«Δεν πρόκειται για απλούς τραυματισμούς. Τα ισραηλινά πυρά "εξαφανίζουν"κυριολεκτικά ακόμη και τα οστά», μας εξηγεί ο Μουσταφά Μπαργκούτι

Ο Μουσταφά Μπαργκούτι μας μίλησε τόσο για την πολιτική κατάσταση και το αναπόφευκτο της εξέγερσης, μπροστά στο αδιέξοδο της «ειρηνευτικής διαδικασίας», όσο και για τις συγκρούσεις, στις οποίες συμμετέχει, ως γιατρός, καθημερινά, μαζί με τα παιδιά του παλαιστινιακού λαού, στην πρώτη γραμμή του πυρός, για να προσφέρει κάθε βοήθεια.

- Ζείτε ανάμεσα στον παλαιστινιακό λαό, ακολουθείτε τα παιδιά του στις διαδηλώσεις και είστε από τους πρώτους που παρεμβαίνουν για να δώσουν ιατρική βοήθεια όταν αρχίζουν τα επεισόδια. Ποια είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σήμερα;

-Η λαϊκή εξέγερση αλλά και η κατάρρευση της συμφωνίας του Οσλο ήταν αναμενόμενες, ήταν απλώς θέμα χρόνου. Ο παλαιστινιακός λαός περίμενε επί 7 χρόνια την πραγματική ειρήνη, αλλά δεν την είδε ποτέ. Αντίθετα, από το 1993, που υπογράφτηκε το Οσλο, μέχρι σήμερα, έχουν κατασχεθεί 600.000 στρέμματα. Επί πρωθυπουργίας Μπάρακ η εποικιστική δραστηριότητα του Ισραήλ τριπλασιάστηκε, ενώ στις ισραηλινές φυλακές παραμένουν 1.600 Παλαιστίνιοι κρατούμενοι. Και αυτό είναι, ας πούμε, το στρατιωτικό σκέλος της προσπάθειας υποταγής του παλαιστινιακού λαού.

Κι όμως, αυτά τα βλήματα από άρματα μάχης βρέθηκαν σε σώματα τραυματιών, μας εξηγεί ο επικεφαλής της «Επιτροπής Ιατρικής Ανακούφισης»

Για να γίνω σαφέστερος θα σας πω ότι σε μια πρόσφατη μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας, η οποία εξέταζε την οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη Δυτική Οχθη και στη Λωρίδα της Γάζας σε σύγκριση με τις υπόλοιπες αραβικές χώρες, συμπεραίνεται ότι η μοναδική χώρα που βρίσκεται σε χειρότερη μοίρα από τα αυτόνομα παλαιστινιακά εδάφη είναι η Τυνησία. Ισως γι' αυτό θα τολμούσα να πω ότι οι διαδηλώσεις συμπαράστασης που έγιναν στην Τυνησία, αυτές τις μέρες, έχουν και χαρακτήρα ταξικής αλληλεγγύης.

Μπορώ να σας πω χιλιάδες στοιχεία. Θα αρκεστώ, όμως, στα πιο τρανταχτά. Ο κάθε Παλαιστίνιος της Δυτικής Οχθης έχει δικαίωμα σε 450 κυβικά νερού το χρόνο, ενώ ο κάθε έποικος σε 1.450 κυβικά το χρόνο. Στη Λωρίδα της Γάζας τα 2/3 του νερού δεν είναι πόσιμο. Στην ανατολική Ιερουσαλήμ οι Παλαιστίνιοι έχουν δικαίωμα να κτίσουν μόνο στο 4% της περιοχής που τους ανήκει αφού το 50% του εδάφους τους έχει κατασχεθεί και έχουν ανεγερθεί 50.000 κατοικίες για εποίκους.

- Για πολύ καιρό, όμως, η διεθνής κοινή γνώμη είχε την εντύπωση ότι το παλαιστινιακό ζήτημα είχε εισέλθει στη φάση επίλυσής του και φάνηκε σαν να έγινε η καταστροφή μόνο στο Καμπ Ντέιβιντ.

