Ανοιχτό άφησε το θέμα της άρσης της μονιμότητας ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου, όταν, σε συνάντησή του την περασμένη Πέμπτη με την ΑΔΕΔΥ και σε ερώτηση σχετικά με τα σενάρια, είπε "δεν απαντώ"!

Αλλωστε, η τοποθέτηση του Αλ. Παπαδόπουλου,στο υπουργείο Εσωτερικών και Δημόσιας Διοίκησης, οι δηλώσεις του περί "σπάταλου κράτους", που θα το "περιορίσει" και θα προχωρήσει σε "συγχώνευση υπηρεσιών", σηματοδοτούν πως η επίθεση θα προχωρήσει με γρήγορους ρυθμούς.

Το κύριο κώλυμα είναι ότι η μονιμότητα κατοχυρώνεται απ' το Σύνταγμα.Δεν είναι όμως - απ' ό,τι φαίνεται - και ανυπέρβλητο. Επιλέγεται έτσι το πλαγιοκόπημα του δικαιώματος, μέσα από την κατάργηση και συγχώνευση διαφόρων υπηρεσιών και Οργανισμών ή με την αλλαγή της νομικής τους μορφής από Δημοσίου σε Ιδιωτικού Δικαίου.

Να σημειώσουμε ότι ήδη έχουν καταργηθεί κάποιες υπηρεσίες όπως π.χ. η ΜΟΜΑ ή Υπηρεσία Εγγειών Βελτιώσεων κ.ά., που πρόσφεραν κοινωνικό έργο και τους τομείς που κάλυπταν έχουν αναλάβει ιδιώτες. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι λεγόμενες ΑΔΑ (Ανεξάρτητες Διοικητικές Αρχές), όπου υπηρεσίες κύρια των υπουργείων Οικονομικών και Εμπορίου παραδίδονται στα χέρια ιδιωτών. Και έχει ιδιαίτερη σημασία, να σημειωθεί το γεγονός πως οι υπηρεσίες αυτές διαχειρίζονται κονδύλια δεκάδων δισ. δραχμών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Τους φόβους για επιτάχυνση αυτών των διαδικασιών έρχονται να ενισχύσουν πρόσφατα δημοσιεύματα που φέρουν τον υπουργό και το επιτελείο του να έχουν ήδη καταστρώσει πρόγραμμα υπηρεσιών και Οργανισμών που θα καταργηθούν ή θα συγχωνευτούν.

Προκειμένου, μάλιστα, να αποφύγουν τις μετατάξεις, ξαναπέφτει στο τραπέζι το πρόγραμμα "εθελούσιας εξόδου" 100.000 δημοσίων υπαλλήλων,που είχε ανακοινώσει τον Αύγουστο του '95 ο τότε υπουργός Προεδρίας, Ι. Ποττάκης και που στη συνέχεια "πάγωσε". Ταυτόχρονα, εξετάζεται και πρόγραμμα πρόωρης συνταξιοδότησης.Σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα, όσοι υπάλληλοι συμπληρώσουν 25 χρόνια υπηρεσίας θεμελιώνουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα. Μπορούν, λοιπόν, να αποχωρήσουν και όταν συμπληρώσουν και το όριο ηλικίας να συνταξιοδοτούνται. Με βάση τα κυοφορούμενα σενάρια, θα προσφερθεί σαν κίνητρο για να αποχωρήσουν, κάποια μειωμένη ή και ολόκληρη η σύνταξη, αμέσως, χωρίς να απαιτείται η συμπλήρωση και του ορίου ηλικίας για να καταβληθεί η σύνταξη.

Οι θεωρίες περί σπάταλου κράτους και περί υπεράριθμων δημοσίων υπαλλήλων, που ακούγονται συχνά από τους κυβερνώντες, στοχεύουν στο να δημιουργήσουν το κατάλληλο κλίμα στην κοινή γνώμη, με τρόπο που η άρση της μονιμότητας να πέσει στα "μαλακά".

Το πόσο σαθρά είναι τα επιχειρήματά τους, αποδεικνύεται και από την έκθεση του ΟΟΣΑ,σύμφωνα με την οποία η χώρα μας βρίσκεται στην προτελευταία θέση από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων, σε σχέση με το σύνολο του πληθυσμού. Συγκεκριμένα αποτελούν το 4,8%, όταν σε Γερμανία είναι 8,1%, σε Γαλλία 8,4% κλπ.

