ΝΑΙ,ναι αυτό φταίει... Ο τρόπος, με τον οποίο ασκήθηκαν οι μέχρι σήμερα πολιτικές. Προσέξτε, όχι το περιεχόμενό τους, αλλά ο τρόπος άσκησής τους. Το ισχυρίσθηκε, χτες το μεσημέρι στην ΕΤ - 3, ο Ν. Κωνσταντόπουλος. Και συνέχισε: Η μήτρα του κακού βρίσκεται στην ύπαρξη των αυτοδυναμιών.
Σωστά... Αν δεν είναι αύριο αυτοδύναμο το ΠΑΣΟΚ και "τσοντάρει" και ο ΣΥΝ στο σχηματισμό κυβέρνησης, να είστε σίγουροι, ότι ο τρόπος άσκησης της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας θα είναι εντελώς διαφορετικός...
***
ΤΙΝΟΣ είναι η πατρότητα των "μεγάλων έργων", της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ; Αν δεν το ξέρετε, μπορούσατε να παρακολουθήσετε τη χτεσινή "κοκορομαχία" Γ. Ανωμερίτη και Ν. Ζαφειρόπουλου, στην εκπομπή "Ωρα της κάλπης" και να μάθετε, ότι και οι δύο έχουν βάλει την τζίφρα τους σ' αυτά. Και οι δύο ευθύνονται, για τη ρεμούλα εκατοντάδων δισεκατομμυρίων και για έργα αμφίβολης - τουλάχιστον - χρησιμότητας.
***
ΠΑΝΤΩΣ,στην ίδια εκπομπή, ο έτερος προσκεκλημένος του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Παπαδήμας, (ναι, δύο δύο ήταν οι "μονομάχοι"), ήταν ιδιαίτερα κατηγορηματικός στο εξής ζήτημα: Η άνοδος των τιμών στο Χρηματιστήριο, μόλις εξαγγέλθηκαν οι εκλογές, υπογράμμισε, φανερώνει την επερχόμενη νίκη του ΠΑΣΟΚ.
Μα, βαλτός είναι ή κρυφοκουκουέ; Αυτός ουσιαστικά επιβεβαίωσε, ότι οι εκλογές γίνονται, για να ανανεωθεί η λαϊκή εντολή και μετά, να έχουμε έναν περισσότερο ορμητικό και αντιλαϊκό κατήφορο, όποιος κι αν βγει στην κυβέρνηση, αρκεί να θριαμβεύσει ο δικομματισμός. Γιατί, αυτός είναι ο λόγος, που οι τιμές στο Χρηματιστήριο ανέβηκαν. Το 'λεγαν οι ενδιαφερόμενοι ανοιχτά, άλλωστε.
***
ΕΧΟΥΝ στιγμές ειλικρίνειας οι διάφοροι εκπρόσωποι του δικομματισμού; Πώς δεν έχουν; Μόνο, που είναι σπανιότατες και δεν είμαστε καθόλου σίγουροι, ότι όποτε αυτό συμβαίνει, λένε την αλήθεια συνειδητά. Και δε μιλάμε για μισές αλήθειες, που είναι κατά κανόνα τα μεγαλύτερα ψέματα, αλλά για ολόκληρες.
Μια τέτοια περίπτωση ήταν η χτεσινή ομολογία του Σ. Παπαθεμελή, στην εκπομπή "Απέναντι στην αλήθεια". Είπε συγκεκριμένα: "Η ελληνική οικονομία είναι μια αμαξοστοιχία, η οποία τρέχει σε ράγες, που κανονίζονται από τις Βρυξέλλες". Και δε ρώτησε, βέβαια, ούτε ο οικοδεσπότης δημοσιογράφος, ούτε κανένας από τους υπόλοιπους, με ποιο δικαίωμα παρέδωσαν τη χάραξη της οικονομικής πολιτικής στους καρεκλοκένταυρους των Βρυξελλών, αλλά για μια στιγμή - πρέπει να το παραδεχτούμε - η αλήθεια δεν ήταν απέναντι...
***
ΣΤΙΓΜΗ,όμως, ειλικρίνειας είχε και ο έτερος του δικομματικού ντουέτου της ίδιας εκπομπής, Μ. Λιάπης. Το 'χε η μέρα φαίνεται χτες. Σε ερώτηση μιας μαθήτριας, σχετικά με τις γερμανικές επανορθώσεις, έδωσε την εξής απάντηση, σε τόνο απολογητικό και ...ψάχνοντας τα λόγια του: "Τα ζητάμε αυτά τα χρήματα, αλλά η Γερμανία είναι μια μεγάλη και ισχυρή δύναμη. Τι να κάνουμε;..". Ο ραγιαδισμός σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια!