- Αυτό είναι το τραγικό λάθος. Οι ισραηλινές ηγεσίες δεν έπαψαν ποτέ να ακολουθούν μια πολιτική τακτική τύπου απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής απέναντι στον παλαιστινιακό λαό. Στο Καμπ Ντέιβιντ, απλώς, ο Εχούντ Μπάρακ εμφανίστηκε ακόμη προκλητικότερος, προτείνοντας στυγνά την αναδιαμόρφωση των όρων κατοχής του παλαιστινιακού εδάφους, στη βάση δημιουργίας μικρών ή μεγάλων αυτόνομων κομματιών, πόλεων- φυλακών.

Επί της ουσίας, το Ισραήλ χρησιμοποίησε τη συμφωνία του Οσλο για να νομιμοποιήσει τις προσπάθειές του για κατοχή και υποταγή του παλαιστινιακού λαού. Στο πλευρό του στάθηκαν, όπως αναμενόταν, οι ΗΠΑ, οι οποίες ενίσχυσαν την ισραηλινή προσπάθεια να μετατεθεί η ουσία των συζητήσεων από την εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ, στην ικανοποίηση των αναγκών των Εβραίων εποίκων. Η κατάρρευση της όλης διαδικασίας ήταν αναμενόμενη, όχι λόγω των γεγονότων στο Αλ Ακσά, ούτε καν λόγω της αντιπαράθεσης για την Ιερουσαλήμ. Κατέρρευσε λόγω της ίδιας της ουσίας και της μορφής της. Ο παλαιστινιακός λαός θέλει ανεξάρτητο κράτος, όχι καντόνια.

- Υπάρχουν, όμως, διαφορετικές εκτιμήσεις ανάμεσα στις παλαιστινιακές οργανώσεις για τους στόχους της τωρινής Ιντιφάντα, αλλά και για τις στρατηγικές που πρέπει να ακολουθηθούν.

- Πρέπει να γίνει κατανοητό σε όλους ότι αυτή η εξέγερση είναι ολόκληρου του παλαιστινιακού λαού. Είναι η Ιντιφάντα της ανεξαρτησίας και όχι του Αλ Ακσά. Μπορεί για κάποιους αυτή η εξέγερση να είναι απλώς ένας τρόπος άσκησης πίεσης για βελτίωση των υπαρχόντων όρων διαπραγμάτευσης. Για κάποιους άλλους, όμως, η εξέγερση αυτή δείχνει την ανάγκη για κάτι εντελώς καινούριο, για ένα νέο διεθνές πλαίσιο διαπραγμάτευσης, για νέα πολιτική διαπραγμάτευσης.

Προσωπική μου άποψη είναι ότι αυτή η Ιντιφάντα έχει προκαλέσει αλλαγή σε τρία στρατηγικά σημεία, σε σύγκριση με παλαιότερες εξεγέρσεις: Εχει πετύχει εσωτερική παλαιστινιακή ενότητα, που είχε κλυδωνιστεί (αν όχι διασπαστεί) εξαιτίας του Οσλο, έχει πετύχει την αραβική αλληλεγγύη (οι διαδηλώσεις στις αραβικές χώρες σαφώς και εκφράζουν θέληση για δημοκρατικές αλλαγές και εντός των υπολοίπων αραβικών χωρών) και έχει προκαλέσει την αλλαγή της στάσης των αραβικών μαζών εντός του ισραηλινού κράτους, του οποίου, πλέον, τα θεμέλια τρίζουν.

Νομίζω ότι οι αλλαγές που βρίσκονται σε εξέλιξη και πρέπει να ολοκληρωθούν είναι η ενημέρωση για την πραγματική κατάσταση της διεθνούς κοινής γνώμης, που έχει «υπνωτιστεί» με το Οσλο, και η ενεργότερη συμπαράσταση των παλαιστινιακών κοινοτήτων σε όλο τον κόσμο, πληθυσμών, δηλαδή, που έχασαν κάθε εμπιστοσύνη, τα τελευταία χρόνια, εξαιτίας της στάσης της Παλαιστινιακής Αρχής. Υπό την έννοια αυτή, τα μέτωπα της Ιντιφάντα είναι τέσσερα: Είναι προς το Ισραήλ, προς τη διεθνή κοινή γνώμη, προς τον αραβικό κόσμο και ιδιαίτερα προς τον αραβικό λαό, προς τον αραβικό πληθυσμό εντός του Ισραήλ.

