Ξέρετε ποιος φταίει, για τη μη εκλογή στη Λέσβο του πρώην υπουργού Αιγαίου, Ν. Σιφουνάκη, όπου το ΠΑΣΟΚ δεν εκλέγει βουλευτή και του Π. Φασούλα, στην Α΄ Πειραιά, όπου το ΠΑΣΟΚ κερδίζει μία μόνον έδρα και την παίρνει αυτοδίκαια, σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία, ο Κ. Σημίτης, ως πρώην πρωθυπουργός; Μα ποιος άλλος; Το ΚΚΕ, αφού τόσο στη Λέσβο, όσο και στην Α΄ Πειραιά εκλέγει ισάριθμους βουλευτές.

Με άλλα λόγια, δε φτάνει που ψήφισαν και εφάρμοσαν το ληστρικό εκλογικό νόμο και αρνήθηκαν τις επανειλημμένες προτάσεις του ΚΚΕ, για την εφαρμογή του μόνου δημοκρατικού και ισότιμου εκλογικού συστήματος, της απλής αναλογικής, ζητάνε και τα ρέστα από πάνω. Φωνάζει ο κλέφτης, να φοβηθεί ο νοικοκύρης, λέει ο λαός μας...

Συνέχεια στο άκρως ανθυγιεινό, για τις λαϊκές ανάγκες, πνεύμα δικομματικής συναίνεσης θα υπάρξει στο υπουργείο Υγείας όπως προκύπτει απ' τις δηλώσεις τόσο του νέου υπουργού Ν. Κακλαμάνη όσο και του προκατόχου του Κ. Στεφανή.

Στο γενικό αυτό στίγμα ήρθε να προστεθεί η... φοβερή διαπίστωση του - δικομματικού στην κυριολεξία - απερχόμενου υφυπουργού Υγείας Β. Κοντογιαννόπουλου: Στους οχτώ μήνες θητείας του - είπε - διαπίστωσε το μεγάλο έργο που έγινε στην Υγεία και στην Πρόνοια, καθώς και το μεγάλο έλλειμμα της ενημέρωσης της κοινής γνώμης.

Αν το έργο της κυβέρνησης ήταν τόσο σημαντικό δε θα χρειαζόταν τον επικοινωνιακό κολαούζο για να φανεί, καθώς ο κόσμος θα εύρισκε τον τρόπο να εκδηλώσει την ευαρέσκειά του. Αρα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ απέτυχαν διπλά: Ούτε έργο παρήγαγαν, ούτε κατάφεραν να ξεγελάσουν την κοινή γνώμη.

Εκτός και όταν ο κ. Κοντογιαννόπουλος λέει «μεγάλο έργο» εννοεί τα σχετικά αντιλαϊκά μέτρα - όπως τα απογευματινά ιατρεία - τη συνεχή υποβάθμιση και αυξανόμενη εμπορευματοποίηση του δημόσιου συστήματος Υγείας. Ας μην στενοχωριέται, όμως... Και οι καινούριοι στην ίδια κατεύθυνση θα βαδίσουν.

Δε μας ξαφνιάζει το γεγονός. Ισα ίσα, το αντίθετο. Γνωρίζουμε πως το πρόβλημα δεν οφείλεται κυρίως σε κάποια πρόσωπα. Είναι θέμα... παράδοσης. Με άλλα λόγια, είναι πολύ περισσότερο ουσιαστικό και βαθύτερο. Σε τι αναφερόμαστε; Στο εξής:

Μέχρι την Κυριακή των εκλογών η κρατική τηλεόραση περιστρεφόταν γύρω από τον Γ. Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ, στο φόντο, βέβαια, του δικομματισμού. Από τη στιγμή, που τα διαβόητα έξιτ πολ και, πολύ περισσότερο, τα πρώτα συγκεντρωτικά εκλογικά αποτελέσματα προδιέγραψαν την εκλογική νίκη της ΝΔ, ως διά μαγείας, άρχισε να περιστρέφεται γύρω από τον Κ. Καραμανλή και τη ΝΔ. Μεταστροφή, η οποία ολοκληρώθηκε την επομένη μέρα. Ούτε η διεύθυνση της κρατικής ΕΡΤ έχει αλλάξει, ούτε τα στελεχικά της επιτελεία. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, που ήταν και πριν από λίγες μόνο βδομάδες. Και, όμως, η αλλαγή είναι ήδη εντυπωσιακή. Η κρατική τηλεόραση ήταν, είναι και παραμένει κυβερνητική. Ακόμη και όταν η κυβέρνηση δεν έχει ακόμη εγκατασταθεί και οι υπουργοί δεν έχουν αναλάβει τις θέσεις τους. Το στοιχειώδες δικαίωμα του πολίτη στη δημοκρατική ενημέρωση ήταν, είναι και παραμένει να είναι ζητούμενο. Είναι ένα κρίσιμο μέτωπο, για το οποίο έχουν ιδιαίτερη ευθύνη όσοι εργάζονται στα έντυπα και τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ.