ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συνειδητή καλλιέργεια αυταπατών

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Το ΕΣΥ εγκαταλείπεται και απαξιώνεται χωρίς πόρους, χωρίς επαρκείς υποδομές και εξοπλισμό, με δραματικές ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό». Τη διαπίστωση αυτή κάνει σε ανακοίνωση που εξέδωσε το Τμήμα Υγείας - Πρόνοιας του ΣΥΝ με αφορμή τις εφημερίες και τις κινητοποιήσεις των νοσοκομειακών γιατρών. Ακόμα, κάνει λόγο για «επικείμενη κατάρρευση του εφημεριακού καθεστώτος λόγω της δηλωμένης άρνησης των γιατρών να εφημερεύσουν πάνω από 4 φορές το μήνα» και λόγω των επισχέσεων εργασίας που έχουν ξεκινήσει οι γιατροί σε πολλά νοσοκομεία της χώρας.

«Μόνη υπεύθυνη η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας και η κυβέρνηση», αναφέρει σε άλλο σημείο της ανακοίνωσης, ενώ δηλώνει και την αντίθεσή του στο Σταθεροποιητικό Πρόγραμμα της κυβέρνησης, αποφεύγοντας όπως ο διάολος το λιβάνι ακόμα και ν' αγγίξει τη «μήτρα» που γεννάει τα προβλήματα: Την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της εμπορευματοποίησης της Υγείας, την πολιτική που γιγαντώνει τις ιδιωτικές επιχειρήσεις Υγείας και υποβαθμίζει συνειδητά το δημόσιο σύστημα Υγείας. Ούτε λέξη για την ανάγκη κατάργησης κάθε επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία, που είναι συνυφασμένη με τη λειτουργία της αγοράς και την αποκόμιση κερδών την ώρα της ανάγκης. Πώς θα μπορούσε άλλωστε, αφού ο ΣΥΝ στηρίζει και καλλιεργεί τις αυταπάτες για αρμονική συνύπαρξη του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.

Ολα αυτά συσκοτίζουν την ξεκάθαρη θέση, τη μόνη που ικανοποιεί το δικαίωμα των λαϊκών στρωμάτων, για αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας με υψηλού επιπέδου υπηρεσίες για όλο το λαό, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, με χρηματοδότηση αποκλειστικά από το κράτος και τους εργοδότες και την κατάργηση των εισφορών των εργαζομένων στον κλάδο Υγείας.

Ακονίζουν τα νύχια τους

Εισαγωγή «τεχνογνωσίας»... Οπως πληροφορούμαστε από ειδησεογραφικά πρακτορεία, «ο πρώην πρωθυπουργός της Ιρλανδίας, Γκάρετ Φιτζέραλντ, θα είναι ο κύριος ομιλητής σε επιχειρηματικό γεύμα σήμερα Παρασκευή, 19 Μαρτίου, στην Αθήνα. Ο βετεράνος πολιτικός και αρθρογράφος αναμένεται να μιλήσει για την οικονομική κρίση που επηρεάζει αρνητικά σήμερα την Ελλάδα αλλά και την Ιρλανδία, μιας και διετέλεσε πρωθυπουργός στο Δουβλίνο για έξι χρόνια (1982-1987). Ως ηγέτης της κυβέρνησης συνασπισμού είχε να αντιμετωπίσει τη βαθιά οικονομική κρίση στην Ιρλανδία με αποτέλεσμα να ακολουθήσει μια πορεία οικονομικής αυστηρότητας για να μειώσει το υψηλό εθνικό χρέος της χώρας και να ελέγξει τις δημόσιες δαπάνες. Συγχρόνως, συνεργάστηκε στενά με την τότε Βρετανίδα Πρωθυπουργό Μάργκαρετ Θάτσερ. Διετέλεσε επίσης και υπουργός Εξωτερικών από το 1973 έως το 1977. Την εκδήλωση, σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, συνδιοργανώνουν ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) και η Ελληνο-Ιρλανδική Επιχειρηματική Ενωση (HIBA)».

Ο ΣΕΒ θα γίνει «κοινωνός» της εμπειρίας του πρώην πρωθυπουργού της Ιρλανδίας ως προς το πώς τσακίστηκαν δικαιώματα ενός λαού για να ξεπεράσει η πλουτοκρατία την κρίση. Ο ΣΕΒ, που ακονίζει ήδη τα μαχαιροπίρουνά του για φαγοπότι ορέγεται όσα δικαιώματα απέμειναν. Δεν του φτάνει ο παραγόμενος απ' το λαό πλούτος που τσεπώνει, θέλει κι άλλα. Στην κρίση βλέπει την ιδανική ευκαιρία για να τα αρπάξει. Και σπεύδει να διδαχτεί απ' όσους προηγήθηκαν.

