• «Αχαρνής» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου, στις 29 και 30 Ιούνη

Απόδοση, Σκηνοθεσία, Χορογραφία: Κώστας Τσιάνος. Σκηνογραφία - Κοστούμια: Γιάννης Μετζικώφ. Μουσική: Γιώργος Ανδρέου.

Παίζουν οι: Πέτρος Φιλιππίδης, Παύλος Χαϊκάλης, Κώστας Κόκλας, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης και 15μελής χορός

Σημειώνει ο σκηνοθέτης ανάμεσα στα άλλα: «Ο δεκαεννιάχρονος Αριστοφάνης παρουσίασε την κωμωδία του "Αχαρνής" στα Λήναια του 425 π.Χ., στον έκτο χρόνο του Πελοποννησιακού Πολέμου και απέσπασε το πρώτο βραβείο. Στόχος του Αριστοφάνη είναι να γελοιοποιήσει τον πόλεμο και τους πολεμοκάπηλους και να εκφράσει τη λαχτάρα των ανθρώπων για ειρηνική ζωή. Τοποθετεί τη δράση του έργου στην αγροτική περιοχή της Αττικής Αχαρναίς, το σημερινό Μενίδι».

• «Αγαμέμνων» του Αισχύλου (Κύκλος ΟΡΕΣΤΕΙΑ), σε σκηνοθεσία Τσεζάρις Γκραουζίνις, στις 6 και 7 Ιούλη

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας. Σκηνικά - Κουστούμια: Κέννυ ΜακΛέλλαν. Μουσική - Μουσική Διδασκαλία: Χάρης Πεγιάζης

Παίζουν οι: Γιάννης Στάνκογλου, Μαρία Πρωτόπαππα, Ιώβη Φραγκάτου κ.ά.

Ο Τσ. Γκραουζίνις αναφέρει ανάμεσα στα άλλα: «Πιστεύω ότι το κύριο θέμα της συγκεκριμένης τραγωδίας είναι η αφύπνιση του αισθήματος ευθύνης των πολιτών. Πρόκειται για την αρχή της σύγκρουσης: Οι υπάκουοι πολίτες αισθάνονται αναπόφευκτη την αντίδρασή τους στην κατεστημένη τάξη».

• «Πλούτος» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Νικίτα Μιλόγεβιτς, στις 13 και 14 Ιούλη. Μια συμπαραγωγή του Εθνικού Θεάτρου με το Κρατικό Θέατρο Σερβίας.

Σκηνικά: Κένι ΜακΛέλλαν, Κοστούμια: Μαρίνα Μεντένικα, Συνθέτης: Αγγελος Τριανταφύλλου.

Παίζουν οι: Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, Γιώργος Γάλλος, Μανώλης Μαυροματάκης κ.ά. Συμμετέχει 10μελής χορός μουσικών από την Κρατική Ορχήστρα Βελιγραδίου.

Ανάμεσα στα άλλα, σημειώνει ο σπουδαίος σκηνοθέτης: «Μία από τις μεγάλες μου απορίες εδώ και πολλά χρόνια αποτελεί η ύπαρξη διαφόρων λιστών διανομής του πλούτου ανά τον κόσμο. Πώς είναι δυνατόν 100 άνθρωποι να είναι πλουσιότεροι από τη μισή ανθρωπότητα... Τι κόσμος είναι αυτός; Το αν ο Πλούτος είναι τυφλός ή βλέπει πολύ καλά τι κάνει, μοιάζει παντελώς αδιάφορο: Οι πλούσιοι γίνονται όλο και πιο πλούσιοι, οι φτωχοί όλο και πιο φτωχοί. Από τον καιρό του Αριστοφάνη μέχρι σήμερα τα πράγματα μοιάζουν να μην έχουν αλλάξει καθόλου...».

• «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου, στις 20 και 21 Ιούλη. Παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου.

Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς. Σκηνικά - Κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού. Μουσική: Δημήτρης Σκύλλας. Χορογραφία: Χαρά Κότσαλη.

Παίζουν οι: Αλεξία Καλτσίκη, Μαρία Ναυπλιώτου, Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Χρήστος Λούλης, Νίκος Χατζόπουλος κ.ά.

