Λίγες μέρες μετά τη συνάντηση του Αιγύπτιου υπουργού Εξωτερικών, Μπαντρ Αμπντελάτι, στην Αθήνα με τον Γιώργο Γεραπετρίτη και την αποκάλυψη της αιγυπτιακής ρηματικής διακοίνωσης με την οποία αμφισβητείται μέρος της ελληνικής ΑΟΖ, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, μετέβη το Σάββατο στο Ελ Αλαμέιν όπου συνάντησε τον Αιγύπτιο Πρόεδρο, Α.Φ. Σίσι, και τον Αιγύπτιο ομόλογό του, διαπιστώνοντας σύγκλιση των θέσεων αμφοτέρων κυβερνήσεων σε θέματα που αφορούν περιφερειακά ζητήματα και την εξεύρεση λύσεων σε αυτά. Ο Χ. Φιντάν τόνισε ότι στην ατζέντα των συναντήσεών του συμπεριελήφθησαν διεξοδικές συζητήσεις για τις εξελίξεις σε «Λιβύη, Σουδάν, Σομαλία, Συρία και Λίβανο». Εκτίμησε δε, πως οι θέσεις και οι απόψεις αμφοτέρων χωρών «συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό».

Επεσήμανε τον συμβολικό χαρακτήρα των συναντήσεων που είχε στο Ελ Αλαμέιν λέγοντας πως πρόκειται για πόλη που βρίσκεται «ακριβώς απέναντι από τις ακτές μας στη Μεσόγειο». Με αυτή την αφορμή επανέλαβε πως η Τουρκία θέλει να βλέπει την Ανατολική Μεσόγειο ως «περιοχή σταθερότητας και ευημερίας, όπου γίνονται σεβαστά τα νόμιμα συμφέροντα και η αρχή δικαιοσύνης όλων των εμπλεκόμενων μερών». Επλεξε, επίσης, το εγκώμιο των σχέσεων μεταξύ Καΐρου και Αγκυρας, λέγοντας πως οι διμερείς σχέσεις έχουν αναπτυχθεί σε πολλά επίπεδα «όχι μόνο στους τομείς της αμυντικής βιομηχανίας, της τεχνολογίας και του εμπορίου». «Εφεραν πιο κοντά τις απόψεις και τις στρατηγικές μας για περιφερειακά ζητήματα και μας έδωσαν τη δυνατότητα να συνεργαστούμε για την εξεύρεση κοινών λύσεων» πρόσθεσε χαρακτηριστικά.

Σε ό,τι αφορά τη Λιβύη, ο Χακάν Φιντάν είπε ότι «συνεχίζουμε τις κοινές μας προσπάθειες για την επίτευξη ενότητας, ακεραιότητας και διαρκούς σταθερότητας στη χώρα αυτή. Ευχόμαστε στους αδελφούς μας στη Λιβύη ένα μέλλον ευημερίας». Ενώ για το Ισραήλ ανέφερε πως η κυβέρνηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού, Μπ. Νετανιάχου, έχει «μακρόπνοα σχέδια» και για τον Λίβανο και τις γειτονικές του χώρες που αποσκοπούν «είτε στην κατοχή, είτε στην αποδυνάμωση αυτών των χωρών». «Αξιολογήσαμε με την Αίγυπτο τις απόψεις μας ενάντια στις επεκτατικές πολιτικές του Ισραήλ. Αξιολογήσαμε τι μπορεί να κάνει η διεθνής κοινότητα», πρόσθεσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών αναγγέλλοντας ότι Αίγυπτος και Τουρκία θα συγκαλέσουν Σύνοδο του Οργανισμού Ισλαμικής Συνεργασίας με επίκεντρο τη Γάζα «κατά των γενοκτονικών πολιτικών του Ισραήλ».

Εκτίμησε, επίσης, πως Τουρκία και Αίγυπτος «θα συνεχίσουν να είναι σύμβολα ειρήνης και σταθερότητας» στην ευρύτερη περιοχή και πως οι επαφές που είχε στην Αίγυπτο θα αναπτύξουν περαιτέρω τις διμερείς σχέσεις οδηγώντας τες «σε νέους ορίζοντες».