- Οι εικόνες που μεταφέρουν τα διεθνή πρακτορεία από τα αυτόνομα παλαιστινιακά εδάφη, τις τελευταίες μέρες, είναι πολύ σκληρές. Τα θύματα πολλά, ο ισραηλινός στρατός χτυπά μικρά παιδιά και ο θρήνος μεγάλος. Εσείς, που είστε στην πρώτη γραμμή του πυρός, τι άποψη έχετε;

- Οι απώλειες αυτού του πρώτου μήνα των συγκρούσεων είναι περισσότερες από αυτές των πρώτων 6 μηνών της προηγούμενης Ιντιφάντα. Ο ισραηλινός στρατός έχει δείξει μια πρωτοφανή σκληρότητα. Χρησιμοποιεί εναντίον αόπλων, όχι μόνο αληθινά πυρά αλλά και πυρά από τεθωρακισμένα και ελικόπτερα! Δεν είναι απλώς άνισος ο αγώνας, είναι γενοκτονία.

Λόγω επαγγέλματος και δράσης θα μπορούσα να σας αναφέρω πολλά παραδείγματα. Θα επιλέξω, όμως, μόνο ένα ή δύο, ελπίζοντας να είναι χαρακτηριστικότερα. Οι περισσότεροι τραυματισμοί, εκτός από τα πυρά στο κεφάλι και στο στήθος, είναι στα άκρα, τα οποία δεν πληγώνονται απλώς αλλά διαλύονται, εξαφανίζονται ακόμα και τα κόκαλα, αλλά και στη σπονδυλική στήλη, με αποτέλεσμα πολλοί από τους τραυματίες να είναι πλέον ανάπηροι.

Το πιο πρόσφατο περιστατικό που θυμάμαι είναι ένας 11χρονος, που χτυπήθηκε από βλήμα τεθωρακισμένου, ενώ ήταν κρυμμένος πίσω από ένα αυτοκίνητο. Το βλήμα πέρασε το αυτοκίνητο, του εξαφάνισε κυριολεκτικά την κνήμη, του έσπασε ολικά το χέρι και θραύσματα της κνήμης του βρέθηκαν στα τραύματα του στήθους του παιδιού που βρισκόταν δίπλα του! Τι άλλο να σας πω; Νομίζω ότι το Ισραήλ είναι η μοναδική χώρα που χρησιμοποιεί, σήμερα, πόλεμο και κατοχή μαζί.

- Τι ακριβώς γίνεται με τα νοσοκομεία, γιατί έχει γίνει γνωστό ότι πολλοί τραυματίες μεταφέρονται σε γειτονικές αραβικές χώρες για νοσηλεία;

- Σε σχέση με παλαιότερα, η παροχή νοσηλευτικών και ιατρικών υπηρεσιών εντός των αυτόνομων εδαφών έχει βελτιωθεί πάρα πολύ. Εχουμε, όμως, λίγα κρεβάτια και γι' αυτό πολλοί τραυματίες μεταφέρονται σε άλλες χώρες προκειμένου να είμαστε εμείς σε θέση να αντιμετωπίσουμε επείγοντα περιστατικά και να μη χειρουργούμε στο δάπεδο, όπως γινόταν.

Τις πρώτες μέρες αυτής της Ιντιφάντα είχαμε αρκετές ελλείψεις σε φάρμακα και ιατρικό υλικό, όμως, πλέον έχουν αρχίσει και φθάνουν ορισμένα φάρμακα. Στην αποφυγή σοβαρότερων προβλημάτων ελλείψεων βοήθησε και το γεγονός ότι, έχοντας πάρει το μάθημά μας από προηγούμενες κρίσεις, είχαμε προνοήσει να φτιάξουμε μεγάλες φαρμακευτικές αποθήκες σε κάθε παλαιστινιακή πόλη, οι οποίες πραγματικά βοήθησαν πολύ τον τελευταίο μήνα.

