Associated Press

Στιγμιότυπο από πρόσφατες διαδηλώσεις στην πρωτεύουσα Μογκαντίσου ενάντια στις αμερικανο-αιθιοπικές επιδρομές

Δραματική επιδείνωση παρουσιάζει η αμερικανο-αιθιοπική επέμβαση στη Σομαλία με τελευταίο κρίσιμο συμβάν τις αεροπορικές επιδρομές που πραγματοποίησαν τα ξημερώματα της περασμένης Πέμπτης τέσσερα αμερικανικά βομβαρδιστικά τύπου AC-140, με αποτέλεσμα το θάνατο 15 ως 30 Σομαλών. Στόχος της επιδρομής ήταν ηγετικά στελέχη των ισλαμικών αντικατοχικών δυνάμεων όπως ο Αντεν Χάσι -Αϊρο και ο Μουχιντίν Μουχάμεντ Ομάρ. Αμφότεροι θεωρούνται απ' τους Αμερικανούς «τρομοκράτες» της οργάνωσης παρακλάδι της Αλ Κάιντα, Αλ Σαμπάμπ, η οποία και έχει καταχωρηθεί σαν στρατιωτική πτέρυγα της σομαλικής «Ισλαμικής Ενωσης Δικαστηρίων» που ήλεγχε το μεγαλύτερο μέρος της νότιας και κεντρικής Σομαλίας ως το Δεκέμβρη του 2006, οπότε ξεκίνησε η αμερικανο-αιθιοπική στρατιωτική εισβολή και τελευταία επανακάμπτει, ανακαταλαμβάνοντας πόλεις και χωριά του νότου...

Η προηγούμενη αμερικανική εισβολή έγινε τέλος του περασμένου Μάρτη, με παρόμοιο στόχο και εξίσου υψηλό αριθμό θυμάτων μεταξύ αμάχων. Αμάχων που ουδόλως υπολογίζονται, όχι μόνο απ' τις ΗΠΑ, που βομβαρδίζουν το Κέρας της Αφρικής πλέον κατά τακτά διαστήματα, προκειμένου να θέσουν υπό ολοκληρωτικό έλεγχο τους δρόμους του πετρελαίου και τα κρίσιμα γεωπολιτικά σταυροδρόμια απέναντι απ' την Αραβική Χερσόνησο, αλλά και τους Αιθίοπες στρατιώτες, που σιγά - σιγά βιώνουν το δικό τους «Βιετνάμ» στις αφιλόξενες περιοχές της ανατολικοαφρικανικής Σομαλίας που μαστίζεται απ' τον πόλεμο, την ξηρασία, την πείνα...

Μόνον μέσα στον περασμένο Απρίλη, υπολογίζεται ότι πάνω από 400 άμαχοι Σομαλοί (οι περισσότεροι άμαχοι) σκοτώθηκαν και εκατοντάδες άλλοι τραυματίστηκαν σοβαρά, εξαιτίας των εκτεταμένων επιχειρήσεων του αιθιοπικού στρατού εντός κατοικημένων(!) περιοχών τόσο της πρωτεύουσας Μογκαντίσου, όσο και πόλεων του νότου. Αιτία; Η κλιμάκωση του αντάρτικου πόλεων που εξαπολύουν αντικατοχικές δυνάμεις και ισλαμιστές που παλεύουν να διώξουν απ' τη Σομαλία τους ξένους εισβολείς και τους ντόπιους δοσίλογους της «μεταβατικής» κυβέρνησης του νεοδιορισθέντος πρωθυπουργού Νουρ Χασάν Χουσεΐν.

Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση οι Αιθίοπες εισβολείς αδυνατούν να επιβάλουν την κατοχή όσο και εάν οι Αμερικανοί εντολοδότες τους προσπαθούν να τους βοηθήσουν από αέρος εξαπολύοντας, σε κρίσιμες περιόδους, αεροπορικές επιδρομές απ' τη στρατιωτική βάση στο κοντινό Τζιμπουτί... Πράγμα που συνέβη και την περασμένη Πέμπτη, 1η του Μάη, μόλις εννιά μέρες πριν τις προγραμματισμένες για τις 10 του μήνα ειρηνευτικές συνομιλίες που θα πραγματοποιούνταν ανάμεσα στην κυβέρνηση του Νουρ Χασάν Χουσεΐν, φορείς της αντιπολίτευσης και εκπροσώπους των ισλαμιστών....

Είναι μάλλον περιττό να επισημανθεί πως οι αμερικανικές βόμβες δεν «εξαέρωσαν» την περασμένη Πέμπτη μόνον τα πρώην ηγετικά στελέχη των ισλαμιστών και αθώα γυναικόπαιδα, αλλά και την παραμικρή πιθανότητα για ειρηνευτικές συνομιλίες. Κάτι που μάλλον πρέπει να ικανοποιεί ιδιαίτερα τον φιλοαμερικανό Σομαλό Πρόεδρο Αμπντουλαχί Γιουσούφ Αχμέντ που έβλεπε με «μισό μάτι» τις προσπάθειες του (εδώ και τέσσερις μήνες) πρωθυπουργού Νουρ Χασάν Χουσεΐν για διαπραγματευτική προσέγγιση όχι μόνον «γενικώς» των δυνάμεων της αντιπολίτευσης αλλά και των ενόπλων της «Ισλαμικής Ενωσης Δικαστηρίων».