Από τη μεριά του ο Υπουργός Εξωτερικών της Αιγύπτου, Μπαντρ Αμπντελάτι, δήλωσε ότι η Αίγυπτος και η Τουρκία μοιράζονται σχεδόν ταυτόσημες απόψεις σχετικά με τους τρόπους αντιμετώπισης των κρίσεων και των προκλήσεων που αντιμετωπίζει η περιοχή.

Ενώ με αφορμή την επέτειο των εκατό χρόνων από την εγκαθίδρυση διπλωματικών σχέσεων μεταξύ Αιγύπτου και Τουρκίας, σημείωσε ότι ο εορτασμός αυτού του ορόσημου «αντικατοπτρίζει το βάθος των διμερών δεσμών και την κοινή κατανόηση της ανάγκης για συντονισμό για την ενίσχυση της συνεργασίας, κυρίως μέσω της έναρξης του υψηλού επιπέδου στρατηγικού συμβουλίου, υπό την προεδρία του Προέδρου Σίσι και του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, το οποίο εγκαινιάστηκε κατά την επίσκεψη του Προέδρου Σίσι στην Αγκυρα τον Σεπτέμβριο». Συμφωνήθηκε άλλωστε να γίνει η προετοιμασία για το επόμενο Συμβούλιο, μέσα και από τη συνεδρίαση της σχετικής ομάδας εργασίας μέσα στον χρόνο.

«Οι αιγυπτιακές - τουρκικές σχέσεις εισέρχονται τώρα σε ένα σημαντικό στάδιο στρατηγικής σύγκλισης, που βασίζεται στην ειλικρίνεια, καθοδηγείται από τον συντονισμό και στοχεύει στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων και των δύο χωρών και της περιοχής» σημείωσε χαρακτηριστικά ο Αιγύπτιος Υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος αναφέρθηκε και στην ενίσχυση των σχέσεων σε όλους τους τομείς και στον οικονομικό.

Στο μεταξύ, καθώς όλοι έχουν βγάλει χάρτες και κόβουν «μερίδια» την καπιταλιστική λεία της περιοχής, πάντα υπό αμερικανοΝΑΤΟική εποπτεία, με τους ανταγωνισμούς να φουντώνουν και τα παζάρια να δίνουν και να παίρνουν, τα αστικά επιτελεία κάνουν «προετοιμασία εδάφους» για την επόμενη μέρα.

Ενδεικτικά, έγραφαν χθες τα «Νέα»: «Μέσα και από τις επαφές που γίνονται όλο αυτό το διάστημα με τις ΗΠΑ - με τον Φιντάν (σ.σ. ο Τούρκος ΥΠΕΞ) να έχει συνομιλήσει τηλεφωνικά με τον Ρούμπιο (σ.σ: ο Αμερικανός) δύο φορές εντός του Ιουλίου και τον Αμπντελάτι (σ.σ: ο Αιγύπτιος) να τον έχει συναντήσει εκ του σύνεγγυς στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, την ώρα που και ο Ελληνας πρωθυπουργός είχε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αμερικανό ΥΠΕΞ την Παρασκευή με ατζέντα που αφορούσε σε μεγάλο βαθμό τη Λιβύη - είναι εμφανές πως ανασυγκροτούνται συμμαχίες και διεξάγονται παρασκηνιακά παζάρια για την καλύτερη τοποθέτηση όλων στην επόμενη μέρα της Ανατολικής Μεσογείου».

Σε αυτό το φόντο στα αστικά επιτελεία εκφράζεται πλέον ανοικτά «προβληματισμός» για τις επερχόμενες εξελίξεις, καθώς σκάνε σταδιακά όλοι οι πομφόλυγες που πλάσαραν προηγούμενα («στρατηγικές συμμαχίες», «εταιρικές σχέσεις» κ.λπ.), επιχειρώντας να κρύψουν και το περιεχόμενο των συμφωνιών αυτών - τα συμφέροντα του κεφαλαίου - και τους μεγάλους κινδύνους για τον λαό.

