Oχι ότι προκαλεί εντύπωση - καθώς μια σειρά παραδείγματα από το παρελθόν δεν άφηναν πολλά περιθώρια ώστε να περιμένει κανείς διαφορετική στάση - αλλά η UEFA εξοργίζει ξανά με την τοποθέτησή της απέναντι στα όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή, με την κλιμάκωση των δολοφονικών επιχειρήσεων του Ισραήλ σε βάρος του παλαιστινιακού λαού οι οποίες αφήνουν πίσω τους χιλιάδες νεκρούς αμάχους.

Για μία ακόμα φορά και με αφορμή τη διεξαγωγή αγώνων των ευρωπαϊκών Εθνικών ομάδων, οι διοικούντες του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου τήρησαν τη γνωστή τους στάση, της συμπαράταξης με τα σχέδια του Ισραήλ και του ευρωατλαντικού παράγοντα, υιοθετώντας και αναπαράγοντας τις προπαγανδιστικές καμπάνιες που βρίσκονται ...στο φόρτε τους το τελευταίο διάστημα, περί του ισραηλινού κράτους ως «θύματος», και προβάλλοντας αποπροσανατολιστικά μηνύματα του τύπου «όποιος διαδηλώνει υπέρ της Παλαιστίνης διαδηλώνει υπέρ της Χαμάς», «στη Γάζα πολεμάνε Ισραήλ - Χαμάς» και «δεν είναι στόχος οι Παλαιστίνιοι».

Στόχος, να κρυφτεί το νέο έγκλημα που συντελείται στη Γάζα από το ισραηλινό κράτος - δολοφόνο, αλλά και η ουσία, το αναφαίρετο δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού να παλεύει ενάντια στην ισραηλινή κατοχή.

Εδώ και δεκαετίες η UEFA, όπως έχει αποδειχθεί (και) στην περίπτωση του αγώνα του παλαιστινιακού λαού, «δεν είδε - δεν άκουσε» για τον φόνο... Σε έναν χώρο δε όπως το ποδόσφαιρο, ιδιαίτερα δημοφιλή και ο οποίος συγκεντρώνει μαζικό ενδιαφέρον, τα διάφορα μηνύματα που επιχειρείται να περαστούν έχουν τη δική τους απήχηση. Ετσι, διόλου τυχαία δεν μπορεί να θεωρηθεί η πρόσφατη επιστολή συμπαράστασης από τον πρόεδρο της UEFA Αλεξάντερ Τσέφεριν, προς τον ομόλογό του της Ισραηλινής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, όπου - βάσει των όσων αναφέρονται - για τον Σλοβένο παράγοντα θύματα, απώλειες αμάχων, πράξεις βίας και δύσκολες στιγμές υπάρχουν μόνο σε μία συγκεκριμένη πλευρά.

Την ίδια στιγμή, προκειμένου να προλάβουν «μη αποδεκτές» αντιδράσεις, οι υπεύθυνοι της UEFA φρόντισαν να «φυλάξουν τα ρούχα τους», δίνοντας «οδηγίες» και «προειδοποιήσεις» προς τις Ευρωπαϊκές Ομοσπονδίες για τους ...κανόνες συμπεριφοράς των φιλάθλων στους αγώνες των Εθνικών ομάδων, σχετικά με τα όσα συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή. Βάσει αυτών, ουσιαστικά απαγορεύτηκε κάθε εκδήλωση αλληλεγγύης προς τον παλαιστινιακό λαό από μεριάς φιλάθλων. Πιο χαρακτηριστική απ' όλες είναι η περίπτωση του αγώνα Αγγλίας - Ιταλίας στο Γουέμπλεϊ του Λονδίνου, όπου οι αγγλικές αστυνομικές αρχές απείλησαν μέχρι και με συλλήψεις όσους «παραβίαζαν τους κανόνες». Στον αντίποδα, η UEFA αποφάσισε να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή για τα θύματα των πολεμικών συγκρούσεων στο Ισραήλ...

