Ο ψεύτης και ο κλέφτης, λέει μια λαϊκή παροιμία, τον πρώτο χρόνο χαίρονται. Την παροιμία αυτή φρόντισε να μας τη φέρει στο νου - με την όλη στάση του - ο υπουργός ΕΘνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Γιάννος Παπαντωνίου. Σαν γνήσιο τέκνο του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπαντωνίου, άλλα λέει ότι θα κάνει και άλλα κάνει στην πράξη, ενώ όταν φτάνει η ώρα του απολογισμού, υποστηρίζει ότι έκανε διαφορετικά πράγματα από αυτά που έχει κάνει. Είναι κι αυτό ένα από τα πολλά δείγματα γραφής, του πώς εννοεί η κυβέρνηση Σημίτη τον "εκσυγχρονισμό". Με απλά λόγια, ο κύριος υπουργός λέει συνειδητά και συστηματικά ψέματα. Ιδού δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα διάστασης λόγων και έργων του κυρίου υπουργού.

Πέρσι το Γενάρη, ο Γιάννος Παπαντωνίου και το περιβάλλον του διοχέτευαν στις εφημερίδες και τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα την πληροφορία, ότι η κυβέρνηση προωθεί τη συγχώνευση της Ιονικής με την Εμπορική Τράπεζα. Από το Φλεβάρη του 1998, όμως, ο υπουργός το γύρισε στο... καλαματιανό και άρχισε να διοχετεύει πληροφορίες ή να υποστηρίζει - με μισόλογα - σε συνεντεύξεις του ότι "δεν περπατάει" η σχεδιαζόμενη συγχώνευση της Ιονικής με την Εμπορική και η κυβέρνηση εξετάζει το "ενδεχόμενο πώλησης της Ιονικής". Στη συνέχεια ακούσαμε από τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας να προβάλλει δημόσια τον αστήρικτο ισχυρισμό πως η συγχώνευση της Ιονικής με την Εμπορική είναι ασύμφορη για τους εργαζόμενους. Ετσι, παρά τις αντιδράσεις των εργαζομένων, φτάσαμε στο σημείο, η κυβέρνηση να προωθεί την πώληση της Ιονικής ως την "καλύτερη" λύση (!) και στα πλαίσια αυτά κινείται η προκήρυξη της Εμπορικής, με την οποία καλούνται οι ενδιαφερόμενοι αγοραστές να υποβάλουν την προσφορά τους για την εξαγορά του 51% της Ιονικής.

Τις μέρες που η κυβέρνηση υπεραμυνόταν της πώλησης της Ιονικής, ο Γ. Παπαντωνίου διαβεβαίωνε - τους δημοσιογράφους που του έθεταν σχετικό ερώτημα - ότι "δεν υπάρχει ενδεχόμενο να πουληθεί η Εμπορική Τράπεζα". Πριν κοπάσει όμως ο θόρυβος και πριν καταλαγιάσουν οι αντιδράσεις που προκάλεσε η αυθαίρετη και εγκληματική απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στο ξεπούλημα της Ιονικής μέχρι τις 24 Αυγούστου 1998, ο Γιάννος Παπαντωνίου άρχισε να... "μασάει τα λόγια του" και για την τύχη της Εμπορικής.

Αποκαλυπτικό στοιχείο της διάστασης λόγων και έργων, που χαρακτηρίζει τον επί των Οικονομικών υπουργό της κυβέρνησης Σημίτη, είναι και η συνέντευξή του, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ τη Δευτέρα 13 Ιούλη. Στην ερώτηση του συντάκτη της εφημερίδας που του πήρε τη συνέντευξη, εάν η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο, μετά την πώληση της Ιονικής, να πουλήσει και την Εμπορική Τράπεζα, ο υπουργός το έπαιξε "Πόντιος Πιλάτος", λέγοντας ότι "προς το παρόν, δε θα υπάρξει άλλη μεταβολή στο τραπεζικό σύστημα"! Δεν επανέλαβε - όπως θα περίμενε κάθε λογικός άνθρωπος - την πρόσφατη δήλωσή του ότι "δεν πρόκειται να πουληθεί η Εμπορική", αλλά περιορίστηκε να επικαλεστεί τη... μαγική λέξη "προς το παρόν" δε θα αλλάξει τίποτε, που αφήνει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για "αύριο" ακόμη και το ενδεχόμενο να πουληθεί η Εμπορική.

