ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 26 Φλεβάρη 2005
Σελ. /40
Η γύμνια της συναίνεσης

Γρηγοριάδης Κώστας

«... Θέλουν 176 ευρώ επίδομα. Οταν είχαμε πρωτοκάνει την κουβέντα (σ.σ με το προεδρείο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία - ΠΟΕΔΗΝ) τους είπα ότι εγώ για να μπορέσω να αρχίσω κουβέντα στην Κυβερνητική Επιτροπή επί αυτού του θέματος, είναι η αντιπρότασή μου ότι θέλω να μου υποσχεθείτε εργασιακή ειρήνη τριών ετών. Η απάντηση προφορικά ενώπιον όλων των μελών του ΔΣ, με διαφωνία των εκπροσώπων που πρόσκεινται ιδεολογικά στο ΚΚΕ, διά στόματος προέδρου ήταν "ναι", αυτό όμως στην απάντηση εγγράφως δεν το έχω λάβει και αυτό τους είπα και χτες» (σ.σ. 24.2.2005).

Αυτά δήλωσε ο υπουργός Υγείας Νικ. Κακλαμάνης μιλώντας χτες στον «ΣΚΑΪ», σχετικά με τη στάση της πλειοψηφίας της ηγεσίας της ΠΟΕΔΗΝ στην αντίστοιχη συνάντησή τους στις 16.2.2005.

Εδώ ταιριάζει λοιπόν το γνωστό ρητό «ο βασιλιάς είναι γυμνός». Μια γύμνια που δεν καλύπτεται με κούφια λόγια για «νέους αγώνες των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία!», όπως έκανε η ηγεσία της ΠΟΕΔΗΝ ανήμερα της κινητοποίησης.

Στην «άλλη μεριά»

Αναρωτιούνται κάποιοι του ΠΑΣΟΚ: Αφού η κυβέρνηση «χάνει», γιατί δεν «κερδίζει» η αξιωματική αντιπολίτευση κι αφού ο Καραμανλής «πέφτει», γιατί δεν «ανεβαίνει» ο Παπανδρέου; Βιάζονται φαίνεται οι ΠΑΣΟΚοι να δουν να λειτουργούν τα «συγκοινωνούντα δοχεία» του δικομματισμού, ελπίζοντας πως θα ξανάρθει γρηγορότερα η σειρά τους να ξαναπιάσουν την «κουτάλα». Θα πρέπει, όμως, ν' αντιληφθούν ότι ο κόσμος δεν είναι τόσο χαζός να μην έχει πάρει χαμπάρι πως το ΠΑΣΟΚ δε διαφέρει ουσιαστικά από τη ΝΔ και πως είναι ανώφελο - κι ανόητο - οι λαϊκές προτιμήσεις να κινούνται ανάμεσα στον Γιωργάκη και τον Κωστάκη.

Οι δυσαρεστημένοι από την κυβέρνηση της ΝΔ θα πέσουν «από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη», αν μετακινηθούν, πολιτικά, προς το ΠΑΣΟΚ κι αυτό, πλέον, το καταλαβαίνουν όλο και περισσότεροι. Αλλωστε, έχουν τη δυνατότητα να τραβήξουν προς την «άλλη μεριά», όπου τους περιμένει το ΚΚΕ, αισιοδοξώντας οι απογοητευμένοι να μετατραπούν σε αποφασισμένους και να παλέψουν για ν' αλλάξουν τη δικομματική πραγματικότητα...

Το «εγχείρημα» των ράντζων

«Η εγχείρηση πέτυχε. Ο ασθενής απεβίωσε». Το γνωστό πικρό ανέκδοτο θυμίζει η στάση του υπουργού Υγείας Νικ. Κακλαμάνη σχετικά με το πιλοτικό σύστημα εφημερίας του λεκανοπεδίου Αττικής. Βέβαια, ο υπουργός επιμένει ότι στο τέλος του πιλοτικού συστήματος εφημερίας θα έχει αντιμετωπιστεί κατά 80% το πρόβλημα των ράντζων.

Στο μεταξύ, όμως, η ζωή άλλα δείχνει. Χτες, για πολλοστή φορά το τελευταίο διάστημα, στην Α΄ Παθολογική Κλινική του «Αγία Ολγα» ο διάδρομος ήταν γεμάτος από ράντζα, αφού δέκα ασθενείς νοσηλεύονταν στους διαδρόμους. Και, φυσικά, τα ράντζα ζουν και βασιλεύουν και στα άλλα νοσοκομεία. Την περασμένη Τρίτη ήταν ο «Ευαγγελισμός» που είχε 30 ράντζα, δέκα απ' τα οποία ήταν στην Καρδιολογική Κλινική.

Ετσι αναδεικνύεται ανάγλυφα ότι η ραντζομαχία που έχει βάλει σε εφαρμογή η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν έχει τα λαμπρά αποτελέσματα που διακηρύσσει ο υπουργός, αλλά αποτελεί και εργαλείο αποπροσανατολισμού από το ουσιώδες: Την αντιλαϊκή μηχανή παραπέρα ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της υγείας που έχει βάλει μπροστά η κυβέρνηση, πλήττοντας καίρια το δικαίωμα των κατοίκων της χώρας για δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες υγείας, υψηλού επιπέδου.