- Τι είναι η Επιτροπή Ιατρικής Ανακούφισης;

- Είναι μια μη κυβερνητική οργάνωση, που χρηματοδοτείται, στο μεγαλύτερο μέρος, από άλλες ευρωπαϊκές ή όχι ανθρωπιστικές μη κυβερνητικές οργανώσεις, όπως είναι η ΕΕΔΔΑ, ή από χριστιανικές οργανώσεις. Στόχος είναι να εξασφαλίσουμε την καλύτερη δυνατή ιατρική βοήθεια στους τραυματίες των συγκρούσεων αλλά και σε όλους τους Παλαιστινίους πολίτες. Μέχρι σήμερα, το 50% των εσόδων μας ήταν από τις συμβολικές πληρωμές που μας έδιναν οι πολίτες, που επισκεπτόμασταν για ιατρική βοήθεια στα σπίτια. Σήμερα, πια, αυτές οι αμοιβές δεν υπάρχουν, αφού η οικονομική κατάσταση είναι τραγική. Συνεχίζουμε, πάντως, να παρέχουμε ιατρική βοήθεια σε όλους.

Επίσης, έχουμε εκπαιδεύσει 11.000 εθελοντές σε όλες τις παλαιστινιακές πόλεις, οι οποίοι φθάνουν στην πρώτη γραμμή του πυρός για να δώσουν τις πρώτες βοήθειες. Τις τελευταίες μέρες, παρά το γεγονός ότι οι εθελοντές φορούν διακριτικό ιατρικό γιλέκο, είχαμε 15 τραυματίες, έναν νεκρό οδηγό ασθενοφόρου και 30 ασθενοφόρα κατεστραμμένα. Αυτό που θα θέλαμε είναι αλεξίσφαιρα γιλέκα για τους εθελοντές και ασθενοφόρα. Η γαλλική κυβέρνηση απέστειλε μόνο 20, τα οποία δεν έχουμε παραλάβει μετά από ισραηλινή απαγόρευση.

Πάντως, θα ήθελα να κλείσω τη συζήτησή μας με μια σημαντικότατη έκκληση: Εχουμε ανάγκη από ανθρωπιστική βοήθεια αλλά πρώτιστα και κυρίως έχουμε ανάγκη από πολιτική συμπαράσταση. Και ξέρουμε πολύ καλά ότι αυτή τη φορά δε θα μας την παρέχουν οι κυβερνήσεις, παρά μόνο υπό τη λαϊκή πίεση.

ΚΟΤΜΠΟΥΣ.-

Το «Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού» (ΚΟΔΗΣΟ) πραγματοποίησε στις 14-15 Οκτώβρη στην ανατολικογερμανική πόλη Κότμπους το 7ο Συνέδριό του. Αν και αναμενόταν ότι θα γινόταν συζήτηση και για τις προγραμματικές θέσεις, ουσιαστικά το συνέδριο απασχολήθηκε με την εκλογή νέας εθνικής ηγεσίας και με την τακτική που θα ακολουθηθεί ως το 2002, οπότε θα διεξαχθούν οι επόμενες παγγερμανικές εκλογές.

Σχετικά με το πρώτο ζήτημα η απερχόμενη ηγεσία (πρόεδρος Λόταρ Μπίσκι και πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του Κόμματος στο Μπούντεσταγκ ο Γκρέγκορ Γκίζι) εξέφρασε κατά διάφορους τρόπους την ικανοποίησή της ότι στη θέση τους και γενικά στο σύνολο σχεδόν της εθνικής ηγεσίας εκλέχτηκαν εκπρόσωποι των «μεταρρυθμιστών», των λεγόμενων και «ρεάλος» (ρεαλιστών), ενώ η Κομμουνιστική Πλατφόρμα θα εκπροσωπηθεί στο ηγετικό όργανο μόνο με ένα στέλεχός της, τη Σάρα Βάγκενχνεντ.

