ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Νέα ορμή» στην αντιλαϊκή επέλαση

Γρηγοριάδης Κώστας

Κάποιοι θέλησαν να γυρίσουν είκοσι χρόνια πίσω το ρολόι της ιστορίας. Ούτε λίγο - ούτε πολύ, προσπάθησαν να δημιουργήσουν «κλίμα αναμονής και προσδοκιών» για τη «νέα» κυβέρνηση, λες και βρισκόμασταν στις 18 Οκτώβρη του 1981. «...Πρώτη κυβέρνηση Σημίτη»(!), ήταν ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος του «Βήματος», επεξηγώντας ότι ο Κ. Σημίτης «δεν έχει κανέναν λόγο να λάβει υπ' όψιν του εσωκομματικές ισορροπίες και εξοφλήσεις γραμματίων». Λες και ήταν οι «εσωκομματικές ισορροπίες» που εμπόδισαν ποτέ την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής. Λες και η λεγόμενη εσωκομματική αντιπολίτευση δεν έβαλε πλάτες για να περνάνε τα πλέον σκληρά αντιλαϊκά μέτρα. Λες και δεν ήταν η λαϊκή δυσαρέσκεια και οι λαϊκοί αγώνες αυτοί που «βραχυκύκλωναν» τους κυβερνώντες και τους υποχρέωναν σε αναδιπλώσεις, ώστε να διασώσουν ό,τι μπορούν από τις κατακτήσεις τους. Δε θα μάθουν τώρα οι εργαζόμενοι τι σημαίνει ΠΑΣΟΚ και «ποιον Θεό υπηρετεί». Και, βέβαια, δεν έχουν εναποθέσει καμία ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον σ' αυτήν την κυβέρνηση, όπως θα ήθελε η κυβερνητική προπαγάνδα. Αντίθετα, είναι προετοιμασμένοι για τη «νέα ορμή» που θα επιχειρηθεί να δοθεί στην αντιλαϊκή επέλαση με το νέο κυβερνητικό σχήμα.

Τσάμπα οι «κωλοτούμπες»

Από τη στιγμή που ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε, προ μηνών, ότι θα έκανε τον ανασχηματισμό, θα παρατηρήσατε ίσως ότι ο κ. Πάγκαλος έπαψε να του επιτίθεται, λόγω της προηγούμενης αποπομπής του από το υπουργείο Πολιτισμού, και - όπου βρισκόταν και όπου στεκόταν - εκθείαζε τον πρωθυπουργό. Ηταν, μάλιστα, από τους πρώτους που δήλωσε ότι στο συνέδριο δεν έμπαινε θέμα ούτε για αλλαγή προέδρου, ούτε για «λευκό».

Στο μεταξύ, οι μήνες πέρασαν, ο ανασχηματισμός έγινε και ο κ. Πάγκαλος παρέμεινε «εκτός». Συμπέρασμα: Τσάμπα οι «κωλοτούμπες»...

Διαχειριστές καταδικασμένοι να «θυσιαστούν»

«Η κυβέρνηση αυτή είναι της απολύτου επιλογής του Κ. Σημίτη, ο οποίος όμως αναλαμβάνει ταυτόχρονα και την αποκλειστική ευθύνη». Πρόκειται για ένα στερεότυπο και κοινότοπο σχολιασμό που γίνεται από τα ΜΜΕ όσον αφορά τον ανασχηματισμό. Και βέβαια δεν είναι καθόλου τυχαία η παραπάνω τοποθέτηση. Είναι μαθηματικά βέβαιο ότι η κυβέρνηση αυτή, στην προσπάθειά της να ανταποκριθεί στην αποστολή που της έχει ανατεθεί, να προχωρήσει πιο γρήγορα και αποτελεσματικά τις νεοφιλελεύθερες διαρθρωτικές αλλαγές, θα έρθει σε αναπόφευκτη ρήξη με τα λαϊκά συμφέροντα, με αποτέλεσμα να προεξοφλείται με σιγουριά η τύχη της στις επόμενες εκλογές. Ετσι, φορτώνοντας εκ των προτέρων και αποκλειστικά στον Κ. Σημίτη τις ευθύνες, αποσκοπούν στο να αφήσουν στο απυρόβλητο την κυβερνητική πολιτική και να την πληρώσουν οι διαχειριστές της. Αλλά αυτό δεν αλλάζει τίποτα για τους εργαζόμενους. Μόνο η χειραφέτησή τους από αυτή την πολιτική και το δικομματισμό, μπορεί να εγγυηθεί μια αλλαγή πλεύσης στην πορεία του τόπου προς όφελος των συμφερόντων τους.