Ενα χαρακτηριστικό κοντράστ...

Τις προάλλες, την ίδια στιγμή που το ΥΠΕΧΩΔΕ με ιδιαίτερο κομπασμό ανακοίνωνε την προκήρυξη του διαγωνισμού για την επέκταση του μετρό της Αθήνας προς το Ελληνικό, στο σταθμό της Δουκίσσης Πλακεντίας ένα τμήμα της ψευδοροφής 1,30 Χ 0,80 μέτρων παραλίγο να πέσει στα κεφάλια των επιβατών, αν, από καθαρή τύχη, δεν είχαν απομακρυνθεί από την αποβάθρα με την αμαξοστοιχία που έφυγε μόλις λίγο πριν! Λιγότερη τύχη, βέβαια, είχε εργαζόμενος της ΑΜΕΛ, ο οποίος στις 16 Οκτώβρη 2004 τραυματίστηκε, πάλι από τμήμα της ψευδοροφής που κατέρρευσε στο σταθμό του Αγίου Αντωνίου στο Περιστέρι...

Το κοντράστ είναι χαρακτηριστικό. Αποδεικνύει ότι οι οποιεσδήποτε εξαγγελίες, περί διαφάνειας, εκλογικευμένων εκπτώσεων στις δημοπρασίες και διαφόρων άλλων τινών, παραμένουν γράμμα νεκρό, αν τα έργα δεν πληρούν τους αναγκαίους όρους ασφάλειας και ποιότητας. Κάτι ασφαλώς δύσκολο έως αδύνατο, έτσι όπως προκηρύσσονται και κατασκευάζονται τα έργα στο σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα της «ελεύθερης αγοράς» και του ανταγωνισμού των μονοπωλιακών κερδών και σε καθεστώς ασυδοσίας των μεγαλοκατασκευαστών...

ΥΓ: Και μια που το έφερε η κουβέντα: Αλήθεια, τι γίνεται με το περιβόητο πόρισμα για το καλώδιο της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου που πήρε φωτιά; Είναι αντικειμενικοί, άραγε, οι λόγοι που καθυστερεί τόσο πολύ ή, μήπως, «μαγειρεύεται» για να βγει «λάδι» η γαλλοελληνική κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται, έναντι αδρών διοδίων που πληρώνει ο λαός;


Τα ... παιδευτικά

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι ότι η υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων έχει πολλά να την απασχολούν τις τελευταίες ημέρες - λόγω των εξελίξεων στο Εκκλησιαστικό - όμως και το κατ' εξοχήν αντικείμενο του υπουργείου της δεν το ξεχνάει. Μας προέκυψε, λοιπόν, χτες να δηλώνει ότι λένε ψέματα όσοι μιλάνε για έλλειψη κονδυλίων στην Παιδεία, ιδίως στην τριτοβάθμια!

Ακόμα κι αν ξεχάσουμε ότι η υποχρηματοδότηση της Παιδείας αποτελεί ένα ...πάγιο δεδομένο των τελευταίων 30 (τουλάχιστον) ετών, μάλλον, οι κενές θέσεις εκπαιδευτικού προσωπικού, οι ανεπαρκείς και σε κακό χάλι φοιτητικές εστίες, οι απολύσεις εργαζομένων από υπεργολάβους και αρκετά ανάλογα φαινόμενα, κάθε άλλο παρά συναινούν στην εκτίμησή της. Ούτε, βέβαια, αντισταθμίζουν το πρόβλημα οι καταγγελίες της για κακή διαχείριση επί ΠΑΣΟΚ.

Επίσης, όσο κι αν προσπαθεί να κρύψει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας το ...πού πάει το πράγμα, είναι φανερό ότι τα μισόλογα για το θέμα των ιδιωτικών πανεπιστημίων, αλλά και της απόλυτης εμπλοκής τους με τη λεγόμενη «αγορά» δείχνουν μια προαποφασισμένη και προδιαγεγραμμένη πορεία.

Και, βέβαια, το θέμα δεν είναι αν τις σχετικές ευρωπαϊκές οδηγίες θα τις διαχειριστούν οι αρμόδιοι για την Παιδεία υπουργοί ή οι αρμόδιοι για την ανταγωνιστικότητα, όπως μας λένε οι κυβερνώντες. Ούτως ή άλλως, θέλουν να κάνουν τις δύο έννοιες ...μια και αδιαίρετη.

ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ, πάμε και για ένα ακόμη μέτωπο ...αυτοκάθαρσης! Μετά την Eκκλησία και τη Δικαιοσύνη, τώρα τα περί «στημένων παιγνιδιών» στο ελληνικό πρωτάθλημα φαίνεται να έχουν την τάση να κυριαρχήσουν στην ειδησεογραφία. Αν όχι αμέσως, ίσως το επόμενο διάστημα.

