ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Να πούμε «τέρμα»!

Ο θόρυβος, που ξέσπασε τις τελευταίες μέρες, γύρω από το χρόνο εξόφλησης των δανείων που δίνονται στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από την ΕΕ και το ΔΝΤ, είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση, από τα κόλπα που μετέρχεται το επιτελείο του Παπανδρέου για να συσκοτίζει την ουσία των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, ρίχνοντας στο τραπέζι άνευ ουσίας ζητήματα και δημιουργώντας εντελώς κάλπικα διλήμματα. Ολος ο προβληματισμός εξαντλείται στο ερώτημα επιμήκυνση ή όχι της διάρκειας εξόφλησης των δανείων της τρόικα. Πρόκειται για μια αποπροσανατολιστική και ανέξοδη συζήτηση, αφού είναι φανερό ότι προσπαθούν να κρύψουν: Πρώτον, το χαρακτήρα αυτών των δανείων, δεύτερον, τους όρους και τις προϋποθέσεις χορήγησής τους και, τρίτον, τη συμφωνία που υπάρχει για συνεχείς προσαρμογές των δανειζομένων στις αξιώσεις των δανειστών.

Ο στόχος των 110 δισεκατομμυρίων που δίνονται ως δάνεια στην κυβέρνηση, είναι ένας και μοναδικός. Να εξασφαλιστούν οι προϋποθέσεις ώστε η Ελλάδα να μπορέσει να εξοφλήσει κανονικά όλους τους δανειστές της. Τους γνωστούς άρπαγες του κοινωνικού πλούτου, τους διεθνείς τοκογλύφους που λειτουργούν με το μανδύα των τραπεζικών - πιστωτικών ιδρυμάτων. Με δεδομένη, βέβαια την οικονομική κρίση, αυτό θα μπορούσε να γίνει μόνο αν δανειστές και δανειζόμενοι κατέληγαν σε μια συμφωνία εξασφάλισης πρόσθετων πόρων, που θα μπορούσαν να βρεθούν μόνο μέσα από μία μεγάλη, τεραστίων διαστάσεων καταλήστευση των εργαζομένων και των λαϊκών νοικοκυριών. Αυτή την «ανάγκη» εξυπηρετεί το μνημόνιο, το οποίο βεβαίως οδηγεί και στην επιτάχυνση της εφαρμογής των αντιδραστικών και στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο αναδιαρθρώσεων. Κοντολογίς, στόχος της κυβέρνησης Παπανδρέου, της ΕΕ και του ΔΝΤ, είναι να στραγγίξουν στην κυριολεξία το λαό της χώρας, για να βρεθούν κι άλλα κονδύλια στήριξης του κεφαλαίου και της κερδοφορίας τους. Ολα τα άλλα τους αφήνουν παγερά αδιάφορους.

Βέβαια, δανειστές και δανειζόμενοι, πάντα εξετάζουν το ενδεχόμενο επιμήκυνσης της περιόδου εξόφλησης του δανείου. Πολλές φορές, οι ίδιες οι τράπεζες προτείνουν επιμήκυνση του χρόνου εξόφλησης, επειδή τις συμφέρει να συντηρούν μια κερδοφόρα συναλλαγή, πέρα από τον αρχικό χρόνο του δανεισμού. Μόνο που κάθε διαπραγμάτευση, γίνεται, όπως και όταν αποφασίζεται η εκταμίευση του δανείου, με τους όρους που θέτουν οι δανειστές. Στην περίπτωση της Ελλάδας, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συμφώνησε στους όρους στήριξης του κεφαλαίου που έθεσε η τρόικα.

Είναι απόλυτα βέβαιο ότι είτε υπάρξει επιμήκυνση του δανείου, είτε όχι, κάθε επόμενο βήμα αυτής της κυβέρνησης - αλλά και μιας κυβέρνησης της ΝΔ που τους γνωρίζει, όπως είπε προχτές ο Γιούνκερ του Γιούρογκρουπ - θα κινείται μέσα στα πλαίσια του μνημονίου που έχει ήδη υπογραφεί και κάθε νέου, που θα συνομολογείται, για να εκταμιεύονται οι επόμενες δόσεις. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα συνολικά, δεν μπορούν να μένουν με σταυρωμένα χέρια. Δεν μπορούν να περιμένουν παθητικά την επόμενη μέρα. Οφείλουν, όσο είναι καιρός, να ενεργοποιηθούν μαζικά, να συνειδητοποιήσουν ότι μοναδική λύση γι' αυτούς είναι να βάλουν φραγμό στις επιδιώξεις κεφαλαίου - κυβέρνησης. Να ενταχθούν στα λαϊκά μέτωπα αντίστασης και αντεπίθεσης, με στόχο να αλλάξουν τους ίδιους τους πολιτικούς συσχετισμούς, στην προοπτική μιας ριζικά διαφορετικής ανάπτυξης της κοινωνίας, προς όφελος του λαού. Οι επερχόμενες εκλογές είναι μια πρόκληση. Για να πάθουν στραπάτσο οι δυνάμεις που στηρίζουν την αντιλαϊκή λαίλαπα και να βγουν ενισχυμένα τα ψηφοδέλτια της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που στηρίζει το ΚΚΕ.