Βρήκε τον κατάλληλο άνθρωπο

Νομίζαμε ότι τα είχαμε δει όλα, όταν ο αρθρογράφος του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη Π. Ευθυμίου ανέλαβε υπουργός Παιδείας, πριν ένα χρόνο περίπου. Ο χτεσινός ανασχηματισμός της κυβέρνησης, όμως, απέδειξε ότι η εκσυγχρονιστική κυβέρνηση Σημίτη είναι αποφασισμένη να ρίξει όλα τα προσχήματα. Ενας από τους δύο υφυπουργούς Παιδείας, λοιπόν, από σήμερα είναι ο Νίκος Γκεσούλης, «ιδιοκτήτης φροντιστηρίου». Τη χρήσιμη πληροφορία αλιεύσαμε από την ιστοσελίδα με τα βιογραφικά των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ και μάλλον πρέπει να θεωρείται δεδομένη η στάση, που θα κρατήσει ο νέος υφυπουργός απέναντι στην ιδιωτική παραπαιδεία...

Τα... ανασχηματισμένα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ, μετά την ανακοίνωσης τής... νέας κυβέρνησης, τα ερωτήματα που προκύπτουν τώρα είναι σαφή: Πότε ορίζεται χρονικά η ιδιωτικοποίηση του 3^ου Σώματος Στρατού; Θα γίνει με μειοδοτικό διαγωνισμό και, μάλιστα, διεθνή ή θα αναζητήσουμε στρατηγικό επενδυτή; Θα γίνει με βάση τη νομοθεσία για τις προβληματικές ή με διεθνή προκήρυξη για εκδήλωση ενδιαφέροντος.

Με ποια τιμή και ποιον ανάδοχο μπαίνει στο Χρηματιστήριο η 115 Πτέρυγα Μάχης; Θα ακολουθήσει επιθετική πολιτική στη Σοφοκλέους ή αμυντική τακτική;

Ολα αυτά, βέβαια, επειδή, ως γνωστόν, «με το χαμόγελο στα χείλη παν οι φαντάροι μας μπροστά» κι ο Γιάννος Παπαντωνίου στο Εθνικής Αμυνας. Και η αλήθεια είναι πως κάποτε έπρεπε να μπει μια τάξη εκεί μέσα. Προφανώς οι 980 δραχμές που αποτελούν το «μισθό» των στρατιωτών είναι, αν μη τι άλλο, μια υπερβολική κοινωνική παροχή.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ άλλες, τις κανονικές τις ιδιωτικοποιήσεις, μην φοβάστε, θα γίνουν κανονικότατα και μάλιστα με «κοινωνική ευαισθησία». Υπογραφή «Ακης Τσοχατζόπουλος», όχι αστεία.

Στο υπουργείο Εργασίας τώρα, τι να πει κανείς; Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι ο Δημήτρης Ρέππας είναι ο καλύτερος επικοινωνιολόγος από καταβολής της έννοιας της πολιτικής επικοινωνίας, είναι δυνατόν να πείσει ένα συνταξιούχο να δεχτεί μειωμένη σύνταξη και εργαζόμενους να δεχτούν αυξήσεις ορίων ηλικίας;

ΠΑΝΤΩΣ συνολικά είναι δύσκολο να «βολέψεις» όλους τους εκσυγχρονιστές του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τους «πρωτοδευτεροκλασάτους» σε έναν ανασχηματισμό, όσο κι αν το θέλεις. Εκανε ό,τι μπορούσε ο Κώστας Σημίτης αλλά πάλι γκρινιάζουνε αρκετοί.

Μια φορά σήμερα το πρωί κατά τις 11.00 προσέχετε όσοι κυκλοφορείτε στο κέντρο της Αθήνας και συγκεκριμένα επί της Βασιλίσσης Σοφίας. Ως γνωστόν, θα κυκλοφορεί ελεύθερη και χωρίς φίμωτρο η «νέα κυβέρνηση», πηγαίνοντας από το Μαξίμου στη Βουλή. Δαγκώνει, κι όποιον πάρει ο χάρος.

Γρηγοριάδης Κώστας

Αντιλαϊκή σκανδαλολογία

Αλάθητος κανόνας, προϊόν μακρόχρονης πείρας από τους δικομματικούς καυγάδες. Οταν το νέφος της σκανδαλολογίας κάνει την εμφάνισή του στο πολιτικό σκηνικό, τότε οι εμπνευστές του κάτι θέλουν να κρύψουν και προσπαθούν να στρέψουν αλλού την προσοχή της «κοινής γνώμης». Σε κάθε περίπτωση, τίποτα καλό δεν προμηνύεται για τα λαϊκά συμφέροντα, αντίθετα προαναγγέλλει, συνήθως, καταιγίδες αντιλαϊκών μέτρων.

Από τον παραπάνω κανόνα δε θα μπορούσε να ξεφύγει ο νέος γύρος σκανδαλολογίας, που ξέσπασε μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ, με αφορμή τη σύμβαση για το αεροδρόμιο των Σπάτων του 1993, η οποία συνδέθηκε από τον Κ. Λαλιώτη με την ύπαρξη «τροφοδότη λογαριασμού» της ΝΔ και της οικογένειας Μητσοτάκη. Ενα είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο. Ζητούμενο δεν είναι η ανάδειξη των πραγματικών αιτιών για τα σκάνδαλα που πραγματικά υπάρχουν στα «μεγάλα έργα», μεταξύ τους βέβαια και το ιδιωτικό αεροδρόμιο των Σπάτων που έγινε επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Αλλά, η εξυπηρέτηση «αλλότριων» σκοπιμοτήτων, όπως ο συμψηφισμός των «πράσινων» και «μπλε» σκανδάλων, ο αποπροσανατολισμός και η σύγχυση. Σίγουρο είναι, επίσης, ότι σε καμία περίπτωση οι δικομματικοί καυγάδες, όσο άγριοι και αν φαίνονται, δεν πρόκειται να οδηγήσουν στο «να χυθεί άπλετο φως» ή «να λάμψει η αλήθεια». Οσες προανακριτικές επιτροπές και αν φτιάξουν, όσοι εισαγγελείς και αν εμπλακούν. Ισα ίσα τα τελευταία «μέσα» (Βουλή, Δικαιοσύνη), χρησιμοποιούνται κατά κανόνα σαν «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» και «πλυντήριο» για το ξέπλυμα των βαρύτατων πολιτικών ευθυνών τους.

Η σκανδαλολογία βολεύει τις ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων, ακριβώς γιατί αφήνει στο απυρόβλητο την πολιτική τους. Τα διαχειριστικά σκάνδαλα είναι αναπόφευκτα από τη στιγμή που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ συμφωνούν, για παράδειγμα, στην πολιτική της εν λευκώ ανάθεσης των δημόσιων έργων στους μεγαλοεργολάβους και τις πολυεθνικές. Οι «μίζες» και το «πολιτικό χρήμα» είναι φυσιολογικό επακόλουθο, όταν πολύ περισσότερο το κόστος του έργου φτάνει δύο και τρεις φορές πάνω από τον αρχικό προϋπολογισμό. Η «ρίζα του κακού» ποτέ δεν απασχολεί τις κοκορομαχίες τους. Πάει πολύ όμως οι βουτηγμένοι μέχρι το λαιμό στη μοιρασιά της πίτας και το «γύρισμα της κουτάλας», να εμφανίζονται και από πάνω ως τιμητές της διαφάνειας και «λευκές περιστερές».

Δεν είναι, επίσης, λίγες οι φορές που η σκανδαλολογία χρησιμοποιήθηκε ως όχημα για ανακατατάξεις στο πολιτικό σύστημα και τη μετατόπισή του συνολικά σε πιο συντηρητικές και αντιδραστικές κατευθύνσεις. Οι εργαζόμενοι όμως έχουν την εμπειρία όχι μόνο να «κουμπώνονται», αλλά και να περνούν στην αντεπίθεση, αποκαλύπτοντας και αντιπαλεύοντας τις αντιλαϊκές τους επιδιώξεις. Αλλωστε, το ίδιο το σύστημα και οι μηχανισμοί του φροντίζουν να «σώσουν» τους εκλεκτούς τους. Κι αυτοί βρίσκονται και στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ. Και στην κυβέρνηση και στην αξιωματική αντιπολίτευση.

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