Και είναι τουλάχιστον τραγελαφικό, οι ίδιοι που χρησιμοποίησαν το δημόσιο για την ικανοποίηση ρουσφετολογικών αναγκών και προς άγραν ψήφων, να καταγγέλλουν δήθεν για υπεράριθμους, που στοιχίζουν πολύ. Εκείνο που αποκρύπτουν πίσω από τα "κροκοδείλια" δάκρυα, είναι ότι δεν αρκούνται πλέον στην πολιτική "ομηρία" με το τάξιμο θέσεων, ή με τις υπηρεσιακές μεταβολές όσων ήδη έχουν μονιμοποιηθεί. Τα θέλουν όλα! Θέλουν η "ομηρία" να ενταθεί στο έπακρο, να εξαλειφθεί και το τελευταίο "αποκούμπι" της μονιμότητας, ενισχύοντας, παράλληλα, και όλα τα αρνητικά φαινόμενα, της ευθυνοφοβίας, της έλλειψης οποιασδήποτε πρωτοβουλίας που αντανακλούν και στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.

Αλλωστε, η θεσμοθέτηση το 1911 της μονιμότητας, είχε ως στόχο όχι μόνο την προστασία των δημοσίων υπαλλήλων, που κάθε φορά που άλλαζε η κυβέρνηση απολύονταν οι "άλλοι", για να μπουν "οι δικοί μας", αλλά κυρίως για την εύρυθμη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης.

Σταθμό στην κατεύθυνση αποψίλωσης της μονιμότητας αποτέλεσαν διατάξεις στους νόμους, με τους οποίους θεσμοθετήθηκε η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση,που οδηγούν στην ιδιωτικοποίηση των πιο σημαντικών δημόσιων τομέων και συνακόλουθα στην άρση της μονιμότητας.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τους νόμους 2218 και 2240 περί Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, όλες οι δημόσιες υπηρεσίες σε επίπεδο νομαρχίας, μπορούν να ενταχθούν στη δικαιοδοσία του Νομαρχιακού Συμβουλίου και μέσω αυτού να παραχωρούνται σε ιδιώτες. Εξαιρούνται ελάχιστοι τομείς, που αφορούν τα σώματα ασφαλείας, τα τελωνεία, τις οικονομικές υπηρεσίες και της άμυνας.

Ταυτόχρονα, προβλέπουν ότι στις νέες προσλήψεις μπορούν να εφαρμοστούν όλες οι μορφές εργασιακών σχέσεων, από την πρόσληψη δημοσίων υπαλλήλων, συμβασιούχων αορίστου ή ορισμένου χρόνου, ακόμα και ωρομισθίων.

Την ίδια στιγμή το εργασιακό και ασφαλιστικό καθεστώς των 100.000 δημοσίων υπαλλήλων που έχουν ενταχθεί στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, παρά το ότι έχουν περάσει μήνες, δεν έχει ξεκαθαριστεί. Η κωλυσιεργία αυτή τίποτα καλό δεν προμηνύει.

Ο "εκσυγχρονισμός" των δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών - με την ψήφιση του ομότιτλου νόμου - ανοίγει το δρόμο προς την ιδιωτικοποίηση τριάντα έξι δημόσιες επιχειρήσεις και οργανισμούς που μετατρέπονται πλέον σε ανώνυμες εταιρίες.Οι μετατροπές θα γίνουν με απλά Προεδρικά Διατάγματα, τα οποία θα καθορίζουν και τις "αλλαγές στη σύνθεση του μετοχικού κεφαλαίου τους". Επίσης, με Προεδρικά Διατάγματα δίνεται η δυνατότητα να προστίθενται και άλλες επιχειρήσεις και οργανισμοί. Κάτι που δεν αποκλείει να συμπαρασύρει και άλλες δημόσιες υπηρεσίες, εκτός απ' τον ΕΟΤ που ήδη εμπεριέχεται στο νόμο και να λειτουργήσει και σαν ένα ακόμα πλάγιο χτύπημα της μονιμότητας.

Και ενώ το βασικότερο δικαίωμα των δημοσίων υπαλλήλων, που χρονολογείται απ' το 1911, έχει μπει στο στόχαστρο, η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ τηρεί "άκρα του τάφου σιωπή".

Στο πρόσφατο υπόμνημά της προς τον πρωθυπουργό, ενόψει των προγραμματικών δηλώσεων, το μόνο που βρίσκει να ψελλίσει είναι για την ανησυχία της σχετικά με τις συγχωνεύσεις υπηρεσιών, για να ζητήσει να μην είναι αποσπασματικές και να μη γίνουν ερήμην της! Το δε κύριο αίτημα που προβάλλει, τόσο για το θέμα αυτό, όσο και για τα άλλα σοβαρά εισοδηματικά και ασφαλιστικά προβλήματα των εργαζομένων στο δημόσιο, είναι ο "θεσμοθετημένος διάλογος"!

Αξίζει να σημειωθεί ότι στη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής για τη διαμόρφωση των αιτημάτων και του υπομνήματος, η πλειοψηφία αρνήθηκε εκτός των άλλων και την πρόταση της "Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας" για καταδίκη της προσπάθειας κατάργησης της μονιμότητας!