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Πραγματικότητα η χρεοκοπία για το λαό

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Η συνεχίζουμε μπροστά, για τη σωτηρία και αναμόρφωση της χώρας ή πάμε πάλι πίσω στη χρεοκοπία», ήταν το εκβιαστικό δίλημμα που έθεσε εκ νέου με έμφαση την Κυριακή από τη Λάρισα ο πρωθυπουργός. Προφανώς, πιστεύει ότι φέρνει αποτελέσματα η ιδεολογική τρομοκρατία που έχει ξεκινήσει από την περασμένη άνοιξη για να περάσει το μνημόνιο. Δεν έχουν αντιληφθεί, όμως, στην κυβέρνηση ότι η ίδια η εφιαλτική πραγματικότητα που βιώνει η συντριπτική πλειοψηφία του λαού, πραγματικότητα που επιδεινώθηκε από τα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα του μνημονίου, έχει καταστήσει κενό περιεχομένου και έχει αχρηστεύσει στην πράξη το δίλημμα που έθεσε ο Γ. Παπανδρέου. Ηδη ένα μεγάλο μέρος του λαού έχει χρεοκοπήσει, αδυνατώντας να πληρώσει ακόμα και τους λογαριασμούς για το φως, το νερό, το τηλέφωνο, κ.ο.κ. Μια απλή ματιά στα χτεσινά ρεπορτάζ των εφημερίδων αρκεί για του λόγου το αληθές. Ενδεικτικά: Ενας στους τρεις καταναλωτές (το 31,18%) στην Αθήνα δεν μπορεί να εξοφλήσει τα τιμολόγια της ΔΕΗ και ζει στο σκοτάδι... Στη χώρα συνολικά το αντίστοιχο ποσοστό φθάνει το 27,62% (ένας στους τέσσερις καταναλωτές). Μόνο το φετινό Ιούνη 1.094.585 καταναλωτές δεν μπόρεσαν να πληρώσουν το λογαριασμό της ΔΕΗ, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της επιχείρησης που παρουσίασε χτες το «Εθνος». Επίσης, στον ΟΤΕ εκτιμάται πως οι ανεξόφλητοι λογαριασμοί ξεπερνούν τις 500.000, ενώ στην ΕΥΔΑΠ διαπιστώνεται πως αυξάνονται θεαματικά τα κρούσματα των απλήρωτων λογαριασμών... Και όλα αυτά πριν καν εφαρμοστεί το μνημόνιο.

Αυτοί θα εξαλείψουν τη φτώχεια;

«Η Ευρώπη, μολονότι διαθέτει ένα μεγάλο αριθμό πλουτοπαραγωγικών πηγών, αποτελεί και χώρο συγκέντρωσης για 80 εκατομμύρια άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας», διαπιστώνει σχετικό δελτίο Τύπου που έστειλε το υπουργείο Εργασίας για την Παγκόσμια Μέρα κατά της Φτώχειας. Το πώς σκέφτεται η κυβέρνηση να «αντιμετωπίσει» τη φτώχεια, το διευκρινίζει με τη δήλωσή της η υπουργός: «Σας καλώ όλους, πολίτες, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, τοπική αυτοδιοίκηση, κοινωνικούς εταίρους και κυβέρνηση, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για την καταπολέμηση της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού στον κόσμο και στην Ελλάδα. Να καταπολεμήσουμε την ανεργία. Να εξαλείψουμε την παιδική φτώχεια, να κάνουμε ό,τι χρειάζεται ώστε να μην υπάρχει. Να στηρίξουμε άτομα με αναπηρία».

Κουβέντα δεν είπε για μέτρα ουσιαστικής και άμεσης στήριξης των ανέργων, των απολυμένων, των απλήρωτων εργαζομένων που αυξάνονται ραγδαία, των ατόμων με αναπηρία. Κουβέντα δεν ανέφερε για παρέμβαση της κυβέρνησης ώστε, π.χ., τα νοσοκομεία να ανοίγουν τις πύλες τους απρόσκοπτα και χωρίς καμιά προϋπόθεση τουλάχιστον για εκείνες τις οικογένειες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Κουβέντα για την ουσία. Τι είπε η υπουργός; Οτι η κυβέρνηση θα συνεχίσει να πριμοδοτεί τις πρωτοβουλίες και τα δίκτυα «φιλανθρωπίας», στα οποία πρωτοστατούν ήδη οι αιρετοί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, το «φιλεύσπλαχνο» προφίλ των πολυεθνικών μέσω της «κοινωνικής εταιρικής ευθύνης», τα προγράμματα που μοιράζουν προσωρινή και με ψίχουλα δουλειά, κτλ. Θα συνεχίσει, δηλαδή, στην πεπατημένη των πολιτικών που όχι μόνο δεν εξαλείφουν αλλά επεκτείνουν τη φτώχεια.

