Λίγο μετά τα Χριστούγεννα του 1996 είχαμε το τραγικό ναυάγιο του τσιμεντόπλοιου "Δύστος". Δεν είχε τελειώσει καλά καλά το 1997, κι είχαμε άλλα δύο πολύνεκρα ναυάγια, που γράφτηκαν στα "ψιλά" των αστικών εφημερίδων. Το φορτηγό "Φλέηρ" της εταιρίας "Ποσειδών" με σημαία Κύπρου στις καναδικές ακτές και το φορτηγό "Αγιος Παντελεήμων" με σημαία Ονδούρας, στις ακτές της Σαρδηνίας.

Μα το ίδιο δεν έγινε με άλλα ναυάγια; Πού να τ' αραδιάσεις... Στο νου έρχεται το "Γιουρομπάλκερ", το "Αϊρον Αντώνης" των εφοπλιστών Μ. και Ι. Ηλιόπουλου, που βούλιαξε στη μέση του Ατλαντικού καταπίνοντας 24 ναυτεργάτες, και πόσα άλλα...

Σε τέτοιες στιγμές ο νους μας ταξιδεύει στους αδελφούς μας θαλασσινούς, με τη μαύρη μοίρα τους. Στις γυναίκες και τις μανάδες που δε θα ξαναδούν τους λεβέντες τους και θα καταριούνται την άγρια κι άκαρδη θάλασσα.

Θάλασσα πικροθάλασσα και πικροκυματούσα /

που πήρες το παιδάκι μου κι άλλο παιδί δεν έχω...

Εφυγαν με τον καλό καιρό απ' την ηλιόχαρη πατρίδα μας, φορτωμένοι ελπίδες για μια ευτυχισμένη επιστροφή κι ούτε καν φαντάστηκαν ότι θα τους έτρωγαν οι φλόγες στο πόρτο του Τέξας. Ονειρο ήταν και πάει... Θα υπογράψει ο πλοίαρχος τα πιστοποιητικά του θανάτου τους στην κατάθεσή του στο ελληνικό προξενείο. Θα τους κλάψουν οι δικοί τους κι οι συνάδελφοί τους. Και κατόπιν ούτε θα ξαναδούν την πατρίδα οι δυο ναυτεργάτες. Τι σημασία έχει αν θα τους δεχτεί η γη του Τέξας ή η θάλασσα του Κάλβεστον, ή αν θα 'ρθουν καρβουνιασμένα τα σκηνώματά τους στη γη των πατέρων τους; Οι δυο ναυτεργάτες που δάμασαν τους ωκεανούς έφυγαν για πάντα για να θησαυρίζουν οι πιο σκληροί, οι πιο ανελέητοι εργοδότες αυτής της χώρας, οι εφοπλιστές. Χιλιάδες, όμως, είναι και αυτοί, που μένουν στον αγώνα για ν' αλλάξει η ζωή στα καράβια.

Δημήτρης ΣΕΡΒΟΣ

Ασχημο παιχνίδι έπαιξε η μοίρα σε ένα κοριτσάκι, μόλις πέντε μηνών και σε μια ηλικιωμένη γυναίκα 72 ετών, που μολύνθηκαν από τον ιό του ΕΪΤΖ, μετά από μετάγγιση αίματος. Ο δότης ήταν εν αγνοία του οροθετικός από τον Ιούλη του 1998 και το διάστημα που έδωσε αίμα, δηλαδή στις αρχές Αυγούστου, ο ιός δεν ήταν ανιχνεύσιμος. Πρόκειται για το "σιωπηλό παράθυρο", όπως έχουν χαρακτηρίσει οι επιστήμονες το χρόνο επώασης του ιού, δηλαδή από την ώρα που θα "κολλήσει" κάποιος τον ιό μέχρι την ώρα που ο ιός θα μπορεί να ανιχνευτεί στο αίμα του. Το χρονικό αυτό διάστημα διαρκεί από τρεις εβδομάδες μέχρι και έξι μήνες. Δυστυχώς, όμως, το αίμα (ερυθροκύτταρα, αιμοπετάλια κλπ.) δεν έχουν διάρκεια ζωής μεγαλύτερη των 42 ημερών.

Σύμφωνα με ειδικούς επιστήμονες, αιματολόγους και λοιμωξιολόγους, η περίπτωση να μολυνθεί ένας μεταγγιζόμενος από τον ιό από οροθετικό δότη που διανύει τη φάση του "σιωπηλού παραθύρου" είναι σπανιότατη, αλλά όχι και αδύνατη. "Η μετάγγιση και κανένα φάρμακο δεν είναι 100% ασφαλή", δήλωσε χτες η Τ. Μανδαλάκη,διευθύντρια της Μονάδας Αιμοδοσίας του Λαϊκού Νοσοκομείου, αμέσως μετά την έκτακτη συνεδρίαση της Επιτροπής Επιδημιολογίας και της Επιτροπής Ιατροφαρμακευτικής Περίθαλψης του Κέντρου Ελέγχου Ειδικών Λοιμώξεων (ΚΕΕΛ).