Φυσικά, το μεγάλο και καταφανές «στημένο παιγνίδι», που λέει ότι, έτσι κι αλλιώς, όποια αποτελέσματα κι αν φέρνουν οι ομάδες, οι μεγάλες ΠΑΕ θα είναι αυτές που κερδίζουν, είτε με σκανδαλώδεις συμβάσεις, είτε με παροχές και φοροαπαλλαγές, κανείς δε θέλει να το δει.

Γρηγοριάδης Κώστας

Το ποιοι θα «θυσιαστούν» στο χώρο αυτό, για να σωθεί το σύστημα, δεν το γνωρίζουμε. Ομως, είναι βέβαιο ότι θα βρεθούν. Σίγουρα σε καταστάσεις, όπου η διαφθορά είναι, εκτός από αποτέλεσμα, και κανόνας, δε θα δυσκολευτούν να βρουν μερικούς.

Υποκρισία «βασικού μετόχου»

Ρεσιτάλ υποκρισίας των συνεταίρων του δικομματισμού παρακολουθούμε το τελευταίο διάστημα, με αφορμή την υπόθεση του «βασικού μετόχου». Το μεν ΠΑΣΟΚ επιμένει ότι το σχετικό νομοθέτημα ακυρώνεται λόγω ασυμβίβαστου με το κοινοτικό δίκαιο, η δε κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι δεν τίθεται θέμα συμβατότητας και επομένως δεν εμποδίζει τίποτε την εφαρμογή του.

Είναι προφανές ότι, είτε με τη μια, είτε με την άλλη εκδοχή, οι δύο συνεταίροι ομολογούν ότι η λύση ενός προβλήματος, για το οποίο συμφωνούν ότι επηρεάζει την ίδια τη λειτουργία του πολιτικού συστήματος, εξαρτάται από το τι θα πουν οι Βρυξέλλες. Με τον τρόπο τους, ομολογούν αυτό που το ΚΚΕ χρόνια τώρα έλεγε, ότι δηλαδή με την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στα κοινοτικά όργανα έφθασε μέχρι του σημείου το ελληνικό Κοινοβούλιο να χρειάζεται άδεια μιας υπηρεσίας των Βρυξελλών για να νομοθετήσει...

Επί της ουσίας, η ανακίνηση του θέματος του «βασικού μετόχου», δηλαδή της απαγόρευσης στους κατασκευαστές δημοσίων έργων και τους προμηθευτές του Δημοσίου να κατέχουν μέσα ενημέρωσης, ήταν προϊόν μιας αυταπάτης, την οποία καλλιέργησαν συστηματικά στην κοινή γνώμη τα δύο κόμματα. Της αυταπάτης ότι σ' ένα σύστημα, το καπιταλιστικό, όπου το κέρδος αγιάζει τα μέσα και η «επιχειρηματικότητα» καθαγιάζεται καθημερινά με τους νόμους του κράτους, μπορεί να υπάρξει «αυτοκάθαρση».

Αποσιωπούν επίσης, όσοι υποστηρίζουν την «αυτοκάθαρση», ότι στην περίπτωση του «βασικού μετόχου», το κράτος ούτε ήταν, ούτε μπορεί να είναι ουδέτερο. Ηταν και παραμένει μέρος του ίδιου του προβλήματος και προστάτης και υπηρέτης των επιχειρηματικών συμφερόντων παντός είδους.

Σ' αυτό το σύστημα και σ' αυτές τις περιστάσεις τα όρια της όποιας εξυγίανσης, ή διαφάνειας, ή αποκατάστασης της λειτουργίας των «θεσμών» είναι τα όρια της «ελευθερίας της αγοράς», της απρόσκοπτης επιχειρηματικής δράσης και βεβαίως του κέρδους. Αυτό το γνωρίζουν και η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου, με αυτό το γνώμονα εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία.

Ετσι το αποτέλεσμα όλης αυτής της υπόθεσης δεν μπορεί να είναι άλλο από την αναδιανομή των μεριδίων της πίτας είτε των μεγάλων έργων, είτε των μέσων ενημέρωσης. Αυτό προκύπτει και από τον τρόπο που στοιχίζονται πίσω από τις εξελίξεις των Βρυξελλών οι επιχειρηματικοί όμιλοι, οι εκδότες, αλλά και τα στελέχη των δύο μεγάλων κομμάτων. Αλλοι να πανηγυρίζουν γιατί ο νόμος της κυβέρνησης, στη «σύγκρουση» με την κοινοτική νομιμότητα, θα καταπέσει, και έτσι θα διατηρήσουν τα κεκτημένα, και άλλοι να πανηγυρίζουν, αφού με την εφαρμογή του νόμου θα έρθει η δικιά τους σειρά.

Το πρόβλημα που αφορά στην απελευθέρωση της κοινωνίας από τις συνέπειες και τις παρενέργειες αυτής της «διαπλοκής», όπως και όλων των άλλων «διαπλοκών» των επιχειρηματικών συμφερόντων, λύνεται μόνο όταν καταργηθούν αυτά τα συμφέροντα.


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