Η μεγάλη... "πρόοδος" που έχει κάνει η κυβέρνηση των "εκσυγχρονιστών" του ΠΑΣΟΚ φαίνεται και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει σήμερα την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, συνολικά, και των τραπεζών ειδικότερα. Αποκαλυπτικός για τη στροφή 180 μοιρών, που έχει κάνει η κυβέρνηση Σημίτη στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, είναι ο Γ. Παπαντωνίου, ο οποίος στην ίδια συνέντευξη, υπεραμυνόμενος της κυβερνητικής πολιτικής για την εκποίηση της Ιονικής, είπε και το εξής αμίμητο: "...Πιστεύω ότι ο εργαζόμενος της Ιονικής θα κερδίσει πάρα πολύ από την ιδιωτικοποίηση, όπως θα κερδίσει και ο εργαζόμενος της Τράπεζας Κρήτης, και το ίδιο θα συμβεί και με όλους τους εργαζόμενους..."!

Και δεν είναι μόνο ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας αυτός που διαφημίζει την πολιτική ιδιωτικοποίησης των τραπεζών ως "φιλολαϊκή" πολιτική, από την οποία οι εργαζόμενοι θα πρέπει να τρίβουν τα χέρια τους, επειδή, τάχα, θα είναι οι... μεγάλοι κερδισμένοι. Το ίδιο επιχείρημα προβλήθηκε και στην ημερίδα του ΠΑΣΟΚ που έγινε την περασμένη Τετάρτη σε ξενοδοχείο της Αθήνας, με στόχο την προπαγάνδιση και τον εξωραϊσμό της πολιτικής ιδιωτικοποιήσεων και του λιγότερου κράτους στις τράπεζες. Στην ημερίδα αυτή, από το βήμα της οποίας παρέλασε η αφρόκρεμα των στελεχών του κομματικού και κυβερνητικού επιτελείου του ΠΑΣΟΚ (υπουργοί, τραπεζίτες, συνδικαλιστές του κυβερνώντος κόμματος), δεν υπήρξε μόνο σύμπλευση των "εκσυγχρονιστών" και εσωκομματικής αντιπολίτευσης στην πολιτική ιδιωτικοποίησης των τραπεζών. Επιχειρήθηκε μάλιστα να καλλιεργηθεί η εντύπωση - ακούστηκαν μάλιστα συγκεκριμένα επιχειρήματα - ότι δήθεν από την ιδιωτικοποίηση των τραπεζών θα κερδίσουν και η ελληνική οικονομία και οι εργαζόμενοι.

Τα παραπάνω αποτελούν ένα μικρό δείγμα γραφής, όχι απλά για τη διάσταση λόγων και έργων του υπουργού Εθνικής Οικονομίας, αλλά για το πόσο επικίνδυνη είναι συνολικά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, καθώς φέρεται αποφασισμένη να συνεχίσει την ολισθηρή της πορεία. Και είναι σίγουρο, πως αν δε συναντήσει την απαιτούμενη αντίδραση και αντίσταση, θα φτάσει μέχρι τον... πάτο, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες που έχει η συγκεκριμένη πολιτική στην ελληνική οικονομία και το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων.

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

"Ελλειψις χρημάτων στάσις εμπορίου". Με τη λαϊκή αυτή ρήση θα μπορούσε κανείς να αποδώσει, με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο, την εικόνα που επικρατεί στην αγορά από τις πρώτες ήδη βδομάδες των εκπτώσεων. Οσο κι αν ακούγεται κοινότοπο σε κάποιους, είναι η μόνιμα επαναλαμβανόμενη πραγματικότητα των τελευταίων χρόνων, που έχει καθιερώσει η εισοδηματική πολιτική της συρρίκνωσης των λαϊκών εισοδημάτων, η οποία κι αυτή πλέον είναι... "κοινότοπη". Αυτό, εξάλλου, μεταφέρουν και οι έμποροι, οι οποίοι, έχοντας εναποθέσει κάποιες ελάχιστες ελπίδες για προσωρινή αναθέρμανση της "παγωμάρας" που επικρατεί στην αγορά χρόνια τώρα και σε όλη τη διάρκεια του έτους, τις βλέπουν στην πράξη να βουλιάζουν στην αδυναμία του καταναλωτικού κοινού να τις επαληθεύσει.