Τα μέλη των δύο επιτροπών του ΚΕΕΛ σημείωσαν, ωστόσο, ότι δεν πρέπει να δημιουργηθεί πανικός σε όσους πρόκειται να εγχειρηθούν αυτές τις ημέρες, καθώς ανάλογες περιπτώσεις είναι σπάνιες. Σύμφωνα με στοιχεία, στη χώρα μας, μόνο μία στις 1.280.000 μονάδες αίματος μπορεί να βρεθεί μολυσμένη με τον ιό, χωρίς αυτός να είναι ανιχνεύσιμος. Στις υπόλοιπες χώρες ο δείκτης αυτός είναι υψηλότερος, δηλαδή μία ανά 600.000 μονάδες αίματος. Στην Ελλάδα, την τελευταία δεκαετία, από τότε δηλαδή που ξεκίνησε ο υποχρεωτικός έλεγχος, για HIV, στο αίμα, έχουν σημειωθεί δύο κρούσματα, συμπεριλαμβανομένου του πεντάμηνου βρέφους. Σημειώνεται ότι εκτός από το πεντάμηνο κοριτσάκι και την 72χρονη, από την ίδια μονάδα είχε κάνει μετάγγιση και μία άλλη γυναίκα, η οποία είχε σε προχωρημένο στάδιο καρκίνο στον τράχηλο της μήτρας και απεβίωσε αμέσως.

Σε ό,τι αφορά το μέλλον της υγείας του μικρού κοριτσιού, οι ειδικοί επιστήμονες είναι αισιόδοξοι. "Αν υπάρχει πιθανότητα οροθετικός να ιαθεί, αυτό είναι ένα μικρό παιδί", είπε ο Γ. Κοσμίδης,διευθυντής της Μονάδας Ειδικών Λοιμώξεων του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Αθήνας, και εξήγησε: "Στα μικρά παιδιά δεν είναι εύκολο να μολυνθούν περιοχές του σώματός τους όπου ο ιός μπορεί να βρει καταφύγιο". Ενθαρρυντική είναι η κατάσταση και για τον οροθετικό δότη αίματος, καθώς ξεκίνησε τη θεραπεία από το αρχικό στάδιο της λοίμωξης.

Με αφορμή το περιστατικό, η Τ. Μανδαλάκη έκανε αναφορά και στο θέμα του ελέγχου αίματος, ο οποίος - όπως είπε - θα ήταν ενδεχομένως ποιοτικότερος με τον συγκεντρωτισμό των Μονάδων Αιμοδοσίας. Μολονότι ο συγκεντρωτισμός των Μονάδων έχει προταθεί από το 1992, εντούτοις δεν έχει ακόμη εξεταστεί από τις εκάστοτε ηγεσίες του υπουργείου Υγείας.

Ελενα ΦΥΝΤΑΝΙΔΟΥ

Εξίσου τραγικό με τη μόλυνση του πεντάμηνου κοριτσιού από τον ιό του ΕΪΤΖ είναι και το γεγονός ότι οι γονείς έμαθαν για το παιδί τους, από ορισμένους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς το βράδυ της Πέμπτης.

Η "διαρροή" αυτή αποκαλύπτει την αβάσταχτη ελαφρότητα των αρμόδιων υπηρεσιών του υπουργείου Υγείας, οι οποίες αντιμετωπίζουν τέτοια σοβαρά ζητήματα με αγοραίο τρόπο. Που δε διστάζουν να μετατρέψουν σε "δούναι και λαβείν" ακόμα τα δράματα εκείνα, που συμβαίνουν μια φορά στο εκατομμύριο και ξεφεύγουν απ' την επιστήμη.

Αντί, λοιπόν, οι αχρείοι να επιστρατεύσουν όποια εφόδια απόμειναν για να στηρίξουν ψυχολογικά τους τραγικούς γονείς, όταν έπρεπε να τους ανακοινώσουν το δραματικό νέο, έβγαλαν την άτυχη οικογένεια "στο μεϊντάνι". Ετσι κύλησε ο τέντζερης με τους "επιστήμονες" - και όποιους άλλους εμπλεκόμενους - και βρήκε το καπάκι της κίτρινης ενημέρωσης και τελικά... "ενημερώθηκε" το κοινό!

Ιδια συμπτώματα παρουσιάστηκαν και στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου. Δημοσιογράφοι ρωτούσαν ορισμένα στοιχεία για το παιδί ή την ηλικιωμένη που μολύνθηκε από τον ιό του ΕΪΤΖ. Στην άρνηση των επιστημόνων των επιτροπών να δώσουν στοιχεία που δεν αφορούσαν το κοινό απαντούσαν οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι!

Δηλαδή, εκτός από τη μόλυνση από τον ιό του ΕΪΤΖ υπάρχει και η μόλυνση της "ενημέρωσης".