Μετά απ' όλα αυτά, δεν μπορεί κανείς να αναμένει παρά μια νέα κορύφωση του δράματος όχι μόνον στα θέατρα των συγκρούσεων, αλλά και στις προσφυγουπόλεις εκατοντάδων χιλιάδων Σομαλών που εδώ και μήνες έχουν πάρει το δρόμο της προσφυγιάς μέσα στην ίδια τους την πατρίδα, αναζητώντας ένα καλύτερο μέλλον...

Νέες ανησυχητικές διαστάσεις λαμβάνει η ενδοσιιτική ένταση τον τελευταίο μήνα. Οι συγκρούσεις μεταξύ μαχητών του «στρατού του Μεχντί» που πρόσκεινται στον νεαρό σιίτη ηγέτη Μουκτάντα Σαντρ και των κυβερνητικών στρατευμάτων, που ελέγχονται, επίσης, από τη σιιτική πλειοψηφία, είναι καθημερινές και κλιμακούμενες.

Μετά από τη σύντομη ανάπαυλα που ακολούθησε τις μάχες στη Βασόρα (οι οποίες αξίζει να σημειωθεί ότι, ουσιαστικά, τερματίστηκαν μετά από εντολή του Σαντρ προς τους μαχητές του, παρά την ανάμειξη και των κατοχικών δυνάμεων), το επίκεντρο της αντιπαράθεσης έχει μεταφερθεί στην παραγκούπολη Σαντρ Σίτι, στη Βαγδάτη, όπου κατοικούν περίπου 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι, κυρίως οπαδοί του Σαντρ. Οι εικόνες νεκρών μικρών παιδιών και πολιτών ανάμεσα στα συντρίμμια που προκάλεσαν οι κατοχικές αεροπορικές επιδρομές, που γίνονται σε στήριξη των κυβερνητικών δυνάμεων, διαδέχονται η μία την άλλη.

Ο νεαρός σιίτης ηγέτης ζητά από την κυβέρνηση Μάλικι να τερματίσει τις επιθέσεις εναντίον των μαχητών του και να ορίσει χρονοδιάγραμμα αποχώρησης των κατοχικών δυνάμεων. Εκπρόσωποί του κατηγορούν τον πρώην «σύμμαχο» πρωθυπουργό για «εγκλήματα κατά του ιρακινού λαού» και, υιοθετώντας μια προσεκτική ενωτική στάση, αρνούνται να συνομιλήσουν μόνο με σιιτικές αντιπροσωπείες, αν δεν έχουν λάβει την έγκριση και των εκπροσώπων των άλλων θρησκευτικών κοινοτήτων και εθνοτήτων που απαρτίζουν την ιρακινή πολιτική σκηνή.

Από την άλλη, η κυβερνητική σιιτική πλειοψηφία κατηγορεί, πλέον, ανοιχτά τους μαχητές του Σαντρ ως «εγκληματική συμμορία» που «έχει ομήρους» τους πολίτες, την οποία απειλεί με «πλήρη εξουδετέρωση». Στη δίνη των αλληλοκατηγοριών ενεπλάκησαν, την Παρασκευή, και οι ιεροδιδάσκαλοι των σιιτικών τεμενών, στοιχιζόμενοι πίσω από τη μία ή από την άλλη πλευρά, γεγονός που καλλιεργεί το έδαφος για περαιτέρω όξυνση. Ολα αυτά γίνονται με το βλέμμα και των δύο αντιμαχόμενων σιιτικών πλευρών να είναι στραμμένο στην Τεχεράνη, της οποίας την προτίμηση και υποστήριξη αμφότερες διεκδικούν ενόψει της επόμενης μέρας.

Πίσω από την αδελφοκτόνα ένταση, αναμφιβόλως, κρύβεται η κατοχή και η αναμέτρηση εξουσίας που πυροδότησε στους κόλπους της σιιτικής πλειοψηφίας, όπως προηγούμενα είχε γίνει και συντηρείται ακόμη μεταξύ των διαφορετικών θρησκευτικών και εθνοτικών κοινοτήτων. Οι κατοχικές δυνάμεις προκάλεσαν το διχασμό, αλλά δε φαίνεται, προς το παρόν, τουλάχιστον να μπορούν να αποκομίσουν καθαρά οφέλη από το αιματηρό χάος που προκάλεσαν με το «διαίρει και βασίλευε», στο βωμό του οποίου, όμως, θυσιάζεται ανηλεώς ο ιρακινός λαός.