Οσο κι αν τα ποσοστά των εκπτώσεων κυμαίνονται σε ιδιαίτερα υψηλά, "ελκυστικά" επίπεδα, ξεπερνώντας ακόμα και το 50% από την πρώτη μέρα των εκπτώσεων, που άρχισαν την 1η Ιούλη, η κίνηση των καταναλωτών περιορίζεται ως επί το πλείστον έξω από καταστήματα. Οι έμποροι τονίζουν ότι τα τελευταία χρόνια οι καταναλωτές περιορίζουν όλο και περισσότερο τις αγορές τους στα εντελώς απαραίτητα, αφού τα επιδόματα αδείας για τις καλοκαιρινές διακοπές εξανεμίζονται στο "πι και φι" για την κάλυψη μιας σειράς ανελαστικών δαπανών, που το προηγούμενο διάστημα "έμειναν πίσω". Ενώ, ακόμα και η στοιχειώδης κίνηση των πρώτων ημερών των εκπτώσεων δεν είναι αρκετή σε καμία περίπτωση να αντισταθμίσουν τις απώλειες όλου του προηγούμενου διαστήματος. Ηδη, στην τρίτη βδομάδα μεγάλο μέρος του εμπορικού κόσμου κάνει λόγο για πτώση του τζίρου σε σχέση με την αντίστοιχη περσινή περίοδο.Εξάλλου, αυτονόητο είναι ότι και η στοιχειώδης αυτή κίνηση των πρώτων ημερών - που αλίμονο αν δε σημειωνόταν - για τις αγορές των εντελώς απαραίτητων ειδών, δεν μπορεί να σταθεί αρκετή για να ανατρέψει την εικόνα της αγοράς, που πνίγεται στα "φέσια" και τα "λουκέτα". Μόνο τον Ιούνη, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών, οι ακάλυπτες επιταγές και οι απλήρωτες συναλλαγματικές έφτασαν συνολικά τα 28,32 δισ. δρχ., ενώ οι επιχειρήσεις που οδηγήθηκαν σε πτώχευση έφτασαν τις 410, αυξημένες σε σχέση με τον Ιούνη του '97 κατά 73%!

Την ίδια στιγμή, δε, που το εισόδημα των εργαζομένων, οι οποίοι αποτελούν τους φυσικούς πελάτες των καταστημάτων, αδυνατεί να αναθερμάνει, έστω και να συντηρήσει την αγορά, οι εκατοντάδες χιλιάδες μικρέμποροι έχουν να αντιμετωπίσουν και τη ζούγκλα του ανταγωνισμού, που επιβάλλουν τα μεγαλοκαταστήματα με διάφορους τρόπους, μεταξύ αυτών και με την καθιέρωση εκπτώσεων και προσφορών όλο το χρόνο, που στις περισσότερες περιπτώσεις, όπως καταγγέλλουν οι έμποροι, είναι πλασματικές. Ο Αλ. Σπύρου,μέλος του ΔΣ της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), τονίζει χαρακτηριστικά ότι, όταν οι εκπτώσεις γίνονταν ένα μήνα το χειμώνα και ένα το καλοκαίρι ήταν και πραγματικές και ανταποκρίνονταν στις ανάγκες των καταναλωτών και των εμπόρων. Σήμερα έχουν χάσει κάθε αξία. Αυτό σε συνδυασμό με τη δραματική συρρίκνωση των λαϊκών εισοδημάτων δημιουργεί την κατάσταση που βιώνουν τα τελευταία χρόνια οι μικρέμποροι, να εξαντλούνται όλα ταπεριθώρια εκπτώσεων και τα προϊόντα τους να μένουν στα ράφια.

