κρατών οδηγήσει στην απόσπαση ενός μικρού μέρους του ιδρώτα του εργαζόμενου από τους καπιταλιστές. Σήμερα, ζητούν από τον εργάτη να επιστρέψει όσα κατέκτησε, και με τόκο δυσβάσταχτο. Βγάζουν παράνομα τα κομμουνιστικά κόμματα, αποκηρύσσουν και επικηρύσσουν τους αγώνες των εργατών. Αξιώνουν «ελαστικά» ωράρια, «ελαστικούς» μισθούς, «ελαστική» ζωή. Για τον Ελληνα εργάτη, για τον Γερμανό, τον Ιταλό, για όλους τους λαούς που εκμεταλλεύονται...