Χαρακτηριστικά με αφορμή το γεγονός ότι πριν μερικές μέρες η Τουρκία παρεμπόδισε έρευνες του πλοίου «Furgo Gauss» για λογαριασμό της Κυπριακής Δημοκρατίας σχετικά με το υποθαλάσσιο καλώδιο οπτικής ίνας EMC, στέλνοντας μήνυμα ότι «κάθε έργο που διέρχεται από την υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας απαιτεί τη ρητή έγκριση της Τουρκίας», και καθώς ήδη, εδώ και μήνες, η ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά πάγωσε το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας - Κύπρου, η «Καθημερινή» έγραφε την Κυριακή ότι «η Τουρκία δεν υπολογίζει την παρουσία τρίτων στην Ανατολική Μεσόγειο, είτε διατηρεί εταιρικές σχέσεις μαζί τους είτε όχι. Η μετατροπή του East Med από φιλόδοξο σχέδιο σε νεκρό γράμμα είναι ένα παράδειγμα του τι θα μπορούσε να πάει στραβά».

«Αυτή η στάση που ακολουθεί σε στρατηγικό επίπεδο πλέον η Αγκυρα, σε συνδυασμό βεβαίως και με τα υπόλοιπα μέτωπα που την αφορούν (π.χ. της Συρίας ή της Λιβύης), αποτελούν και μια έμμεση απάντηση στον υπολογισμό κάποιων κύκλων της ελληνικής κυβέρνησης περί "θωράκισης" των περιοχών νότια της Κρήτης λόγω του ενδιαφέροντος που έχει εκδηλωθεί από την αμερικανική Chevron, μάλιστα για οικόπεδα τα οποία είναι σχεδιασμένα με βάση τον νόμο Μανιάτη, δηλαδή τη μέση γραμμή Ελλάδας - Λιβύης» προσθέτει η εφημερίδα, αναδεικνύοντας το πόσο εύκολα καταρρίπτονται οι προηγούμενοι ισχυρισμοί τους και επιβεβαιώνοντας τις προειδοποιήσεις που από την πρώτη στιγμή έκανε το ΚΚΕ για τον χαρακτήρα όλων αυτών των λυκοφιλιών του κεφαλαίου και τι συνεπάγονται.

Διόλου τυχαία το «Βήμα» έβαζε την Κυριακή ανοικτά το ερώτημα (εν είδει τίτλου) «Τι γίνεται με το καλώδιο;» γράφοντας κατόπιν ότι «ή ο κ. Μητσοτάκης θα πρέπει να... πείσει τον κ. Ερντογάν για την αναγκαιότητα του έργου (σ.σ. γίνεται προσπάθεια να έχουν μια συνάντηση στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο στη Ν. Υόρκη, γιατί για Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας πια ούτε λόγος να γίνεται) ή να παράσχει στρατιωτική προστασία στα ερευνητικά», αν και όποτε επιχειρηθεί να ξαναξεκινήσει το έργο ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας - Κύπρου στα ανοικτά της Κάσου, το οποίο η Τουρκία διέκοψε στέλνοντας πολεμικά της πλοία να παρακολουθούν και να παρενοχλούν κάθε κίνηση που γινόταν μόλις τα μισθωμένα από την ελληνική πλευρά ερευνητικά πλοία πόντισης καλωδίου τολμούσαν να ξεμυτίσουν από τα 6 ν.μ. των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο.

Στο μεταξύ ενδεικτικά είναι και όσα γράφει το «Βήμα» σχετικά με την πρόσφατη ρηματική διακοίνωση της Αιγύπτου. Σε δημοσίευμά του σημειώνει πως «το Κάιρο σέβεται μεν τις προβλέψεις του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας, ουδέποτε όμως πρόκειται να δεχθεί πλήρη επήρεια των ελληνικών νησιών, εξ ου και δεν συμφωνεί στη μέση γραμμή», επικαλούμενο μάλιστα και μέλος της ελληνικής διαπραγματευτικής ομάδας της Συμφωνίας του 2020 που λέει ότι η Αίγυπτος διεκδικούσε στη Συμφωνία ακόμη μικρότερη επήρεια των νησιών όπως και ότι «η Ρόδος δεν προσμετρήθηκε καθόλου, εάν όμως προχωρήσει επέκταση της συμφωνίας τότε θα πρέπει να προσμετρηθεί, αναλόγως των απαιτήσεων της Αιγύπτου, αλλά και της Τουρκίας».