Μελίνα ΖΙΑΓΚΟΥ

Χαρακτηριστικό της φετινής γενικής συνέλευσης της ΓΣΕΒΕΕ ήταν η παρέλαση πολιτικών απ' όλα τα κόμματα, καθώς και οι χαιρετισμοί του προέδρου της ΕΣΕΕ κ. Φώλια και εκπροσώπου του ΣΕΒ κ. Αναλυτή. Από μέρους της κυβέρνησης χαιρέτισε ο υφυπουργός Οικονομικών, κ. Χριστοδουλάκης, ο οποίος αναφέρθηκε σ' αυτά που κατά κόρον η κυβέρνηση λέει περί εκσυγχρονισμού, που εμείς αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι μας γυρίζουν έναν αιώνα πίσω. Δηλαδή, η αναλγησία, ο αυταρχισμός, η τρομοκρατία, η ισοπέδωση όλων των κατακτήσεων που πέτυχαν τα αδύνατα οικονομικά στρώματα με αγώνες, δεκαετίες τώρα, μικροί ΕΒΕ, εργαζόμενοι, μικροί αγρότες, ενώ αντίθετα βλέπουμε το μεγάλο κεφάλαιο και τα μονοπώλια να αυξάνουν καθημερινά, προκλητικά τα κέρδη τους. Αυτό για την κυβέρνηση λέγεται εκσυγχρονισμός. Από μέρους της ΝΔ χαιρέτισε η κ. Μπακογιάννη, που η διαφωνία της δεν έγκειται στην πολιτική που εφαρμόζεται, αλλά στο γιατί δεν ενημέρωσαν προεκλογικά το λαό γι' αυτό που τον περίμενε. Πιο γρήγορα και πιο πολλά...

Από την ΠΟΛ.ΑΝ ο κ. Σαμαράς είπε ότι θα "κλείσουν" πολλοί ΕΒΕ. Δεν είπε όμως κουβέντα από πού προέρχονται τα προβλήματα, δηλαδή, τις αιτίες που τα γεννούν. Από το ΣΥΝ ο κ. Λαφαζάνης κατηγόρησε και την ΕΕ και την κυβέρνηση για το διωγμό σε βάρος των ΕΒΕ, αλλά η απορία μας είναι γιατί το κόμμα τους στηρίζει με τις επιλογές του αυτή την πολιτική - την ΕΕ κι αυτή την αντιδραστική κυβέρνηση. Ο κ. Τσοβόλας έβγαλε αντιπολιτευτικές κορόνες, αλλά καμία πρόταση δεν είχε να κάνει σαν εναλλακτική λύση. Ενώ, ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Χρ. Κορτζίδης, είπε μια μεγάλη αλήθεια: ότι η κυβέρνηση δε θα μπορούσε να περάσει αυτή την πολιτική αν δεν είχε τη στήριξη των τριτοβάθμιων οργανώσεων, που μέσα σ' αυτές συγκαταλέγεται και η ΓΣΕΒΕΕ. Και πράγματι, η σημερινή πλειοψηφία της ΓΣΕΒΕΕ, από τότε που ανέλαβε τη διοίκηση, έχει κάνει πολλές καινοτομίες, όλες όμως στήριγμα αυτής της πολιτικής. Συγκεκριμένα, κατάφερε να κάνει τη ΓΣ φιέστα, ενώ το 90% των ΕΒΕ είναι αυτοαπασχολούμενοι ή έχουν οικογενειακές επιχειρήσεις και απασχολούν μέχρι τέσσερις εργαζόμενους, οι πρακτικές της σε όλα τα προβλήματα, οι ανακοινώσεις της έχουν εναρμονιστεί με αυτές του ΣΕΒ. Οι διαφορές πλέον είναι δυσδιάκριτες. Είναι χαρακτηριστική η θέση της απέναντι στην πολιτική του ξεπουλήματος των δημοσίων επιχειρήσεωνκαι ίσως γι' αυτό φέτος παραβρέθηκαν πολλοί πολιτικοί, ο εκπρόσωπος της ΕΣΕΕ και του ΣΕΒ, ενώ πριν, που παρά τις αδυναμίες της η ΓΣΕΒΕΕ είχε μια δράση αγωνιστική και διεκδικητική, δεν πάταγε κανένας απ' αυτούς, πλην του ΚΚΕ και ελαχίστων περιπτώσεων από τα μικρά κόμματα.

Ο κ. Φώλιας, πρόεδρος της ΕΣΕΕ, μας αποκάλεσε συναδέλφους. Αραγε ο μικρός αυτοαπασχολούμενος ΕΒΕ της γειτονιάς τι σχέση μπορεί να έχει με το συγκεκριμένο μεγαλοεπιχειρηματία ή με τον εκπρόσωπο του ΣΕΒ; Αυτό μόνο αυτή η πλειοψηφία της ΓΣΕΒΕΕ το ξέρει. Αρέσκονται να συμμετέχουν σε στημένους και προαποφασισμένους "διαλόγους", δίνοντας άλλοθι στην κυβέρνηση να λέει πως ό,τι κάνει, πρώτα το συζητάει με τους αρμόδιους φορείς.

