ΤΗΛΕ ...ΠΑΘΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΝΔ: Ε, όχι και δεν έχει πρόγραμμα το ΠΑΣΟΚ...

****

Τι είναι τότε αυτό που ενέκριναν τα επιμελητήρια και οι υπόλοιποι της πλουτοκρατίας;;;

****

Είναι το ίδιο με το δικό σας αλλά πιο «πράσινο»...

****

Δηλαδή αυτή τη φορά πιο πολύ στη γραμμή του ευρωμονόδρομου και στα σχέδια της πλουτοκρατίας...

****

Κάθε ένας από σας (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) με τη σειρά του...

****

Τσίπρα (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ): Και συνειδητά ψεματάκια ενάντια σε κομμουνιστές δημάρχους ε,ε,ε;!!

****

Καμιά έκπληξη...

****

Οικολόγοι/Πράσινοι: Πράσινες θέσεις εργασίας...

****

Γιατί;;; Καλύφτηκαν τα κενά στις άλλες τις μη πράσινες, σε Υγεία, Παιδεία, κλπ;;;

****

Ομως τις πράσινες βάζει τώρα μπροστά το κεφάλαιο για να επενδύσει και να βγάλει κέρδος...

****

Και σεις αναλάβατε το πλασάρισμα...

****

Ωραίος αυτός ο καυγάς (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) με τα φυλλάδια...

****

Δείχνει στους τηλέπαθους (τους ξυπνητούς) πόσο ίδιοι είναι, αφού ο ένας (ΠΑΣΟΚ) διεκδικούσε σε προπαγανδιστικό του φυλλάδιο ζητήματα που ο άλλος (ΝΔ) τα είχε ήδη περάσει σε νόμους...

****

Ο Μπ. Κλίντον ευχήθηκε στον Γιώργο καλή επιτυχία...

****

Ετσι γίνεται: Οι φιλίες που κτίζονται σε καιρούς πολέμου δεν ξεχνιούνται ποτέ...

****

Κι ας πέρασαν τόσα χρόνια από το έγκλημα στο λαό της Γιουγκοσλαβίας...

****

Καμιά έκπληξη...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Λεπτά

Πάλι μπροστά σου και υπόσχονται, στις κατάλληλες δόσεις, εντιμότητα, αλήθεια, ανθρωπιά, ανάπτυξη, υπευθυνότητα, σοβαρότητα κι άλλα πολλά κι «εκλεκτά». Κι, όμως, οι προσθαφαιρέσεις δε βγαίνουν. Οχι οι δικές τους, αυτές πάντα «επαληθεύονται», βρίσκουν πάντα τρόπους κι «επαληθεύονται». Οι δικές σου πράξεις έχουν μόνιμα αποτέλεσμα με αρνητικό πρόσημο κι ο πονοκέφαλος γίνεται σταθερή ανεπιθύμητη παρέα.

Κι εκείνοι - πιο απόμακροι αυτή τη φορά - με ύφος ειδικού επιστήμονα, περιγράφουν τη δική σου ζωή, με τα δικά τους λόγια. Κουνάνε το ένα δάχτυλο καταγγέλλοντας, ό,τι μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος νους, και με τα άλλα τέσσερα μετρούν τα κουκιά του προσωπικού τους προεκλογικού «αγώνα», «πάντα» για το καλό της «παράταξης», του «τόπου», του «λαού».

Κι εσύ αναρωτιέσαι, αν γίνεται να είναι όλοι το ίδιο. Δεν μπορεί, με ανθρώπους έχουμε να κάνουμε. Ο ένας είναι ικανός, ο άλλος είναι έως και χαρισματικός, ενώ ο τρίτος φαίνεται αδιάφθορος. Και στους απέναντι ο τάδε είναι καλός ομιλητής, ο δίπλα είναι πολύ μορφωμένος και ο πιο πέρα πετυχημένος στη δουλειά του. Κι όντως, μπορεί να είναι έτσι. Οι «αναζητήσεις» συνεχίζονται: Οταν κάποιος είναι ικανός, είναι λογικό να τα καταφέρνει καλύτερα. Καλύτερα σε τι; Η ίδια η εμπειρία απαντά στη σκέψη και αποδεικνύει ότι γνώρισες και ικανούς και ανίκανους που έγιναν επικίνδυνοι, με την απαραίτητη και αρμόζουσα συσκευασία.

Και να, πάλι μπροστά σου, οι ικανοί και οι ανίκανοι, να βγάζουν δεκάρικους, πουλώντας ελπίδες. Και να, εκεί που προσπαθούν να πείσουν για τις καινούριες θέσεις εργασίας, βάζει λουκέτο μια εταιρεία κι εκατοντάδες εργαζόμενοι βρίσκονται - ξαφνικά; - στο δρόμο. Την ίδια ώρα απ' τα τηλεοπτικά παράθυρα «ανακαλύπτεται» ο «εργασιακός μεσαίωνας», αυτός που ζεις εσύ καθημερινά. Ποιοι τον «ανακάλυψαν»; Οι «δημιουργοί» του. Οι ίδιοι, αυτοί που μοίρασαν όνειρα και σε υποχρέωσαν να χρεωθείς για να τα νοικιάσεις με σκόρπιες ώρες καθημερινής σκλαβιάς, ώρες απλήρωτες ή κακοπληρωμένες, ώρες ανύπαρκτες στα χαρτιά, ώρες σκληρές για το μυαλό και το σώμα.

Ανάμεσα σε αυτές, κι ορισμένα λεπτά της ώρας, τα λεπτά της συνείδησης και των εκβιασμών. Τότε που λες δεν πάει άλλο, κι είσαι έτοιμος να αντιδράσεις, αλλά έρχεται το μήνυμα: «Μη μιλάς και πολύ», «είναι δύσκολες μέρες και η ανεργία δεν αντέχεται», «απ' ό,τι θυμάμαι έχεις και παιδιά». Το ξανασκέφτεσαι. Μπρος - πίσω το μυαλό, είναι και το νοίκι, εκκρεμεί και η πληρωμή του φροντιστηρίου, οι ιατρικές εξετάσεις, είναι το ένα, είναι το άλλο. Μπρος - πίσω το μυαλό, δεν είναι ώρα, άσε να εξασφαλιστώ πρώτα. Οι μέρες πέρασαν, καμία εξασφάλιση, ο συνάδελφος απολύθηκε. Δε μίλησε, «απλά», περίσσευε!

Μπρος - πίσω το μυαλό, καλά είναι όλα αυτά, αλλά η ζωή είναι «αλλιώς». Ναι, κανείς δεν ξέρει πώς τα βγάζεις, με πόσο κόπο κι αγώνα. Είναι δύσκολο να σηκώσεις κεφάλι. Σωστά. Ολα, όμως, είναι δύσκολα. Η ζωή σου, τώρα, εύκολη είναι;...

Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