Πάντως δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν τις οδηγίες που δόθηκαν από την UEFA προάγγελο περαιτέρω τέτοιων μέτρων, μπροστά και στην επανέναρξη των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων τις τελευταίες μέρες και αυτό το Σαββατοκύριακο, με τους υπεύθυνους της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας να φοβούνται γενικευμένο κλίμα συμπαράστασης στον παλαιστινιακό λαό από τις εξέδρες.

Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που η στάση της UEFA πάνω σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, ειδικά όπως αυτό του αγώνα του παλαιστινιακού λαού, κινείται σε ένα μοτίβο «παιδιά - αποπαίδια» αλλά και στο πλαίσιο του περίφημου (και άκρως βολικού) δόγματος «no politica», το οποίο όπως έχει αποδειχθεί εφαρμόζεται από τους ιθύνοντες της UEFA κατά το δοκούν και «αλά καρτ», ανάλογα με την περίπτωση. Ετσι, ενώ ποτέ μέχρι σήμερα δεν έχουν καταδικαστεί οι ισραηλινές επεμβάσεις στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη, δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν τιμωρηθεί οι αντιδράσεις υπέρ του παλαιστινιακού λαού από φιλάθλους στις εξέδρες, με πρόστιμα (βλ. τα πρόσφατα παραδείγματα των Παρί Σεν Ζερμέν και Σέλτικ) και προειδοποιήσεις για μεγαλύτερη τιμωρία στις ομάδες.

Από την άλλη, η UEFA ήταν η ίδια που δέχτηκε στην «αγκαλιά» της την Ισραηλινή Ομοσπονδία, τόσο για τους διεθνείς αγώνες (των Εθνικών ομάδων) όσο και για τους πανευρωπαϊκούς των συλλόγων, προκειμένου να αποφευχθούν προβλήματα αν η τελευταία υπαγόταν κανονικά στην αντίστοιχη Συνομοσπονδία της Ασίας, που περιλαμβάνει τα αραβικά κράτη. Παρείχε και παρέχει μάλιστα η UEFA κάθε είδους στήριξη και εξυπηρέτηση προς τις ισραηλινές ομάδες - αναβολή αγώνων, αλλαγή έδρας κ.λπ. - όταν αυτή χρειάζεται, όπως το τελευταίο διάστημα.

Σε αντίστοιχο πνεύμα, ως γνωστόν, αντιμετώπισε η UEFA πριν χρόνια και την περίπτωση της Γιουγκοσλαβίας, την περίοδο των αμερικανοΝΑΤΟικών βομβαρδισμών, τιμωρώντας ουσιαστικά το θύμα, με τον αποκλεισμό από το Euro 1992 της γιουγκοσλαβικής Εθνικής ομάδας, που είχε κερδίσει την πρόκριση στην τελική φάση, και την παραχώρηση της θέση της στην ομάδα της Δανίας... Και σε εκείνη την περίπτωση οι εκδηλώσεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης στον γιουγκοσλαβικό λαό από φιλάθλους και παίκτες, όπως και καταδίκης της αμερικανοΝΑΤΟικής επέμβασης, αποτέλεσαν αιτία τιμωρίας.

Από την άλλη, όταν οι περιστάσεις είναι σαφώς πιο βολικές και, κυρίως, επιβάλλουν μια συγκεκριμένη στάση, η UEFA δείχνει να πρωτοστατεί σε εκδηλώσεις αλληλεγγύης: Οπως συνέβη στην περίπτωση της επίθεσης στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης το 2001 (όπου, εκτός από ανακοινώσεις συμπαράστασης, υπήρξε και αναβολή ολόκληρης αγωνιστικής του Champions League), ή στην περίπτωση του πολέμου στην Ουκρανία, με τις άμεσες κυρώσεις σε βάρος των ρωσικών ομάδων...