Πρόεδρος του Κόμματος εκλέχτηκε η Γκάμπι Τσίμερ και πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας ο Ρόλαντ Κλάους. Από τις ομιλίες όχι μόνο των δύο αυτών ηγετικών στελεχών, αλλά από τις τοποθετήσεις και άλλων συνέδρων με επιρροή έγινε καταφανές ότι το κόμμα θα συνεχίσει και θα εντείνει τις προσπάθειες για τη δημιουργία μιας «κεντροαριστεράς συμμαχίας» (ΚΟΔΗΣΟ - SPD), που το αποκορύφωμά της θα είναι μελλοντικά ο ενδεχόμενος σχηματισμός «συμμαχικών» κυβερνήσεων όχι μόνο σε επίπεδο κρατιδίων, αλλά μιας τέτοιας κυβέρνησης και σε εθνικό επίπεδο. Η πρόεδρος Γκάμπι Τσίμερ χαρακτήρισε το ΚΟΔΗΣΟ σαν «λαϊκό κόμμα», που μέσα στο υπάρχον καπιταλιστικό σύστημα είτε σαν αντιπολίτευση, είτε σαν κυβέρνηση θα προσπαθήσει να επιφέρει «αλλαγές» προς το συμφέρον των εργαζομένων στρωμάτων. Για την πραγματοποίηση των πιο πάνω στόχων καθορίστηκε να μην επιδιωχτούν και να συνεχιστούν όπου ήδη υπάρχουν συνεργασίες, επαφές και συνομιλίες με τα ηγετικά στελέχη του SPD και του ΚΟΔΗΣΟ, αλλά και στη βάση των δύο κομμάτων.

Πρέπει, ωστόσο, να σημειωθεί ότι η κούρσα αυτή δεν είναι χωρίς αμφισβήτηση και στα δύο κόμματα. Ιδιαίτερα στο SPD ηγετικοί παράγοντες όχι μόνο δε συμφωνούν με τον «εναγκαλισμό» των δύο κομμάτων, αλλά μερικοί από αυτούς, π.χ. ο Βόλφγκανγκ Κλέμεντ, πρωθυπουργός του μεγαλύτερου γερμανικού κρατιδίου, της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, δήλωσε ότι η Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος οφείλει να παρακολουθεί το ΚΟΔΗΣΟ, αφού στις γραμμές του υπάρχουν και κομμουνιστές. Πάντως οι αρθρογράφοι ορισμένων αστικών ΜΜΕ διαβλέπουν στον «εναγκαλισμό» προσπάθεια του μεγαλύτερου κόμματος, του SPD, να «καταπιεί» ψήφους του ΚΟΔΗΣΟ, ή αργότερα και το ίδιο το ΚΟΔΗΣΟ - από την άλλη, μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΟΔΗΣΟ εν όψει της ανοιχτότερης δεξιόστροφης κούρσας της πλειοψηφίας μόλις δέκα μέρες μετά το συνέδριο του Κότμπους έκαναν ανοιχτή κριτική μέσω του Τύπου. Ο βουλευτής Βίνφριντ Βολφ π.χ. σε άρθρο του στη «Γιούγκε Βελτ» κάλεσε «τις σοσιαλίστριες και τους σοσιαλιστές εντός και εκτός του κόμματος» να αγωνιστούν (για την τύχη του κόμματος). Ακουσε -γράφει- πως σύντροφοι από τη Δύση δήλωσαν ότι εγκατέλειψαν ή πρόκειται να εγκαταλείψουν το ΚΟΔΗΣΟ, γιατί η νέα ηγετική ομάδα στο συνέδριο έκανε λόγο για «Εθνος, Γερμανία, Λαό», χωρίς καμιά ταξική διάκριση. Η βουλευτίνα Ούλα Λέτζερ από τη Βόρεια Ρηνανία - Βεστφαλία υπογράμμισε ότι διερωτάται αν το ΚΟΔΗΣΟ μπορεί να ανοίξει το κέντρο της κοινωνίας προς τα αριστερά ή μήπως το κόμμα θα τραβηχτεί από το κέντρο προς τα δεξιά. Ο Βαυαρός Ούβε Χικς τόνισε ότι «οι Αριστεροί της Δύσης έχουν βιώσει την εξέλιξη του SPD και την προσαρμογή των Πρασίνων (στο κατεστημένο) και ότι ακριβώς με αυτό το βλέμμα παρακολουθούν τώρα την εξέλιξη στο ΚΟΔΗΣΟ».