Ιλουστρασιόν... επιλογές

Στην έκθεση «εκπαίδευση 2010» που ξεκινά σήμερα στις 19 Μάρτη υπό την αιγίδα του, στέλνει για ενημέρωση το υπουργείο Παιδείας μαθητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Στην έκθεση παρουσιάζονται πανεπιστήμια, ΤΕΙ, ΙΕΚ, κολέγια, κέντρα ξένων γλωσσών, σπουδές στο εξωτερικό κλπ. μεταφέροντας αντίστοιχα στις συνειδήσεις των μαθητών την «αρμονική» συνύπαρξη ιδιωτικής και δημόσιας εκπαίδευσης και του συνονθυλεύματος σπουδών και τίτλων. Ετσι υποκαθίσταται η αναγκαία αλλά ανύπαρκτη σήμερα σωστή καθοδήγηση για μία επιλογή ζωής, όπως είναι η εκπαίδευση μετά το λύκειο, με μία στοίβα από ιλουστρασιόν φυλλάδια που μοιράζονται σε μία ακόμα εμπορική έκθεση.

Μάλιστα, αυτή τη φιέστα, το υπουργείο Παιδείας έχει ενημερώσει τα σχολεία δυο μήνες πριν(!), ενώ η διοργανώτρια εταιρεία της έκθεσης, ενημερώνει ότι διαθέτει δικά της πούλμαν για την οργανωμένη επίσκεψη μαθητών Λυκείων.

Μοναδικό κίνητρο το κέρδος...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ που συνεδριάζει και αυτό το υπουργικό συμβούλιο και ξέρουμε πού βρισκόμαστε και ποιο είναι το θέμα των ημερών...

Σύμφωνα λοιπόν με την ενημέρωση που παρείχε ο πρωθυπουργός, Γ. Παπανδρέου, στους υπουργούς του, το θέμα είναι - λέει - να «θέσουμε τις αγορές και πάλι στην υπηρεσία της κοινωνίας»...

Εμείς μια απλή ερωτησούλα να κάνουμε: Πότε ήταν «οι αγορές στην υπηρεσία της κοινωνίας» και δεν το είχαμε καταλάβει;

Κι επειδή όταν ακούμε αγορές, όλως τυχαίως το μυαλό μας πάει στις επιχειρήσεις, από πότε έχουν ...φαγούρα να μπουν στην υπηρεσία των πολιτών; Εχετε δει εσείς κανέναν επιχειρηματία να επενδύει για ...το καλό της κοινωνίας;

Ούτε στις διαφημίσεις των προϊόντων τους δε λένε τέτοια πράγματα!

ΤΕΛΙΚΑ ΩΡΕΣ - ΩΡΕΣ είναι πραγματικά εκτός τόπου και χρόνου αυτή η κυβέρνηση. Φαίνεται λέγε - λέγε το πίστεψαν και οι ίδιοι το «πατριωτικό» παραμύθι που μας πουλάνε για την οικονομία.

Αλλιώς πώς να εξηγήσουμε τις απόψεις του υπουργού Οικονομίας Γιώργου Παπακωνσταντίνου που δήλωσε ότι διαπιστώνει να υπάρχει «θετική ανταπόκριση» των πολιτών στο φορολογικό του νομοσχέδιο;

Γνωρίζετε εσείς καμία χώρα στον κόσμο που οι κάτοικοί της να ...χαίρονται όταν αυξάνει η κυβέρνησή της τους φόρους; Πού «ανταποκρίνονται θετικά» όταν τους ζητάνε παραπάνω χρήματα;

Μάλιστα, ο Γ. Παπακωνσταντίνου έφθασε στο σημείο να υποστηρίξει ότι η ...χαρά του κόσμου θα εκφραστεί και αριθμητικά, σε έσοδα, μέσω των δηλώσεων ΦΠΑ, που αναμένει να είναι ενθουσιώδεις!

Εμείς τι να πούμε πια; Αν είναι αλήθεια έστω και κατ' ελάχιστο αυτά που πιστεύει, τότε όταν θα έρθει η ώρα των δηλώσεων στις εφορίες δε θα έχουμε ουρές με ανθρώπους που σιχτιρίζουν, αλλά ...πάρτι!

Θα χορεύουν, θα ψήνουν αρνιά στις σούβλες, θα τσουγκρίζουν ποτήρια και γενικώς θα έχουμε ένα ακόμη Πάσχα ...μετά το Πάσχα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ε, αφού είναι τόσο αισιόδοξος ο υπουργός, εκείνη την περίοδο ας κάνει μια μίνι περιοδεία στις εφορίες. Για να συμμετάσχει στο γλέντι, βρε παιδί μου...