Ο Δ. Αγκαβανάκης,αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ και στέλεχος της "Δημοσιοϋπαλληλικής Ενότητας", μας δήλωσε σχετικά: "Μετά τη δήλωση του πρωθυπουργού στο συνέδριο του περιοδικού "Εκόνομιστ", που έβαλλε κατά της μονιμότητας, όλο και πυκνώνουν οι δηλώσεις διαφόρων παραγόντων, από ΣΕΒ μέχρι και του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, για άρση της μονιμότητας. Θέλουν να καταργήσουν ένα δικαίωμα που κατακτήθηκε με αγώνες και να μας επιστρέψουν στις αλήστου μνήμης εποχές της πλατείας Κλαυθμώνος, γιατί έτσι επιτάσσουν το Διευθυντήριο των Βρυξελλών και τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα. Οι προσπάθειές τους αυτές θα πρέπει και θα βρουν αντιμέτωπους τους χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο. Είναι ανάγκη να ξεπεραστούν οι συναινετικές συνδικαλιστικές ηγεσίες και να αναπτυχθούν από τη βάση αποφασιστικοί αγώνες, μέσα από ένα ενιαίο μέτωπο πάλης. Στην κατεύθυνση αυτή θα παλέψουμε, γιατί πιστεύουμε ότι ακριβώς μέσα απ' τους αγώνες θα υπάρξει ελπίδα και για την περιφρούρηση του δικαιώματος της μονιμότητας και για την αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης και κύρια των τομέων που προσφέρουν κοινωνικό έργο στους πολίτες".

Τα κείμενα έγραψε η Ντίνα ΝΤΑΒΟΥ

"Δεν πρέπει να αποτελεί βεβαιότητα η εργασιακή σχέση του δημοσίου υπαλλήλου, γιατί είναι ανασταλτικός παράγοντας στην αποδοτικότητά του"!

Η δήλωση αυτή του πρωθυπουργού τον περασμένο Ιούνη στο συνέδριο του περιοδικού "Εκονόμιστ", αποτέλεσε την πρώτη ευθεία βολή κατά της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων και αποκάλυψε τα σχέδια της κυβέρνησης. Από κει και πέρα άρχισε να σφίγγει ο κλοιός γύρω από τη μεγαλύτερη κατάκτηση των εργαζομένων στο δημόσιο και να προετοιμάζεται συστηματικά το έδαφος για την κατάργησή της. Τα πρώτα θεσμικά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση ήδη έχουν γίνει, ενώ οι εκπρόσωποι του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου πιέζουν για να προχωρήσει με πιο γρήγορους ρυθμούς. Η κυβέρνηση έχοντας ξεμπερδέψει με τις εκλογές, νιώθει πλέον "λυμένα τα χέρια" της και τα διάφορα σενάρια για τη με πλαγίους τρόπους άρση της μονιμότητας, δίνουν και παίρνουν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η παραπάνω δήλωση του πρωθυπουργού αποτελεί υιοθέτηση των επιλογών της Λευκής Βίβλου και πλήρης "συμπύκνωση" των επιχειρημάτων της, σύμφωνα με τα οποία η μονιμότητα εν ολίγοις "είναι ανασταλτικός παράγοντας της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας"!Το σφίξιμο του κλοιού αναλαμβάνει και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που με την τελευταία του έκθεση - εκτός των άλλων αντεργατικών κατευθύνσεων - πιέζει για άρση της μονιμότητας χαρακτηρίζοντάς την "αντιπαραγωγικό θεσμό".

Στο "παιχνίδι" και ο ΣΕΒ,που με το υπόμνημα που κατέθεσε στα κόμματα λίγες μέρες πριν τις εκλογές, απαιτεί εδώ και τώρα: Αποκρατικοποιήσεις σε όλους τους τομείς του κράτους. Μείωση των δημοσίων δαπανών, με μέτρα όπως αυστηρός έλεγχος των προσλήψεων, αυστηρή εισοδηματική πολιτική, περικοπές λειτουργικών δαπανών. Και κυρίως ριζική αναδιάρθρωση της λειτουργίας δημοσίων υπηρεσιών, φορέων, οργανισμών και της δημόσιας διοίκησης,πιέζοντας έμμεσα πλην σαφώς για την άρση του δικαιώματος.

Ο θεσμός της μονιμότητας ήταν άλλωστε ένα απ' τα αντικείμενα της συνάντησης των υπουργών Εσωτερικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που έγινε στα πλαίσια της Συνόδου Κορυφής χτες και προχτές στο Δουβλίνο, με προφανή στόχο την εξεύρεση των τρόπων για την υλοποίηση της σχετικής κατεύθυνσης της "Λευκής Βίβλου".