Σημειώνει μεταξύ άλλων ο Θ. Παπακωνσταντίνου: «Γραμμένη στη σκιά του Πελοποννησιακού Πολέμου, η "Ηλέκτρα" του Σοφοκλή είναι από τα πιο "άγρια" έργα του ποιητή. Από την πρώτη κιόλας σκηνή της επιστροφής του μητροκτόνου Ορέστη έως και τις επινίκιες ιαχές του χορού στην τελευταία, υπάρχει ένας διαρκής διάλογος μεταξύ σκότους και φωτός. Μια μάχη αντιθέσεων με κεντρικό θέμα τη δίκη: Τη διαταραγμένη ισορροπία και την αποκατάστασή της».

• «Θεσμοφοριάζουσες» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, στις 27 και 28 Ιούλη.

Μετάφραση: Παντελής Μπουκάλας. Μουσική: Νίκος Κυπουργός. Κοστούμια: Αγγελος Μέντη. Χορογραφίες: Σεσίλ Μικρούτσικου. Σχεδιασμός φωτισμών: Σάκης Μπιρμπίλης.

Παίζουν οι: Μάκης Παπαδημητρίου, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Νάντια Κοντογεώργη, Γιώργος Χρυσοστόμου, Ελένη Ουζουνίδου κ.ά.

Στο σημείωμά του, ο σκηνοθέτης Β. Θεοδωρόπουλος καταλήγει ότι πρόκειται για ένα έργο «για την κρίση αξιών, τη φύση και τον νόμο. Και πάνω απ' όλα ένα έργο που, με όπλο το θέατρο και το χιούμορ, δίνει άπειρες δυνατότητες στον ηθοποιό να πρωταγωνιστήσει ως πολιτικό ον στη σκηνή της κωμωδίας».

• «Ορέστης» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Αναστασάκη, στις 3 και 4 Αυγούστου. Παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας.

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας. Σκηνικά - Κοστούμια: Γιάννης Θαβώρης. Μουσική: Μπάμπης Παπαδόπουλος.

Παίζουν οι: Χρίστος Στυλιανού, Ιωάννα Κολλιοπούλου, Δάφνη Λαμπρόγιαννη, Χριστόδουλος Στυλιανού κ.ά.

Αναφέρει ανάμεσα στα άλλα ο Γ. Αναστασάκης: «Ο Ευριπίδης γράφει μια τραγωδία για να ξεγυμνώσει την ανθρώπινη ψυχή. Κι όταν συμβεί αυτή η τρομακτική αποκάλυψη, το μόνο που μένει είναι ο... από μηχανής Θεός, που έρχεται όπως πάντα δίχως να τον περιμένει κανείς. Αλλά δεν πιστεύει πια κανείς τα παραμύθια του».

• «Βάτραχοι» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου, στις 10 και 11 Αυγούστου

Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας. Κίνηση: Σοφία Πάσχου.

Παίζουν οι: Λάκης Λαζόπουλος, Σοφία Φιλιππίδου, Αντώνης Καφετζόπουλος, Δημήτρης Πιατάς κ.ά.

Ο Κ. Φιλίππογλου σημειώνει ανάμεσα στα άλλα: «Ο θεός Διόνυσος μασκαρεμένος σε Ηρακλή κατεβαίνει στον Αδη, για να φέρει στη γη τον Ευριπίδη, αφού η Αθήνα δεν έχει πια κανένα μεγάλο ποιητή. Το ταξίδι αυτό, αν και γίνεται μέσα στον επιβλητικό ζόφο του κόσμου των ψυχών, διαθέτει την ευθυμία μιας ψυχαγωγικής περιήγησης, η οποία αγγίζει τα όρια του μεσαιωνικού καρναβαλιού».

• «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κόκκου, στις 17 και 18 Αυγούστου. Μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Αρχαίου Δράματος του Φεστιβάλ Συρακουσών.

Ο σκηνοθέτης μεταξύ άλλων αναφέρει για την τελευταία τραγωδία του Σοφοκλή: «Κουβαλώντας στους γέρικους ώμους του το βάρος τρομακτικών εγκλημάτων, κυνηγημένος από την πατρίδα του τη Θήβα, ο Οιδίποδας φτάνει ως πρόσφυγας στον Κολωνό, συνοικία των Αθηνών, τόπο της τελευταίας του κατοικίας. Οι θεοί τον έχουν καταδικάσει, οι θεοί τού έχουν υποδείξει τον τόπο της λύτρωσης. Μίασμα ο ίδιος, γίνεται ο ήρωας - προστάτης της πόλης που τον υποδέχεται για λόγους ηθικής αλλά και συμφέροντος».