Τέλος, έχει μετατρέψει τη Συνομοσπονδία σε... ΙΕΚ, ώστε κάποιοι να βολεύονται σαν εκπαιδευτές.

Θα πρέπει επιτέλους να αναλογιστούν τις ευθύνες τους γι' αυτά που υφίστανται σήμερα οι μικροί ΕΒΕ και να πάψουν να είναι υποχείρια αυτής της καταστροφικής κυβερνητικής πολιτικής. Θα πρέπει άμεσα να προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις κι αν δεν το κάνουν να ξέρουν ότι οι συνάδελφοι θα βρουν το δρόμο τους και θα ξεπεράσουν σύντομα αυτό το εμπόδιο. Γι' αυτό να είναι σίγουροι.

* Ο Χάρης Χαλβατζόγλου είναι πρόεδρος της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων της Αθήνας (ΟΒΣΑ)

Οι 4 "μεγάλοι" της Ευρωπαϊκής Ενωσης (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Αγγλία) θα κάνουν "κουμάντο" στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), καθώς οι κυβερνήσεις τους θα αποφασίζουν για τη νομισματική, την πιστωτική και τη συναλλαγματική πολιτική που θα πρέπει να εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις των άλλων 11 χωρών - μελών της ΕΕ. Αυτό προκύπτει από το πακέτο μετοχών, που θα έχει η κεντρική τράπεζα κάθε χώρας - μέλους, στο συνολικό μετοχικό κεφάλαιο της ΕΚΤ με βάση τις αποφάσεις που πάρθηκαν πρόσφατα για την κατανομή των μετοχών της ΕΚΤ (δηλαδή την εθνική συμμετοχή των μετοχών των εθνικών κεντρικών τραπεζών της ΕΕ των "15" στο μετοχικό κεφάλαιο της ΕΚΤ). Στο συνολικό μετοχικό κεφάλαιο της ΕΚΤ - που θα πλησιάσει τα 4 δισεκατομμύρια ΕΥΡΩ (πάνω από 1,3 τρισεκατομμύρια δραχμές) - το ποσοστό συμμετοχής της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Αγγλίας, αγγίζει το 71%, με τις άλλες 11 χώρες - μέλη της ΕΕ να μοιράζονται μεταξύ τους το υπόλοιπο 29%!

Η Συνθήκη του Μάαστριχτ, προβλέπει πως η ΕΚΤ, που θα ιδρυθεί με την υλοποίηση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης (ΟΝΕ), θα έχει υπεραρμοδιότητες στον καθορισμό της οικονομικής πολιτικής των χωρών - μελών της ΕΕ. Πρόβλεπε δηλαδή, ότι στην ουσία η νομισματική, πιστωτική και συναλλαγματική πολιτική των 15 χωρών - μελών της ΕΕ, δε θα χαράσσεται και αποφασίζεται από τις εθνικές κυβερνήσεις ή τις εθνικές κεντρικές τράπεζες, αλλά από την ΕΚΤ. Με βάση τις παραπάνω επιταγές της Συνθήκης του Μάαστριχτ, ψηφίστηκε πρόσφατα στην Ελλάδα ο νόμος για την ανεξαρτησία της Τράπεζα της Ελλάδας από την ελληνική κυβέρνηση και την εξάρτησή της από την ΕΚΤ (δηλαδή το διευθυντήριο των Βρυξελλών). Ανάλογοι νόμοι ψηφίστηκαν και σε άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ.

Το γεγονός, ότι στην ΕΕ των "15" θα κάνουν "κουμάντο" το "κλαμπ" των ισχυρών της Κοινότητας, με πρωταγωνιστή τη Γερμανία, φαίνεται τόσο από τη σύνθεση του πρώτου Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, όσο και από τη σύνθεση του μετοχικού της κεφαλαίου. Στον πίνακα με τη σύνθεση του μετοχικού κεφαλαίου που παραθέτουμε, φαίνεται το μερίδιο (ποσοστό πακέτου των μετοχών) κάθε χώρας - μέλους της ΕΕ στο μετοχικού κεφαλαίου της ΕΚΤ. Από τον πίνακα αυτό, προκύπτει ότι το πρώτο βιολί, θα είναι η Γερμανία (κατέχει το 25% των μετοχών) και ότι η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία θα έχουν την απόλυτη πλειοψηφία (56,24%)...