Προχωράει πολύ μπροστά
Της Ζωής ΒΑΛΑΣΗ*
Κι όμως, κάτι άλλαξε.
Λιγόστεψαν οι αντιστάσεις, λύγισε κι η πίστη στην αξία των αγώνων. Οι συμβιβασμοί περιβάλλονται με αίγλη και οι διεκδικήσεις χλευάζονται σαν ουτοπίες. Τα μεγάλα λόγια ακούγονται τώρα πιο δυνατά γι' αυτό και ηχούν πιο κούφια. Οι ψευδαισθήσεις για σωστές σπουδές, δουλιά, ασφάλεια, περίθαλψη, άξια κερδισμένη προσωπική επιτυχία, λεηλατούν απάνθρωπα την ανθρώπινη ζωή.
Το ΚΚΕ δεν υπόσχεται στο λαό, όπως κάνουν όλα τα άλλα κόμματα για να τον δελεάσουν. Γιατί το ΚΚΕ δεν είναι έξω από το λαό, για να μπορεί να του χαρίζει, είναι ο ίδιος ο λαός που αγωνίζεται, κι όταν αγωνίζεται καταχτά.
Το ΚΚΕ δεν καιροσκοπεί και δεν κολακεύει τους ψηφοφόρους, γιατί δεν έχει να κερδίσει αυτό αλλά εκείνοι.
Και αν κάποτε κάποτε μοιάζει να μένει μόνο του στην πολιτική κονίστρα, είναι γιατί προχωράει πολύ πιο μπροστά σ' ένα δρόμο που λίγοι από τους πολιτικούς τολμούν να πάρουν, αλλά όλο και πιο πολλοί από το λαό οφείλουν να πορευτούν.
* Η Ζωή Βαλάση είναι συγγραφέας, καθηγήτρια στα ΤΕΙ Αθήνας.
Αξίζει τον κόπο να τολμήσουμε
Του Τάκη ΑΘΗΝΑΙΟΥ*
* Ο Τάκης Αθηναίος είναι πρόεδρος του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου
ΤΩΡΑ,μπορούμε να είμαστε ήσυχοι. Οι διορισμένοι δημοσιογράφοι, για την αποψινή τηλεοπτική αναμέτρηση Σημίτη - Εβερτ, θα υποβάλουν σε εξαντλητική ανάκριση τους δύο αρχηγούς, θα τους θέσουν σκληρά ερωτήματα για τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, θα επιχειρήσουν να τους δεσμεύσουν ενώπιον του ελληνικού λαού, θα αποκαλύψουν την αντιλαϊκή πολιτική τους και θα στιγματίσουν την πολιτική της υποτέλειας που ακολουθούν...
Αλλωστε, γι' αυτό και επιλέχτηκαν με ιδιαίτερη προσοχή. Πέρα από το ότι όλοι τους διαθέτουν το αναντικατάστατο προσόν του στελέχους, στο γνωστό σε όλους συγκρότημα Λαμπράκη, έχουν επίσης και το απαραίτητο προφίλ: Π. Ευθυμίου, ο εκπρόσωπος της ...σοβαρότητας και του ...ρεαλισμού. Π. Τσίμας, ο υπέρμαχος του "εκσυγχρονισμού" και της "Κεντροαριστεράς". Θ. Ρουσόπουλος, ο "άχρωμος" και γι' αυτό εκπρόσωπος της "σιωπηλής" πλειοψηφίας. Γ. Παπουτσάνης, ο εκπρόσωπος των "συντηρητικών".
Ολα, λοιπόν, είναι έτοιμα. Μόνο, που είναι τόσο στημένα και προπαντός αμερικάνικα...
Η εργατιά στηρίζει το κόμμα της
Οι άνθρωποι της δουλιάς και του μόχθου ξέρουν καλά ποιο είναι το δικό τους κόμμα. Είτε δουλεύουν στις μηχανές, είτε βρίσκονται στο δύσκολο και ανηφορικό δρόμο της ανεργίας, όπως οι απολυμένοι της επιχείρησης "Δραγούνη". Ξέρουν καλά ποιο είναι το κόμμα, που αταλάντευτα στέκεται πάντα στο πλάι τους και παλεύει για τα προβλήματά τους, και για το σήμερα και για ένα ριζικά διαφορετικό, φωτεινό αύριο της χώρας