Ομόνοια - Σύνταγμα, δύο ευρώ;

Το ίδιο «κόλπο» που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έπαιξε για να προωθήσει την ιδιωτικοποίηση του ΟΣΕ, ετοιμάζεται να εφαρμόσει και στις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Μεταφορών με κάθε ευκαιρία επισημαίνει την ανάγκη «ανασυγκρότησης» και «εξορθολογισμού» του κόστους των αστικών συγκοινωνιών, ενώ σχεδόν καθημερινά δημοσιεύματα και τηλεοπτικά ρεπορτάζ «αναμασούν» την κυβερνητική προπαγάνδα, περί «υψηλόμισθων» υπαλλήλων, «ελλειμματικών» ΔΕΚΟ και πάει λέγοντας.

Τα σχέδια της κυβέρνησης για τις αστικές συγκοινωνίες της πρωτεύουσας έχουν σχεδόν ολοκληρωθεί και πολύ σύντομα - προφανώς μετά τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές - θα γίνουν και οι επίσημες ανακοινώσεις. Προϊδεάζοντας για το τι επέρχεται, ο υπουργός Υποδομών, Δ. Ρέππας, σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, είπε ότι στο σχέδιο «ανασυγκρότησης» των συγκοινωνιών της Αθήνας προβλέπεται «η αποσαφήνιση της σχέσης ανάμεσα στο εύλογο λειτουργικό κόστος και την αναγκαία κρατική επιδότηση». Με απλά λόγια δηλαδή, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα περικόψει τη χρηματοδότηση προς τα δημόσια Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, επομένως οι εργαζόμενοι που τα χρησιμοποιούν καθημερινά, θα πρέπει να αναμένουν από τις αρχές του νέου έτους μια αύξηση του εισιτηρίου κατά 20% σε πρώτη φάση, με κάποιες εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για 2 ευρώ σε βάθος τριετίας. Ανάλογη τύχη θα έχουν και οι αποδοχές των εργαζομένων στον ΟΑΣΑ, στο πλαίσιο των συνολικότερων περικοπών των δημοσίων υπαλλήλων.

«Μαύρες» είναι οι επιλογές της πολιτικής τους...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΩΣΤΕ ΣΤΑ 5 δισεκατομμύρια ευρώ εκτιμάται το «μαύρο χρήμα» που «ξεπλένεται» στην Ελλάδα, σύμφωνα με δηλώσεις του υφυπουργού Οικονομικών.

Και να σκεφτεί κανείς πως όλα τα δεινά σ' αυτή τη χώρα αποδίδονται στη διαφθορά. Μια υπόθεση που είναι - όπως ξέρετε - πολύ της μόδας και κάτι μας λέει ότι θα παραμείνει.

Υποθέτουμε, όμως, ότι σε αυτό το ποσό δε συμπεριλαμβάνονται οι καθ' όλα νόμιμες επιδοτήσεις που παίρνουν δεκαετίες οι διάφορες βιομηχανίες για δήθεν επενδύσεις, για να γίνουν στη συνέχεια καταθέσεις στην Ελβετία.

Ούτε φυσικά οι ενισχύσεις και οι εγγυήσεις του δημοσίου προς τα τραπεζικά ιδρύματα, που δίνονται με τον πιο «λευκό» τρόπο για την «αναθέρμανση» της οικονομίας (ενώ το μόνο που αναθερμαίνεται είναι η ...βουλιμία των μετόχων τους).

Εννοείται πως δεν προσμετρούν στο «μαύρο χρήμα» και τα λεφτά που είτε ΔΕΝ πληρώνουν οι εφοπλιστές λόγω φοροαπαλλαγών, είτε αυτά που ...τους πληρώνουμε για να μας κάνουν τη χάρη να σηκώνουν στα πλοία τους την ελληνική σημαία.

Για τις εξοπλιστικές δαπάνες δε συζητάμε. Κι εκεί... «ολόλευκο και πεντακάθαρο» το χρήμα. Αλλο που ουδείς γνωρίζει αν επιτρέπεται πλέον να διατεθεί έστω και ένα ευρώ για τις αμυντικές ανάγκες της χώρας, τώρα που το ΝΑΤΟ έχει πολλές «ανοιχτές» δουλειές ανά τον πλανήτη.

Αν προσθέσουμε σε αυτά και τις ρυθμίσεις των περίφημων (και κατάλευκων) fast track (που κανείς δε θα μπορεί να υπολογίσει το κόστος τους, είναι βέβαιο) καταλαβαίνετε τι γίνεται.

Ε, τελικά τα 5 δισεκατομμύρια που υπολογίζει η κυβέρνηση είναι μάλλον ...οι μιζούλες. Ψιλοπράγματα, δηλαδή, σε σχέση με την πραγματική «μαύρη», «κατάμαυρη» μάσα.

Παπαγεωργίου Βασίλης