«Μαθήματα» αντικομμουνισμού

«Είναι λογικός, καθένας τον καταλαβαίνει. Είν' εύκολος./ Μια και δεν είσαι εκμεταλλευτής, μπορείς να τον συλλάβεις./ Είναι καλός για σένα, μάθαινε γι' αυτόν./ Οι ηλίθιοι ηλίθιο τον αποκαλούνε, και οι βρωμεροί τον λένε βρωμερό./ Αυτός είναι ενάντια στη βρωμιά και την ηλιθιότητα./ Οι εκμεταλλευτές έγκλημα τον ονοματίζουν./ Αλλά εμείς ξέρουμε:/ Είναι το τέλος κάθε εγκλήματος. Δεν είναι η παραφροσύνη, μα/ Το τέλος της παραφροσύνης./ Δεν είναι το χάος / Μα η τάξη./ Είναι το απλό /Που είναι δύσκολο να γίνει». Στους στίχους αυτούς ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, στο ποίημά του «Εγκώμιο στον κομμουνισμό» μιλά και για τους αντικομμουνιστές. Μιλά, όχι μόνο για τους εκμεταλλευτές, που έχουν συμφέρον απ' τον αντικομμουνισμό, αλλά και για εκείνους που τον «διδάσκουν». Οταν μιλάμε για αντικομμουνισμό, δεν αναφερόμαστε στην ιδεολογική και πολιτική κριτική στη μαρξιστική - λενινιστική θεωρία, αλλά στις επιθέσεις που τη διαστρεβλώνουν, «μοιράζοντας» ψέματα, ανακρίβειες και χυδαιότητες. Τα τελευταία χρόνια τα όρια έχουν ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, κάτι που οφείλεται σε κεντρική επιλογή των μηχανισμών του συστήματος, η οποία εκφράζεται έντονα και σε χώρους εκπαίδευσης.

Τα παραδείγματα αντικομμουνισμού, σε σχολεία και πανεπιστήμια, είναι πάρα πολλά. Μπορεί να είναι χυδαία και να μη βασίζεται πουθενά: «Ο Μαρξ είπε ότι οι γυναίκες στον κομμουνισμό θα εκδίδονται», «δίδαξε» ένας καθηγητής Φιλοσοφίας (!) στην Κρήτη! Μπορεί να εμφανίζεται «προσεκτικός», αλλά να χτυπά κατευθείαν «στο ψαχνό»: Η «πάλη των τάξεων τελείωσε», «η κομμουνιστική θεωρία είναι καλή, αλλά δεν εφαρμόζεται», ακούγεται όλο και περισσότερο στα αμφιθέατρα και τα σχολεία. Μπορεί να είναι «ιστορικός» με στόχο να απαξιωθεί οτιδήποτε θυμίζει ότι το εκμεταλλευτικό σύστημα που ζούμε μπορεί ν' αλλάξει. Η Οχτωβριανή Επανάσταση χαρακτηρίζεται «πραξικόπημα» σε «επιστημονικά» βιβλία που διδάσκονται στις σχολές, ενώ ο σοσιαλισμός που γνώρισε η ανθρωπότητα στον 20ό αιώνα παρουσιάζεται ως η άλλη πλευρά του φασισμού, διαγράφοντας τις κατακτήσεις του, αλλά και τα εκατομμύρια νεκρούς του σοβιετικού λαού στον αντιφασιστικό αγώνα.

Το θέμα είναι πως όλα τα παραπάνω - κι άλλα χειρότερα - διδάσκονται σε μαθητές και φοιτητές. Διδάσκονται από την έδρα του καθηγητή, σε αδιαμόρφωτες νεανικές συνειδήσεις. Την ίδια ώρα, όμως, κι ενώ ασχολούνται τόσο πολύ με την κομμουνιστική ιδεολογία, δηλώνουν ότι «ξόφλησε». Τότε γιατί ασχολούνται για κάτι που ξόφλησε; Δεν πρόκειται για αντίφαση, αλλά για την άλλη πλευρά του ίδιου νομίσματος. Ο στόχος, άλλωστε, πάει πολύ πιο μακριά από ένα ιστορικό ψέμα ή μια «επιστημονική» χυδαιότητα, ενώ το θέμα δεν είναι «προσωπικό». Το σχολείο και το πανεπιστήμιο είναι ιδεολογικοί μηχανισμοί του συστήματος και αναπαράγουν την κυρίαρχη ιδεολογία και όσο το σύστημα οξύνει τον αντικομμουνισμό του, αυτό εκφράζεται όλο και περισσότερο στην εκπαίδευση.

Αραγε τι φοβούνται από μια τάχα «ξοφλημένη» ιδεολογία; Η κυρίαρχη τάξη και οι πολιτικοί και ιδεολογικοί εκφραστές της γνωρίζουν πολύ καλά ότι το σύστημα που ζούμε είναι εκμεταλλευτικό, γνωρίζουν, επίσης, ότι εξαθλιώνουν, μέρα με τη μέρα, τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους. Αυτό που φοβούνται είναι ότι οι εργαζόμενοι θα συνειδητοποιήσουν πως παράγουν τον πλούτο και θα αντιδράσουν, θα περάσει απ' το μυαλό τους «το απλό /Που είναι δύσκολο να γίνει».

Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