«Αυτήν τη φορά η δημοσιογραφία θα πληρώσει ακριβά τον εξευτελισμό στον οποίον σύρεται ως παρακολούθημα των μυστικών υπηρεσιών κι ως ιμάντας μετάδοσης εμεσμάτων. Θα το πληρώσει αργότερα. Και χωρίς διακρίσεις. Ο κόσμος δε θα ενθυμείται κι ούτε θα κάτσει να κάνει εκλογικεύσεις. Απλώς θα αποστεί ακόμα περισσότερον απ' τη δημοσιογραφία γενικώς. Μαζί με τους αληταράδες που ασκούν αυτό το επάγγελμα θα την πληρώσουν και οι έντιμοι εργάτες. 'Η, ίσως, θα την πληρώσουν μόνον αυτοί. Οι αληταράδες μες στη ζούγκλα τους και κάνοντας ζούγκλα τη χώρα θα επιζήσουν. Επικερδώς...

... Η ζωή στη χώρα σταμάτησε στη 17Ν! Η υπόθεση αρχίζει να ξεχειλώνει, να εκφυλίζεται, να ξεφτιλίζεται. Είναι πρωτοφανές, αλλά για πρώτη φορά η χώρα βρίσκεται σε μία ιδιότυπη αιχμαλωσία εβδομάδων απ' τη 17Ν. Μπράβο επιτυχία οι χαφιέδες! (της 17Ν) και οι πράκτορες που τη διώκουν...».

Από τον χτεσινό «Ναυτίλο» του Στάθη.

Και, βέβαια, είναι εγκληματικός ο μηχανισμός που αυτοονομάζεται «17Ν» και εγκληματίες τα μέλη που τον αποτελούν. Δεν είναι, όμως και η οποιαδήποτε συμμορία του κοινού ποινικού δικαίου. Δε βαρύνονται μόνο με βομβιστικές επιθέσεις, δολοφονίες, ληστείες και διάφορες άλλες εγκληματικές ενέργειες. Βαρύνονται, επίσης και με την προβοκατόρικη δράση τους, σε βάρος του λαϊκού κινήματος. Με τη συκοφάντηση του αντιδικτατορικού αγώνα, της Αριστεράς, των αξιών και των ιδανικών της. Για τρεις δεκαετίες τώρα, προσφέρουν απλόχερα τα προσχήματα και τις αφορμές, για την επιβολή αντιδημοκρατικών μέτρων, για κάθε λογής εκβιασμούς σε βάρος της χώρας από τους έξωθεν «προστάτες», για την ακόμη μεγαλύτερη πρόσδεση των ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας στις αμερικανικές και βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, κλπ., κλπ.

Ολ' αυτά αποτελούν αναπόσπαστα και συστατικά στοιχεία της όλης δράσης του μηχανισμού της «17Ν» και της λεγόμενης εγχώριας τρομοκρατίας γενικότερα, είτε αυτή αυτοεμφανίζεται ως «ΕΛΑ», είτε ως «Επαναστατικοί Πυρήνες» ή όπως αλλιώς. Είναι η αλήθεια. Και ματαιοπονούν ορισμένοι, όσο κι αν προσπαθούν, να τη θολώσουν και να τη συσκοτίσουν.

Κατανοούμε, βέβαια, τους βαθύτερους λόγους των προσπαθειών συσκότισης της αλήθειας, από τους προαναφερομένους. Η παραδοχή αυτής της αλήθειας γεννά μια σειρά εύλογες σκέψεις, όπως και μια σειρά κρίσιμα και σοβαρά ερωτήματα. Καταλαβαίνουμε, για παράδειγμα, γιατί αποφεύγουν - όπως ο διάβολος το λιβάνι - το ερώτημα, ποιον εξυπηρετούσε τρεις δεκαετίες τώρα η δράση της «17Ν». Καταλαβαίνουμε, επίσης, γιατί αποφεύγουν συστηματικά, να αναρωτηθούν, πώς είναι δυνατό, μια «παρέα μερικών δολοφόνων», να διαθέτουν το επίπεδο οργάνωσης και εκπαίδευσης και, ιδιαίτερα, να γνωρίζουν κρίσιμες και απόρρητες πληροφορίες, ώστε να φέρνουν σε πέρας δολοφονίες, όπως αυτή του Βρετανού Σόντερς. Καταλαβαίνουμε, ακόμη, γιατί κάνουν πως δε γνωρίζουν τα συμπεράσματα που έχει αναδείξει η διεθνής αντίστοιχη εμπειρία. Π.χ., τις πολυπλόκαμες σχέσεις, που είχαν οι «Ερυθρές Ταξιαρχίες» της Ιταλίας, με τη φασιστική μασονική στοά «Π2», τις ιταλικές και άλλες μυστικές υπηρεσίες και το ρόλο των τελευταίων, ακόμη και στη δολοφονία του Αλντο Μόρο.

Ολ' αυτά είναι κατανοητά. Ας καταλάβουν κι αυτοί, όμως, ότι δεν τρώει κουτόχορτο και ο λαός μας...